47 Reacties
2 maanden geleden
Wat een heftige verhalen allemaal. Ik ben zelf 6 week geleden bevallen en na een super fijne bevalling bleek het geboortekanaal aan alle kanten gescheurd. Vermoedelijk heeft de kleine met de nagels of elleboog langs mijn huid geschraapt waardoor aan 3 zijdes open lag. Hierdoor ben ik gehecht op de OK en totaal 2 liter bloed verloren. Mijn HB was ook flink gezakt waardoor ik 2 zakken bloed heb gekregen. Na ongeveer 2 tot 2.5 week voelde ik mij (buiten de vermoeidheid van de zorg voor een kleine) weer zo goed als mijzelf. Door de bloedtransfusie heb ik eigenlijk een ijzershot gekregen waardoor ik mij relatief snel weer goed voelde. Kan mij voorstellen als je ijzer zelf omhoog moet krabbelen dat het allemaal wel wat langer duurt. Hopelijk voel je je gauw toch stapje voor stapje beter 🍀
2 maanden geleden
Geef je lijf ook de tijd om te herstellen! Ik bleef best een poosje erg vermoeid na de fluxus. Ik heb met mijn 1e zwangerschap 1.5 liter verloren, 2e zwangerschap ook 1.5 liter bij de derde zwangerschap dacht ik kan niet erger en gelukkig stond ik er zo positief in want die bevalling 2.5 liter bloed verloren en bloedtransfusies gehad. Alle 3 de keren is mijn placenta op de OK verwijderd. Ik heb gezegd dat ze me bij een 4e zwangerschap direct naar de OK mogen brengen.
2 maanden geleden
Reactie op annewan
hoi hoi. ik heb dit gehad bij mijn eerste bevalling. 3 liter verloren. Ben ...
Gefeliciteerd met de zwangerschap!
Hier ook bij de 1e 2,5l verloren en transfusies gehad daardoor was ik bij de tweede zwangerschap medisch geworden. Ik was daar zo verdrietig om maar ze hebben vanuit het ziekenhuis alles gedaan om herhaling te voorkomen. Ook preventief ijzer geslikt, hielp niet voldoende dus toen een ijzer infuus en bij de bevalling ook extra goed in de gaten gehouden.
Uiteindelijk maar 0,5 liter verloren dit keer.
Het hoeft dus gelukkig geen herhaling te worden van de eerste keer! Spreek je angsten en wensen zo goed mogelijk uit voor je bevalling aan de gyneacoloog en verloskundigen 🍀
VRIEND
2 maanden geleden
Reactie op wiesrebel
Ik lees even met je mee. Hier ook fluxus 3 weken geleden, 4,5L bloed verlor ...
Jou bloedverlies komt aardig in de buurt van het mijne. Ik ben in het zh bevallen met een fluxus van 5,7 liter. Voordat ik na ok ging zit ik al bijna op 4. Waar het de ene kant uit liep waten ze vrij snel met bloed bijgeven. Op de ok hebben ze nagetast een bakri balon en mega tampon geplaatst. Op naar medium care. Al was ik daar te zwak nog dus overplaating naar academisch zh midden in de nacht met de ambu. Daar op de ic gelegen toen ik stabiel was smiddags en de ambu me weer op zou halen gingen ze alles verwijderden. En toen begon de ellende weer🥴. Toen uiteindelijk spoed mri, spoed overleg en uiteindelijk embolisatie. Bloedvaten naar mn baarmoeder gedicht(tijdelijk).
Mijn man en ik hebben eenmaal bij thuiskomst er heel veel over gepraat. Er zijn ook dingen die ik niet mee heb gekregen omdat er zoveel man om me heen stond. Het helpt echt bij het verwerkings proces. Ook kon ik mijn man allemal vertellen wat im in het andere zh allemaal heb meegemaakt tot dat hij daar pas einde van de middag kwam.
Nu bezig voor kindje drie maar dat gaat niet zo voorspoeding. Geen idee of het door de fluxes komt van 3 jaar geleden. Dinsdag intake gynacoloog. Wel als dit kindje geboren moet worden word ik ingeleid zodat ze enigzinds kunnen sturen dat ik overdag beval.
2 maanden geleden
Hi, Kraamzorg hier (sorry indien niet gewenst!). Het suurt echt minimaal zes weken voor je weer een beetje je rode bloedcellen op pijl kan hebben gemaakt en hoe meer je verliest hoe meer je weer meot aanmaken. Dit is écht een herstelproces van een flinke disbalans in je lijf dus hoe storend ook, het kost tijd die je jezelf en je lijf ook moet gunnen! Maarrrr dan is je happy feels ook wel belangrijk. Wat rot dat je niet bent behandeld naar jouw behoefte! Heb je al een controle/terugkomgesprek gehad? Je kan zeker een gesprek aanvragen, al dan niet met advies van je huisarts of VK die je vaak toch kent in het recente proces. We horen wel vaker dat het echt een paar maanden duurt, met een stijgende lijn erin, maar ook wel echt met vallen en opstaan, dus ook met dipjes en mindere dagen als je net denkt hee dat ging goed vandaag. Probeer vooral veel te praten over wat er us gebeurt en je gevoel, en als je er erg mee zit hoe ze je behandeld hebben is een klacht indienen ook een optie die soms voor je eigen verwerking al fijn is. Dit kost wel wat energie, want daar moet dan echt tekst en uitleg bij zodat ze er kets mee kunnen maar daar moeten ze ook wel iets mee doen volgens de protocollen!
Heel vele sterkte en probeer je kracht ook vooral te gebruiken voor de dingne die wel gaan, dus bijv. Ipv wasmanden sjouwen dat je partner het op locatie zet (bed, bij een commode oid) waar jij het gemakkelijk kan vouwwen en sorteren zodat hij alleen nog de stapeltjes in de wasmand over de kamers hoeft te verdelen. Of niet alles koken maar wle alles snijden en als t lukt aanzetten, en dan kan hij het in de gaten houden, afmaken en serveren. Dat doe ik zelf nu in mijn zws soms ook als het ff niet gaat allemaal, maar dan hoeft hij toch niet helemaal te koken en doe ik voor mijn gevoel toch mee, draag ik mijn steentje bij :). Voor naaar buiten, kan je wel al met je jas aan in de tuin/ op je balkon zitten even? En het klinkt heftig, maar wellicht kan je wel een rolstoel huren tijdelijk zodat je partner of een vriendin even een ommetje kan maken met je? Je zou echt niet de enige zijn die dit zo inzet en dat ommetje alleen al kan idd goud waard zijn na een tijd binnen en niet lekker in je vel zitten! Ofals je dit wel al trekt, jezelf de auto in laten begeleiden die vlakbij je voordeur staat, stukje naar bos/hei/plantsoentje en daar eruit even op een bankje. Kan baby mee in de draagzak (bij partner!) of kinderwagen, of je netwerk moet even inspringen voor een half uurtje oppassen. Deze momentjes voor jezlef en jullie tweeën kunnen echt enorm helend zijn dus zodra ook maar iets lukt, als je puf en zin hebt, kijk wat kan en blijf vooral even ongegeneerd hulp vragen hoe stom en lastig dat ook is. Hoe sneller je herstel ermee gaat uiteindelijk!
Heel veel sterkte...