Gamegedrag

Pff je bent absoluut geen aansteller! Ik vind het echt idioot veel uren dat hij aan gamen besteedt. Zelfs als zijn eigen kind er is? Nah ik vind het schandalig! Ik zou zo iemand zijn die dan mijn Xbox zou pakken en weg zou doen. Wat frustrerend en saai ook, ik raak zelf geirriteerd van het lezen van je bericht. Mijn man heeft een Playstation, maar de afspraak hier is: Alleen spelen als de kleine slaapt in de avond. Overdag sowieso niet. Maar de tijd dat hij er vaak op zat is wel voorbij, hij gaat weer sporten en met vrienden weg. Gelukkig!

Kan me hier ook dood aan irriteren en mijn vriend gamet eigenlijk alleen het weekend met z’n eigen zoon van 13. Maar dan staat dat ding ook t hele weekend aan en ik wordt daar zo geïrriteerd van! Laat staan als je vriend zelf ook door de week en zelfs naast zijn werk dat ding aan heeft! Je stelt je zeker niet aan.

Nee je stelt je niet aan, het lijkt er op dat je vriend verslaafd is. Helaas overkomt veel mannen dit. Je hebt ooit een mooi ultimatum gesteld, hoe is de xbox weer in huis beland? Zou weer hetzelfde doen, xbox het huis uit of ik/jij.

Hij is toen niet uit huis geweest. Heb hem laten staan omdat ik hier zelf heel af en toe eens een spelletje op doe, maar nu is dit echt nog maar 1x in de 2 weken. En het is nu niet alleen de xbox, als hij ‘s svonds niet achter de xbox kan dan gaat hij achter de laptop verder op zolder via de xbox game pass of hoe het ook heet, dit kan nu blijkbaar ook met bepaalde spellen. Hij is ook verslaafd en vooral aan het halen van die achievements, perse 100% willen halen.. Het is niet meer af en toe voor de ontspanning. Ik weet gewoon zeker dat er weer grote ruzie komt als ik hierover begin. Hij vind echt dat het gamen van hem geen probleem is. In zijn beleving is dit normaal. Ik heb nu als zwangere vrouw 27 weken geen zin in hevige ruzie en discussies die ik toch van hem niet ga winnen. Nu ook weer ik heb gewerkt tot half 2, na werk ben ik echt moe dus rond half 3/3 uur ben ik gaan rusten op bed, want ik weet dat ik rond 5 uur weer paraat moet staan om te koken. 15:00 vriend zet zijn dochter in woonkamer achter de ipad, loopt naar zolder zet zijn laptop aan en natuurlijk weer aan het gamen 16.15uur: gaat naar beneden want zijn dochter moet naar moeder gebracht worden 16.30uur komt thuis, ik doe extra net alsof ik slaap want hij kan ja ook koken en eigelijk ben ik gewoon doodmoe en ook nog eens doodgeirriteerd op zijn gamegedrag. Hij ziet dat ik ‘slaap’ loopt naar zolder en zet zich alweeeeer achter de laptop te gamen. Mens echt.. je kan ook alvast zelf beginnen met koken zodat als ik opsta lekker kan eten en ook eens niet me alsnog weer moe moet maken om achter een kookstel te staan om voor jou te gaan staan koken. Het liefst bestelde ik me een pizza 👍🏼. Pff sorry ik word hier zó boos van

Ook wat dingen die hij zegt als ik over het gamen begin en vraag of hij niet een andere hobby kan zoeken: ‘Ik moet gefocust zijn op iets, alleen dit loopt snel uit te hand dit is mijn karakter, dus is het gamen ben ik alleen maar aan het gamen, ga ik hardlopen, ga ik dat veel te veel doen omdat ik doelen wil halen’ Altijd krijg ik zulke antwoorden, terwijl toen ik hem pas leerde kennen en het eerste jaar dit helemaaaal niet aan hem te merken was.. Nog een paar: ‘Als de kleine geboren is mag ik toch nog wel gamen???? Slaapt toch heel veel, wat moet ik anders doen?’ ‘Mijn vrienden hebben ook hub privé leven! Die hebben in de avond wel iets anders te doen en in de middag zijn ze werken’ ‘Serie kijken vind leuk,vooral documentaires vind ik heel leuk’ Meneer kijkt 1 aflevering en is er dan weer klaar mee, graait dan toch weer naar het gamen. Ik weet echt niet meer wat ik moet 😔. Ik wou zo graag géén gamende man omdat mijn vorige vriend een gamer was. En ik vind niet dat ik mijn eigen xbox uit huis moet houden zodat hij er niet verslaafd aan kan raken. Ik zit er namelijk amper op doe het echt alleen voor ontspanning. Hij zoekt toch wel steeds iets anders om toch te kunnen gamen.

Oh wat vreselijk, je bent absoluut geen aansteller. Lijkt me totaal niet aantrekkelijk dit soort gedrag! Ik zou zelf dat ding gewoon wegpleuren, maar dat lost vast helemaal niks op (maar is vast wel even lekker 😅). Ik zou zelf een flinke gesprek met hem aangaan en als hij zelf het probleem niet ziet, zou ik een spiegel zo plaatsen dat hij zichzelf ziet terwijl hij achter dat ding zit. Kan nog wel eens confronterend werken

Toch lijkt mij de Xbox de deur uit doen 1 van de cruciale stappen om dit aan te pakken. Bij een alcoholverslaafde moet je ook geen bier in de koelkast zetten en verwachten dat hij hier vanaf kan blijven. Verstop hem desnoods bij je ouders of ergens waar hij hem niet kan vinden. Maar nog belangrijker is het gesprek blijven aan gaan met hem. Hij heeft echt een probleem en als ik zijn gedrag en reacties lees tikt dit alle boxes van een verslaafde. Ik heb ook een ex met een game verslaving, die het daarnaasr ook heel normaal vond om elke avond bier te drinken... Jullie gaan dit niet alleen op kunnen lossen. Een verslaafde neemt namelijk niks aan van de mensen dichtbij hem. Je zal hem wel moeten overtuigen om professionele hulp te zoeken. Maak hem heel duidelijk wat de gevolgen zijn als hij niet verandert. Verblijf eventueel even een tijdje bij iemand anders, je ouders of een vriendin. Geef hem de ruimte hierover na te denken. Meestal zit er een onderliggende reden achter een game verslaving. Een professional kan hierbij echt helpen. Het moet heel moeilijk voor je zijn om dit mee te maken tijdens je zwangerschap. Maar hoe langer je dit laat gaan, hoe moeilijker het voor hem gaat zijn om te veranderen. Ik wens je heel veel sterkte toe!

Nee, een man die zijn dochter maar weinig ziet en vervolgens stelselmatig achter de iPad zet om iets voor zichzelf te gaan doen (om het even of dat puzzelen, hardlopen, een boek lezen of gamen is), zou niet mijn man zijn.

Duidelijke afspraken maken! Je kan bijvoorbeeld zeggen: ik zou het fijn vinden als jij kan koken vanochtend. Of een duidelijke afspraak dat als zijn dochter er is (en baby straks ook) dat hij NIET naar boven gaat want eerlijk dat is echt ronduit schandalig. Snap dat je geen zin in ruzie hebt, je hoeft het ook niet zo te laten escaleren. Je kan bv gewoon zeggen: luister ik moet iets kwijt, dit gaat zo niet en ik verwacht dit (….) van jou. Laat hem daar dan 1 reactie op geven maar als hij vol tegen je in gaat zeg je : ik ga hier nu geen ruzie over maken, dat trek ik nu even niet in mijn zwangere toestand dus ik ga hier niet op reageren maar ik wil wel dat je weet hoe ik mij voel. Punt. En dan ook echt stoppen. Sterkte!

Oh en als hij zegt het gamen is geen probleem dan zou ik zeggen dat het wel degelijk een probleem is omdat jij het niet fijn vindt. Het heeft een negatief effect op onze relatie zou ik zeggen. Dus als je onze relatie waardeert is het wel degelijk een probleem voor je. Je kan hem evt ook de reacties hier laten lezen.

Ik lees eigenlijk 2 dingen. 1. Jij wilt niet dat hij gamed, maar andere hobby’s uitoefent. 2. Het gamen lijkt problematisch nu het een prioriteit heeft gekregen boven al het andere. Ik denk niet dat je kunt zeggen dat hij niet mag gamen in zijn vrije tijd, maar wat anders aan hobby moet doen. Ieder z’n ding om te ontspannen en zijn hobby hoeft niet de jouwe te zijn. Je kunt wel grenzen stellen, want het klinkt wel problematisch nu het de hele dag door gaat. Als zijn kind of de baby er is dan wordt er niet gegamed. Slaapt de baby dan moet eerst x en x in het huis gedaan zijn voor je verder kunt met iets wat je zelf wil. Maak het ook realistisch: speel je een spel wat je gelijk uit kunt zetten? Zo nee? Dan kan dat spel niet overdag als je alleen met de baby bent. Besef dat als iemand een spel leuk vindt diegene al snel de tijd uit het oog verliest (spellen zijn zo ontworpen dat je door wil gaan tot 100% en gelijk door wil). Laat weten dat je snapt dat hij soms ook gewoon door wil kunnen spelen en stel voor dat hij dat bijvoorbeeld in de avonden kan doen, maar dat jullie ook samen tijd moeten spenderen en bedenk dus iets wat jullie samen gaan doen op een vaste avond in de week. En misschien een regel dat tot x uur dingen in het huis worden opgepakt voor jullie overgaan tot jullie hobbies.

Hier een relatie met een verslaafde waarvan 6 maanden in herstel. Het middel maakt geen verschil, het gedrag is voornamelijk dat wat overeenkomt. Je partner komt op mij helaas duidelijk over als een verslaafde... Je mag altijd een berichtje doen om te sparren!

Dit eerste is dus echt totaal niet waar. Een alcohol verslaafde moet begrijpen dat hij ZELF de keuze moet maken geen alcohol te drinken. Dus of de koelkast nou vol of niet vol zit maakt voor hem echt geen verschil. Dat wil een verslaafde je wel graag laten geloven zodat de verantwoording vooral niet bij hemzelf ligt het hij of zei de schuld bij degene kan leggen die de koelkast vol legt met bier. Verder sluit ik me aan bij de rest van je reactie;-)

Meerdere uren per dag gamen op zich vind ik niet per se problematisch. Mijn man is ook een gamer en kan gerust ook heel de avond gamen en in het weekend overdag nog wat extra. Hij heeft nog wel andere hobby's dus hij doet het niet per se heel het jaar door elke dag, maar toch zeker een paar keer per week. Wat ik wel zorgelijk vind is dat hij op zolder zit te gamen terwijl zijn dochter beneden alleen zit. Op zich vind ik soms eens gamen op zo'n moment prima, een kind moet ook niet 100% van de tijd vermaakt wordt, maar in jouw verhaal klinkt het wel heel hard uit balans. Zeker als hij zijn dochter al zo weinig ziet. En gamen tijdens een vergaderzaal van het werk vind ik er ook over. Klinkt toch als redelijk verslaafd. Ik kan niet goed inschatten of het alleen maar kan werken als hij volledig stopt of dat het ook kan werken als de gametijd ingeperkt wordt. Maar ik zou hem er toch nog eens op aanspreken dat hij weet hoe dit negatief weegt op jullie relatie en dat er echt iets moet veranderen voor jou.

Hij speelt op jouw Xbox toch? Verkoop ‘m op marktplaats of geef ‘m weg. Of leen ‘m uit.

Je hebt gelijk dat persoonlijke verantwoordelijkheid een grote rol speelt in het overwinnen van een verslaving. Het is belangrijk dat de verslaafde zelf de keuze maakt om de verslaving niet te voeden. Toch kan het weghalen van verleidingen, zoals een Xbox, helpen om de wilskracht van de verslaafde te versterken en terugval te voorkomen. Zijn keuze om er iets aan te doen en hem ondersteunen door de verleiding weg te halen zijn even belangrijk. Het klopt inderdaad wat je zegt dat verslaafden altijd een verhaal bedenken waarom hun verslaving geen probleem is, tot liegen aan toe. Dat is denk ik de moeilijkste stap voor ze, die erkenning dat ze een probleem hebben.

Ik vind het niet oké dat hij heel veel gaat zitten gamen terwijl hij zijn zesjarige dochtertje over de vloer heeft. Maar ik vind wel dat je je eigen (iets wat bekrompen) ideeën over gamen bij hem probeert op te leggen waardoor het denk ik lastig wordt om een goed gesprek erover aan te gaan. Je vind dat hij eigenlijk te oud voor is en ziet liever dat hij naar vrienden gaat of gaat voetballen, hardlopen of een serie gaat kijken. Persoonlijk vind ik dat je niet moet benoemen met hoe hij zijn vrije tijd besteed zolang het niet ten koste gaat van zijn huishoudelijke taken of tijd die voor jullie samen is. Je zegt ook dat je bang bent dat hij gaat zitten gamen als jullie dochtertje geboren is als hij samen met haar is. Waarom zou dat erg zijn? Met een newborn kan je echt nog niet heel doen. Ik heb in de newbornfase veel spellen op de switch gespeeld omdat je juist dan erg aan huis gekluisterd bent en je makkelijk een spel ernaast kan doen. Als ze ouder worden hebben ze meer vermaak nodig maar ook dan hoef je niet de hele dag te entertainen. Zolang het kind maar de verzorging krijgt die hij nodig heeft en de liefde en aandacht zou dat gewoon prima gecombineerd kunnen worden. Ik denk dat jullie elkaar in het midden tegemoet moeten komen.

Mijn man was ook echt een gamer elke minuut die hij kon besteden zat ie op de computer. Ben zelf van mening dat de agressieve manier zoals de xbox afpakken niet de juiste is maar hij moet vooral zelf inzien waarom hij dat doet. Bij mijn man was het vlucht gedrag vanuit zijn jeugd nog en als excuus was het ontspanning maar er zat veel meer achter dan dat. Misschien is het een idee om samen te kijken wat bij hem het zo maakt dat ie zich zo verstopt in een spel. Bij mijn man was het dat hij niet tevreden was met zijn leven (werk) verantwoordelijkheden voelde naar ze moeder toe om voor haar te zorgen sinds ze jeugd dit is allemaal door therapie aan het licht gekomen en nu wil hij zelf soms een spelletje spelen en als oplossing hebben we dus een xbox gekocht en beneden neergezet waardoor we wel samen zitten en hij kan doen wat ie leuk vind (met mate) en soms spelen we samen iets erop. Denk dat het tijd kost veel praten erover zonder verwijten te maken en hem proberen te begrijpen en zichzelf te begrijpen en kijken naar oplossingen hoe hij wel kan gamen maar minder en dan over de jaren/maanden afbouwen naar wat gepast is voor beide

Het is gewoon een mening, iets wat ik vind over dat ik hem te oud vind worden voor te gamen. Er zijn genoeg dingen die hij kan doen, waaronder ook huishoudelijke taken en dingen in het huis, die vaak blijven liggen door zijn gamegedrag. (Zoals de tuin die vol onkruid staan, en mijn ouders die de babykamer alleen geverfd hebben en wandplakjes etc opgehangen hebben omdat hij het niet doet). Dat ik zie dat hij liever gaat hardlopen of voetballen of met vrienden iets doet, is omdat ik zo op hem gevallen ben, hij was geen gamer en als hij dit in het begin al zou zijn was ik niet verder met hem gegaan. Dit waren dingen die ik juist leuk aan hem vond, merk nu gewoon dat ik hem ook minder aantrekkelijk vind omdat hij alleen maar zit te gamen. Met het laatste ben ik het helaas niet helemaal eens maar iedere mening is anders. Ook met een newborn kun je niet de heletijd zitten gamen vind ik. Vooral niet iemand zoals mijn vriend die graag achievements en dingen haalt, als de baby huilt, wat doet hij dan? Eerst zijn achievement halen of eerst naar de baby? Naar zijn dochtertje kijkt hij toch ook niet om dan zit hij op zolder. Als de baby slaapt en ik ben ook thuis en hij wil dan 1 uurtje gamen, geen probleem dat vind ik wel heel iets anders. Hij is niet bepaald iemand die daar zijn eigen begrenzing in kent. Jij misschien wel met de switch, dat is ook gewoon een verschil.

Ik heb inderdaad toen ik de vorige keer toen ik een paar nachten weggeweest ben ook een gesprek met hem gehad waardoor hij wel zei dat het voor hem ook ontspanning is inderdaad, en dat kan en daar is niks mis mee, maar de mate waarop is gewoon erg veel. Hij zegt meestal gewoon ‘ja wat moet ik anders doen’ dan noem ik dingen op, maar natuurlijk vind hij dan altijd wel iets waardoor hij dat niet leuk vind, terwijl hij dat eerder wel leuk vond. Het lijkt soms ook gewoon echt verveling, maar ik ben nu ook meer thuis ik ga toch ook niet gamen uit verveling, ik ben dan in het huis wat bezig, boodschappen, koken die dingen. Vind het gewoon heel lastig want ik weet dat hij de ernst er niet van inziet. Hij zegt altijd dat hij uitdaging wil en dingen wil halen (zoals bij de xbox dus achievement). En dat inderdaad als ik de xbox zou afnemen hij dit bij iets anders gaat zoeken. Alleen heb ik dit nooit gemerkt ook niet toen ik pas samen mer hem was, dus voor mij lijkt dit meer een smoes ofzo. Ook hoeft hij echt niet helemaal te stoppen met gamen, maar bepaalde afspraken waar hij zich aan zou kunnen houden zouden al heel fijn zijn.