81 Reacties

2 jaar geleden
Tussen mijn jongste zus en ik zit 5j en tussen mijn oudste en mij 1j. Heb altijd best met mijn jongste overeen gekomen. Mijn papa was ook wat ouder, maar daar heb ik nooit last van gehad.
Door zoiets zou ik me niet laten tegenhouden als je graag nog een kindje wilt. Denk dat je als "oudere" ouder ook goed voor een kindje kan zorgen. Als je echter het gevoel hebt dat jullie gezin af is en het alleen maar wil uit schrik dat je kindje zich eenzaam zal voelen dan denk ik dat kindjes die enig kind zijn niet per se eenzaam zijn en dat dat vast ook veel voordelen heeft. Luister dus vooral naar je hart zou ik zeggen!

2 jaar geleden
Er zijn veel enigst kind topics! Daar lees je veel meningen.
Even mijn eigen mening: jullie zijn absoluut niet te oud voor een tweede kindje. Misschien vind ik dat ook omdat ik veel vriendinnen heb die door fertiliteitstrajecten veel ouder zijn en fantastische ouders zijn.
Daarnaast vind ik ook dat een enigst kind niet eenzaam of zielig is. Niet als je zorgt dat er fijne mensen om hem heen zijn ook in de zelfde leeftijd. Sommige volwassen enigst kinderen geven aan een broer of zus erg heb en gemist omdat ze graag die band zouden willen hebben. Maar het is natuurlijk nooit een gegeven dat je een goede band met je broer of zus krijgt, en dan ben je uiteindelijk net zo eenzaam.
Moraal van mijn verhaal: Beide is helemaal oke, en alleen jullie kunnen de keuze maken ❤️

2 jaar geleden
Ik vind jou zeker niet te oud. Jouw partner misschien een beetje, maar dan niet te oud om nogmaals vader te worden maar vraag mij eerder af of het niet te zwaar voor hem is om nog een keer de baby en peutertijd door te gaan? Maar dat hangt ook heel erg af van de persoon.
Als je hart en de wens groot is dan zou ik er voor gaan. Maar volg hierin je eigen gevoel

2 jaar geleden
Hi! Ik ben zelf enig kind. Mijn moeder was 37 en m’n vader 43 toen ze mij kregen. Ik heb het tijdens het opgroeien nooooit gemist. Klinkt heel gek maar ik wist niet anders en was dol op de aandacht van mijn ouders. Ik had ook veel vriendinnen. Nu ik zelf volwassen ben, mis ik het soms wel omdat mijn ouders natuurlijk ook ouder worden en je het idee hebt dat je de verantwoordelijkheid niet kan delen. Maar weet je, je weet niet hoe het anders gelopen zou zijn. Een broertje of zusje zou leuk geweest kunnen zijn maar ook niet. Ik heb het in ieder geval nooit gemist.

2 jaar geleden
Ik vind je man wel echt veelste oud, op jou leeftijd vind ik het nog net kunnen. Maar wat maakt onze mening uit. Als jullie het graag willen moet je het doen. En weetje, het geeft geen garanties dat ze het goed met elkaar kunnen vinden. Doe het als jullie het zelf heel graag willen, maar niet voor het kindje dat jullie al hebben.
Over het leeftijdsverschil, ik heb een zus en een zusje.
Met mijn zus verschil ik 1,5 jaar, met mijn zusje 5 jaar. Met mijn zusje heb ik nu een betere band als met mijn zus. Al was dit vroeger wel anders hoor.
Beide heeft voor en nadelen

2 jaar geleden
Mijn ouders zijn ook laat aan kinderen begonnen (36 en 35 geloof ik).
Persoonlijk heb ik er nooit last van gehad. Ik ben enig kind en ben de oudste van mijn neefjes en nichtjes, dus die heb ik dan ook nog onder mijn hoede gehad.
Ik was namelijk veel bij opa en oma omdat ze allebei werkten.
Het enige wat ik nu jammer vind is dat zij dus ook wat ouder opa en oma worden
(Vader wordt dit jaar 59). Gelukkig ben ik zelf wat eerder begonnen aan kinderen dus hopelijk is de tijd er gewoon wel.
Je kan ook op je 40ste oma worden en alsnog gezondheidsproblemen hebben etc.
Sorry ik dwaal een beetje af, maar dat is mijn ervaring.
Ook vond ik het vroeger gek dat iedereens ouders op de basisschool jonger waren dan mijn ouders😂
Maar meid, laat je niet gek maken. Als jullie in goede gezondheid zijn en nog een kindje willen, doe dat gewoon! Later heb je er alleen maar spijt van als je dat niet hebt gedaan.
Het is niet zo alsof je straks nog een kans krijgt, je leeft maar 1 keer en jullie zijn nog jong genoeg.
En aan de andere kant, als je het echt niet wilt, dan niet! Maar laat je alsjeblieft niet tegen houden door je leeftijd nu want het kan écht nog wel

2 jaar geleden
bedankt voor jullie lieve/fijne reacties 😊 ik ben niet zo zeer bang dat hij als kind of jong volwassene eenzaam gaat zijn, daar kunnen we inderdaad voor zorgen dat hij genoeg mensen om zich heen heeft… ik ben eerder bang dat wanneer hij het besef gaat krijgen dat hij verder niemand heeft dan zijn ouders , dat dit heel moeilijk voor hem gaat zijn. Hij heeft geen familie (ooms, tantes, neefjes, nichtjes, opa’s en oma’s) waar hij op kan terugvallen of een warme band mee op kan bouwen… hij is écht helemaal alleen als wij er niet meer zijn en dat valt me heel zwaar!
Mijn partner is heel jong van geest, vol energie en mensen zeggen altijd: he? is hij al 48 dus ik ben wat dat betreft niet bang voor de baby/ peuter tijd gelukkig 😊

2 jaar geleden
ik had mijn eerste een paar dagen voordat ik 30 werd en mijn man 34. ik wilde een gat, en we hervatten het proberen voor onze tweede toen ik 34 was en mijn man 38. We slaagden er eindelijk in om onze tweede te krijgen net voordat mijn man 43 werd en ik werd 39 (lang verhaal over waarom het zo lang duurde, maar het punt is dat het is gebeurd).
het is niet te oud. het komt allemaal neer op hoe jullie je voelen. niemand kan de beslissing voor je nemen. als je het gevoel hebt dat je gezin nog niet compleet is, blijf het dan proberen. er is misschien een grote kloof tussen onze kinderen, maar ze zijn dol op elkaar en onze baby heeft zoveel vreugde in ons hele leven gebracht. we voelen ons nu compleet als een gezin. onthoud dat je altijd de grootste spijt hebt van de dingen die niet zijn gebeurd, niet van de dingen die wel zijn gebeurd 💜

2 jaar geleden
Reactie op ORA2019
bedankt voor jullie lieve/fijne reacties 😊 ik ben niet zo zeer bang dat hi ...
Mijn partner wordt 52 dit jaar, hij krijgt ook altijd dezelfde reactie.
Ze schatten hem nog steeds eind 30.
Ikzelf word ook altijd nog flink jonger geschat.
Ik snap je volkomen hoor, te oud zijn jullie echt niet 😚

2 jaar geleden
In mijn omgeving heeft niemand kinderen gekregen voor zijn 35e, ik ben zelf nu bijna 38 en in verwachting van de tweede. Mijn partner is 43. Om mij heen echt alleen maar dreumesen, baby’s en zwangeren.

2 jaar geleden
Volg je gevoel!
Ik ben zelf opgegroeid met oudere ouders en heb ik dit nooit als anders ervaren. Zij waren actiever dan de ouders van mijn vriendinnen die 10/15 jaar jonger waren!
En ook met mijn kinderen zijn ze nog steeds heel actief en doordat ze met pensioen zijn ook lekker flexibel met oppassen 😉 Nee gekheid
Maar volg je gevoel! Je bent zo oud als je je voelt en leeftijd is maar een getal.

2 jaar geleden
Naar mijn mening zijn jullie niet te oud. Ik zou wel goed proberen te scheiden of je zelf de wens hebt voor een tweede kindje of dat je enkel een tweede kindje wil ten behoeve van de eerste. Dat laatste lijkt me niet zo eerlijk naar dat eventuele tweede kindje toe. Maar als jullie zelf echt die wens nog hebben, zou ik er zeker voor gaan!

2 jaar geleden
Oudere ouders of niet…het leven in onvoorspelbaar. Wij hebben mensen in onze omgeving die tussen de 40-45 ouders zijn geworden en nog fit en vitaal en vrienden die jong (25-30) ouders zijn geworden en waarvan er al een ouder is overleden of ziek is. Als je daarop doelt.
Als de wens er is, zou ik je niet laten tegenhouden!
Mijn ouders waren 35 en 40 toen ze mij kregen. Niet bijzonder oud. Toch stierven ze beiden jong, waardoor ik als 20-er geen ouders meer had. Ik ben enig kind. Heb enkel op dat moment een broer of zus gemist, verder nooit.
Dus ik zou de keuze wel echt puur voor jullie zelf maken en niet zozeer, omdat je kind dan “alleen” is. Met een rijke sociale kring, ben je ook niet alleen. En die mensen kiest je kind zelf uit, een broer of zus niet. Er hoeft helemaal geen klik tussen die 2 te zijn.

2 jaar geleden
Reactie op ORA2019
bedankt voor jullie lieve/fijne reacties 😊 ik ben niet zo zeer bang dat hi ...
Zie mijn post en als deze toevoeging. Ik ben ook helemaal alleen. Geen verdere familie, want mijn ouders kwamen beide uit kleine gezinnen. Als je niet beter weet, mis je het ook niet. Ik niet althans!

2 jaar geleden
Mijn jeugdvriendin van 31 is enig kind met een moeder van 72 en een vader van 82. Ze woont bij hen, werkt vanuit huis en ondersteunt ze in alles, want ze zijn niet meer zo gezond en sterk. Een soort mantelzorger dus. Ze hebben verder ook geen andere familieleden in NL, die wonen in Turkije. Ik denk niet dat ze het als een last ervaart en het vooral uit liefde doet. Ze geniet van alle momenten nu het nog kan. Toen we klein waren vond ze het juist leuk, ze kreeg nooit straf en mocht veel meer dan ons.
Ze heeft naast haar ouders ook veel vrienden en vrienden van de familie die zij als gekozen familie ziet. Dat zal haar steun zijn nu en later.

2 jaar geleden
Nee joh, helemaal niet. En zeker niet als dat de enige reden voor jou om het niet te doen. Ik ben zelf nu 38 en krijg binnenkort een 2e, mijn eerste zoontje is dan 8. Ik heb zelf 9 jaar leeftijdsverschil met mijn broertje en echt nooit last van gehad. Ik wilde ook absoluut niet dat mijn zoontje enig kind zou blijven maar totaal geen moeite met het verschil straks. Zo oud vind ik jullie trouwens helemaal niet. Niet te veel en te moeilijk over nadenken!

2 jaar geleden
Ik ben zelf ook enig kind met iets oudere ouders. Ik heb er eerlijk gezegd nooit iets aan gemist. Maar mijn ouders zijn ook allebei altijd erg vitaal en veel werken etc. Ik ben nu zelf bijna 31 en mijn ouders zijn richting de 70 als ze opa en oma worden. Dat vind ik wel jammer maar niets aan te doen.

2 jaar geleden
Ik ken een familie waarop de man op z’n 50e weer aan kinderen begon met een jongere vrouw die nog geen moeder was. Samen hebben ze 2 kinderen gekregen. Toen hij 60 was kreeg hij kanker, en is hij overleden binnen een paar maanden. Dit heeft mijn kijk op weer opnieuw aan kinderen beginnen wel veranderd.
Echter: (en sorry dat dit echt een ‘downer’ kijk is, je denkt er natuurlijk liever niet aan maar ik denk dat het op die leeftijd wel iets is waar je rekening mee moet houden). Stel je man wordt jong ziek/komt jong te overlijden. Dan is het misschien juist fijn dat je kindje een broertje/zusje heeft. En het kan maar zomaar zijn dat je man 90 wordt en dus nog 40 jaar kan meemaken met de kinderen.
Het is wel iets om bij stil te staan denk ik, dat hij wel ouder is en er elk moment ouderdomsklachten kunnen komen. Bij de 1 met 55, bij de ander pas met 80. En dat kan heel snel omslaan. Maar zekerheid heb je nooit in dit leven.

2 jaar geleden
Ik ken een familie waarop de man op z’n 50e weer aan kinderen begon met een ...
Maar dat kan toch op elke leeftijd?
Je kan ook op je 27e 2 jonge kinderen hebben en kanker krijgen en overlijden...
Ik ben zelf 36 maar kan genoeg vrouwen in mijn omgeving die 10 jaar zijn die al "ouderdom" klachten hebben.
Mijn schoonvader is 87 geworden afgelopen juni maar die is actiever dan menig 40 jarige. En mankeert qua gezondheid helemaal niets.
Leeftijd zegt zo weinig.