"Geniet ervan!"

🙋🏻‍♀️ I feel you! Ik ben gek op ons meisje, maar ik vind het grotendeels echt hard werken. En ik moet echt nog wennen aan dit ‘nieuwe’ leven.

Ik heb énorm genoten van de babytijd, maar vanaf ze een jaar werd vond ik het pas zwaar(der) dus ik denk dat het relatief is en afhangt ook van hoe je het zelf beleeft.

Heel herkenbaar! Ik vond het met mijn dochter ook ontzettend pittig! T gevoel dat ik opgesloten zat.. pas vanaf 3 maanden, toen er een ritme ontstond, begon het genieten een beetje te komen. Nu met de tweede kan ik het allemaal veel beter loslaten en geniet ik veel meer!

Heel herkenbaar! Ik heb ook vaak gedacht: waar zijn we aan begonnen?! Ik vond het na een maand of 3/4 toen er wat meer ritme in kwam, en ik mijn kindje steeds beter leerde kennen wel makkelijker worden.

Ik denk dat dit puur van je eigen beleving afhangt. Ik geniet vanaf dag 1 al ontzettend hard van onze dochter. Ik vind het echt genieten hoor zo een kleintje in huis.

Herkenbaar. Hier ook een moeilijke slaper en sinds ze vanaf 1,5j makkelijk slaapt kan ik pas echt genieten (geinig want ik lees hierboven dat anderen het juist vanaf 1 jaar zwaarder vonden). Dat je leven zo beheerst wordt door het (niet) slapen van je kind is echt om knettergek van te worden 😵‍💫

Same here, de eerste 4 maanden was echt overleven. Ik geniet van 50% enorm en ik vind de andere 50% enorm zwaar soms. Voor mij is dat helemaal oké, ik geniet van de momenten dat ik kan genieten (als ze ‘s nachts wakker wordt en wil knuffelen, als we spelen, als ze vrolijk is) en ik worstel me door de andere momenten heen (eindeloze slechte nachten, slechte slaapjes overdag, maar ook de eindeloze troep en rommel in huis). Laat je niet gek maken, het is totaal normaal om niet alleen maar te genieten 😘. Mensen die dat zeggen zijn allang vergeten hoe zwaar het was, dus lekker laten praten.

Mijn baby is net een maand en ik ben kapot! Niets roze wolk; het is hard werken en ik ben over vermoeid. Bv op verzoek, troosten omdat er krampjes zijn, een oververmoeide baby proberen te laten slapen.... Eén dezer dagen een flesje introduceren want ik moet écht een keer vier uur slapen. Pfff

Wat hou ik van m'n bloedjes.. maar kon ik ze maar afgeven ergens. Van conceptie tot 1.5 jaar. Dikke doei tot later. Begin nu weer aan de narigheid. Maar als ik naar m'n mannetje van 2 kijk denk ik .. wat ben je toch een lekker ventje en ik denk geen seconde meer aan toen want anders stond ik nu niet weer op knappen.

🙋🏼‍♀️ hier ook! Ik ben dol op mijn mannetje. Maar het enige wat ik nog hoor/zie zijn huilbuien, darmkrampjes, spuug, poep, luiers, flessen, boeren, scheetjes, spenen en ga nog maar door. Ik ben alleenstaand. De afgelopen 24 uur 3,5 uur geslapen in 4 keer. De 24 uur ervoor 2,5 in drie keer. Slaap, wat is dat? Andere mensen? Wie zijn dat. Mijn moeder kwam helpen maar kreeg hem niet stil, krijsend terug bij mama en even rustig. Ik ben een zombie 🙈 nog steeds verliefd op hem.

Precies mijn gedachte. Ik dacht echt genieten…waarvan? Het uren lange gekrijs en ellende?! Ik kon het ook niet meer horen. En ik schrijf het ook nooit meer op een geboorte kaartje!

Ja het is zwaar, zullen velen pas weten als ze zelf een slechte slaper hebben. Maar degene die zegt 'geniet ervan' wenst je dat toe, dat je ook geniet. Misschien kan je zo relativeren dat ze dus de kleine geniet momentjes bedoelen, een lief lachje bijvoorbeeld. Die kleine babytijd gaat voorbij (de zware nachten ook)

Helemaal mee eens en is soms heerlijk om hetzelfde te horen van een ander ipv hoe makkelijk en geweldig het is.

Voor mij heel herkenbaar, maar dan al de zwangerschap. Ik heb echt afgezien met ernstige bekkenklachten en ben een half jaar later nog lang niet hersteld. Ik vond het echt vréselijk en heb avonden gehuild van de pijn, het niks meer kunnen en niet kunnen slapen. Als mensen zeiden ‘geniet ervan’ kon ik ze wel wat aandoen. En ook de eerste weken met een newborn vond ik erg zwaar, maar lang niet zo zwaar als de zwangerschap. Ik schrijf op geboortekaartjes nu vaak iets in de trant van ‘geniet van de mooie momenten, maar laat de mindere momenten er ook zeker zijn’ en bied daarbij mijn hulp aan bij mensen die dichtbij me staan. Daar hamer ik ook meer op, omdat ik weet hoe fijn het is als mensen het doen, ook al zeg je dat het niet nodig is. Al is het maar in de vorm van een lekkere maaltijd langsbrengen oid. Als mensen zwanger zijn zeg ik nooit meer ‘geniet ervan’, maar benoem ik enkel dat het heel bijzonder is of iets in die trant. Dus goed initiatief, taboe mag doorbroken worden! Ik ben ook altijd open over hoe afschuwelijk ik het ook vond.

Ik zet ook nooit meer ‘geniet ervan’ op geboorte felicitaties. Niks genieten die eerste 3 maanden, puur overleven. Bij mn beste vriendin schreef ik ‘sterkte’ 😂

Ik vind het eerlijk gezegd allemaal maar lastig. Vandaag kwam mijn vriendin op de thee en zij is nu 18 weken zwanger. Ik ben vaak op dit forum te vinden en lees ook de topics over wat zwangere vrouwen als vervelend ervaren en wat je allemaal ‘niet mag zeggen’ want wat ik als een goedbedoeld advies zie ziet een ander als bemoeienis. Ik merkte tijdens ons gesprek dat ik alleen maar dacht aan ‘ohnee dit mag ik niet benoemen, hier mag ik het niet over hebben…’ Dát vond ik pas vervelend, je moet maar denken dat iedereen het lief bedoeld en het is ook maar net welke lading je ergens zelf aan geeft. Ik vond het advies ‘geniet ervan’ wel terecht/fijn want de tijd gaat gewoon veel te snel en nu is mijn dochter 1,5 en had ik gewild dat ik dit advies wat meer ter harte had genomen 😔

Het wordt allemaal knap ingewikkeld zo, ja. Het gaat toch om de intentie? Jammer als we voortaan onze woorden zo zwaar moeten wegen. Straks raken we echt uit verbinding met elkaar.. Jammer.

Het hangt allemaal af van 2 dingen. Wie het zegt en hoe het gezegd wordt. Ik kan super veel hebben maar als een wildvreemde mij goedbedoeld advies begint te geven of tips, of weet ik veel wat, dan word ik wild 🤣 Dat heb ik buiten een zwangerschap om, ook. Ik heb zoiets van: bemoei je allemaal lekker met je eigen leven, ik hoef je advies niet tenzij ik er specifiek om vraag. Als dat van een goeie vriendin of vriend komt ben ik daar helemaal anders in. Je kunt het beter plaatsen omdat je die persoon kent en je weet vanuit welke intentie het komt. Maar zo van die dooddoeners à la: slaap nog maar veel nu het nog kan, je weet niet wat moe zijn is als je kind er nog niet is, je weet niet wat dit of dat is als je geen kinderen hebt of je zult wel snel terugkeren van die mening eens hij of zij er is, … Joejoe! Mij niet bellen! Ik ondervind het allemaal helemaal zelf en ik heb niemand nodig die me “waarschuwt” 🤣 maar zoiets als geniet ervan, vind ik absoluut geen dooddoener. Het is ook gewoon super mooi, mama worden/zijn. Wat niet wegneemt dat het van tijd tot tijd ook gewoon super zwaar is, die twee kunnen naast elkaar bestaan.

Zo herkenbaar! 'Geniet ervan' schreef ik altijd op geboortekaartjes. Toen kreeg ik zelf een kindje en vond ik dat echt een hele overgang. Het 'geniet ervan' zet ik nu niet snel meer op een geboortekaartje.. ;) al is het inderdaad wel heel goed bedoeld en is dat ook wel wat je kersverse ouders wilt toewensen.

Precies dit haha. Ik wens het ook nooit meer iemand toe en schrijf het ook niet meer op een kaartje. 😅