Ervaringen maagverkleining

Ik heb 2 vriendinnen die een maagverkleining hebben gehad en als ik iets weet, is dat het absoluut niet de makkelijkste optie kiezen is. Dus dat gevoel mag je loslaten, want het is fysiek en mentaal een flinke weg die je moet afleggen.

Ik wil ook graag (flink) afvallen, maar ik zou nóóit voor een maagverkleining kiezen. Het lijkt makkelijk, maar dat is het niet. Mijn schoonzusje kreeg allerlei klachten achteraf, zoals darmklachten etc.

Precies dit! Ik vind het echt super (maar dan ook super) knap als mensen die stap durven te zetten. En ik denk dat het traject daarna juist enorm zwaar is. Hopelijk laat je het gevoel van ‘de makkelijke weg kiezen’ los 🙏🏻

Dat het de makkelijkste optie is is echt een fabel. Het is niet 'even' maag kleiner maken en 'lekker' afvallen. Je zal je hele levensstijl moeten aanpassen en moeten accepteren dat eten soms of zelfs vaak gepaard kan gaan met ongemak en pijn. In mijn directe omgeving meerdere ervaringen en er is iemand zeer recent nog geopereerd. Val je binnen de criteria? Sta je onder behandeling van een diëtist? Ben je al eens bij de huisarts geweest met dit vraagstuk? Het voortraject is ook geen 'doe ik even tussendoor' en ze opereren ook niet zomaar.

Mijn schoonmoeder en een vriendin hebben het laten doen. Het is op zich effectief, maar als je ook ziet hoeveel ze hebben moeten inleveren! Mn schoonmoeder kan met moeite vlees wegkrijgen, het zakt gewoon niet of het komt er weer uit. Drinken en eten tegelijk is automatisch overgeven. Mijn vriendin heeft een herniatie gehad door het snelle afvallen en loopt momenteel bij een internist doordat zij te snel afvalt zonder verdere aanleiding.

Mijn schoonmoeder heeft een maagverkleining gehad. Ook met maagverkleining moet je je levensstijl aanpassen. Dus het is zeker niet makkelijk. Mijn schoonmoeder heeft haar levensstijl niet aangepast. Ze heeft veel ongemakken gehad. We zijn inmiddels 8 jaar verder en ze is momenteel zwaarder dan daarvoor. Verkijk je dus niet. Het is niet zo makkelijk als het lijkt.

Geen persoonlijke reactie maar wel van een hele goede vriendin. Haar leefstijl mbt eten was top, alleen ze viel gewoon niet af. Alleen ze kan nu de rest van haar leven geen water meer drinken. Ze moet altijd iets in haar water doen om te voorkomen dat ze er niet van gaat overgeven. Of net dat ene dure merk water kopen wat nergens te koop is natuurlijk. Daarnaast kan ze nooit meer drinken en eten tegelijkertijd. En ze is altijd aan het stoeien om wel voldoende gezonde calorieën binnen te krijgen voor ze vol zit. Uiteten gaan met haar is vaak ook lastig, want ze kan maar 1 gang eten. En als ze toch een keer per ongeluk te veel eet dan heeft ze een uur lang mega hartkloppingen en voelt ze zich niet lekker. Ook is ze zo snel afgevallen dat er ook nog operaties volgen. En inmiddels na 8 jaar begint ze alsnog gewoon weer aan te komen. Ze was van ren baan naar kantoor baan gegaan. En nu heeft ze weer een ren baan en kan ze weer haar gewicht onder controle houden.

Ik heb een gastric sleeve, en de makkelijke weg is het echt niet. Ik ben nu 7 jaar verder en jan nooit meer eten en drinken tegelijk. Dat lijkt misschien niet erg maar dat is het echt wel. Dagelijks heb ik last van eten. Van ongemak, misselijkheid naar pijn. En af en toe zweet aanvallen. Ik voelme vaak echt beroerd. Uit eten is niet leuk en gezellig meer.

Ik val (helaas) binnen de criteria. Door mijn pcos waren onze kinderen ook niet vanzelf sprekend, zij zijn beiden middels een fertiliteitstraject geboren. In dit traject is uiteraard mijn gewicht tal van keren aan de orde gekomen. Ik weet dat voor de procedure een verwijzing nodig is en de diëtist moet worden ingeschakeld, enkel wacht ik daar even mee tot ik het echt zeker weet ivm vergoeding diëtist. Ik begrijp heus dat het niet een " we doen dit tussendoor even " procedure is. Zeker niet. Kan volgens mij bijna een jaar duren voordat je uiteindelijk overal doorheen bent. Enkel geeft het ziekenhuis dus aan, dat als je je goed aan je nieuwe leefstijl houdt zeg maar, de kans echt een stuk kleiner is op ongemakken.. maar toch hoor je daar altijd veel verhalen over. En uiteraard zorgt dat wel dat ik terughoudend ben.

Als je dit had geweten, had je het dan alsnog gedaan?

Ik heb 10 jaar geleden een gastric sleeve gehad. Daar ben ik destijds in 1,5 jaar 50 kilo mee afgevallen. Inmiddels is daar over de jaren weer 20 kilo van bijgekomen die ik er nu zelf weer af probeer te krijgen. De chirurg destijds vertelde al dat het mogelijk is dat ik weer kilo's aan kom over de jaren en dat een volgende operatie nodig zou kunnen zijn (gastric bypass). Dat wil ik echter nu niet, eerst zelf proberen. Ik heb met de sleeve geen complicaties gehad in mijn zwangerschap. Het enige wat met regelmaat wel gebeurd is dat ik veel last van maagzuur heb

Mijn man heeft 3 maanden terug een gastric bypass gehad. In het begin was het echt zoeken naar de nieuwe leefstijl. Sommige etenswaar viel niet lekker, zoals kip. (En wij eten echt vaak kip!) En hij durfde in het begin niet te eten. En hij had ook spijt dat hij het had gedaan Samen een plan gemaakt om toch in kleine stapjes, voldoende eten binnen te krijgen. We begonnen met vloeibaar eten. Zijn voortraject vond hij zelf niet heel intens. Af en toe een bijeenkomst, wegen/meten en vragen beantwoorden. Nu na 3 maanden gaat het echt supergoed! We hebben een balans gevonden met eten en hij weet nu hoe hij kan aanvoelen wanneer hij moet stoppen met eten. Nu al zo'n 30 kilo afgevallen.

Mijn moeder en zusje zitten nu in het traject. Maar ik vind het voor traject wel meevallen. Een intake, dan groeps gesprekken. Maar sinds beginnen worden de meeste al binnen een kwartaal geopereerd. Ik zelf ben terug houdend. En ben nog bezig met wen gli traject voor afvalleb

Wat fijn dat het nu wel goed gaat! Heeft hij nu geen spijt meer?

Hoe bevalt het gli traject? Kwam voor mijn zwangerschap in aanmerking maar nu niet weer na gekeken eerlijk gezegd..

Ik heb zelf in oktober 2019 een gastric bypass gehad. Alles is goed gegaan en gaat nog steeds goed. Ik heb er zeker geen spijt van. Ben in totaal 90 kilo afgevallen, en dat heeft van mij een heel ander mens gemaakt. Voel mij zoveel beter. Nee ik kan niet meer alles eten, met name producten met veel toegevoegde suiker lukt niet. En inderdaad eten en drinken tegelijk gaat ook niet meer, wordt ook afgeraden. Zelf heb ik daar geen last van. Na mijn gbp heb ik 2 gezonde jongens mogen krijgen, ze zijn inmiddels 3 en 1 jaar. Na mijn 2e zwangerschap wel weer 10 kilo zwaarder, maar nu wel weer een jaar stabiel. Maar er wordt tijdens het voortraject ook verteld dat je na 2 tot 5 jaar na de operatie 10% van wat je afgevallen bent aankomt en dan stabiel wordt. Uiteraar als je je levenstijl aanpast. Lang verhaal geworden, maar hier vooral een positieve ervaring, wat zeker geen vanzelfsprekendheid is, dat besef ik mij ook heel goed. Maar ik ben heel blij dat ik uiteindelijk de stap heb durven zetten. En ik vond het heel erg eng.

Ik zit nu op de vierde meeting. Maar tot nu toe wat me vertelt is wist ik als vaak dietend persoon wel. Dus voor nu weinig meer waarde. De groep waar ik in zit zijn veel oudere mensen, dus ik mis wel beetje elkaar steunen eruit. Het is tot nu toe mij tegen gevallen, ook qua begeleiding. Het is meer doet t allemaal maar zelf met een maandelijkse bijeenkomst over dingen die je als dikker persoon al vast wel wist 🥲😂

Hier 3 jaar geleden een mini gastric bypass laten doen, is zeker geen makkelijke optie. Ben bijna 50 kg afgevallen (nú bijgekomen vanwege zwangerschap nr3 maar ga ervan uit dat ik deze 13 kg ook weer afval na de bevalling). Ik heb wel mijn levensstijl aan moeten passen; anders eten, meer eiwitten, meer sporten (hardlopen) en bijna geen alcohol drinken. Maar ik heb dit allemaal ervoor over aangezien ik nu een stuk gezonder leef en een stuk gelukkiger ben. Eten is niet meer de main issue in mijn leven, ik haal mijn levensgenot nu uit andere dingen. Aanrader maar je moet er zelf nog een hoop voor blijven doen!

Nee zeker niet! Hij is ontzettend blij dat hij deze stap heeft gezet!

Hé, ik weet niet precies wat je gewicht is of hoeveel je wilt of moet afvallen, maar ik heb een vriendin die PCOS en schildklierproblemen heeft, wat het voor haar moeilijk maakte om af te vallen. Uiteindelijk is zij, onder begeleiding van een arts, afgevallen door medicatie die haar eetlust verminderde. Ik wil de naam van het medicijn niet noemen, maar het heeft haar geholpen om een gezond gewicht te bereiken. Misschien is dit een optie voor jou, in plaats van een zware operatie. Ik raad je aan om dit met je huisarts te bespreken.