Eigen familie - deel 2

Nou dat heb ik hier nog nooit gehoord. Maar waar ik woon zijn we nogal duidelijk en (te) eerlijk. Als je geen kinderen wil, dan wil je geen kinderen, das toch geen ramp.

Zo ben ik geweest na men miskraam.

Wat een geduld heb jij! Ik was al helemaal gek geworden.

Mijn arme vriend ziet er mee af hoor want ik ‘rant’ dan tegen hem erover & ik heb dus niet meer geantwoord erop . 😋

Als je geen kinderen wil niet nee. Hier wordt bedoeld dat mensen wel kinderen willen maar het niet lukt bijvoorbeeld. Dat je dan maar hard gaat roepen dat je ze niet wil. Been there. Op een gegeven moment ben je zo klaar met die vragen dat het een soort zelfbescherming wordt.

Heel eerlijk, toen ik in die fase zat, zat ik ook echt niet te wachten op een gender reveal of familie bezoekjes. Het belang ervan heb ik pas ervaren toen het zelf begon te kriebelen rond de 30. Als je niet in die fase bent is het heel moeilijk in te leven. Achteraf gezien had ik dingen ook wel aardiger mogen aanpakken Maarja dat is achteraf.

Ik wilde toen trouwens oprecht geen kinderen, kinderen zijn monsters is er bij mij ook vaak uit gekomen. Doordat ik het echt kak vond had ik ook geen zin in alles wat er mee te maken had 😅 ik snap dat het voor de ander ook vervelend is maar dat werkt twee kanten op. Toen ik zelf moeder werd heb ik nooit wat verwacht van vriendinnen die nog in de feest fase zaten, die leefde heel anders mee dan de vriendinnen die moeder zijn. En dat is wat mij betreft helemaal prima.

Begrijpelijk dat wanneer je het zelf graag zou willen niet zit te wachten op een genderreveal van een ander. Maar ze ontwijkt ons gezin al jaren. Plan je een bezoek bij hen, is ze ineens wandelen met de hond. Ook bij mijn ouders komt mijn broer 9/10x alleen. Is volop van het reizen en feesten wat altijd al geweest is. In mijn hoofd klopt het dan niet met een eventuele kinderwens.. Op een of andere manier heb ik het gevoel dat zij ons als gezin niet mag. Mijn vriend en ik worden ook nooit op verjaardag van haar gevraagd of bij belangrijke gebeurtenissen (feestelijke werkgelegenheid ivm functie van mijn broer). Misschien moet ik me er gewoon bij neerleggen dat de klik er niet is en niet zo druk over maken… al vind ik het gewoon jammer maarja

Wat ik jammer vind aan mijn familie is dat ze geen hulp aanbieden. Mijn kind is 1,5 en er is nooit opgepast, nooit hier in t huis geholpen of iets van eten gemaakt. Ik ga ook altijd naar hun toe op bezoek en hun nooit naar mij… maar wel commentaar geven om mijn manier van opvoeden HA HA

Komt zo bekend voor. Ik heb hier ook van alles geprobeerd om uit te leggen dat het niet altijd van 1 kant kan komen. Maar het is zinloos. Die stelletje egoïsten hebben 0 zelf reflectie. Mijn familie dan hè.

Nou moet gewoon even mijn woorden zoeken.. zonder alle scheld woorden bij elkaar te schrijven uit frustratie.. Wij zijn bezig voor een kindje samen Dit weet mijn en zijn familie maar nu komt het volgende wij zijn door gestuurd naar de fertiliteitskliniek nu hadden we dat mijn broer en schoonzus gezegd zij hebben zelf al twee kinderen waar veel zorgen over zijn nu heeft ze dus gevraagd of wij konden oppassen aanstaande woensdag nou we zijn niet de moelijkste maar natuurlijk wel benieuwd waarom ze gaf aan de spiraal er uit de laten halen omdat ze nu ook nog een kindje wilt ( ze heeft tot wij aangaven door verwezen te zijn naar de fertiliteit kliniek aan gegeven niet meer kids te willen) ik gun hun van harte alles maar alles wat wij doen willen hun ook maar bij hun moet alles altijd groter beter en zijn zo bang dat ze geen aandacht meer krijgen van mijn ouders dat dit me zo frustreert en ik ook heb aan gegeven van weetje leuk verhaal maar zorg aub eerst dat je andere kinderen op de rit heb want met een kleine er bij word alles ook weer anders en ook aangegeven dat ik het raar vond dat ze nu ineens nog een kindje wouden en eerst niet hun andwoord leuk toch samen zwanger…🙃

Ik kon er niet heel veel chocolade van maken, maar volgens mij moet je het lekker laten gaan. Jij zit strakjes in zo'n traject en daar ben je heel druk mee. Als zij weer zwanger willen worden, dan is dat aan hen. Daar kun je niks aan doen of veranderen. Heel irritant, dat wel...

Geloof me ik weet hoe zwaar het is. Wij hebben 4,5 jaar in een medisch traject gezeten. Maar jij hebt helemaal niks te maken met of hun nog wel een kindje nemen, wanneer en waarom. Ik snap dat het steekt en dat je misschien bang bent dat ze eerder zwanger zijn maar zoals mm1508 al zei, steek al je energie in je traject. Dat zul je echt nodig hebben. En laat andere mensen lekker doen wat ze zelf willen. Positieve gedachtes over jullie traject blijven houden en alles wat je nare gevoelens geeft gewoon negeren! Succes.

Hier zelfde me eigen ouders wonen in uk 5 weken gelden is ons 2de geboren toen me ouders hier kwamen wou me moeder met niks helpen niks doen niet eens me dochtertje baden voeding of pamper. Me schoonouders hebben dit opgemerkt en spraken my hierop aan dat ze dit erg jammer vindn en gaan haar hierpp aanspreken. Ookal ben getrouwd me digen moeder zou gewoon kinnd helep

Misschien vonden ze het gewoon spannend om iets te doen bij zo'n kleintje?

Nee is al de 2de inmiddels by de eerste deed me moeder dit ook niet. Mw gehele zwangerschappe vroeg ze niks hoe het ging niks. En dat van die raar opmerkingen maken nee je bent getrouwd ga niks voor je doen

Nee helemaal niet zelfs ik vind het alleen storend dat alles wat wij doen ook gedaan moet worden maar dan beter en groter zoals ik al zei ik gun het haar alleen snap ik niet waarom het altijd zo moet gaan dit is met zo veel dingen ik koop bijv nieuwe bank volgende week hebben ze het ook maar dan groter daarna koop ik nieuwe huis dier en weekend erop hebben zij het ook dat is het enigste voor de rest maak ik mij niet zo druk over dat vind het alleen zo jammer😅

Mijn vader liegt geregeld tegen zijn vriendin als hij bij mij op bezoek is.. Zij is heel jaloers en heeft oprecht veel last van FOMO 🙄 Mijn vader was vroeger behoorlijk agressief en opvliegerig, hoewel ik heel trots ben dat hij hiermee aan de slag is gegaan en veel is veranderd denk ik soms wel: kom op hey.. Neem het eens voor me op ?!?! Zeg gewoon eerlijk dat je bij je (enigste) dochter bent en tijd met haar wilt doorbrengen.. Verder is hij wel een hele lieve opa, een kant die ik niet van hem kende. Hij is de rustzelve wanneer zij er is. Zijn vriendin is ook een lieve oma voor onze dochter. Ze letten 1 dag per week op, dat gaat heel goed. Hij doet ook veel voor mij, mijn man en onze dochter. Ik kan echt op hem bouwen wat vroeger niet kon. Maar dit stukje blijft soms pijnlijk. Mijn moeder denkt altijd dat ze perfect is. En zegt vaak dingen tegen mij en andere: Ja, als kind was echt lief.. maar toen ze in de Puberteit kwam, was ze echt een kutkind. Altijd grote mond en nooit luisteren. Kan daar zo boos van worden gezien mevrouw liever met heroinegebruikers en dealers omging dan zich bekommeren om haar destijds 12 jarige dochter. Niet voor niks op m'n 15e uit huis gegaan 🤷‍♀️ Die vrouw heeft gewoon totaal geen zelfreflectie. Stiekem ben ik blij dat ze 2 uur bij ons vandaan woont. Het moest er even uit haha!

Wat stom dat hij voelt dat hij daarover moet liegen voor zijn gevoel. Maar wel fijn dat de band verbeterd is! Jammer van je moeder. Ik heb wel een goede band van m'n moeder, maar ze haalt ook heeeel graag aan, dat we lastige pubers waren. Kan echt een leuk momentje met onze kinderen zijn en dan ineens.. ja toen waren jullie ook zo lief, maar die puberteit. Terwijl er naar mijn herinnering geen noemenswaardige dingen zijn gebeurd, behalve af en toe chagrijnig en niet mee willen op bezoek of uitjes op vakantie.

Zou het niet kunnen dat ze zelf met het idee speelden voor een volgende kindje en dit voor zich hielden maar net omdat ze nu weten dat jullie dat traject aan moeten gaan het nu wel uitspreken om eventuele pijnlijke gesprekken later te vermijden?