Eigen familie - deel 2

Dit is zo herkenbaar! 😥

Hier ook een geweldige fam.. Als ik iets nieuws koop voor in huis of voor mijn stiefkinderen moeten mijn broer en schoonzus het ook gelijk. Bijv paar weken geleden heb ik mijn nieuwe eetstoelen gekregen en drie keer raden wie ineens dat ook wilt.. En dit is met meerdere dingen zo. En toen wij aangekondigd hadden aan familie dat wij nog een kindje wouden zei mijn broer:” schat zullen we er ook nog een nemen..” ( niet hun die het al moelijk hebben met de kids die ze nu hebben) ben van mijzelf niet iemand die snel zin heeft om daar iets van te zeggen maar word laatste tijd er zo moe van het is altijd hun manier is beter alles wat hun kopen is mooier en gewoon de afgunst ik word er zo misselijk van. Xox een hele gefrustreerde vrouw😐

Even mijn frustratie eruit gooien hoor, waren gisteren bij mijn ouders. Zoontje van 4,5 maand had zijn groentehap op maar bleef huilen om meer. Wij zaten aan de friet en gaf mijn moeder hem gewoon een frietje met mega veel zout, die hij uiteraard gewoon in zijn mond steekt. Doe gewoon normaal, je hebt zes kinderen opgevoed en weet heus wel dat zoiets echt niet kan

4,5 maanden ?! Oei, echt niet oké.

Mijn eigen ouders maken me zo onzeker. Net gingen we beeldbellen omdat zij 50 km verderop wonen. Zeggen ze allerlei dingen als dat mijn kindje gewend is aan eenzaamheid en niemand wilt. Dat ik haar naar het kdv moet brengen omdat ze zo is. Waarom zou ik haar naar het kdv brengen als ik bewust niet werk voor haar? Zij is idd gewend aan alleen zijn en aan rust omdat wij altijd met z’n tweeën zijn overdag. Savonds is haar vader erbij. Thats it. Verder is het een hartstikke tevreden en lief kindje. Echt mijn hersenen maken nu overuren.😒

Huh, oprechte vraag, maar vraag je specifiek om hun mening daarover? Zo niet: wat heftig om zoiets dan voor je voeten te gooien, jeutje!

Pfff begrijp helemaal je frustratie. Toevallig vanmiddag een mooi stuk gezien op fb dat ging over de tijd van nu en vroeger. Dat tegenwoordig iedereen je kind opvoed (kdv, school etc) behalve de ouders zelf. Probeer het los te laten! Mensen hebben ALTIJD een mening/oordeel. Hoe deden zij dat vroeger? Ook kdv?

Ik heb er nooit om gevraagd. Ze begonnen er zomaar over. Zo irritant.

Nee mijn ouders betaalden een buurvrouw om op ons te passen. Toen mijn zus haar kids naar het kdv bracht kreeg ze een preek over hoe slecht dat welniet is en ik krijg van precies dezelfde mensen gezeik met dat mijn kindje niet in de armen van anderen rent en dus naar het kdv moet om socialer te worden. Uhh ze is vorige week 1 geworden. Hoezo moet ze socialer worden? 😵‍💫

En door die buurvrouw werden jullie super sociaal? 😜 Hoe serieus kun je jouw ouders dan eigenlijk nemen als ze tegen jouw zus iets anders zeggen 🤔 Merk zelf heel erg dat mensen zich graag bemoeien met hoe je het allemaal doet. En van diezelfde mensen krijgen wij ook steeds weer te horen hoe ontzettend lief en tevreden ons meisje is 🤷🏻‍♀️ Blijf lekker bij je eigen standpunten en doe waar jij je goed bij voelt. Ze moeten straks al zoveel als ze naar school zijn, geniet van deze tijd en laat jouw kindje ook genieten door lekker bij mama te zijn 💗

Ach lieverd, trek het je niet aan wat een ander (in dit geval je moeder) ervan vindt. Ik ben ook thuisblijfmama en mijn dochter is ook nog nooit naar een kinderdagverblijf geweest. Als we bij de kinderboerderij, het zwembad of een indoor speeltuin zijn dan is zij heel erg sociaal naar andere kinderen toe. De eerste keren dat ze zonder mij of papa was, was tijdens de echo’s in het ziekenhuis van haar broertje waar ik nu van in verwachting ben. Toen kwam mijn vriendin ff oppassen en onze dochter heeft zich prima vermaakt met haar zonder een traantje te laten. Mijn moeder was zelf ook altijd thuis voor mij en ik ben ook best een sociaal persoon geworden 😃 Wat flowerbomb ook al zegt, geniet lekker van deze tijd dat je er voor haar kan zijn en probeer alle (voor)oordelen naast je neer te leggen. 💕

Hier een hele lieve moeder. Maar ze heeft een maand geleden ontdekt hoe leuk ze het vind om kinderkleding te maken. Nu zijn we 15 broekjes, 6 jurkjes en 10 shirtjes verder en belt ze me op dat ze weer 2 setjes klaar heeft. Heel lief dat ze het maakt hoor. Maar dit wordt wel een beetje te veel. Ik wil aira ook wel graag leuke kleding uit de winkels aan doen in plaats van alleen maar zelfgemaakte kleding. 😂

Misschien kan je opperen dat ze een webwinkeltje maakt gewoon voor ernaast? Dan kan ze haar hobby uitvoeren, maar is het voor jou iets minder heftig🙃

Snap ik! Misschien kan je moeder haar eigen gemaakte kleertjes verkopen op vinted of iets dergelijks? Kan ze met haar nieuws hobby misschien nog een centje bijverdienen 😊

Pff... Deze avond waarschijnlijk wat vruchtwater verloren. Op zich niet erg. Voor alle zekerheid wel even spoedlijn ziekenhuis gebeld, zij slaan geen alarm en we moeten gewoon morgenochtend even langskomen om te kijken hoe en wat. Vind ik prima, geen stress. Mijn man laat dit ook even zo weten in de familie groepsapp. Mijn vader is het daar niet mee eens. Vindt dat wij NU maar gewoon naar het ziekenhuis moeten rijden voor extra onderzoek. Mijn man legt opnieuw uit dat we contact hebben gehad met het ziekenhuis, dat ze ons vragen hebben gesteld en dat we op basis daarvan pas morgen moeten komen. Dat vind ik ook. Vader gaat vervolgens in discussie en wordt boos, want enkel een vragenlijst kan toch niet voldoende zijn. We moeten maar gewoon naar dat ziekenhuis vertrekken. Mijn man moet mijn welzijn en dat van ons kind voorop zetten. Begint naar te doen tegen mijn man in de groepsapp (waar de familie van mijn man ook in zit, niemand reageert erop, is ook best awkward...) alsof hij mij nu tekort doet. Mijn man stopt met er energie instoppen en met erop te reageren. Ik ken mijn vader al langer dan vandaag, ik pik er vandaag niet op in en contacteer hem morgenochtend even. Maar mijn man zo behandelen schiet hier écht in het verkeerde keelgat.... Maar ik weet dat als ik hier nu op ga reageren, ik opgefokt ga slapen, en dat wil ik ook weer niet... 😐 wat een gedoe weer...

Heel irritant... Mijn tip, deel minder informatie scheelt een hoop gezeik en stress (ook zeker wanneer de baby eris).

Wel info delen, geen info delen... We kunnen het toch niet "goed" doen op sommige momenten. We gaan dan echt twijfelen aan onszelf. Man is gisteren oprecht emotioneel geworden van de reacties, heeft er slecht van geslapen. Ik laat deze ochtend weten dat ik het niet oké vindt over hoe er tegen hem gesproken wordt en dat dit ons wel degelijk kwetst. Reactie: "het is maar hoe je de berichten leest, laat maar, dan reageren we NOOIT meer op berichten!". Vooral doen, daar pest je alleen jezelf mee, daar zet je mij echt niet mee onder druk... 🤨

Dat klinkt een beetje alsof ze zelf ook wel weten hoe hun reactie over kwam. Wat vervelend zeg, dat je dan naast alle nieuwe dingen ook daar nog eens mee moet dealen. Ik bedoel, het komt vast uit een goed hart, maar soms komt het er zo beroerd uit 🤢

Vooral omdat ik over 4 dagen word ingeleid. Dus mijn hoofd staat al helemaal niet naar dit soort gedoe als ik eerlijk ben 😅 en het siert mijn familie echt niet dat ze 4 dagen vooraf de boel dan weer op z'n kop zetten. Ik had daarnet rustig voorsteld of we niet konden bellen, want dat praat makkelijker. Ik krijg als reactie: "ik hoef niet te bellen met jou, niet na de bagger die ik van jou over mij heen krijg!" (Vader is op z'n teentjes getrapt omdat ik zeg dat zijn reacties mijn partner wel kwetsen en ik dit niet oké vindt). Kruipt nu stilzwijgend in z'n slachtofferrol, zal waarschijnlijk ook niks meer laten weten tot de kleine geboren is. En dan denk ik: tja, is dat het nu waard, pa? 😅 familie, vermoeiend. En uiteraard is alles weer MIJN fout 😉

Nou, als je maar onthoudt dat het niet jouw fout is hoor. Dit is echt heel kinderachtig gedrag. Die slachtofferrol is zo irritant! Ik hoop dat het je lukt om nu en de komende tijd goed op jezelf en je gezin te focussen. Geen tijd voor zulke negatieve mensen, bah.