Eigen familie - deel 2

Ik heb echt wel een frustratie puntje op moment. Mijn neefje heeft een vriendin. Kei leuk natuurlijk, al heeft niemand van de familie haar nog gezien (reden onbekend). Het is niet dat er geen mogelijkheid is geweest. In Mei hadden we 2 verjaardagen en in Juni ook 2. Nou hebben we 22 juli een familiefeest ter gelegenheid van onze opa en oma 20jr jubileum. Mijn neefje geeft aan dat zijn vriendin mee gaat. Dus ik vroeg al gelijk of hij haar wel gaat introduceren bij opa en oma voordat de dag komt en hij zei nee (even ter verduidelijking mijn opa heeft Alzheimer en heeft dus tijd nodig om te kunnen wennen aan iemand). Dus ik gaf aan dat ik dat wel erg disrespectvol vind, omdat opa tijd nodig heeft om aan iemand te wennen en het niet tof is om hem (en de rest van de familie) maar gewoon in het diepe te gooien. Zelfde geld voor die meid, want die kent niemand. Kreeg ik van mijn stiefvader een appje dat ik mn gemak moet houden. Excuse me? Ik heb gewoon gelijk op dit punt, ik heb zelf ook nooit zomaar iemand mee mogen nemen naar familie feesten (verjaardagen wel natuurlijk). Hij weet dondersgoed dat hij fout zit en mijn stiefvader ook, maar blijkbaar is het nou allemaal prima omdat mijn neefje een speciaal geval is (adhd) en zijn vriendin ook (god weet wat die dan weer heeft). Ik heb duidelijk gezegd van joh dit mocht ik ook nooit en hij heeft gewoon het respect te tonen aan onze ouderen zoals zij dat ook doen naar ons. Het dringt niet door bij mijn vader om de een of andere reden, ook al weet hij dat ik gelijk heb. Zelfde met mijn oom, die durft zn mond niet open te doen omdat hij anders weer ruzie krijgt met mijn tante. Nou succes als zij zich niet wil voorstellen dan ken ze de schijt krijgen ook. Ik ga mijn neefje en zn vriendin compleet negeren (waarschijnlijk alleen maar kut opmerkingen maken) de hele dag. Tja ze kennen mij ook en nu met de hormonen hou ik helemaal geen blad meer voor de mond! Achterlijk gedoe weer.. Ik weet wel dat ik hem niet ga uitnodigen op kraamvisite. Daag zoek het lekker uit dan.

Zou voor mij heel simpel zijn: volgens mijn regels slaapt mijn baby daar en anders niet. Pfffff wat erg dit

Ik snap denk ik het punt niet helemaal. Je wilt haar leren kennen en dan komt het moment en dan is het niet goed? Leuk toch dat ze meegaat en iedereen direct kan leren kennen. En als jouw oma niet aangeeft dat je opa daar behoefte aan heeft zal het wel goed zijn toch 🤷🏼‍♀️

Wiens probleem is dit eigenlijk, dat van je neef of dat van jou? Als opa het hier moeilijk mee heeft op het feest is dat zeker heel sneu, maar ik zou me in jouw geval toch mooi buiten het oplossen van de heisa houden. Heb je het trouwens zo nodig om je gelijk te halen? Klinkt vervelender dan ik het bedoel, sorry alvast. Maar als je je punt hebt gemaakt en je neef en anderen kiezen ervoor om daar niks mee te doen, is het (wederom) hun probleem en niet dat van jou. Hen bij voorbaat willen negeren op wat een gezellig feestje moet zijn, zeker gezien je opa’s gezondheid, vind ik eerlijk gezegd wat kinderachtig. Daarbij ben ik het zeker met je eens dat de keuze van je neef en de onterechte bijval die hij krijgt echt niet tof inderdaad. Nogal egocentrisch. Bijzonder trouwens dat iemand met ADHD een speciaal geval is? Heb het zelf ook maar ik heb gewoon bepaalde trekjes net als ieder ander, die bij mij wat meer opvallen..

Ik zou gewoon even rustig tot tien tellen en iedereen zelf laten bepalen hoe en wanneer hij of zij iemand wel of niet meeneemt of voorstelt. Ik kan me voorstellen dat als jij je er zo over opwindt dat hij het rustig aan wil doen in zo’n familie. En een familiedag of feest lijkt mij juist de perfecte gelegenheid om iemand voor te stellen. Zo deden wij dat destijds ook. Hartstikke leuk omdat je dan gelijk een beeld krijgt van de hele familie en niet niet een paar losse gezichten. Kortom, maak je niet druk en ga er open in. Misschien heb je er straks een enorm leuk nieuw familielid bij!

Sinds begin deze zwangerschap weer contact met mijn zus na jaren geen contact. Op zich wel prima contact, ze is de enige die ik spreek van heel mijn familie. Nu ben ik bijna uitgerekend en had ze mij laatst een berichtje gestuurd met “kan niet wachten om met mijn vriend langs te komen” dit ging over kraambezoek. Nu is het zo dat dit haar 4e partner al is in de afgelopen 7 maanden. Ik zit nou niet echt te wachten op een totale vreemde in mijn huis, bij mijn kinderen en bij mij in zo een kwetsbare staat. Ik heb best lang getwijfeld maar dacht bel haar toch even, zit hij er naast. Voelde te ongemakkelijk om te zeggen “je mag komen maar HIJ niet”. Zou het nooit zo zeggen maar zo voelde het wel, hoe ik het ook zou brengen. Wil ook niets veroorzaken, het contact is nu fijn en ze is best onvoorspelbaar in haar gedrag. Zodra je aan haar verkeerde kant komt kan ze echt hele gekke dingen gaan doen. Heb haar ook nog niet gezien sinds we contact hebben en ergens weet ik niet eens of ik dat überhaupt wil. Er is zoveel gebeurt dat het vertrouwen nog niet helemaal daar is en ik soms ook twijfel of het wel de juiste stap was om contact te hebben.

Je typt het hier perfect hoe je het op een mooie manier kan brengen ❤️ Vervelende situatie want het is denk ik inderdaad een heel dubbel gevoel : waar de blijheid van terug contact , hangt dat verleden nog steeds .

Dit is zoo herkenbaar😅 Mijn schoonmoeder vroeg of ik al een kussentje heb voor in de wieg. Dus ik zei nee want die gaan we niet gebruiken. En toen kreeg ik ook als antwoord: oh dan maak ik er wel een. En dan maak ik ook gelijk een dekbed. NEE want die gaan we niet gebruiken🤦🏼‍♀️

Ik denk dat het wel een goede stap was om weer contact te zoeken, aangezien je nu fijn contact hebt. Maar misschien is de timing dan niet helemaal perfect. Kun je haar en haar vriend niet uitnodigen voor je baby er is? Kun je vast kennis maken en hoeft dat niet op zo'n kwetsbaar moment.

Ik zal wat meer context geven, misschien kan je dan beter begrijpen waar mijn gevoel vandaan komt en waarom ik twijfels heb over of het wel de juiste keus was. Persoonlijk vind ik dat ze eerst zelf even een tijdje met haar vriend moet zijn voor ik hem in mijn leven en dat van mijn gezin laat. Dit is namelijk al haar 4e relatie in mijn zwangerschap, ik heb daar zelf ook niet echt behoefte aan. Ik heb alles best op de rit en ben stabiel in mijn gezinsleven. Ik wil dit niet onnodig verstoren. Ik ben heel beschermend over mijzelf en mijn rust, er is veel in mijn leven gebeurt en ik ben gewoon voorzichtig. Vooral omdat ze hele gekke dingen kan doen en veel liegt, over vroeger of onze moeder. Dit laat ik allemaal wel een beetje in het midden en zeg niet tegen haar dat ik weet dat bepaalde dingen niet de waarheid zijn omdat zij het echt geloofd. Het contact wat we nu hebben is fijn omdat het op een laag pitje staat, we spreken elkaar eigenlijk heel zelden. En ik wil het ergens wel zo houden. Ik wil het risico niet nemen om aan haar verkeerde kant te komen en dat ze ineens dingen gaat veroorzaken. Zo heeft ze wel is bij vrienden, die nu geen vrienden meer zijn, meldingen gemaakt bij veilig thuis. Politie bij onze moeder langs gestuurd. Mijn ouders voor de rechter proberen te slepen. Allemaal dat soort rare dingen, omdat ze ineens boos was of omdat er ruzie was ontstaan. Ons eerste contact moment zei ze dat ze mij heeft laten “schaduwen” wat daar precies van waar is weet ik niet. Los daarvan verliep het gesprek wat we hadden en de gesprekjes daarna wel soepel. Oppervlakkig maar prima, fijn. In vergelijking met wat het kan zijn. Ik heb destijds toen ik 14 jaar was afstand genomen omdat ze agressief naar mij is geweest. Ik ben heel erg van de tweede, derde en zelfs vierde kansen. Ik geloof namelijk dat mensen kunnen veranderen maar het moet niet te snel gaan en het contact te dichtbij te laten komen voelt als een te groot risico factor voor mijzelf. Ik heb onwijs hard gewerkt om te zijn waar ik nu ben. Mentaal, in mijn relatie, moeder. Ik wil niet dezelfde fouten maken als mijn ouders en dat is onder andere mensen ons leven in laten die hier eigenlijk niet horen. Ik spreek haar te kort en ken haar eigenlijk niet goed genoeg om haar zo dichtbij te laten. We zijn niet samen opgegroeid, ze is 10 jaar ouder en was al vroeg uit huis geplaatst. We hebben elkaar 10 jaar niet gesproken, het heeft echt even wat meer tijd nodig. Ik moet zeker weten dat ze geen gekke intenties heeft. En er wel is met de juiste bedoelingen. Ik ben momenteel 37+4 en wil mezelf vooral ontspannen de laatste periode door laten gaan, zo een afspraak vooraf gaat mij onnodig veel onrust en stress opleveren. Ik wil met rustig hoofd de bevalling in gaan en ontspannen zijn. Als de baby er is ga ik opnieuw nadenken over of ik haar als zo gauw dichtbij wil. Ik moet hier voor en van mezelf echt wat uit kunnen halen. Op dit moment weet ik niet of de relatie dat doet. Denk soms dat het eerder een gemis is naar familie die ik nooit heb gehad en dat ik daarom maar contact heb gezocht, maar mijn familie zal nooit zijn wat ik mis of naar verlang. Sorry lang verhaal 😅

Ow. Ja. Dat is wel een beetje boel geschiedenis. Maak goede afspraken met je man en je kraamzorg. Wie je wel en niet wil hebben en hoe lang. Een vriendin van mij had de hele zwangerschap lage bloeddruk en verloor ook nog wat bloed bij de bevalling. Daardoor kreeg ze fysiek haar bloeddruk niet meer hoog genoeg om überhaupt boos te kunnen worden. Vond ze een hele gekke gewaarwording. De kraamweek van haar eerste verliep daardoor niet zoals ze wou. Ze had niet genoeg doorgesproken met haar man en hij voelt het niet vanzelf aan. De tweede keer veel beter doorgesproken en de persoon die haar eerste kraamweek minder fijn maakte, was pas een paar weken later welkom. Sowieso is het etiquette dat zonder nadrukkelijke uitnodiging om langer te blijven, je maar een half uur, hooguit 3 kwartier op kraamvisite gaat. Kun je je achter verschuilen.

Ja mijn man weet precies hoe ik er ik sta en mijn zus woont aan de andere kant van Nederland, die zal gelukkig niet zomaar voor de deur staan. Ook los van mijn zus hebben we alle afspraken wel door genomen. Dus dat voelt ook wel veilig. Wat een vervelende ervaring voor je vriendin! Wij willen in de eerste week alleen naaste familie en dan pas 2/3 weken later de rest, zo hadden we het vorige keer ook en dit beviel ons heel goed. In principe weet iedereen dit ook al en ook dat we maximaal een uur willen maar dat het ook na een half uur al genoeg voor mij kan zijn. Wat mijn zus betreft heb ik wel besloten dat het kraambezoek zonder haar vriend zal zijn. Daar voel ik mij gewoon het meest comfortabel bij

Mijn vader heeft onder andere als kraamcadeau een pakje gegeven. Nu is dit onze tweede dochter en komen we om in meisjeskleding. Nu waren we gisteren bij de babywinkel waar hij het setje gekocht had en zag ik dat het maar liefst €110 euro was! Nu redden we het financieel wel al hebben we het niet mega breed, maar om nou zo'n dure outfit voor onze baby te hebben, die ze met geluk 3x aan heeft terwijl we kasten vol hebben, vond ik zó zonde. Dus hebben we het omgeruild voor allemaal praktische dingen, flesjes, spenen, etc 🤐. Ik voel me hier een tikkeltje schuldig over. Side note: bij onze oudste is m'n vader alleen op kraambezoek geweest en daarna een jaar niet gekomen, dus het is ook niet dat we een hele goede band hebben. Ik hoop dat hij er niet achter komt, maar als hij er naar zal vragen, denk ik dat ik toch eerlijk ga zijn.

Dus men mama stuurt net : dat ik haar dekbed enzo niet mag vergeten voor baby want ik was toch naar de Ikea gegaan en ik zie ze morgen. Dus ik stuur haar ( ik had dus voor thuis hier al van alles van lakens maar ben dan overgestapt naar aerosleep dus die matrasbeschermer en hoeslakens ga ik niet gebruiken & voor haar dan te sussen / blij te maken ga ik die geven 😉 Dus ik zeg tegen haar : Ik heb een matrasbeschermer en 2 hoeslakens . En slaapzak geef ik over en weer mee als hij komt slapen ( met de uitleg dat ik die speciale inbaker slaapzak wil proberen .) Dus ze zegt : ja oké en men kussen en dekbed ? Dus ik zeg : dekbed pas vanaf 3 jaar dus das zonde voor dat nu al te kopen en dat te laten verstoffen & kussen ook pas vanaf dan. Dan kunnen we dan gaan winkelen ( wederom om haar te sussen want het heeft toch duidelijk geen zin..) Mama ; ik wil een donsdeken . Dus ik kreeg echt error in men hoofd ( ik kan het ni blijven herhalen hé seg .) Ik : ja dan komt hij pas vanaf 3 jaar logeren want ik wil in het begin die slaapzakken en ik wil gewoon geen dood kind door u ( ja sorry I know hard maar euhm ja ..) en u kussens en donsdekens . Mama : nee oké ik begrijp het een slaapzak is goed. Dus ik zeg : ik heb ook al een slaapzak extra besteld voor bij u in maand 4-6 met juiste tog voor die periode Mama : ja maar . Daar past hij nu toch niet in? Tina : ja maar ik zal dat wel meegeven mocht hij vroeger komen logeren , dat is dat speciale inbaker slaapzakje dat ik wil proberen en dan 4 maand maar ik ben gewoon thuis nog dan en als je moet oppassen gaat dat niet met overnachting zijn eerste 3 maand hoor Mama : hoezo mag hij niet komen logeren ?? Ik dacht in augustus een weekend weg te gaan met hem ge ontneemt me alles ( mijn hoofd gaat echt ontploffen ) Dus ik zeg : miss had je dat eens moeten vragen maar ik ga zelfs met mijn eigen kind van 1 maand oud niet op weekend gaan ze .. laat staan dat ik die meegeef aan u voor een weekend. Sorry mama maar dit hebt ge uzelf aan gedaan. Mama : ge weet dat ik rechten heb als grootmoeder Tina : ja en ik plichten als mama . My God waarom moet iedereen mij weer zo tot het uiterste willen dragen? Gisteren men werk “ of ik niet toch kon komen werken want ik zit gewoon maar thuis > ik ben bijna 39 weken trouwens “ En nu ons mama weer . Ugh . Zo nu hebben jullie het vervolg 🤪

Wauw jij hebt een kalmte 😆 Rechten? Helemaal niemand heeft "recht" op jouw kind. Ik zou dan echt zeggen dat ik haar zou zien in de rechtbank, met haar rechten 🖕

Uhm. Je moeder heeft helemaal geen rechten op je kind. Dat gaat wel verder dan een error zeg. Geheel terzijde ook nog. Mijn kids zijn in de babyperiode helemaal niet uit logeren geweest. Sterker nog, mijn zoontje pas toen hij 4 was en zijn zusje geboren werd. Ik weet dat er ouders zijn die hun kids jong uit logeren brengen, maar dat er evenveel ouders zijn die dat in de babyperiode niet willen. Wat je ook kiest. Laat het een keuze van jezelf zijn. En niet van je moeder. (Persoonlijk vond ik logeren bijvoorbeeld onzin. Veel wakker snachts en gaf nog bv. Deden we niemand een plezier mee en ik wilde mijn kleintje bij ons hebben als ze snachts wakker wordt. Maar dat was mijn eigen overweging.)

In België heb je daadwerkelijk rechten als grootouder had ik gevonden op internet 🙈 zó blij in nederland te wonen wat dat betreft

Zag laatst wel een artikel dat ze rond om grootouders geen recht hebben op een omgangsregeling maar wel naar de rechter kunnen stappen?!

Dat ze geen recht hebben*

In België is er wel degelijk een wetgeving rond het onderhouden in contact met hun kleinkind. Maar dikke L O L “ hallo meneer de rechter , mijn dochter verbied mij om op weekend of logeren te komen van men kleinzoon “ - en mevrouw hoe oud is uw kleinzoon? 1 maand oud. Sure . Dat komt goed . Haha Nee opzich zou het nooit zover komen hoor want tbh heeft zij mij nodig dus dat zou niet gebeuren maar . Wauw hé . Ik ben redelijk kalm gelukkig vandaag - maar ik heb teveel stress met mijn nesteldrang om me over men mama ( weer maar eens ) druk te maken 😏😜 ( kruidenpotjes nog DRINGEND sop alfabet voor baby er is. Je snapt het wel , dat hij makkelijker kan koken ;-))