Eigen familie - deel 3

Wat ben ik blij dat ik met mijn vriend. vorige week terecht kon bij mijn broer. Wij hadden een hele gesprek. Over een vooral die we hebben me men vader… En mn vriend en ik willen daardoor ook contact met mijn vader verbreken. Omdat hij te ver aan het gaan is. Maar men broer zei ons om nog 1x te proberen en als ons vader dan nie luistert dan pas het contact verbreken.. En we denken dat hij gelijk heeft. En ja dat is in het belang van onze 2 kleintjes da we dit vooral ook willen doen. Zijn er hier mama’s die dit ook gedaan hebben en het er toch moeilijk mee hebben?

Want neem ook aan dat dat niet simpel is. Ookal ist voor een goede reden

"Die dit ook gedaan hebben"..Wat bedoel je dan precies met "dit"? Het een kans geven of contact verbreken?

Wat vervelend. Ik dacht juist dat je vorige week had gepost dat je een goed gesprek had met je vader en je bonusmoeder? En dat zij een stapje terug zou doen etc?

Alle bedoel nie perse wa wij meegemaakt hebben. Maar hoe het voor die mama’s hebben gevoeld om die band me hun eigen vader te verbreken sorry verkeerd verwoord dat laatste

Voor mij voelde het als een opluchting om het contact met mijn vader te verbreken, alsof er een enorme last van mijn schouders viel. Heb er na 6 jaar nog steeds geen spijt van deze beslissing.

Dat was ook zo hoor. Tot ze uiteindelijk achter mijn rug om tegen mijn vriend begonnen over mij en ons zoontje.. en de 2e die opkomst is. Hij heeft veel meer liggen zeggen. En eisen stellen. Waardoor we het echt beu ant worden zijn. Plus mijn broer zelf snapt ons.

En jouw eigen mama dan ook of zijn ze ook gescheiden? Hier zijn ze gescheiden En vriend en ik hebben een vele vele betere band me mijn mama. En zijn mama aanvaard ook mijn keuzes en beslissingen. Enal dus daar geen problemen meer mee.

Mijn ouders waren toen al gescheiden. Met mijn moeder en bonusvader heb ik nog goed contact.. Met mijn vader en stiefmoeder heb ik dus het contact verbroken, zei was ook grotendeels de reden/oorzaak dat ik het contact verbrak.

Hier ook met mijn mama hebben mn vriend en ik een mega goede band. Maar sinds men vader me zen nieuwe vrouw is. Is mijn vader FEL VERANDERD. En niet echt meer mee valt te praten.

M'n vader belde net op, of ik voor onze zoon een cadeau kan kopen voor z'n verjaardag en dan krijg ik het geld terug. Ergens denk ik - oké, hij denkt er wel aan. Aan de andere kant: je vraagt dit een paar dagen voor zijn verjaardag waardoor ik nu snel iets moet verzinnen. Je bent met pensioen en hebt verder geen zak te doen dus had ook zelf prima iets kunnen bedenken. Daarbij weet je al weken wanneer we zijn verjaardag vieren én is het je enige kleinkind. Je zou dan toch iets meer moeite verwachten..

Sorry, hier heb ik geen tijd voor pap. Hier heb je een lijstje van dingen waar je uit kunt kiezen. Tot op de verjaardag😘

Zoontje is nu 2, dus zijn begonnen met oriënteren op basisscholen. Vraagt mn moeder hoe dat gegaan is enzo, dus ik vertel ja hier hele leuke school maar erg kleinschalig en weet niet zo goed wat ik daarvan vind. Dus moet ik even goed over nadenken. Zegt mijn moeder ja daar moet ik ook even over nadenken. Maar... mam, dat is jouw keuze niet. Wij maken de keuze waar hij naar school gaat, niet jij. "Nou succes met je keuze dan" #eindegesprek. Ja ff serieus wat verwacht je nou? Dat jij gaat bepalen waar mijn kind naar school gaat? Denk het niet hoor😅🤣

De band met m'n vader is ingewikkeld én ik stond met m'n mond vol tanden. Anders was dit zeker een optie geweest.

dit is zoooo herkenbaar 🙈 en zo irritant, hier ook een moeder die daar dan idd graag een show van maakt. Ik ben nu zwanger van de derde en ze mag dus niet op onze kinderen passen tijdens de bevalling dit keer. De vorige keer bij onze middelste lichte ze de halve wereld in wanneer ik werd ingeleid en bleef steeds om updates vragen want zij kon er zoooo slecht van slapen anders. Nu zeiden we dus we hebben daar iemand anders voor geregeld ivm hoe het de vorige keer verlopen is en hoe je je gedragen hebt. Nou dat vond ze zwaar overdreven en dikke onzin en stank voor dank voor alles wat ze voor ons doet 🤡 Zo klaar idd met die show om alles heen. Echt zo’n how can I make this about me ding

Begrijp me niet verkeerd, ik ben erg dankbaar voor de kleding die ik doorgeschoven krijg van m'n zusje, vaak zitten er dingen tussen die ik gebruiken kan. Maar broeken met gaten, rompers met poepvlekken die er nevernooit meer uitgaan of andere gore meuk zou ik zelf niet eens durven doorgeven🫣 Soms voelt het alsof ze zelf geen zin heeft om het naar de kledingcontainer te brengen en gewoon alles in een zak gooit en bij mij afgeeft. Nogmaals, ik ben dankbaar, maar ik kan soms de helft al weggooien. Zo, dat lucht op.

Of als je een verjaardag hebt van familie met de kleinkinderen er bij (inmiddels 5). En je zus alleen maar over haar eigen kinderen heeft en 0 aandacht heeft voor neefjes en nichtjes. Steeds probeert om haar kinderen in de schijnwerpers te zetten, vind dat zo jammer dat ze niet omkijkt naar onze kinderen. Die van haar zijn ook amper opgevoed en rammen overal tegenaan, wordt gewoon niks van gezegd

Toch wel door degene van wie het huis is lijkt me? 🫣 Ik zeg er wel wat van als iemand zich misdraagt. Als de ouder er dan niks aan doet mogen ze van mij vertrekken 🫡

Nee, en als je daar komt mag er niks maar bij een ander wijzen ze hun kinderen niet terecht

Ik word echt schijtziek van mijn zusje en m'n moeder die continue het handje boven haar hoofd houdt. M'n vader is sinds een half jaar met pensioen en flink in inkomen naar beneden gegaan. Dus ze moeten zuiniger aan doen en hebben dus niet veel meer te besteden (soms de eindjes aan elkaar knopen). Hun auto ging kapot, en wij hebben een 'nieuwe' auto voorgeschoten, om hun uit de brand te helpen. Ze mogen ons terug betalen, na wat voor hun haalbaar is. Af en toe is er een maand dat ze het gewoon echt niet missen kan, en dat is ook zeker prima! Nu had ik gisteren via de app een gesprek met mijn moeder, waarin wij het gewoon over zorgverzekeringen hadden. Ze gaf aan, dat ze het absurd vindt, dat ze meer geld kwijt is aan ziekenfonds, dan aan haar hypotheek. Met mij vraag, hoe ze dat in vredesnaam voor elkaar krijgt, kwam ze doodleuk vertellen, dat ze nog steeds de ziekenfonds betaald van mijn 23 jarige zusje. PARDON? Dus je hebt een VOLWASSEN dochter thuis wonen, die al geen kost en inwoning hoeft te betalen, maar dus ook al niet haar eigen ziekenfonds!? Terwijl ze een vaste baan heeft!? En wij hun maar elke keer uit de brand helpen. Elke keer vraag ik mijzelf nog af, waarom ik dit in vredes nog doe. En elke keer kan ik het niet over m'n hart verkrijgen, om m'n ouders te laten stikken (voor mijn gevoel). Terwijl ik ook zoiets heb van: meid, je kan primaaaa je eigen ziekenfonds betalen & mee betalen aan de boodschappen. Grow up! Maar als ik dat zeg, reageert ze net als een peuter met een Tantrum😑