Frustratie schoonmoeder

Aaai dat was een goed voor mij geweest. Zou het haar face to face zeggen dat ze dr goed bedoelde negatieve commentaar voor de moet houden en anders zelf de handen uit de mauwen te steken, en als je het niet zin schoonmoeders dan blijf maar weg.... zou er echt korte metten mee maken, zo iemand domineert alleen maar en jij krijgt er een slecht gevoel van. Je gaat je immers steeds meer en meer aan haar irriteren en dat zou ik voor zijn. Succes

Wow, respect dat je dat toch allemaal voor elkaar krijgt! Laat je niet door haar opjutten, dat kun je nu echt niet gebruiken. Ik heb geen tips, ik heb ook een af en toe wat lastige schoonmoeder dus ik kan me voorstellen hoe je je voelt. Ik wilde gewoon even zeggen dat je het super doet.

Meid ik zou zeggen tegen die vrouw dat ze terug mag komen als ze normaal kan doen

Ten eerste zou ik je schoonmoeder is goed duidelijk maken hoe en wat. Is ze er niet van gediend dan komt ze maar lekker terug op momenten dat ze wel normaal kan doen. Ten tweede is het ook denk ik tijd om je kinderen de consequenties van hun gedrag te laten zien. Jij bent hun schoonmaakster niet. Binnenkort moet je voor een kleintje zorgen en dan moet hun verantwoordelijkheid nog groter zijn. Zeker in de maatschappij waar we nu in leven is dit een eigenschap die je moet kunnen. Denk goed aan jezelf en aan de kleine!!

Jou huis jouw regels. Jij moet je verdomme niet eens schuldig voelen! Ik zou het er luid en duidelijk zeggen waar de grens is. Dit kun je er nu niet bij hebben..

De kinderen weten dit in principe ook wel hoor, het is niet alsof ze expres dwars zijn. Vooral de oudste voelt zich oprecht schuldig dat hij dat soort dingen vaak vergeet en ik merk dat hij wel heel erg zijn best doet. Als hij ziet dat ik weer aan het overgeven ben dan gaat hij bijvoorbeeld zelf beginnen met zijn tas inpakken (en doet heel erg zijn best om op tijd klaar te zijn om het als verassing te doen haha maar het gaat vaak nog niet zo snel bij hem) omdat hij het zo sneu voor mij vindt. Hij biedt heel veel dingen aan om te doen, maar vergeet ook veel. Maar doordat hij zo lief doet, laat ik het ook makkelijk gaan. Ik zie dat hij echt zijn best doet. Het verschil is ook dat de oudste hier vast woont, en de jongste hier maar 6 per 14 dagen is. De ene week is hij alleen de woensdag + nacht hier, dan vind ik het lastig om dan drama te maken. Hij is hier al zo weinig en dan willen we het zo graag gezellig houden... Maar inderdaad, ook hij moet het leren....

Ik heb inderdaad twee keer met haar om tafel gezeten. Begon te vertellen dat ik erg verdrietig was dat ze me zo aan de kant schoof, dat mijn vriend en ik samen de regels hebben bedacht en dat het ons huis is, dus de kinderen zich aan onze regels moeten houden, dus ook die van mij. Uiteindelijk praatte ze steeds door me heen en onderbrak me en heb ik niks kunnen zeggen, zij vertelde alleen maar hoe lastig zij dat er nu op woensdag 2 mensen zijn die regels bedenken en die verschillende regels hebben en dat dat botst. Achteraf gezien had ik gewoon moeten zeggen dat dat niet zo zou moeten zijn, want ik ben degene die de regels bedenkt (met mijn vriend, maar die is dan op werk) maar ze kan zichzelf zo goed in de slachtofferrol zetten dat dat nogal moeilijk is... Ik wil ook niet dat zij het huishouden in ons huis gaat doen. Toen mijn vriends vader overleed in juli, waren we daar vrijwel altijd terwijl dat 2 uur verderop was, dus toen hadden we ook wat was achterstand. Toen hebben we 3 weken op de camping gestaan met de 2 jongste zusjes van mijn vriend (10&8), zodat zij konden wennen aan het leven zonder vader en altijd steun hadden. Wij hadden dus nog heel veel was ingehaald en uiteindelijk was er nog ongeveer 1 wasmand vies, en ik dacht laat maar, komt later wel. Mijn vriends moeder bood toen aan om de was te gaan doen en ik wou dat absoluut niet hebben, daar zit mijn ondergoed tussen en in het kastje met wasmiddelen had ik al mijn ovulatietesten, zwanger wordt pillen, etc. Dit hebben we toen heel duidelijk tegen mijn schoonmoeder gezegd, wij willen niet dat je die was doet. Toen we terugkwamen was de wasmand leeg, beddengoed en alles was eraf en gewassen, etc. Dan kan ze dat 'lief bedoelen', maar wij zeggen nee en het is nogal een inbreuk op onze privacy..

Daar was ik zo klaar mee. Daar is de deur. Maar wat doet je vriend dan daaraan? Kan zo woest worden op mensen die privacy niet respecteren.

Als dat mijn schoonmoeder was dan had ik haar ook de deur gewezen. Over haar eigen huis kan ze zeggen wat ze wil, maar over het huis van mijn man en mij heeft ze echt niks te zeggen.

Ik zou haar ook de deur wijzen, maar ook tegen jou vriend zeggen wat dit met jou doet en eisen dat hij jou steunt. Ik heb ook een zeer bemoeizuchtige schoonmoeder gehad, het is nog steeds dezelfde vrouw maar ik heb heftig mijn grenzen laten weten aan haar en mijn nu man, die ze nu respecteren omdat mijn man een keer tegen haar gezegd heeft hoe zij met haar bemoeienis onze relatie verpestte. Zijn nu 6 jaar samen en dit was.. 4 jaar geleden? Je mond open trekken werkt echt en ook als 1 front samen laten weten dat dit gedrag niet kan.

Inderdaad: samen met je man de grens trekken. Zo hard en stellig als maar kan! Succes, meid, zeker ook met die HG.

Ik vermijd mijn schoonmoeder, hoef nooit mee op bezoek en mag weg als ze er is, ik werd er niet gelukkig van en het was een aanslag op de relatie. Ik zorg gewoon dat ik haar niet nodig heb. Bij ons ook altijd maar dit en dat, nooit wat goed. Kan je dus maar een advies geven, uit de buurt blijven. Sterkte ermee!

Normaal kon ik inderdaad mijn werk bijvoorbeeld plannen op de woensdagmiddag, maar door de HG ben ik al 4 weken aan huis gekluisterd... Ik heb het gister weer aangegeven bij mijn vriend. Ik vond dit heel lastig, ik weet dat hij het met mij eens is alleen ik weet ook dat hij heel bang is om beide ouders kwijt te raken. Hij gaf aan echt niet te weten wat hij moest doen en ik probeerde hem een beetje in mijn schoenen te zetten door aan te geven dat ik het nu allemaal slik voor hem, maar wat hij zelf gedaan zou hebben als zij tegen hem had gezegd dat hij een slecht voorbeeld is voor de kinderen. Ook zei ze 2 weken terug op de woensdag tegen mij, dat zij de schuur netjes ging maken met al mijn vriends gereedschap, want dat zou mijn vriend haar gevraagd hebben. Ik vond dit al vreemd, dan zou mijn vriend toch al zijn gereedschap niet meer snel kunnen pakken? Dit bleek ze ook gelogen te hebben, dat heeft mijn vriend haar nooit gevraagd. Ook heeft ze afgelopen woensdag dus gewacht tot ze alleen was met hem, om even 'gezellig met hem te praten'. Jaa want ze ging naar mijn vriends ex haar bruiloft blabla. Toen heeft mijn vriend ook gezegd: waarom vertel je dit me? Dit kan me echt helemaal niet schelen? Daarbij snap ik niet wat je daar moet want toen ik nog samen was met haar vond je haar vreselijk, niet goed genoeg, etc. En nu ga je mij vertellen dat je naar haar bruiloft gaat? Veel plezier maar ik heb een relatie met *jellybeantje* en het boeit me allemaal dus niks. Hij vertelde me ook dat zij nooit met iemand van zijn vriendinnen heeft gekund, ze deden altijd alles fout. Ik heb gezegd dat ik niet wil dat ze aankomende woensdag komt, als ik me zo beroerd voel heeft ze hier sowieso niks te zoeken. We hebben namelijk niks van haar nodig, ze pastte vroeger op woensdag op de Kids maar ik ben er nu, en dat hoeft niet meer. En dit is niet hoe bezoek zich hoort te gedragen.

Veel herkenbaar! Bij ons is het zo geëscaleerd dat ik alleen met verplichte bezoekjes nog mee ga. Ik praat dan niet met mijn schoonmoeder, reageer niet op haar berichtjes, neem niet op als ze belt en zie ik haar op straat dan keer ik om. Misschien helpt het wanneer je vriend erbij zit als jullie gaan praten. Zo niet, dan zou ik aangeven dat ze alleen nog welkom is als je vriend thuis is en niet jullie alleen samen. Laat je niet gek maken!

Ik wil het echt niet zo laten escaleren.... Maar ben benieuwd hoe ze reageert als we haar vertellen dat ze woensdag niet hoeft te komen... We hebben dinsdag de termijn en dan vertellen we het gelijk mijn oudste stiefzoon, en woensdag is zijn broertje weer bij ons en dan wouden we het hem ook vertellen, zodat de oudste het maar 1 dag geheim hoeft te houden. Toen zei mijn vriend (voor dat gesprek) dat we dat niet kunnen bespreken terwijl zijn moeder er is. Dat zou betekenen dat omdat zijn moeder er is, de oudste het superlang geheim moet houden. Want dan kunnen we het de jongste pas donderdagavond vertellen, maar dan moeten we natuurlijk ook nog dat weekend op bezoek bij mijn schoonmoeder om het wel face to face te vertellen en zitten de jongens een geheim op te kroppen. Ik heb gezegd dat ik dat belachelijk vind, vooral de oudste maakt zich erg druk om mijn gezondheid omdat hij niet snapt wat er aan de hand is en wel net zijn opa heeft zien aftakelen en overlijden. Hij is echt heel bezorgd en ik heb gister duidelijk gemaakt dat ik niet langer nog onduidelijkheid voor de jongens wil. Dinsdag vertellen er het de oudste, woensdag de jongste en dan komt zijn moeder dus maar niet en dan FaceTimen we zijn moeder wel woensdagavond om het te vertellen. Ik ga de kinderen niet met zo'n geheim laten lopen want ik weet dat ze het niet lang voor zich kunnen houden, en dat ze zich dan of gaan verspreken en heel schuldig gaan voelen, of zich naar voelen bij het opkroppen....

Mag ik een kleine suggestie doen? Vertel het beide jongens gewoon tegelijk een dag later (woensdag). Dan heeft niemand een geheim te dragen en loop je ook niet het risico dat de 2e jaloers is omdat hij het als laatste weet.

We hebben er heel bewust voor gekozen om het de oudste een dag eerder te vertellen. Hij had, na zijn broertje geboren was, erg veel moeite hiermee. Mijn vriends ex heeft hem toen volledig aan de kant gezet, als kleuter op school laten staan etc. omdat ze 'van de jongste wou genieten'. Hij zal waarschijnlijk wat moeite hebben met het feit dat er weer een baby komt, dus we willen dit graag met hem alleen bespreken zodat hij al zijn gevoelens mag tonen en niet overschaduwd wordt door zijn broertjes reactie. Wij weten wel zeker dat de jongste het geen probleem zou vinden dat de oudste het dan al een dagje weet. Ook hebben wij het idee dat de oudste zich waarschijnlijk wat specialer en meer betrokken voelt als hij het 1 dagje helemaal als enige weet. Echter vinden wij 1 dagje iets geheim houden voor hem wel heel anders dan dat hij het een week geheim zou moeten houden. Dat wordt waarschijnlijk te veel voor hem. Normaal gesproken een hele goede tip hoor, maar door stiefzoons verleden zit er een heleboel denkwerk in hoe we dit gaan aanpakken. Bij ons zal op hetzelfde moment vertellen gewoon geen goede optie zijn...

Begrijp ik helemaal! Lieve, doordachte keuzes. Gewoon zo doen. Inderdaad, hem ruimte geven om al zijn gevoelens te mogen laten zien, lijkt me het allerbeste. ❤️

Waar bemoeit ze zich in vredesnaam mee?! Dat ze zich lekker bemoeit met haar eigen zielige, bekrompen wereld. Zeg het haar gewoon dat ze dr mond moet houden. Wat een gek zeg. En als jij het niet aankan om het huishouden te doen dan huur je toch gewoon een poets in voor een paar weken. Probleem opgelost.

Gelijk heb je, gewoon even aan jullie denken en afstand houden. Ik bel mijn man gewoon als ze met zulke onzin aan komt, dat moest van hem enz. Dan is het snel klaar Succes ermee!