Financieel afhankelijk.

Jij werkt natuurlijk wel ;)! Je werkt keihard voor het gezin. Het betaalt zich alleen niet uit in geld, maar in huishouden, opvoeden, je kinderen gezond en blij laten opvoeden, zorgen dat je man eten heeft etc. Begrijpt je man dit?

Dankjewel voor je berichtje! Eerlijk gezegd merk ik niet echt of hij het begrijpt of niet. Ik voel geen waardering en er wordt eigenlijk nooit iets over gezegd. Er komt zelfs geen simpel bedankje zoals "Ik zie wat jij allemaal doet voor ons gezin"

Inderdaad tijd om financieel onafhankelijk te worden als hij er zo in staat! Om je een idee te geven dat het ook anders kan. Wij hebben alleen een gezamenlijke betaalrekening en gezamenlijke spaarrekeningen. Maken 1 gezamenlijke begroting per maand waar we het samen mee eens zijn waarin we ons allebei evenveel zakgeld geven. We hebben periodes gehad dat ik niks binnenbracht, periodes dat hij niks binnenbracht maar dat verandert niks. We zijn gelijk in de relatie. Als dit niet zo zou zijn, zou ik financieel op eigen benen willen staan. Zorgen dat je inkomen hebt, pensioen opbouwt en ingeschreven staat bij de woningbouw dat je snel een eigen woning kunt hebben mochten jullie uit elkaar gaan (dit laatste is sowieso verstandig). Zorg goed voor jezelf!

Hier is het andersom. Ik verdien momenteel als enige en ik doe het meeste voor ons kind… Overigens geef ik mijn vriend geen geld om uit te geven maar betaal ik wel het meeste. Als ik jou was zou ik gaan werken om financieel onafhankelijk te worden inderdaad Wat zegt je man als je hier het gesprek over begint?

Ik ben heel lang financieel afhankelijk geweest van mijn vriend. Ik bracht wel iets in maar dat was hooguit een paar honderd euro per maand. Ik heb lang gestudeerd en had alleen een bijbaantje. Maar ik heb me nooit zo behandeld gevoeld zoals jij nu. En dan zorg jij ook nog eens voor zijn kinderen! Ik zou met hem in gesprek gaan. Jullie moeten duidelijke afspraken maken over jullie financiën. Want stel jij verdient straks wel geld, hoe gaan jullie dat dan doen? Gezamenlijke rekening? Samen sparen? Sparen voor de kinderen? Hoe verdelen jullie de vaste lasten? Zijn jullie getrouwd? Geregistreerd partners? Samenlevingscontract? Testament? Hoog tijd om dit allemaal op een rijtje te zetten samen! Ook nu je nog geen geld verdient. Jullie hebben kinderen en zijn een gezin.

Wat hij zegt? Alleen maar smoesjes. Hij doet alsof ik degene ben die dom is. Het voelt alsof ik tegen een muur praat er valt totaal niet met hem te communiceren. Communicatie is hier sowieso ver te zoeken. Echt jammer! In mijn hoofd ben ik er eigenlijk al klaar mee.

Dat klinkt echt niet gezond… Tijd om aan het werk te gaan inderdaad. Bedoel je dat je klaar bent met de relatie?

Je hebt helemaal gelijk! We zijn al 14 jaar getrouwd. Dit speelt eigenlijk al jaren maar ja je blijft natuurlijk omdat je kinderen hebt. Ik was vrij snel zwanger geraakt nadat we waren getrouwd. Maar eerlijk als ik dit van tevoren had geweten...

Nou ja ik bedoel niet dat ik echt klaar ben met de relatie, maar door dit alles voel ik me soms wel alleen. Verder is hij wel goed voor de kinderen.

Hoe is deze situatie ontstaan? Wat voor afspraken hebben jullie gemaakt toen is besloten dat jij niet ging werken en hij wel? Er zijn veel verschillende vormen hoe dit in te richten, het belangrijkste is dat jullie er samen achter staan. Wij doen alles echt 50/50, werk, huishouden, kind, etc. Maar mijn moeder is bijvoorbeeld het grootste deel van haar leven thuis gebleven voor ons. Wat is jullie situatie verder, zijn jullie getrouwd of geregistreerd partners bijvoorbeeld? Hebben jullie samen een koophuis? Misschien ter illustratie: als ik zou besluiten niet meer te willen werken, en we nog wel gebruik zouden maken van kinderopvang etc. Dan zou ik geen geld van hem krijgen, en hetzelfde deel in blijven leggen. Omdat dit een persoonlijke keuze voor mijn eigen "vrijheid" zou zijn. Maar als we samen zouden besluiten dat ik thuis blijf om voor de kinderen en het huishouden te zorgen, en hij dit dus minder zou doen dan ik, dan zouden we de financiële lasten zwaarder bij hem leggen. Waarschijnlijk naar rato en met iets van zakgeld. Al wil ik die situatie persoonlijk graag voorkomen. Ik ben liever niet afhankelijk van hem, ondanks dat ik hem honderd procent vertrouw en voor altijd bij hem wil blijven.

We hebben eigenlijk niet veel besproken. Ik kon lange tijd niet werken, maar nu de kinderen naar school gaan ben ik weer aan het solliciteren, en binnenkort mag ik beginnen. We hebben hierover geen duidelijke afspraken gemaakt dat was achteraf misschien niet zo verstandig van mij. Hij doet heel moeilijk als het om geld gaat en soms voelt hij bijna gierig naar mij toe. We zijn 14 jaar getrouwd! En hebben een koophuis (helaas)

Waarom helaas? Dit betekent dat je in elk geval eigen vermogen bezit. Door het getrouwd zijn heb je ook meer financiële rechten mochten jullie ooit uit elkaar gaan (of zijn er huwelijkse voorwaarden?). Dat lijkt me al helpen in het gevoel van financiele vrijheid/zekerheid. Maar dat verandert de huidige situatie inderdaad niet. Wat ik lastig vind is dat ik zijn gedachten/beeld niet weet. Dat jij de huidige situatie niet fijn vind is reden om iets te veranderen, maar hij moet wel ook achter een nieuwe situatie staan vind ik. Jullie zitten samen in deze relatie en zouden samen tot een overeenkomst moeten komen. Wat vind hij er bijvoorbeeld van dat jij wil werken? En hoe willen jullie de lasten dan verdelen?

Ik krijg een beetje rillingen al bij jouw uitspraak over “geld geven”. Alsof je een kind bent en hij jou af en toe een zakcentje toe stopt. Jij zorgt voor jullie kinderen, dat is ook werk, maar onbetaald. Maar het zijn ook zijn kinderen waar jij voor zorgt. En jullie zijn getrouwd? Is dat in gemeenschap van goederen?

Pff jeetje! Wat is de reden dat hij moeite heeft met geld geven? Alsof jij thuis zit voor je plezier en niks aan het doen bent. Wij doen hier ook alles 50/50 en hebben een gezamenlijke rekening. Alle inkomsten en uitgaven houden we zo in de gaten. En eerlijk, ik ben thuis de persoon die het meest verdiend. In het begin had mijn man moeite hiermee maar toen hebben we een goed gesprek erover gehad. In ons huis is de regel: het is van ONS beiden. Wat ik wil zeggen is dat het geven en nemen is. Een goede communicatie is erg belangrijk! Praat met je man erover en kom tot afspraken. En lekker straks aan het werk!

Wij leven op dit moment ook van het salaris van mijn verloofde.. alleen wij zien het als ons geld. Als de vaste lasten betaald zijn, geld gestort is op de spaarrekening mag ik het geld gebruiken hoe ik het wil. Wel natuurlijk op een verstandige manier, zodat wij de maand goed rondkomen. Je man/vriend wil toch ook dat je thuis blijft bij de kinderen ? Dat is al een baan opzich ? En wat is zijn reden waarom hij je geen geld wil geven ? Hij beperkt je wel enorm als je het mij vraagt.

Dat laatste is mij niet helemaal duidelijk. Was het een gezamenlijke keuze dat jij niet werkt? Want dat maakt voor mij wel uit in wat ik hierin eerlijk zou vinden.

Ik zou dit niet fijn vinden en zo snel mogelijk willen gaan werken. Dan hebben de kids wellicht (meer) opvang nodig? Maar daarvoor krijg je deels toeslag. De rest kun je apart zetten. Ondertussen kun je door goede prestaties ook richting hoger salaris werken. Stel je wil ooit weg, dan is die onafhankelijkheid echt nodig.

Dames, hij betaalt eigenlijk alle vaste lasten, maar ook uitstapjes en vakanties. Daarnaast betaalt hij alles voor de kinderen als ze iets nodig hebben, zoals kleding en noem maar op. Hij zegt dat wanneer ik ga werken, ik nergens aan hoef mee te betalen en dat het geld dan volledig van mij is. Ik ga 3 dagen per week werken (15 uur) maar volgens hem hoeft dat niet. Toch wil ik graag mijn eigen geld verdienen zodat ik niks hoef te vragen. Zelf geeft hij nauwelijks geld alleen wanneer ik ernaar vraag, en dan met moeite. Per week krijg ik €100 maar dat is echt alleen voor de boodschappen en geloof me dat is niet genoeg. Mijn kids zijn 14, 11 en 5.

Dan lijkt het me tijd om ergens voltijd te beginnen en eens goed geld te verdienen in plaats van handje open houden en wachten op geld van iemand die het niet wilt geven. Je zult zo genieten van de financiële vrijheid. Eindelijk weer de baas over je eigen portemonnee. Ik zeg doen!!