Ervaringen doof/slechthorendheid

Ik ben zelf slechthorend. Gehoorapparaten sinds mijn 2e. Ik ben altijd naar een reguliere basisschool gegaan. Ik groeide op in een klein dorp en ben er nooit mee gepest. Het hoorde gewoon bij mij. Op school zat ik meestal vooraan de klas, zodat ik de juf / meester goed kon verstaan. Ook toen ik ouder werd. Wat ik altijd heel fijn heb gevonden, was dat mijn gezin / familie altijd normaal met mij om zijn gegaan. Rekening houden met mijn slechthorendheid, maar me niet anders behandelen. Ze vonden me niet zielig of zwak of iets anders. Natuurlijk loop je als kind tegen dingen aan. Ik vond het bijvoorbeeld heel moeilijk dat ik nooit met spontane watergevechten mee kon doen, want dan moest ik eerst naar binnen om mijn gehoorapparaten uit te doen. En dan is het spontane er wel af 😉 Ook ben ik geen fan van zwemmen, o.a. omdat ik die apparaten dus uit moet doen en qua geluid komt t heel vervelend binnen. Maar dat is wel persoonlijk, ik ken ook mensen die er geen moeite mee hebben. Nu ik volwassen ben, vertel ik t ook altijd aan de kindjes om ons heen. Ik vergelijk het altijd met een bril; die hebben sommige mensen nodig om goed te kunnen zien. Ik heb de gehoorapparaten om goed te kunnen horen. Een nadeel van slechthorendheid vind ik nu op mijn leeftijd, de aanwezigheid van een grote groep mensen. Het kost me best wat energie om me in een hele drukke omgeving staande te houden (gesprek voeren etc). Een voordeel van slechthorendheid (met gehoorapparaten) vind ik dat ik ze uit kan zetten en me zo even helemaal kan afsluiten van de wereld. Je kindje gaat echt gelukkig worden, ook als hij slechthorend of doof is. Het vergt het e.e.a. aan aanpassingen, maar die zijn echt te doen. Het is afhankelijk of hij echt gehoorverlies heeft en hoeveel dan. Op de basisschool kan er met bijv. solo apparatuur gewerkt worden (juf/meester heeft dan een microfoontje en je kind en ontvanger). Met begeleiding van een Audiologisch Centrum is et echt veel mogelijk. Veel succes met de aankomende weken. En met je zoontje gaat het echt goedkomen, welke uitslag er ook komt ❤

Ik hoor zelf niet goed, maar nog net genoeg om niet in aanmerking te komen voor een gehoorapparaat. Ik kan hier prima mee leven. Ik hoor vooral hoge tonen niet en op verjaardagen dat als iedereen aan het kletsen is dat ik het moeilijk kan horen.

Bedankt voor het delen van je verhaal❤️ het komt ook allemaal goed en hij wordt vast mega gelukkig. Het zal wat aanpassingsvermogen kosten maar met de juiste hulp komen we er wel. Dank je wel!

Mijn zoontje is (zeer) slechthorend. Totaal onverwachts, hebben dus in dezelfde fase gezeten als jullie. Hij is nu 14 maanden. Hij heeft sinds hij 2,5 maand was gehoorapparaten en we zijn volop bezig met het leren van gebarentaal. Er gaat een hele nieuwe wereld voor je open en er zijn heel veel mogelijkheid tegenwoordig. Mocht je erover willen praten of vragen hebben, laat het zeker weten!

Heb je ooit van de docu 'doof kind' gehoord? Dat is een docu over een jongen die doof wordt geboren in een horend gezin. Die laat heel mooi zien hoe hij juist heel gelukkig is als dove en zich echt thuisvoelt in de dovengemeenschap. Hierdoor krijgt je misschien een fijner beeld. Succes en sterkte 💛

Dank voor de tip! Ga ik opzoeken!

Wat wil je weten? Ik hoor zelf prima maar mijn dochtertje is slechthorend geboren. Ze heeft sinds dat ze een paar maanden oud is hoorapparaten. Daarnaast krijgen we begeleiding in het omgaan met slechthorendheid, de communicatie, het stimuleren van de taalspraakontwikkeling en de emotionele ontwikkeling (die loopt vaak wat achter bij dove en slechthorende kinderen). Ze gaat gewoon naar een reguliere opvang en is verder een blije en normale peuter. Ze loopt alleen iets achter in de taalspraakontwikkeling omdat ze een periode heeft gehad dat ze weigerde haar hoorapparaten te dragen.

Dank je voor je reactie. Hoe heftig is de medische molen geweest omtrent haar slechthorendheid? Onze oudste zoon is te vroeg geboren en heeft allerlei nare dingen gehad bij de start waardoor we in een lang medisch traject terecht zijn gekomen. We hoopten het voor onze jongste niet mee te hoeven maken (dit is trouwens wel 1000 keer minder zorgelijk dan met onze oudste) maar ik ben bang dat het weer een vervelend (vooral voor hem!) traject wordt. Hoe kijk jij daar op terug?

Ik vond de medische molen helemaal niet heftig en de begeleiding die meteen geregeld werd vond ik heel erg prettig. Toen ze buisjes moest werd ze vanwege haar slechthorendheid bovenaan de wachtlijst gezet. Ik moet eerlijk zeggen dat mijn referentiekader, net zoals die van jou gok ik zo, wel wat anders dan gemiddeld is. Mijn dochtertje is te vroeg geboren en heeft een hele slechte start gehad. Ze heeft ook best een tijdje op de NICU gelegen. Vergeleken met dat traject stelt dit niets voor. Het is wel redelijk intensief, zeker in het begin. Dan krijg je regelmatig gehoortesten om de hoorapparaten goed in te stellen. Daar ben je zo een halve dag mee kwijt naast de extra begeleiding, het leren van ondersteunende gebaren, etc. Later wordt dat wel minder, nu is het een paar keer per jaar ipv elke maand.

Wat fijn om te lezen dat wij niet de enige zijn! Onze zoon is 4 maanden en heeft aan beide oren ernstig gehoorverlies. We kwamen achter bij de gehoorscreening. Veel voor onderzoek in het ziekenhuis geweest de afgelopen maanden. Oorzaak bleek cmv besmetting tijdens de zwangerschap. Hier heeft hij medicatie voor gehad. Alle onderzoeken en scans en regeldingen die opeens op je afkomen vond ik wel zwaar. Heb hierdoor niet echt een kraamtijd gehad of kunnen genieten van mijn verlof. Anderzijds heb ik geen grote zorgen om zijn ontwikkeling op dit moment. Waar ik nu vooral tegenaan loop is dat hij nog niet kan aangeven wat prettig of vervelend is met de hoorapparaten bijvoorbeeld. Is het vervelend als er muziek aanstaat en ik tegelijkertijd keukenapparaten (mixer/waterkoker) gebruik? Is het in het zwembad fijner om ze in of uit te hebben? En vanaf welke leeftijd merkten jullie of hoorapparaten afdoende waren om het verlies op te vangen? Hij reageert er nu heel goed op maar zit op de grens van verlies waarbij een CI geplaatst kan worden.

Zijn verlies is aan beide oren trouwens >80 db op hoge frequenties. Met de hoorapparaten is deze week reactie gemeten bij 40db dus dat houdt in dat hij veel van de spraak wel kan horen. Ik was daar superblij mee en hoop nu vooral dat het voldoende is om goed te leren praten.

Ik zou daar wel even navraag naar doen. Mijn dochtertje heeft 40 tot 50 db (ligt eraan of ze verkouden is en vocht achter het trommelvlies heeft) hoorverlies in de hoge tonen en ze heeft echt hoorapparaten nodig voor de spraaktaalontwikkeling. Met 40 db verlies hoor je heel veel tonen niet. Ik zou toch informeren naar een CI. Google maar eens op de spraakbanaan/speech banana. Dan zie je precies welke klanken ze wel en niet horen.

Wij hebben net onderzoek gehad en hij is zeer ernstig slechthorend (rond 95 db). Gehoortoestellen zullen waarschijnlijk niet voldoende zijn. We gaan een intensief medisch traject in. Nu eerst even het een plekje geven.

Sterkte. Onbeschrijfelijk gevoel als er zoiets bij je kind geconstateerd wordt. Weten ze al wat de oorzaak is van het gehoorverlies?

Hoi, dank je. Nee, dat gaat nu allemaal onderzocht worden.

Onze dochter is slechthorend/doof geboren. Ze heeft links een drempel van 90 dB en rechts 35/40 dB. Toen ze 3 maanden was heeft ze hoortoestellen gekregen en een jaar later links een ci omdat ze links met hoortoestellen niet genoeg hoorde. Ze is nu 3 en hoort aan beide kanten met ondersteuning ongeveer 25dB. Een heel mooi resultaat dus. Het was even spannend en wat hebben we ons zorgen gemaakt... we hebben veel begeleiding van Auris gehad dat was super fijn. We zeggen nu wel eens tegen elkaar: weet je nog dat we bang waren dat ze niet ging praten? Omdat ze nu dr mond nooit houd hahaha. Ze loopt qua spraak taal zelfs een beetje voor op gemiddeld. Hoe eerder je er bij bent, hoe beter. Veel succes en sterkte!

Heel fijn om te lezen. Dat geeft wel vertrouwen voor de toekomst! Even een praktische vraag: wat deden jullie met de hoortoestellen vanaf de leeftijd dat ze ze zelf konden gaan uitdoen? Onze zoon begint ze nu vast te pakken en zal niet lang duren voor hij ze 100 keer per dag uit gaat trekken…

Hier hebben we begeleiding bij van het audiologisch centrum. Het wordt goed in de gaten gehouden. Zij geven aan dat het per kind verschillend is, sommige kinderen hebben er genoeg aan om een (groot) deel van de spraak te horen om goed te leren praten, andere kindjes hebben meer nodig. Hij is pas 4 maanden en heeft de hoortoestellen nu 6 weken. Het CI traject start vanaf 6 maanden, is dan oriënterend en in de periode daaropvolgend gaat blijken of het beter is om voor een CI te kiezen. Zijn verlies zit op de grens van hoortoestellen en CI, het is afwachten.

Gewoon weer terug indoen. Op een gegeven moment had ze echt door dat ze zonder niet goed hoorde. Maar dat was inderdaad wel even een gedoe af en toe. Nu vraagt ze er 's ochtends meteen om!

Dat was hier een ramp. Vanaf 11 maanden tot haar tweede verjaardag heeft ze haar hoortoestellen amper gedragen. Het was echt een gevecht. Waar we bovenop zaten was dat ze zelf niet uit mocht doen, alleen een volwassenen. Dus als ze de hoortoestellen zelf uitdeed opnieuw erin doen, afleiden en 1 minuut later ze er zelf uitdoen. Ze droeg ze toen echt max. een half uurtje per dag en tijdens dat half uurtje waren we dan echt met taal bezig. Je kon de hoortoestellen toen 1000x per dag opnieuw in doen want ze wilde ze echt niet dragen. Rond haar tweede verjaardag viel het kwartje dat de hoortoestellen haar hielpen en sindsdien draagt ze deze goed. Ze doet ze nu alleen uit als de batterijen leeg zijn of wanneer ze heel erg moe is.