Gelukkig zijn in ongelukkige relatie?

Ik maak dit bij vlagen mee, groot deel zit ook in mij. Een ander verander je niet, maar je eigen gedrag en manier van omgaan met wel. En dat brengt dan vaak weer positiviteit en dat heeft dan soms zelfs effect op de ander die weer meer zijn best gaat doen, maar daar moet je t niet voor doen, het is echt een bij effect. Ik heb hulp gezocht bij een psycholoog om mijn eigen gedrag (piekeren, grenzen aangeven, omgaan met emoties) te veranderen en te leren omgaan met situaties op een voor mij prettige manier. Ik heb er ontzettend veel baat bij. Mijn partner is ook eens mee geweest, en ziet ook verschil. Staat inmiddels ook meer open voor mij en mijn feedback op zijn gedrag, wat t met mij doet soms. Dus echt een ongelukkige relatie kan ik het niet noemen, en ik kan dus niet helemaal vergelijken met jouw situatie, maar ik voel me wel soms ongelukkig in onze relatie en dit is wat mij helpt. En hopelijk heb jij er ook wat aan 😘

Lieve vrouw. Er is nooit een goede reden, om ongelukkig in een relatie te blijven zitten. Kunnen jullie samen hulp zoeken om hieraan te werken?

Ik snap je gevoel erg goed. Bij ons is er ook een hoop veranderd sinds te kleine er is (11 weken). We zijn niet meer intiem, leven een beetje langs elkaar heen, als de kleine slaapt zitten we op onze telefoon en praten amper en als de kleine wakker is ben vooral ik erg met hem bezig. Ik hoop niet dat dit bergafwaarts gaat qua gevoelens want uit elkaar is totaal niet aan de orde. Maar de relatie is niet meer wat het was. Hoop echt dat dit nog gaat veranderen. Hopelijk komen jullie eruit en kunnen toch op een of andere manier jullie geluk samen nog vinden 🙏🏼

Dit gaat absoluut veranderen. Het is zo een lifechanging event. Iedereen is zoekende naar zijn/haar nieuwe rol en plek. Praat praat praat, dan komt het echt goed ❤️

Hoe kun je gelukkig zijn als je dagelijks in de ogen kijkt van iemand die je ongelukkig maakt? Uit elkaar gaan is niet makkelijk, zeker niet met een baby in het spel, maar soms wel de beste keuze. Bedenk je echter wel heel goed dat hormonen nog een lange tijd je gevoelens kunnen beïnvloeden. Het kostte mij bijna 1.5 jaar om mijzelf weer terug te vinden. Als jullie niet in staat zijn om te communiceren, dan moeten jullie open staan om dat samen te leren. Je kunt niet verwachten dat alleen hij verandert als je samen in een relatie zit.

Jullie hebben het samen in de hand. Ga met elkaar in gesprek, benoem wat je hier opsomt en geef aan dat je het anders zou willen zien, dat je 'ons' van daarvoor mist. En bekijk samen hoe de ons van toen past binnen jullie gezin van nu. Als je samen tijd en energie steekt in de relatie, dan komt het goed!

Dankjewel 🙏🏼 Ik hoop het echt want anders komen we wel erg snel in een sleur

Dankje🤗 inderdaad praten is erg belangrijk !!

hoe oud is jullie baby? kun jij wel je gevoel uiten, ook al krijg je misschien geen respons?

Hier met vlagen herkenbaar. Geen tips helaas.. confrontatie aangaan heeft hier ook geen zin.

Hier ook herkenbaar. Ik heb een aantal dagen met dat gevoel rond gelopen. En toen barste een bom. Een flinke ruzie. Ik was toen ook erg verdrietig meer ook om het feit dat voor de kleinen ik dacht me relatie kan alles aan dit is mijn droom man. En toen de kleinen er was er bepaalde dingen tussen ons kwam te staan dagboek voor het eerst dacht als dit zo door gaat dat trek ik niet. Dan moet ik voor mezelf kiezen. Die gedachten maakte me kapot. We hebben toen een heel open gesprek gehad en van te voren afgesproken oké we gaan allebei gewoon vertellen hoe wij ons voelen en waarom en de ander mag wel reageren maar zonder te oordelen over de ander en op een normale respectvolle manier. Gewoon uit gevoel. Dat heeft ons erg geholpen zo hebben we allebei 1 doel waar we aan werken en dan weer het gesprek aan gaan. En we gaan dit weekend gewoon even een nachtje weg met de kleinen. Even andere omgeving even ons proberen te zijn. En de vrijdag daarop samen uit eten zonder de kleinen. Ik denk altijd eerlijkheid duurt het langst. En zolang je verteld wat jij voelt en op een respectvolle manier kan het nooit kwaad.

Baby is 8 maanden. Nee, het lijkt alsof het niet bij hem binnen komt of het eindigt in een conflict. Ik durf mijn gevoel dus niet meer te uiten. Ik heb via de huisarts een afspraak bij een relatie therapeut. Helaas wilt mijn partner hier niet aan beginnen en ga ik alleen hierheen.

Wat goed dat je dat doet. Wat zegt je man daarvan? Mijn man zou dat ook absoluut niet willen hoor. Die wil geen eens zonder therapeut een gesprek voeren 😆 Die vindt dat hij zelf nooit niks hoeft te veranderen.

Waarom verander je zelf niet ipv dat je partner moet veranderen?

oh ja met 8 maanden is het niet meer echt van alles is helemaal vers en nieuw en wennen.. tenminste natuurlijk wel wennen hoor (hier ook kindje van 8 maanden) pff ja als je jezelf niet eens meer kunt uiten dan ga je op eieren lopen, dat is niet fijn nee, daar wordt je heel gestressd van kan ik mij voorstellen goed dat je naar een therapeut gaat, sowieso hopelijk krijg je wel wat handvatten ik moet ook echt zeggen dat ik het best ingewikkeld vind om je relatie een nieuwe vorm te geven.. baby slaapt bij ons op de kamer, we hebben pas 1x samen iets savonds ondernomen, het met zn drieën iets ondernemen is best wel bijzonder zegmaar etc maar goed het is niet zoals bij jullie alleen je draai moeten zoeken, dat zeker wel..

Ik ga er even vanuit dat je reageert op mijn bericht. Vanuit hoe ik het zie, zou ik zeker bereid zijn dingen te veranderen aan mijn eigen gedrag, of gedachtes over dingen. Maar dan moet de ander daar wel in mee gaan. Anders is het mijn inziens zo, dat de 1 zich alleen moet aanpassen aan het gedrag dat je niet leuk vind van de ander. Niemand is perfect. Maar je moet er wel allebei aan werken.

Ik denk trouwens ook niet dat je iemand kan veranderen. Of moet willen kunnen veranderen. Maar je kan wel rekening houden met elkaar toch.

Nee bedoelde eigenlijk ts. Had jouw reactie nog niet gelezen. Wat je zegt, daar heb je uiteraard gelijk in. Twee mensen dus twee die zich aan de ander moeten aanpassen

Dit!!! Praten!! Knuffel!! Leg je telefoon weg!! Je hoeft niet elk moment dat er tijd is te kletsen of whatever, maar maak tijd voor elkaar zoals je ervoor ook deed.

Bedankt voor alle reacties. Ik ben het er helemaal mee eens dat we er met zijn tweeën aan moeten werken. Het lijkt er alleen op in de relatie dat alleen ik daar voor open sta…dat maakt de relatie zo ingewikkeld.