Geloven jullie erin dat wanneer een boze man op deuren slaat hij

Als mijn partner zou schreeuwen of tegen dingen slaan zou ik méteen het gesprek aangaan. Kappen daarmee of het is klaar. Ik wil dat soort energie echt niet in mijn gezin / rond m’n kinderen hebben.

Vrij logisch lijkt mij inderdaad. Daarom ben ik ook zo benieuwd hoe andere mensen erover denken want de een ervaart schreeuwen als iets ergs terwijl de ander er niks achter zoekt 🤷🏽‍♀️

Ik vind social media daarin vaak overdrijven hoor. Als de gemoederen hoog oplopen kan er best wel eens een deur klappen of wat geschreeuw voorkomen. Zolang dit niet te vaak en bij onbenullige dingen gebeurd, is het gewoon menselijk. Of het gaat om een rode vlag, zal per situatie en persoon zeer verschillen.

Mannen doen dat omdat ze eigenlijk hun geliefden of persoon in kwestie geen pijn willen doen, dus uiten ze dat op de deur

Wij tolereren het niet van elkaar als we onze stem gaan verheffen of gaan schreeuwen. Daar spreken we elkaar direct op aan en kappen we direct af. Dus ja bij mij zou er al snel alarmbellen rinkelen als dit verder zou escaleren dan schreeuwen.

Hm ik vind het niet echt een juiste uiting van emoties, geen goede frustratie-tolerantie of beheersing. Ik zou er niet blij van worden als mijn man zich zo zou uiten en toch kijken of dit kan verbeteren. Maar los daarvan geloof ik niet dat het bij iedereen afwachten is tot het op de persoon overgaat, meeste mannen hebben hier nog wel een grens in .

😖😖😖 'mannen doen dat'??

Naja van horen zeggen. Bedoel in ieder geval geen vrouwen

Heeft denk ik per persoon ook te maken met de situatie waarin ze zijn opgegroeid, of ze het van oudsher gewend zijn om stemverheffing of erger te moeten meemaken. In onze relatie zijn er weleens discussies maar zelden stemverheffing en ik kan me fysiek geweld (of dat nou een deur/muur is of een persoon) écht niet voorstellen dat dat zou gebeuren. Is echt een mega no-go voor mij!

Beetje overdreven denk ik? Al zou ik geen vent willen die dat doet hoor.

Het 1 staat natuurlijk niet gelijk aan het ander. Al vind ik wel dat als iemand dit gedrag vertoont, je in therapie moet. Zowel man als vrouw. Vind belangrijk om dat nog wel even te benoemen want echt niet alleen mannen hebben losse handjes.

In welke context? Nadat je een simpele discussie had of na een uit de handgelopen ruzie? Een uit de hand gelopen ruzie kan ervoor zorgen dat iemand zijn frustratie op een voorwerp uit, alleen maar goed dat het dan niet op de persoon waarmee hij ruzie heeft gedaan wordt en hij controle heeft zijn frustratie elders te uiten. Na een simpele discussie zou je wel eens kunnen nadenken of die persoon iemand is waar je langer mee samen wil wonen. Vraag jezelf ook eens af, heb je nog nooit je stem verheft? Nog nooit eens ergens mee gegooid? Je bent altijd de rust zelfe in een ruzie? Ik denk dat we vaak heel streng zijn op gedrag van anderen terwijl we zelf ook wel eens dat gedrag vertonen. Ik heb ooit een deur geslaan uit woede (met een gat in de muur als gevolg 🙈😬) en iets stuk gegooid en geroepen. Maar heb nog nooit iemand pijn gedaan en weiger zelf een vlieg dood te meppen 😅 soms stap je te laat uit een ruzie of laat die persoon (die het vaak zelf niet door heeft) je niet uit de situatie stappen waardoor je agressief kan worden door alle emoties die oplaaien. Dan is het net een goed teken als de agressie niet naar de persoon zelf wordt geuit vind ik. En inderdaad niet teveel van social media aannemen, als je dat doet is iedereen een red vlag en leef je best voor altijd alleen.

🤣🤣🤣

Nee, dat vind ik overdreven. Boosheid is een heel normale emotie en een emotie die er ook mag zijn. Het gaat erom wat je dan doet met die boosheid. Schreeuwen of met deuren gooien/op deuren slaan is dan een copingmechanisme om om te gaan met die boosheid. Geen ideaal mechanisme, iets dat je nog altijd beter vervangt door iets anders, maar voor mij persoonlijk ook nog niet rampzalig. Als het eens uitzonderlijk een keertje gebeurt natuurlijk en uiteraard geen standaard gedrag is. Als er in ons gezin iemand dit wel eens doet, ben ik het zelf. Op deuren slaan niet. Met deuren gooien kon ik wel eens doen in het verleden (1 keer per jaar ofzo). Mijn manier om me af te reageren. Slechte manier, I know en ondertussen gebeurt het eigenlijk ook niet meer. Als ik echt boos (en vaak in combinatie met overprikkeld ben), kan ik ook wel eens gaan 'schreeuwen'. Ook niets om trots op te zijn, maar het gebeurt. Is ook eigenlijk niet echt schreeuwen, maar vooral bits reageren. Iedereen maakt dit toch wel eens mee, we zijn geen robots die door het leven gaan he. Het gaat er vooral om hoe je dat dan aanpakt nadien: je verontschuldigen, het uitpraten. Vind het net heel belangrijk dat mijn kinderen dat sporadisch ook eens meemaken dat mama of papa boos is en dat ze zien dat wij dan niemand slaan, dat we een andere manier zoeken om onze boosheid te uiten en dat we het daarna ook weer goedmaken en oplossen. Fysieke agressie is namelijk de eerste reflex van een peuter, is normaal aangeboren gedrag. Zij moeten dat leren ombuigen en hoe kan dat als ze zelf nooit in hun leven eens een voorbeeld van 'goede boosheid' gezien hebben? Door ze krampachtig weg te houden van de emotie 'boos', maak je er volgens mij net een ding van, leren ze er niet mee omgaan en dat is de voedingsbodem voor latere problemen.

Dus als je wel eens je stem verheft of schreeuwt moet je in therapie? Denk dat de wachtlijsten voor de (psychologische) zorg dan nog net een stukje langer worden🤣

Ben je bang dat je partner zich vroeg of laat agressief op jou afrekent babywish?

Als je altijd als je boos bent je stem verheft en op deuren slaat kan een keertje praten met iemand natuurlijk geen kwaad. 😉 Ik denk niet dat je meteen in een GGZ instelling opgesloten hoeft te worden.

Er zijn hier zoveel verschillende gradaties in. Dit is niet één op één vergelijkbaar zoals gesteld wordt in de openingspost n.a.v. een tiktokfilmpje. Ik denk dat frequentie, mate van stemverheffing/schreeuwen, en meer van dat soort dingen meer zeggen over iemands mate van agressie. Zelf verhef ik echt wel eens mijn stem. Schreeuwen doe ik nooit. Maar als ik boven mijn dochters gekrijs uit wil komen en ik heb haar al 20 keer rustig proberen te maken, dan moet ik op gegeven moment wat. Gisteren heb ik ook met haar kamerdeur geslagen. Ze bleef doorgaan, niks hielp en soms doe je uit wanhoop en om iets te doorbreken iets. Ik heb haar wel eerst veilig in haar bed gezet. Praat ik hiermee het met deuren slaan goed? Nee. Ik geef een verklaring voor mijn eigen niet goede gedrag om aan te geven dat niet alles meteen duidt op een agressief persoon. Dit betekent namelijk niet dat dit doorgaat in mijn kind slaan. En ik denk ook niet dat mijn man naar aanleiding hiervan vindt dat ik met iemand moet gaan praten. Ik heb dit net geverifieerd en hij zegt ook: zolang dit zeer incidenteel is, valt het wel mee. Wat betreft 'diagnoses' via tiktok misschien dit even lezen: https://www.rtlnieuws.nl/nieuws/artikel/5386297/zelfdiagnose-tiktok-mentale-aandoeningen

Het is niet bepaald een gezonde coping mechanisme om zo in woede te reageren, ik accepteer het niet van mijn mijzelf nog van mijn man. Als je zo gefrustreerd bent loop je een blok om tot je afgekoeld bent om daarna verder te praten. Wanneer dit met regelmaat gebeurt zit je niet in een veilige relatie en als je ermee door wil gaan raad een cursus woede management aan en eventueel relatie therapie. Ik groeide op met dergelijke ruziënde ouders en dat voelt niet veilig ondanks dat ze elkaar nooit fysieke hebben geraakt, puur stemverheffing en schreeuwen. Het is alsof je op eierschalen loopt en dat voor niemand gezond.

Mijn vriend heeft nog nooit geschreeuwd naar me, maar zodra die dat doet zal ik ook meteen zeggen dat hij even zichzelf bij elkaar moet rapen en rustig vertellen wat er mis is. We zijn volwassenen. En als ie op deuren zou slaan idem dito. Ben wel benieuwd waarom je de vraag stelt?