Financieel onafhankelijk blijven

Wij regelen onze financiën samen. We hebben een gezamenlijke rekening met spaarrekening en ieder onze eigen rekeningen waarvan we bij elkaar kunnen kijken. Hoe hebben jullie alles vast laten leggen? Hebben jullie een samenlevingscontract of huwelijkse voorwaarden? Wij hebben de verdeling vast laten leggen in ons samenlevingscontract incl testament. Bij ons is alles gescheiden behalve het huis en de gezamenlijke rekening.

Wij hebben alles samen, zijn getrouwd in gemeenschap van goederen. Ik blijf financieel onafhankelijke door gewoon te blijven werken, ik ben van 36 uur terug gegaan naar 32 uur en mijn man van 40 naar 32. We hebben er financieel dus wel op ingeleverd maar dat is prima. Met mijn salaris kan ik prima voor mezelf en mijn kind zorgen mocht dat ooit nodig zijn. We hebben wel een huis gekocht op beide salarissen dus als we gaan scheiden zal het huis verkocht worden en zal ik kleiner gaan wonen.

Wij huwelijkse voorwaarden, ivm mijn eigen bedrijf. Alles voor het huwelijk gespaard is van diegene zelf, na huwelijk is tijdens t huwelijk gescheiden, bij een scheiding wordt alles tijdens het huwelijk inclusief pensioen verdeeld: dit omdat mijn man wilde dat ik meer thuis bleef: maar daardoor kan ik minder pensioen opbouwen etc. Werk minder, heb idd te weinig inkomen, maar ik kan als het moet binnen jaar financieel zelfredzaam worden dus dat voelt voor mij oké. Ondertussen regel ik alle financiën, huishouden en heb ik het "totaaloverzicht" van zorg en opvoeding zoon. Man heeft goede rol in leven van mijn zoon qua zorg en liefde en als ik hulp nodig heb zoals nu soms net zwangerschapsklaxhten helpt hij mij ook (werkt behoorlijk veel waardoor taakverdeling zo is dat ik volledig huishouden doe naast zo'n 30u werken)

We zijn getrouwd en financiën doen we samen. Gaan sowieso elke maand zitten en hebben het er vaak over. In positieve zin - bespreken we samen hoeveel we willen sparen, of we willen reizen etc. Zelf kies ik er wel voor om eerst onbetaald ouderschapsverlof te nemen en daarna minder te werken. Dit staat mijn carrière in de weg inderdaad. Ik sta al een tijdje stil voor mijn gevoel en merk dat collega's en zelf stagiaire die ik heb aangenomen mij nu inhalen op werk gebied. Maar ik wil heel graag moeder zijn en zelf grotendeels voor mijn kinderen zorgen. Daar ben ik persoonlijk moeder voor geworden en ik geniet er enorm van. Wil dus absoluut niet iemand anders betalen om de hele dag met mijn kinderen te zijn, terwijl ik op kantoor zit. Dat ik dus carrière daar nu voor opgeef vind ik niet erg en is een bewuste keuze. Dat komt later wel weer.. of niet. Mijn man is daarmee wel kostwinner, maar verdient sowieso veel meer dan ik. Ook als we allebei 40 uur werken. We delen alles en sparen heel veel.

Ik wil ook heel graag financieel onafhankelijk zijn en blijf daarom fulltime werken. Wij hebben het geluk dat opa en oma kunnen oppassen. Daarom hoeft ze maar twee dagen naar de opvang. Ik werk dus niet alleen om de opvang te betalen gelukkig 🙂 Als dit wel zo was zou ik er misschien wel anders over denken..

Ik wil ook financieel onafhankelijk blijven en mijn eigen leven blijven behouden. Dus ik werk nu 30 uur. Ik heb 8 uur ouderschapsverlof opgenomen per week. Met de gedachte om na die 2,5 jaar weer 38 uur te gaan werken. Niet omdat het financieel moet, maar ik vind het leuk en ben graag onafhankelijk van anderen. Wij zijn ook getrouwd en alles wat we na ons huwelijk hebben opgebouwd, wordt dus 50/50 verdeeld. Mijn man heeft een eigen bedrijf, maar geen werknemers, geen gebouw of andere leningen oid dus schulden kan hij nooit gaan krijgen.

Goed om te lezen dat er hier zo veel dames zijn die hier bewust over nadenken (zie ook het andere topic). Wij hebben huwelijkse voorwaarden: alleen het huis en de gezamenlijke rekening is van ons samen. We hebben geen toegang tot de privé rekeningen van de ander, maar we houden onze financiën samen bij. Hoewel we niet verantwoordelijk zouden zijn voor elkaars schulden oid, lijkt het me toch fijner in een iets eerder stadium te weten dat het niet goed gaat bij de ander! We benaderen het overigens positief: welke spaardoelen stellen we onszelf, voor bv nieuw huis. Vind het ook prettig dat de ander je af en toe scherp kan houden of een bepaald bedrag voor iets echt nodig is. Ik ga graag voor goed (en dat is vaak wat duurder), maar je kunt het ook overdrijven natuurlijk. We zitten overigens in de financiële omstandigheid dat we beide zelfs met 32 uur werken ieder voor zich financieel onafhankelijk zijn. Dat is echt een luxe waar we heel dankbaar voor zijn, weten dat veel anderen dat niet hebben.

Wij zijn beide van 40 (5 dagen) naar 36 (4x9) gegaan. Nu gaat ons zoontje dus 3 dagen naar de opvang. Voor ons beide is het geen optie om onze carrière op te geven. We verdienen allebei ruim boven modaal dus de kinderopvang is ongeveer 10% van ons inkomen. Ik vind dat perfect, zo hebben we beide echt een dag alleen met ons zoontje en dan samen een heel weekend, en allebei nog een fijne carrière. Ik krijg erg veel energie van werken en denk dat ik daardoor een leukere moeder kan zijn voor ons zoontje. Voor mij ook geen optie om financieel afhankelijk te zijn van een man. Dat ben ik mijn hele leven vanaf mijn 18de niet geweest.

Leuk topic. Ben gelukkig getrouwd maar ben en wil niet financieel afhankelijk zijn. Ik denk dat een eerste stap is dat het niet vanzelfsprekend zou moeten zijn dat alleen de vrouw minder gaat werken. Wij gaan beiden van 36 uur naar 32 uur (met onbetaald ouderschapsverlof). Niet alleen ivm financieel maar het is kindje van ons beiden en mij man vind het ook leuk een dag met haar te zijn. Verder vind ik het belangrijk dat wij beide inzicht hebben op wat er binnenkomt em eruit gaat. Hier doen we financieel samen. Ik regel de hypotheek, belastingaangifte, en nu ook verschillende opties berekenen wat gunstig is qua uren werken en kinderopvangtoeslag. Mijn man handelt de rekeningen die binnenkomen af. Samen kijken we elk jaar voor overstappen energiemaatschappij (elk jaar hoppen loont gewoon). Moe1, hoe staat jouw partner erin dat jij minder gaat werken en is dit voor hem ook een optie?

Ja goed hè?! Ik ben ook zo verrast dit te lezen. Zeker nadat ik van de week in het nieuws over de “babyboete” las en hoeveel vrouwen in Nederland inleveren op salaris! Bron: nos https://www.google.nl/amp/s/amp.nos.nl/artikel/2360753-inkomen-vrouw-halveert-na-komst-eerste-kind.html Het inkomen van Nederlandse vrouwen daalt gemiddeld met 46 procent na de geboorte van het eerste kind. Dat van de vader daalt niet. Het inkomen daalt iets minder bij hoogopgeleide moeders, lesbische koppels en werknemers in de publieke sector. Dat meldt het Centraal Planbureau (CPB) op basis van nieuw onderzoek. Dat is uitgevoerd onder meer dan een miljoen stellen die tussen 2006 en 2009 een kind kregen.

Voor en na de geboorte van ons kindje ben ik kostwinner. Ik werk fulltime en krijg binnenkort een promotie 🤓 Mijn man werkte de afgelopen jaren nauwelijks (vanwege ziekte) maar gaat vanaf januari ook weer fulltime aan de slag. Ik was en blijf dus financieel onafhankelijk en heb lange tijd financieel voor ons gezin gezorgd 😅 Ik zag in de documentaire Waarom werken vrouwen niet dat in Nederland weinig vrouwen financieel onafhankelijk zijn. Ik vind met name mijn carrière en daarmee financiële onafhankelijk belangrijk.

Wij zijn op dit moment ook financieel onafhankelijk van elkaar op papier. Maar omdat ik momenteel werkloos ben verdien ik aanzienlijk minder en betaalt mijn vriend veel meer. In die zin ben ik dus wel afhankelijk van hem op het moment, wat ik zelf erg vervelend vind. Ik heb er wel vertrouwen in dat dit weer goed komt. Ik heb een goede studie gevolgd en een goed CV. Mijn vriend en ik controleren elkaar financieel niet. Daarin vertrouwen we elkaar. Maar we praten wel heel open over onze financiën. Zo weten we beide van elkaar wat erin komt en wat eruit gaat. Gezamenlijke kosten gaan naar ratio. Waar ik wel mee zit is dat als ons kindje geboren is wij automatisch fiscaal partner worden. Ik heb een enorme studieschuld en wil niet dat mijn vriend daar aan mee moet betalen. Voor zo ver ik weet wordt de hoogte van afbetaling bepaald door het gezamenlijke inkomen. Dat lijkt me persoonlijk nogal oneerlijk.. hij heeft niet voor die schuld gekozen, ik wel.. daarnaast staat de hypotheek op zijn naam omdat het huis is gekocht toen ik nog studeerde. Ook dit is iets waar we wat mee moeten. Hoe wij dit allemaal op papier gaan regelen weet ik nog niet. Daar gaan we in het nieuwe jaar mee bezig. Ik vind het wel een heel gedoe merk ik 😅 was best tevreden met onze financiële situatie zoals die de afgelopen jaren was 😅

Oh en over werken gesproken. Mijn vriend werkt al jaren 32 uur en blijft dit doen als de baby er is. Ik zoek momenteel ook werk voor 28-32 uur. Zo kunnen we het mooi verdelen. Qua oppas hebben we kdv en mijn moeder 😄

Wij zijn getrouwd in gemeenschap van goederen (oude versie). Wij werken nu allebei 32 uur. Ik verdien nu meer dan mijn man, maar ik verwacht dat hij over een jaar of 5/10 meer zal verdienen. Maar dat zal me een zorg zijn.. Mochten we toch ooit uit elkaar gaan, zullen we het huis moeten verkopen, die kunnen we allebei alleen niet betalen, maar wie wel?! Ik werk overigens vooral voor m'n plezier, niet voor het geld of om onafhankelijk te zijn. Ik vind dat namelijk los staan, in een relatie en daarbuiten.. Als we uit elkaar gaan veranderd alles, dus ook als je nu niet zou werken en je gaat het daarna wel doen. Heb je misschien een iets lager 'start' salaris. Maar kun je dan alsnog onafhankelijk zijn/worden. Hoe dat met pensioen oid zit weet ik niet. Maar verder..

Fiscaal partnerschap heeft niks met je studie schuld te maken dacht ik. Wij hebben er beide 1 en betalen ieder onze eigen af. We zijn fiscaal partners sinds ons samenlevingscontract/hypotheek.

Samenlevingscontract op laten stellen bij de notaris is wel een goed idee voor jullie. Op deze wijze hebben wij alles vast laten leggen.

Ik ben kostwinner plus heb mijn zoontje thuis terwijl ik werk gaat prima voor mij! Ik zou echt niet financieel afhankelijk kunnen zijn van mijn man ten eerste omdat hij helemaal niet met geld kan om gaan ten tweede omdat ik iets te doen moet hebben 😂

Ooh wij hebben ons huis juist gekocht op basis van 1 loon. (Opknapper, maar we hadden best wat spaargeld) Dus áls het mis zou gaan, kan iemand er makkelijk blijven wonen. Ik begrijp dan ook echt niet dat de meeste mensen het maximale lenen voor een huis..

Wij hebben alles op 1 grote hoop. Mijn man zijn geld is mijn geld en andersom. Ik hoef niet financieel afhankelijk te zijn omdat ik ervan uit ga dat ik een verbintenis voor het leven aan gegaan ben zeker nu met de 2e op komst. Ik heb een eigen bedrijf en werk daar ongeveer 24-32 uur per week in maar wij hebben geen kinderopvang nodig omdat mijn man 2 dagen thuis werkt en ik ook in de avond en op zaterdag werk. Ik zeg echt niet dat vroeger alles beter was maar toen was het toch gewoon heel normaal dat de vrouw thuis bleef omdat de man over het algemeen de grootse kostwinner was. Ik vind het heerlijk om veel tijd met onze zoon (en straks zoons) door te brengen en als ik dan niet financieel afhankelijk ben is dat maar zo. Deze tijd komt nooit meer terug en werken kan ik mijn hele leven nog.

Dat je een huis op 2 lonen baseert wil natuurlijk nog niet zeggen dat je dan voor de max kiest. Wij iig niet. We zitten er ruim onder 😊.