Galstenen!!

Niet direct na de zwangerschap. Was veel aangekomen (30 kilo) toen de knop om en gaan afvallen. En was 25 kilo weer kwijt. Weer wat normaler gaan eten en op vakantie in de zomer gigantische krampen! Steken en ellende. Wist niet waar ik het zoeken moest. Had patat met saté gehad en had dat maanden niet gehad. Arts dacht eerst aan gluten intolerantie of prikkelbare darm. Lang mee rondgelopen met klachten. In de herfstvakantie gigantische aanval gehad van meerdere uren. (Tussendoor wel vaker koliek aanvallen gehad maar nooit extreem lang, uurtje anderhalf en het zakte wat) toen doorverwezen naar ziekenhuis en bleek ik galstenen te hebben. Na 6 maanden pas geopereerd 😩 sindsdien klachten vrij. Maar wat een hel die aanvallen. Beval nog liever! Eten had veel invloed op mijn aanvallen. Varkensvlees. Was een echte no go!

Ik heb er last van gekregen tijdens mijn tweede zwangerschap, maar zag het aan voor extreem maagzuur. Na de bevalling nog steeds met regelmaat snachts pijnaanvallen, maar kon het niet plaatsen.. Na anderhalf jaar kwam ik bij toeval een artikel tegen over galstenen en viel voor mij het kwartje. Ben met mijn verhaal naar de huisarts gegaan en uiteindelijk 3 maanden later er aan geopereerd. Het herstel viel me mee, de eerste week wel veel napijn gehad en daarna alweer helemaal opgeknapt!

Ja! Tijdens de vorige zwangerschap. Pas na de zwangerschap deze diagnose gesteld omdat er een steen was vast blijven hangen en de boel daardoor was gaan ontsteken. Tijdens de zwangerschap werd gedacht aan extreme maagzuur, maar 3 weken na de bevalling ziek geworden en toen kwamen galstenen eruit, direct geopereerd en nu nergens last meer van.

Kwamen de galstenen eruit met de ontlasting? Kun je nu bepaalde dingen niet meer eten omdat de galblaas er uit is?

Sow anderhalf jaar mee rond gelopen! Kun je nu bepaalde dingen niet meer eten of geeft niks je meer maagklachten ?

Bedankt voor je verhaal! Waarom werd je pad na 6 maanden geopereerd? Kun je nu alles weer eten? Zonder dat er klachten komen

Nee, dat kan niet. Galstenen moeten operatief verwijderd worden, vaak halen ze dan ook je galblaas eruit omdat dat de boosdoener is. Een ontstoken galblaas kan overigens zelfs heel gevaarlijk zijn. Ik kan sinds de operatie alles eten, mijn moeder heeft het ook gehad en ook geen galblaas meer, maar ik weet dat zij bepaalde dingen niet meer kan eten zoals hachee en goulash. Ik weet dat sommige mensen geen Chocola meer kunnen eten.

Je kan gewoon weer alles eten, maar met mate!

Juppp ik, 6 stenen weggehaald en galblaas verwijderd

Zo'n drie maanden na de bevalling werd mijn galblaas verwijderd. Ik had een chronische ontsteking. Eerst nog geprobeerd met antibiotica maar dat hielp niet. Dus toch verwijderd in zn geheel. Er bleken ook een paar galstenen in te zitten. Ik was er best wel nerveus om omdat het in de familie vaker voorkwam en ik bang was voor veel pijn of een lang herstel. Maar ik kon gewoon mn dingen doen de volgende dag al en heb helemaal geen pijn of andere klachten gehad. Dit is nu 4 jaar geleden en ik heb sindsdien geen enkele klacht gehad. Ook kan ik gewoon alles eten wat ik wil zonder ergens rekening mee te moeten houden. Ik hoop dat jij ook een fijne ervaring hebt als het zover komt. Sterkte!

Ik had 4 maanden na mijn bevalling een operatis om mijn gal te laten verwijderen. 2 weken na mijn bevalling zat ik met veel pijn op de seh.

Ik heb last gehad van stenen in mn galblaas. 1e galblaasaanval was 1 maand na bevalling, dit met paracetamol doorgekomen (dacht dat ik gewoon rugpijn had van verkeerd zitten bij voeden). Bij 2e S nachts naar huisartsenpost en daar diclofinac prik gekregen en vermoedelijk diagnose gesteld. Hierna volgende dag echo laten maken en had heel veel kleine steentjes. Aanvallen werden steeds heftiger. Als de pillen niet meer werkten dan s nachts toch naar huisartsen post. Later een keer moefineprik gekregen. Na de diclofinac pillen ook moefinepillen gekregen. Was wachtlijst voor operatie (ivm corona), gelukkig werd er op gegeven moment weer opgeschaald. Ik ben ook op springt gezet omdat ik meerdere nachten achter elkaar aanvallen had. Totaal heeft tussen de 1e aanval en operatie 3 maanden gezeten en ca 17 aanvallen gehad. Tijdens alle aanvallen altijd temperatuur meten, bij koorts altijd huisartsenpost bellen, kan ontsteken tijdens aanval (zelf niet gehad). Was erg pittig zeker ook icm nachtvoedingen. Als ik aanval had deed mijn man alles. Operatie ging goed, alleen lastig dat je daarna een tijdje niet mag tillen. Dit icm met een baby met zorgen (en dus veel getroost op de arm) was erg pittig. Tijdens de operatie en daarna is ze daarom ook bij beide opa en omas wezen logeren. Was helaasecht nodig want ik kon anders niet bijkomen. Nu weer helemaal genezen. 4 kleine littekentjes maar denk dat die op termijn niet meer te zien zijn. Eerst voorzichtig gedaan met vet eten. Maar nu gaat het al weer prima (zelfs met frietjes en alle paaschocolade!). Ze komen na een aanval via darmen en ontlasting naar buiten. Maar die van mij waren zo klein dat dit niet te merken was (wel extreem pijnlijke aanvallen maar niet te merken met poepen 😆). Het NL poepen dan, voor de Belgen 🙃.