Ex partner vertrekt naar buitenland en laat ons achter.

Wat een lastig verhaal! Hier een andere kant. De moeder van mijn bonuskinderen is met de kinderen vertrokken naar Spanje haar thuisland en liet mijn vriend achter. Op dat moment waren ze wel al uit elkaar en hadden co ouderschap. Mijn vriend is destijds wel achter ze aan gegaan maar kon niet aarden daar. Nu een aantal jaar verder hebben we een goede balans en relatie gevonden. Met de kinderen is dat sowieso nooit een probleem geweest. Hebben jullie wel afspraken gemaakt over de omgang en dergelijke? Heel erg veel sterkte en denk vooral aan jullie zoontje. Mocht je vragen hebben wees welkom.

Wat erg! Zou als ik jou was heel erg op je hoede zijn en goed checken dat alles juridisch geregeld is dat je kind bij jou blijft en niet mee gaat naar het buitenland zonder jouw toestemming. Maar daar heb je vast al bij stilgestaan...Niet om je bang te maken, maar is wel even iets om over na te denken.

Jeetje wat waardeloos.... ik zou meteen ook heel bang worden dat hij het kindje gaat ontvoeren naar het buitenland... naar welk land is hij gegaan? Maargoed ook buiten dit rampscenario lijkt het me een gigantische klap voor jou..... ontzettend zwaar! Mijn vriend komt uit het buitenland en heeft het er moeilijk mee dat hij zo ver van zijn familie woont. Voordat we een kind hadden, had hij zich niet gerealiseerd hoe belangrijk die nabijheid is. Hij vindt het dus vooral erg dat ons kind de opa en oma van die kant maar een paar keer per jaar ziet... Is er bij jouw ex ook druk vanuit familie of misschien ook vanuit religie? Een vriendin van mij was jarenlang heel gelukkig met een Algerijnse man, die het toen opeens uitmaakte om een paar maanden toch met een moslima te trouwen. Mijn vriendin was heel vaak bij zijn ouders geweest en hij bij die van haar, maar waarschijnlijk was het toch de druk van, trouw binnen je eigen geloof / land

Ken je zijn familie? Ik heb een soortgelijk verhaal gehoord in mijn omgeving en toen bleek haar vriend uitgehuwelijkt te zijn. Het klinkt nu ook dat het probleem niet bij jou/jullie relatie ligt… dus wellicht kun je er niets aan veranderen. Wel zal ik even goed instanties inlichten over de situatie en inderdaad nagaan dat hij jullie zoon niet kan meenemen naar het buitenland. Dan ben je hem namelijk gewoon kwijt. Eventueel bij opvang en dergelijke aangeven dat papa hem NIET meer mag meenemen. Gewoon voor de zekerheid. Wat je zoontje betreft zie ik geen problemen. Her gaat om liefde, en ik denk dat jij dat genoeg kan geven. Zonder papa gaat hij het echt wel redden hoor.

Mijn ex is afkomstig uit de Dominicaanse republiek. We hebben elkaar in 2015 ontmoet en hij woonde dus sinds 2017 hier. Hij had het wel eens lastig in de winter maar dat ging altijd weer voorbij. Hij zegt dat hij hier niet kan aarde hij de mentaliteit niet begrijpt van de mensen de regels etc. Ik vind dat hij veeel eerder dingen had moeten aankaarten dan hadden we er aan kunnen werken of een oplossing kunnen zoeken. Maar dit was gewoon een mededeling. Wij hebben idd een ouderschapsplan en daarop staat ook dat de kleine volledig bij mij komt te wonen. Er is van beide kanten toestemming nodig voor bijvoorbeeld vakantie etc. Ik ben nu bezig met het eenzijdig gezag aan te vragen ook voor mocht ik ergens toestemming nodig voor hebben ik hem daar niet om hoef te vragen.. Ik ben zo verdrietig en teleurgesteld. Aan de ene kant omdat hij mij zo aan de kant zet maar het ergste nog dat hij gewoon zijn zoontje achterlaat in mijn ogen en hij dus nu opgroeid zonder vader. Hij ziet dat niet zo omdat hij wel contact wilt houden.. hij vertrekt in de eerste week van april..

Opvang etc is inderdaad op de hoogte ook ivm dat we even het gedrag natuurlijk in de gaten moeten houden

Ja ik snap echt dat je je hier zo ongelooflijk rot over voelt... dat zou iedereen hebben. Je denkt echt wanhopig van, had hij dit niet eerder kunnen bedenken en bespreekbaar kunnen maken? Leef erg met je mee.... in mijn ogen laat je ex jullie kind ook wel in de steek, ook al twijfel ik er niet aan dat jij jullie kind alle liefde en geborgenheid zal bieden die je maar in je hebt!!! 💓🪷 ❤️❤️

Dankje! Ja ik probeer rustig en sterk te blijven voor de kleine ik wil dat hij zo min mogelijk spanning mee krijgt. Ik kam gewoon niet begrijpen dat je zo een grote beslissing in een keer kan maken. We hadden ook eindelijk een groter appartement gevonden wel vrije sector maar dachten we hebben 2 inkomens dus kunnen dit gewoon betalen. En 1.5 week later na de verhuizing kwam hij met deze mededeling. Het brengt zoveel stress met zich mee. Ene kant denk ik laat het maar gewoon volgende maand zijn, dan is hij echt weg en kan ik het weer oppakken samen met mijn zoontje. Andere kant zie ik er zo tegenop ondanks alles om in een huis te komen wat van ons samen zou worden.. als gezin..

Ja er staan zeker afspraken vast in ons ouderschapsplan. Ik snap als je niet kan aarde in een land. Waar totaal alles anders is je je ongelukkig kan voelen en dat is natuurlijk ook geen fijn gevoel. Maar zo ineens deze beslissing en er soort van gevoel loos mee om gaan. Ik snap het gewoon niet dat je in mijn ogen je eigen geluk voor jou kind zet. Het zal dus ook niet heel snel voorkomen dat hij de kleine nog in het echt gaat zien. Wel zegt hij contact te willen houden en ik hoop dat echt oprecht. Hoe teleurgesteld en verdrietig ik ook ben. Het blijft wel de vader van ons zoontje en hij heeft recht om te weten wie zijn vader is en als hij wat ouder is ook waarom hij niet meer bij ons is.

O dit kan ik me ook helemaal indenken... de droom van dat huis is voor je gevoel toch uiteengespat... Kan jij dit huis wel betalen in je eentje? Volgens mij ben je heel goed en sterk bezig...❤️

Ja ik heb het berekend en ik kan het gelukkig gewoon betalen! Moet wel echt me contract uren blijven werken om dit te kunnen doen, maar gelukkig denkt mijn werk onwijs met mij mee voor de dagen die ik dalijk kan werken. Het zal alleen even wennen zijn om van 2 inkomens naar 1 te gaan, maar zolang we samen een dak boven ons hoofd hebben en een warme maaltijd, zijn natuurlijk de belangrijkste dingen

Wat fijn zeg!!! Powervrouw... hopelijk vult het huis zich snel met nieuwe vrolijke lieve herinneringen ❤️

Jeetje wat ontzettend verdrietig! Kan me de shock echt voorstellen, je kan er toch niet bij dat een ouder zijn kind gewoon verlaat.. Ik zou er rekening mee houden dat het contact houden wel eens heel moeizaam zal gaan verlopen. Zijn er veel fotos van je kindje met zijn vader? Meer voor de toekomst dat je kindje kan zien hoe zijn vader was, dat lijkt me wel heel belangrijk voor hem. Misschien ook filmpjes maken? Kan me voorstellen dat je hier niet over na wil denken maar de kans is er wellicht dat je kindje hem nooit meer in het echt zal zien.. en hij zal voor de lange termijn geen herinneringen kunnen ophalen als hij nog maar 3 is. In het belang van je kindje zou ik dus proberen om materiaal te verzamelen van zijn vader voor later.

Hi all! 4 maanden geleden schreef ik dit bericht. Inmiddels mijn draai gevonden alles onder controle was een stuk rustiger zoontje praat goed, kan fietsen en is zindelijk geworden. Ik had hoofdgezag aangevraagd en ex partner vond dit geen probleem . Plots uit het niks kreeg ik een belletje hij was weer onderweg naar hier en wil hier iets opbouwen. Verkeerde beslissingen gemaakt etc. En wilt in het leven zijn van ons zoontje nu staat mijn hele wereld weer op zijn kop. Ene kant wil ik hem niet weg houden bij zijn zoon. Andere kant zo bang dat hij over een paar maanden weer vertrekt. Hebben nu binnenkort een afspraak met de mediator die ons ouderschapsplan ook had gemaakt omdat er nu aanpassingen moeten komen met vaste afspraken. Voordat hij dalijk elke dag aan mijn deur staat of hij zijn zoon mag zien. Verder wil ik het contact heel erg beperken. En het wel opbouwen en zou graag eerst aanwezig zijn tussen hun momenten samen voordat hij alleen met hem is.. iemand advies? Of hoe een mediator zoiets ziet..

Ik blijf erbij en misschien word ik zelf gesterkt door deze wispelturige beslissing… niet alleen laten met je kindje! Wie weet neemt hij hem toch mee idd.. Fijn dat het jullie zo goed afgaat samen 😊

Ik begrijp je heelenmaal ! Ik ben hier ook echt angstig voor Ik zeg niet dat ie het doet maar toch spookt het wel eens door mijn hoofd. En vind persoonlijk ook nier dat je kan verwachten mij eerst eigenlijk in een 'zooi' achter te laten terug keren zonder maar ook iets vooraf te bespreken. En dan nu de goede vader willen zijn.. ik heb daar veel moeite mee. Niet omdat ik hem niet gun zijn beslissingen te herstellen zover dat kan. Maar omdat het vertrouwen weg is en je altijd zal twijfelen of hij nier weer weg gaat en wie kan ons kind dan troosten

Wat ontzettend heftig voor je, met name het wispelturige! En wat ben je een krachtige vrouw! Je mag zo trots zijn op jezelf Ik twijfelde om dit te sturen, maar mogelijk geeft het je wat herkenning/perspectief. Ik heb ook een tijd een relatie gehad met een man uit de DR. Ik herken het wispelturige en laconiek omgaan met hele grote beslissingen. Ik zag dat ook bij zijn familie en vrienden, en hoorde dat ook om mij heen van andere Nederlandse vrouwen die ik ken en een relatie hebben/hadden met iemand daar. Absoluut niet bedoeld om iedereen over één kam te scheren, maar over het algemeen is het wel een erge macho cultuur die andere normen en waarden heeft rondom partnerschap en ouderschap. Geen goed of fout, maar ik zou het wellicht in je achterhoofd houden bij het maken van beslissingen en afspraken in de toekomst. En ik sluit mij zeker aan bij het advies om hem niet alleen te laten met jullie kindje om het gevaar dat hij hem meeneemt naar het buitenland. Heel veel kracht toegewenst, je kan dit!

Ja we zijn bijna 10 jaar samen geweest dus dan verwacht je dat je iemand wel een beetje kent. Maar blijkbaar kan je je goed vergissen. Wachten nog even af wanneer het gesprek met de mediator is om afspraken goed vast te leggen. Soms voel ik me helemaal niet zo sterk meer. Ben vaak heel verdrietig omdat het voelt alsof ik de persoon ben die faalt als moeder zijnde. Terwijl ik niet degene ben die deze beslissingen heeft gemaakt.

Hoe ver was je al in je aanvraag van eenhoofdig gezag? Gezien je angst dat je ex je zoon misschien mee wil nemen naar het buitenland zou ik kijken of je dat door kunt zetten. En mocht je er niet uitkomen met de mediator erbij, zou ik zorgen dat je een advocaat achter de hand hebt. Je ex is niet vreselijk lang weggeweest, dus ik denk dat je zoon op zich vrij snel weer vertrouwd met hem is, kinderen zijn behoorlijk flexibel met deze dingen. Maar mocht hij weer verdwijnen, doet dat waarschijnlijk meer schade. Dus erg belangrijk om duidelijke afspraken op tafel te krijgen.

Oh wauw wat een ongelofelijke ontwikkeling in je verhaal! Dat hij jullie eerst zo plots zonder iets alleen laat en dan even snel weer terug is! Ik sluit me aan bij het advies wat al gegeven is. Ik zou voor nu er alles aan doen om volledig gezag te houden sinds je hem op deze manier gewoon echt nog niet vertrouwen kan. Laat hem eerst maar eens bewijzen dat hij er echt kan zijn en niet weer uit het niks weg is. Ik zou hem niet weg houden bij zijn kind maar ik vind dat je wel hard voor jou rechten en grenzen mag opkomen. Ik wens je heel veel sterkte met deze situatie! Vind het fijn om te lezen dat jullie zonder hem goed je draai hadden gevonden. Probeer dat vast te houden!