Eenzijdige vriendschap of niet?

Ik ben zo iemand die weinig initiatief neemt. Het zit in m'n aard en ik heb er alle begrip voor als mensen daarop afknappen. Ik kan gewoon niet goed een vriendschap "op afstand" onderhouden. Ik moet mensen echt zien en regelmatig tegenkomen, dan is het leuk en gaat het goed. Verhuist iemand, dan houd ik er al rekening mee dat het gaat verwateren 🙈 Jammer, maar helaas. Alleen mensen die er geen problemen mee hebben dat we elkaar een half jaar niet appen of een jaar niet zien en dat het dan nog steeds leuk en gezellig kan zijn, blijven over. Dat zijn er niet veel. 🙊 Wat je vraagt van je vriendinnen is heel normaal, maar ik weet niet of je van ze kan verwachten dat ze het beter gaan doen. Sommige mensen zijn gewoon zo. Dat is pijnlijk, maar accepteer het of laat het verwateren. Jij bent meer waard dan dat 🤗

Hee! Lastig is dat he Wat ik doe is het in elk geval 1 keer aankaarten dat ik dat lastig vindt en in sommige situaties even snel een appje uit interesse of laten zeggen dat je later bent echt wel moet kunnen. Kijk we hebben het vaak allemaal druk maar als je iets belangrijk vindt heb je echt wel even 1 minuutje. Soms blijft het zo en dan steek ik er zelf ook geen energie meer in

Jouw verwachting matchen niet met je vriendinnen. Misschien kan je het eens uitspreken niet als verwijt maar misschien zien zij het heel anders. Of weten zij niet dat jij teleurgesteld bent in hoe bepaalde dingen gaan dus dat jullie elkaar tegemoet komen. Het leven veranderd zeker wel met kids ik heb zelf ook de omslag gemaakt van kwaliteit over kwantiteit. Liever minder vaak echt een hele leuke afspraak dan hap snap gevalletje moetje. Misschien vragen of zij wat meer initiatief kan nemen? Ivm haar programma haar meer opslokt.... Word zij zich er ook meer bewust van Misschien. Dit vanuit standpunt van een vreemde (ik) die valt onder de categorie als die van je vriendin. Betekend niet dat ik geen waarde hecht aan de vriendschap maar soms overzie ik even alles niet meer en is soms even berichtje of gesprekje zonder dat het te zwaar is voldoende. Simpele ik mis je of mis het lekker bijkletsen face to face of de app. Hier met vriendinnetje eens in de zoveel tijd even mom-date of borrelavond ingesteld zonder kids. Dagje weg of bij 1 van de 2 zitten en lekker een gesprek zonder 20x op de kids te hoeven letten of van de hak op de tak springt

Hoe was het voordat er kinderen waren? Ik zou zelf de moed al opgegeven hebben. Het irriteren eraan zou mij teveel energie kosten.

Ik lees hier 2 dingen. 1. Verwachtingen van initiatief nemen matchen niet. Dan is het de vraag of dat je energie kost of niet. Ik ben zelf het type dat soms pas na een halfjaar/jaar een appje doet en afspreken alsof er geen dag voorbij is gegaan. Als een vriendin wel sneller initiatief neemt zal het dus theoretisch altijd vanuit de ander komen. Het is geen onwil, maar gewoon een ik ben druk en spreek af als ik echt lucht in de agenda zie of echt behoefte heb. Als de ander eerder appt dan zoek ik naar die ruimte in de agenda en vind het altijd wel leuk om af te spreken. 2. Ze laat je zitten. Hoe druk je ook bent een appje dat het je niet uitkomt oid kan je altijd sturen. Soms kan er echt wat tussendoor komen dat je last minute moet afzeggen, maar dat zal niet vaak gebeuren. Aan de andere kant denk ik dat als je dit al een beetje weet dat ze zo is dat je je dan moet afvragen of je er energie in wilt steken om de afspraak door te laten gaan (avond van tevoren even een appje bijv) of dat je duidelijk communiceert dat je een afspraak wilt maken die ze ook echt kan nakomen.

Het is maar net hoeveel 'ruimte' iemand hier voor heeft. Dat kan ontzettend wisselen zeker dat eerste, eerste twee jaar, iemand steeds van de radar En inderdaad hoeveel zin heb jij daar in, dat kun je je zeker afvragen Verder kun je het als je elkaar ziet of als je de afspraak maakt aangeven/bespreken hoe het voor jullie het beste werkt om deze vriendschap vorm te geven Juist spontaan, of juist gepland, met kindjes of juist zonder.. zo heb ik een vriendin die ik het fijnst zie en spreek als we gewoon twee dagen weg zijn. Liever dus 1x per jaar een keertje weg dan elke maand kort bij elkaar langs Zelf wil ik best ver gaan in vriendschappen en begrip dat iemand soms iets meer off the radar is, ook bv als ouders ziek zijn of als iemand een studie moet afronden etc etc

Als jullie samen zijn gaat het goed en lijkt het of er geen tijd overheen is gegaan? Vasthouden die vriendschap!! Ik heb ook zo'n vriendin. Mijn beste vriendin. We zien elkaar hooguit 2 keer per jaar, even hebben we elkaar meerdere jaren niet gezien. Heel veel appen doen we ook niet. Maar als we appen, als we bellen, als we afspreken dan voelt het of de laatste keer gisteren was. Er zit geen druk op onze vriendschap. Geen verplichting, geen moeten. Hoe mooi is dat? We weten dat we elkaar altijd hebben, of we elkaar nu horen of niet. Nu weet ik niet of dit bij jullie ook zo kan zijn, maar ik zou de vriendschap nog niet meteen opgeven. Zou het wel even hebben over respect. Afspreken en je dan laten zitten zonder even wat van haar te laten horen vind ik ook niet kunnen!

Ik ben ook zoals jouw vriendin en bedoel er niks verkeerds mee. Het is niet persoonlijk. Heb het er met je vriendin over, zodat ze weet hoe jij je voelt! Dan kan ze er rekening mee houden!

Ik heb ook 2 zulke vriendinnen. Dat zijn ook de 2 beste vriendinnen. Ze hebben allebei een druk leven, werk en kids. Maar ik weet dat ze er altijd voor me zijn, en als ik ze zie of spreek dan is het altijd of ik ze gister nog gezien heb. Ik vind het wel jammer dat ik ze weinig zie, en soms lange tijd niet spreek. Voor we kinderen had was dit wel anders.

Ik heb een paar goede vriendinnen die ik gemiddeld 1x in de 6 weken zie. Soms zit er wat korter of langer tussen. Ik ben ook niet de initiatiefnemer of degene die allemaal berichtjes stuurt met hé hoe gaat het. Tussendoor is er weinig app contact tussen elkaar. Maar als we elkaar zien is het alsof we elkaar een dag van tevoren nog gezien hebben. Supergezellig en veel lachen. Dus daar nemen we het dan vooral van. Iedereen is toch druk met het eigen leventje dat een appje tussendoor er snel bij in schiet. Dit merk ik in iig bij ons in de groep. Maar ik zou wel flink balen van het last minute afzeggen of afspraak vergeten. Zeker als dit vaker gebeurt. Toch een stukje betrouwbaarheid wat dan wordt beschadigd. Zou daar wel over in gesprek gaan met je vriendin, van hoe komt het dat je de laatste tijd afzegt of dingen vergeet? Ik vind dat jammer, want ik kijk altijd uit naar onze afspraakjes en vind het heel leuk met je. Zou zeker niet gelijk de vriendschap verbreken. Goede vriendschappen zijn ook net zo waardevol als een goede relatie.

We kenden elkaar nog niet voor er kinderen waren, 5 jaar geleden. Eigenlijk sinds driekwart jaar meer contact en iedere maand wel wat afgesproken. Zelf ben ik ook vrij snel van het moet van beide kanten komen, maar omdat ze overspannen was meer ruimte gegeven. Omdat er nog steeds niks van haar kant komt, ga ik op een gegeven moment denken van misschien zit ze er niet eens op te wachten. Beide niet superveel zelfvertrouwen helpt ook niet zo.

Ik ben hetzelfde als jouw vriendin.😬 En dat is niet altijd bewust. Ik kan gewoon slecht plannen, op tijd komen is ook erg lastig en initiatief nemen in afspraak maken doe ik al helemaal niet. Ik heb dan ook mensen om mij heen verzameld die deze verwachting ook niet hebben van mij. Bij mij werkt het het beste om spontaan af te spreken (dezelfde dag)

Ik was ook zo, mijn vriendinnen niet. Dit hebben ze nooit aangegeven en heb uiteindelijk niemand overgehouden. Mega zonde en na jaren mis ik het soms nogsteeds. Geef het vooral aan. Ik had graag gewild dat iemand het me vertelde.

Ik vind sociale contacten ook een stuk ingewikkelder geworden sinds ik moeder ben hoor. Altijd best een grote club vriendinnen om me heen gehad. Bleek het laatste jaar wel te veel voor een introvert als ik. Omdat je elkaar minder vaak ziet, gaat het niet met alle vriendinnen meer de diepte in en dan ben ik er al snel op uitgekeken. Je gaat dan bij mij naar het hokje 'kennissen'. Oppervlakkige gesprekjes voer ik wel op kantoor of zo. Daar zoeken collegas privé ook nog wel eens contact, maar hap ik ook niet echt. Wil mijn beperkte tijd en energie in bestaande, gelijkwaardige vriendschappen steken. En daar blijven er nu wel echt minder van over. Zo zijn er 'vriendinnen' die nog niet weten dat ik zwanger ben omdat ik tevergeefs paar keer een poging heb gedaan elkaar te zien en ik het weiger over de app te melden. Als ze daar verontwaardigd over doen, dan gaan ze zo hup naar het hokje 'kennissen'. Tja.. ik ben dus ook aardig zoekende, zoals je leest. Geen tips, behalve dat als je dit onnodig energie kost, je je misschien moet afvragen of het je nog voldoende brengt..

Heb je het al eens bespreekbaar gemaakt? Misschien heeft de het zelf wel niet eens door en zal ze het wellicht wel fijn vinden als je dit haar laat weten.

Vertel dit eens tegen haar, spreek verwachtingen naar elkaar uit

Ik heb meerdere keren de bal bij haar gelegd voor het maken van een afspraak. Eerst wachtte ik 2 weken, nu steeds een maand. Misschien heeft ze inderdaad niet eens door dat ik hiermee zit. Ik vind het alleen lastig om haar erop aan te spreken omdat ze in principe niets fout doet. Ben bang dat ik dan te opdringerig overkom. Omdat we elkaar wel regelmatig zien. Over het niet komen opdagen hebben we natuurlijk wel gesproken. Ze voelde zich schuldig en heeft beloofd dat het niet weer zal gebeuren.

Je bent niet opdringerig als je gewoon noemt wat je dwars zit, hoor. Gewoon benoemen dat je haar mist, dat je het mist dat zij contact met jou opneemt. Ik zou daar open over zijn. Misschien overziet ze het allemaal even niet en heeft ze het nodig dat de bal even bij jou ligt. Dat zou zij moeten zeggen, maar misschien lukt het haar niet. Vraag het haar gewoon. Jij zit je kapot te ergeren aan haar, dat gaat onderhuids borrelen en dat zorgt er voor dat je je vriendschap verliest. De boel open gooien en het er over hebben (ja, moeilijk gesprek wel, maar dat gaat aan allebei de kanten zo veel opleveren, als het goed is!!) kan dat voorkomen.