Emetofobie behandeling ervaring

EMDR zou ook kunnen helpen, is niet alleen voor ptss klachten namelijk!

Ik heb hier emdr voor gehad. Heeft mij ontzettend geholpen! Overgeven zal nooit mijn hobby worden en ik vind het nog steeds eng als ik iemand hoor, maar ik raak niet meer in paniek in zulke situaties. Enige waar ik spijt van heb is dat ik niet veel eerder hulp heb gezocht. Succes!

Hoe doe je dat als je partner/kind ziek is? Heb je dan geen paniek meer om het zelf te krijgen?

Ik heb zelf een andersoortige fobie (naalden) maar in principe werkt elke fobie op dezelfde manier. Ik heb zelf om mijn naaldenfobie onder controle te krijgen exposure in vivo gedaan. Dat houdt in dat je een stappenplan maakt binnen je angst waarbij je van minst eng naar meest eng gaat (oaar stappen die ik bijvoorbeeld had waren plaatje van een naald bekijken, een naald aanraken, kijken bij de bloedbank etc). Je gaat per stap die angst confronteren. De therapie is heftig maar werkte bij mij heel goed. Emdr was voor mij geen optie omdat mijn fobie niet is ontstaan uit 1 heftig trauma. Maar ik zou gewoon een verwijzing naar een psycholoog vragen van je huisarts, dan kan de psycholoog nav je verhaal bekijken welke vorm van therapie het beste helpt.

Ik zou professionele hulp zoeken - een psycholoog dus. Exposure is de meest bekende therapie voor angststoornissen, maar misschien is een andere optie voor jou beter.

Ter aanvulling ik ben vandaag doorverwezen door mijn psychiater. Alleen heb ik er zo’n hard hoofd in dat iets gaat werken omdat je meestal niet de positieve verhalen hoort dus die zoek ik nu 😄

Ja dat probeer ik al jaren te ontwijken maar ik denk dat ik er toch aan moet geloven 🥲

Ik heb ook emdr voor angstklachten en trauma klachten gehad. Ik dacht dat lampje? Dat moet helpen? Maar zeker dat het helpt! Belangrijk vind ik is om een therapie te kiezen waar je je goed bij voelt. Daarnaast ook een psycholoog waar je een klik bij hebt en waarbij je alles durft te zeggen, anders gaat het niet werken.

Snap ik heel goed! Deze therapie had ik ook niet voor mezelf in gedachten maar daar kwam de psycholoog mee. Bedenk je dat je het echt heel rustig opbouwt! Je gaat pas een stap verder als je daar klaar voor bent. Ik heb er echt enorm veel aan gehad. Ben zeker niet van mijn fobie af maar ik kan er nu mee omgaan en vermijd niet meer om mezelf te laten prikken. Het was het echt waard!

Ja ik heb mijn einddoel ook wel bijgesteld. Echt 100% ervan af komen zal niet gebeuren, zolang het maar handelbaar wordt 😊

Moet eerlijk bekennen dat mijn partner al een tijd lang niet meer echt ziek is geweest, dus het omgaan met de angst is wel makkelijker. Maar laatst was ik op een bruiloft waar ik met 2 gasten dichtbij heb gepraat (en bij 1 perongeluk aan het glas gedronken!) die ziek waren/gezinsleden buikgriep hadden. Natuurlijk vind ik dat nog steeds spannend, maar ik ervaar niet meer de paniek die ik een paar jaar geleden ervaarde. Ik zal nooit fan worden van overgeven en zal het altijd spannend blijven vinden als iemand ziek is, maar de paniek en obsessieve handelingen heb ik niet meer. En dat is zó veel waard. Echt, ik kan het alleen maar aanraden.

Ik denk ook dat er vrij weinig mensen zijn die overgeven niet vervelend vinden 😂

Ben benieuwd of je inmiddels actie hebt ondernomen en wat je ervaring is!! Ik word ook gek van de paniek af en toe. Dochter nu weer 1x diarree en ik heb het hele huis ontsmet. Belachelijk, ik weet dat kleuters af en toe diarree hebben zonder dat t een besmettelijk virus is, maar het kan wel iets zijn en dus weer dwangmatig poetsen... ik wil hier van af!

Ik sta op de wachtlijst sinds mei 🫠 verwachting is dat ik in mei 2024 terecht kan..

Hier ook een emetofoob! Ik heb hier jaren geleden cognitieve gedragstherapie en ook exposure therapie voor gehad. Heeft wel geholpen, al ben ik er zeker niet 100% vanaf. Zie er nu wel weer meer tegenop, omdat we van plan zijn om binnenkort voor een tweede kindje te gaan en dan weer bang ben voor misselijkheid en overgeven. Maar door de therapie durf ik er wel voor te gaan en laat ik mij niet meer leiden door angst.

Wow dat meen je! Zo lang?! Wel goed dat je de stap hebt gezet om je aan te melden. Doen jullie dit via huisarts en weet die dan een therapeut? Of zelf op zoek gegaan?

Wat fijn dat het je geholpen heeft! Hopelijk een rustige zwangerschap zonder al te veel misselijkheid! Ik heb het geluk dat ik 2 zwangerschappen zonder overgeven had... wel misselijk geweest maar de truc was juist iets eten en dan ging t weg!

En wat doen ze met exposure? Je kan moeilijk bij mensen langs gaan die ziek zijn lijkt me... Ik kan bijvoorbeeld prima een filmpje kijken, want dat vormt geen gevaar zeg maar. Ik kan niet besmet raken via video. Gaat bij mij echt om real life. En ook als ik bijv hoor dat kind van collega ziek is, ik krijg écht stress als die collega in mijn buurt is dan.

Thanks, ik hoop het ook!

Eerst foto's kijken en toen steeds heftigere filmpjes. Voor mij was dat wel ingewikkeld. Nog steeds wel eigenlijk, want ik merk dat ik nog steeds schrik op tv, automatisch weg kijk en mijn handen over mijn oren doe tot het voorbij is. Verder was er ook een therapeut die ging overgeven. Eerst een aantal keer kokhalzen en ook een keer overgeven. Ik vond het vreselijk om daar naar toe te werken, maar dat ging echt stapje voor stapje. Klinkt best heftig en iets waardoor je therapie misschien niet eens meer aan durft te gaan (dat had ik namelijk ook), maar je wordt echt goed begeleid. Die sessie was ook met een andere emetofoob en dat vond ik erg fijn, omdat je elkaar zo goed begrijpt terwijl je elkaar helemaal niet kent.