Enigskind?

Ik ben enig kind en vind het geweldig🤭. Ik kreeg vroeger alle aandacht, m’n ouders hebben me de hele wereld over kunnen nemen, ik was vroeg zelfstandig (want nam overal het initiatief vriendjes te maken) en heb me nooit eenzaam gevoeld. De vrienden die ik inmiddels om mij heen heb verzameld beschouw ik als mijn broers en zussen, die ik zelf heb kunnen kiezen. Ik merk dat anderen met broers en zussen het over het algemeen ‘zielig’ vinden dat ik enig kind ben, zelf vind ik het dus heerlijk. Temeer omdat ik ook vaak genoeg zie dat broers en zussen niet perse klikken, en ik dus de luxe heb gehad mijn eigen ‘broers en zussen’ te hebben uitgekozen.

Het wil niet zeggen dat als je een broertje of zusje hebt dat je daar automatisch een goede verstandhouding mee hebt. En als je niet weet wat je mis dan mis je het ook niet. Je moet niet aan meerdere kinderen beginnen voor je kind denk ik. Als je zelf tevreden bent met 1 is het toch prima?! En daarbij je kindje is nog zo jong,neem de tijd en ga eerst lekker van elkaar genieten en alle truamatische ervaringen proberen te verwerken. Je kind heeft veel meer baat bij een mama die lekker in de vel zit dan dat er een brusje komt omdat de oudste "zielig" gevonden wordt. Liever allemaal gelukkig zijn met de situatie zoals die is dan straks ongelukkig zijn.

Ik ben 15 jaar enigskind geweest en kan je vertellen ik vond het afgrijselijk. Je hebt nooit iemand om mee te spelen. Je krijgt altijd de schuld. En bent heel vaak heel alleen. Zodoende dat ik ook met huisdieren en nu met kinderen er nooit maar één van wil.

Ik ben enig kind en opgroeien was geweldig. Je krijgt alle aandacht, je leert snel zelfstandig spelen. Wel geregeld vriendjes gehad om mee te spelen dus ook leren delen en volgens andere valt het mee hoe verwend ik ben 😅. Mijn ouders zijn al vroeg gescheiden. Dat heb ik zelf niet bewust mee gemaakt. Maar rond een jaar of 4/5 kwam wel het besef en toen een moeilijke tijd gehad die ik niet kon delen. Nu ik ouder wordt vind ik het een groot gemis. Natuurlijk heb ik vriendinnen om dingen mee te delen en heb ik 3 stiefzusjes (nooit mee samengewoond en hoewel we een leuke band hebben is die niet hecht). Maar waar ik vooral bang voor ben is als mijn ouders er niet meer zijn. Niemand waarmee je nog herinneringen van je jeugd mee op kan halen. Alles alleen moeten regelen enz. Het is geen garantie maar als het je gegund is doe het niet is mijn advies. Ik ben gelijk gezegend met een tweeling dus bij ons wordt dat geen probleem 😅

Dankjewel voor je reactie!🥰 fijn te horen dat het bevalt haha.. ik heb altijd gezegd 2 kinderen leuk maar nu denk ik vaak is 1 niet ook al goed vooral door de situatie. En dat is inderdaad je hebt het zelf kunnen kiezen.. denk dat ze ook snel socialer zijn of niet? Om toch hun vriendschappen enz te krijgen .. Klopt ik ken ook iemand waar het totaal niet klikt tussen de 2 kids en dat is ook erg heftig!

Ja dat klopt ken iemand waar het totaal niet klikt tussen de 2 kids em dat is ook heftig! Ik wou wel altijd graag 2 kinderen maar door dese situatie denk ik vaak is 1 niet ook goed. Je kan hem dan wel alles geven en ik ben al zo gelukkig nu met hem. Maar ik laat het inderdaad nog even allemaal verwerken heb nog een tijd om te kijken wat we willen. Maar geluk is idd het belangrijkste!❤

Hey, bedankt voor je eerlijke antwoord! Wat jammer dat je het zo hebt gevonden maar snap het wel.. dat lijkt me idd ook een gemis als je alleen bent

Hey bedankt voor je antwoord. Ja wil inderdaad wel dat hij goed leert delen en hij heeft gelukkig ook veel neefjes en nichtjes. Ja op zo'n momenten lijkt het me inderdaad ook erg eenzaam. Niemand met wie je het dan kan delen.. Gelukkig heeft hij wel veel neefjes en nichtjes dat scheelt denk ik ook wel of niet..? Ja dát is natuurlijk ook nooit herinneringen samen ophalen... Ja ik ga ook even de uitslag van het onderzoek afwachten dat zal ook veel bepalen.. bedankt voor je eerlijke antwoord

Ik denk dat je het onderwerp lekker een paar jaar moet laten rusten. Het is gelukkig volledig geaccepteerd tegenwoordig om wat meer jaren tussen je kinderen te hebben. Misschien denk je er over 3 jaar heel anders over.

Even laten rusten, bij ons gaat er ook 7jr tussen zitten. Super leuk hoe grote broer betrokken is nu al

Zowel mijn man&ik hebben geen broers&zussen en hebben dit nooit als vervelend ervaren. Het vooroordeel dat men verwend en niet sociaal zou zijn is naar mijn mening onzin. Beide zijn niks te kort gekomen maar kregen echt niet altijd onze zin en juist als je 'alleen' bent, wordt je erg sociaal qua vrienden hebben, dat is ook bewezen. Ik kom uit een hele kleine familie (de helft in het buitenland) met groot leeftijdsverschil met mijn neven en mijn man komt juist uit een grote en hechte familie met neven&nicht rond dezelfde leeftijd.

Ik ben geen enigskind, heb 3 oudere broers. En ik kan je vertellen, ik heb nooit met ze op kunnen schieten. Altijd ruzie en ik was altijd de gene die alles verkeerd deed en niet goed genoeg was. Die kant bestaat namelijk (helaas) ook. Ik had liever gehad dat ik enigskind was.. Elk voordeel heeft ook zijn nadeel. En elk kind is ook anders. Jullie zoontje is nu nog erg jong. Ik zal wachten en kijken hoe hij zich straks ontwikkelt, dan merk je vast zelf, als ouders, of hij behoefte heeft aan een eventuele broertje/zusje. Maar laat dat jullie keuze beïnvloeden. Jij wordt tenslotte zwanger en moet het kindje opvoeden. En sommige moeders worden er ook niet gezelliger op. (Vriendin van mij bewust 2de kindje genomen voor 1e dochter en heel lang depressief geweest). Ik heb dus echt de hele andere kant ervaren van het hebben van een 2de (3e etc) kindje.

Jullie keuze NIET beïnvloeden moet het zijn natuurlijk !

Ik ben enig kind en mijn ouders zijn gescheiden toen ik 5 was. Mijn moeder is na lang ziek te zijn geweest overleden toen ik 27 was. Op de echt moeilijke momenten heb ik nooit een broer of zus gemist. Nu denk ik wel eens het was fijn of makkelijker geweest als ik een broer of zus had gehad toen. Als kind heb ik het nooit gemist, maar ik denk wel dat het aan het kind zelf ligt of het een broertje of zusje mist en dat kun je later nog beoordelen natuurlijk en misschien ben je er dan wel klaar voor. Zelf neig ik ook naar maar 1 kindje. Dit is mijn persoonlijke ervaring en mening, ik hoop dat je daar wat mee kan. Geniet ondertussen lekker van je kleintje 😘

Ik heb veel vrienden en vriendinnen die enigst kind zijn ze vinden t wel leuk kregen veel van hun ouders maar ze voelde zich wel allemaal heel alleen altijd thuis niemand mee te spelen enzo

Ik ben zelf enigst kind en vond dit niet heel erg, maar vond het wel jammer! Ik was altijd wel jaloers op vriendinnetjes met een zusje of broertje! En mijn ouders zijn jong overleden en heb dat allemaal alleen moeten doen, ik had toen die tijd de steun van een broer of zus wel heel fijn gevonden. Door mijn eigen ervaring zou ik zelf wel graag een broertje of zusje willen voor mijn dochter. Maar ik ken ook genoeg mensen die het heerlijk vinden om enigst kind te zijn, je moet vooral doen wat voor jou goed voelt denk ik😊

Ik heb zelf 11 broertjes wn zusje ik kan me dus echt niet voorstellen hoe het zou zijn om enigskind te zijn

Ff voor de goede orde dames; het is ‘enig kind’. No hard feelings verder.

Bedankt allemaal voor jullie eerlijke reacties! Ik ga eerst even de uitslag afwachten van het onderzoek en zowiezo eerst lekker genieten van mijn kanjer! Heb zo als sommige al zeggen nog even de tijd om te denken wat we willen. Ben nu al heel gelukkig met 1 kindje en in de toekomst kijken we wel of er een 2e bij komt..♡

Terwijl ik het aan het typen was vond ik het al raar lijken hahah🙈