Gentle opvoeding bullshit?

Ja het is goed om kinderen te leren niet alle ‘commando’s’ zomaar te accepteren. Zeker niet wanneer een commando niet prettig is. Ik heb wel eens dat ik zeg: ga maar klaar zitten voor de rekenles, en dat een leerling dat zegt: je zei voor de pauze dat je nog tijd zou maken voor het doorspreken van het toneelstuk. Wanneer gaan we dat dan doen? En dan denk ik: Oja, goed punt 😆 en verander ik de plannen. Zie het verschil tussen dit voorbeeld en een leerling die in de pauze binnen wilt blijven? De regels in de klas zijn er om gehandhaafd te worden😜 Kun je je voorstellen wat er gebeurt wanneer ik steeds op alle discussies van de leerlingen in zou gaan? 1. Gaat van de lestijd af en 2. Ik krijg de ouders uit de klas over me heen. Deze jongen uit het voorbeeld doet alles graag op zijn eigen manier en eigen tijd en krijgt daar thuis alle ruimte voor. Daar vind ik wat van maar kan ik niets aan doen, ik respecteer de opvoeding van zijn ouders, het is een vrije jongen. Maar die kindvolgende toegeeflijke opvoedstijl kan ik de klas gewoon niet toestaan (hij gaat dan constant water drinken wanneer hij wil, niet werken wanneer hij geen zin heeft 🫠 spelen wanneer er iemand een spreekbeurt geeft…) Dat geeft andere kinderen het verkeerde voorbeeld en voor je het weet luistert er niemand meer naar de leerkracht en heb je een onveilige klas

Succes alle juffen en meesters! Ik zie dit idd ook bij studenten. Ik ben heel blij als studenten kritisch zijn en aangeven het inhoudelijk niet met me eens zijn, waardoor ik aan het denken wordt gezet. Dat zijn vaak de goede studenten. Helaas zie ik, en collega's, de laatste jaren een andere houding. Onderhandelende studenten die het doodgewoon vinden dat ze een half uur later dan gepland aankomen en geen excuses aanbieden, grenzen aftasten en vervolgens inhoudelijk geen flikker leveren want ze vinden dat ze er niks aan hebben, en boos zijn en blijven omdat je ze hebt aangesproken op hun afwezigheid. Als volwassen persoon ben je toch ook niet de hele dag grenzen aan het aftasten bij mensen? Waarom vind je dat een kind dit op school mag doen?

Oh hou op 😫 om te huilen. Het kost zoveel tijd om kinderen op te voeden, als ouders daar nou eens mee zouden beginnen 🫣 (even gechargeerd gezegd, er zijn veel ouders die gelukkig wel opvoeden) Ik volg al met een schuin oog andere vacatures (zou wel willen werken in een bibliotheek 🤓)

Dat is niet haar punt. Wel dat er een soort (ver)oordeel(ing) zit wanneer je aangeeft niet volledig de gentle parenting technieken toe te passen, terwijl veel ouders ook ervaren dat dit niet altijd werkt. En ik vraag me oprecht af wat er met een kind later gebeurt wanneer niet alles wordt uitgelegd en hun gevoel een keer niet wordt benoemd en erkend. Ik ben zeker voor een opvoeding waar emoties worden gezien maar soms is het gewoon even nee en blijft het nee. Of kookt ze maar even in haar eigen emotie gaar.

Ja maar echt heel veel medelijden met alle leerkrachten die deze kinderen in de klas hebben en nog moeten krijgen. Ik hoor nu soms dingen op het schoolplein en kan het alleen met open mond aanhoren

Maar hier kan ik je 100% en helemaal in volgen. Maar dan heb je het dus over een toegeeflijke opvoedstijl en niet gentle parenting. Dat zijn echt 2 totaal verschillende dingen. Ik denk inderdaad dat kinderen die zonder regels, met weinig consequente ouders later (en nu op school etc.) heel veel moeite mee hebben. Uit onderzoeken blijkt ook dat kinderen die zo toegeeflijk worden opgevoed daar moeite mee hebben. Maar dit topic ging over gentle parenting, en dat is met duidelijke grenzen, met consequenties, met regels.

Ik heb niet alles hieronder gelezen, maar ik denk dat dit de kern van de discussie is. De kinderen waarover gesproken wordt die constant in discussie blijven gaan over kleine dingen, over grenzen gaan, drammen enzovoort, zijn waarschijnlijk eerder opgevoed door ouders met een permissieve opvoedstijl dan met een autoritatieve opvoedstijl. Mensen halen de permissieve opvoedstijl nogal eens door elkaar met gentle parenting, en ouders die dit zelf toepassen benoemen het ook regelmatig als gentle parenting. Zoals benoemd, bij echte gentle parenting of de autoritatieve opvoedstijl, zijn juist gezonde grenzen heel belangrijk en die kan je ook aangeven zonder echt te straffen.

Ik zeg ook helemaal niet dat ik dit doe he. Ik ben overtuigd dat wij onze kinderen op een goede manier proberen op te voeden en sta daarin sterk genoeg om commentaar van anderen naast me neer te leggen. Maar ik zie dat wel regelmatig in mijn omgeving gebeuren. En niet uit rebelsheid trouwens, maar wel uit onzekerheid. Mensen die eigenlijk wel op een gentle manier willen opvoeden, maar dan kritiek krijgen van anderen omdat ze het niet 'op de juiste manier doen'. Vervolgens aan zichzelf gaan twijfelen en daardoor terug vervallen in aangeleerde patronen uit hun eigen kindertijd. Best sneu. De wereld zou een mooiere plek zijn als we met een meer open blik zouden durven kijken en niet meteen zo oordelen als het niet 100% het juiste plaatje is. Ook hier op het forum.

Amen, het wordt zo vaak verward. Je legt het fantastisch uit

Ik denk dat hier wel een grote kern zit hoor. Hier op het forum benoem je natuurlijk vooral hoe je het in de ideale situatie aan zou pakken. Maar we zijn ook gewoon mens met al onze eigen emoties en triggers en geen robot. Ik zie het trouwens ook heel veel van de andere kant gebeuren. Als je zegt dat je het op een x manier doet, krijg je gelijk het verwijt dat je kinderen opvoed die niet met 'nee' om kunnen gaan, sneeuwvlokjes etc. En wat ik bij die commentaren mis is dat het vaak totaal niet op inhoud gaat, vind het vaak een soort rare sneer. Maar ik ben het verder helemaal met je eens, juist door aan elkaar de waarom vraag te stellen kom je een heel eind verder. Uiteindelijk is er zo veel, zijn er zo veel verschillende visies, iedereen pikt daar de juiste uit. Vond die 60% ook wel mooi. Het liefst zou ik zelf 100% van de tijd rustig te blijven, en in theorie weet ik prima hoe het moet. Maar een gezonde cocktail van slaaptekort en hormonen laten me nog wel eens reageren zoals ik niet zou willen. Ik zeg altijd sorry achteraf, maar de wetenschap van die 60% maakt wel dat ik gerust kan zijn dat ik niet ineens mijn kind verpest heb.

Iedereen die volgens de ideeën van gentle parenting opvoedt zal dit met je eens zijn hoor. Volgens mij is het goed om de post(s) van BijDeMolen te lezen als je dat nog niet gedaan hebt want die legt het verschil daarin uit. Ik geloof dat er in dit topic niemand de toegeeflijke opvoedstijl heeft verdedigd, ook al zijn er nog steeds mensen (ik doel niet op jou) die doen alsof de twee hetzelfde zijn na meerdere keren uitleg over het verschil. Gooi ze alsjeblieft niet op 1 hoop want ze hebben een volstrekt ander uitgangspunt, ookal doet de naam "gentle parenting" vermoeden dat het hetzelfde is. Het lijkt me als leerkracht verschrikkelijk irritant om om te moeten gaan met kinderen die volgens de toegeeflijke opvoedstijl worden opgevoed trouwens 😅

Dank voor deze reactie!

Nou ik doe niet aan genlte gedoe gewoon lekker ouderwets soms mag je gewoon een klapje geven vind ik en ik ram me kind niet in elkaar ofso. Mijn kindje luisterd in iedergeval wel goed naar ons omdat wij streng zijn. Heb nog nooit methodes gebruikt ben daar ook geen fan van.

Ha ja, ik ben ook niet 100% van de tijd geduldig (mijn zoontje heeft ook duidelijk mijn karakter, mijn man was een veel braver kind 😂). Ik doe wel 100% van de tijd mn best maar dat betekent niet dat het 100% van de tijd uitpakt zoals ik het in de ideale wereld zou willen.

Ik heb hier echt werkelijk nergens een veroordeling gelezen van een ouder die gentle parenting volgt, de veroordelingen die is lees komen voornamelijk van ouders die gentle parenting verwarren met permissive parenting. Zoals in jouw bericht ook weer naar voren komt, een duidelijke nee is gewoon onderdeel van gentle parenting, is juíst onderdeel van gentle parenting, het verschil zit m in de manier waarop deze nee wordt gebracht. Het in een eigen emotie laten gaar koken is hier inderdaad zeker geen onderdeel van.

Ja, dankje. Herkenbaar zo zijn onze gesprekken ook. Het is een hele lieve man dus heel veel gaat ook vanzelf, als in het "zacht" reageren. Maarja wat hardere opvoeding gehad dan ik en hij wil (net als ik) wel gewoon een kind die naar de leraar, de politie luistert. Alleen hoe we dat bereiken denken we wat verschillend over. Ik denk dat het ook niet zo erg is dat mama wel veel met emoties bezig is en papa minder? Zolang we qua regels eenduidig zijn.. tenminste dat hoop ik. Hij doet iig z'n best en zoals eerder genoemd gaat ook vrij veel vanzelf (mits niet moe, overwerkt etc), omdat hij ook snapt dat een kleintje van 3 het niet expres doet.

Nee blijft nee, is sowieso het idee toch, ook bij gentle parenting. Vervolgens in emotie gaar koken dan weer niet, misschien bedoel je wel hetzelfde, even ruimte geven om die emotie te uitten. Later, zullen deze kinderen begrijpen dat er niet altijd tijd voor ze is. Ouders hebben ze juist geleerd daarmee om te gaan (als het goed is). Ze kunnen het gevoel plaatsen. 'he, pietje luistert niet echt, maar ik ben wel verdrietig, dat mag ik zijn, en pietje heeft het vast druk, ik voel me straks weer beter' Door alle uitleg waarom iets niet mag, ontstaat er begrip bij de kids. Waardoor een nee weer sneller geaccepteerd wordt, minder tantrums ontstaan. Het hele idee is dat je emoties ziet hoort en begeleid, kan kort, hoeft niet eindeloos.. Zal je net zien dat je een 'oordeel' krijgt als je er even helemaal klaar mee bent en je kind even laat uitrazen, tja, laat ze lekker denken. Alsof diegene wel altijd perfect de technieken toepast, denk het niet ;)

Ik snap deze casus niet zo goed. Lijkt me meer zitten in verschillende ideeën over netheid ofzo? In dit geval had de moeder het ook kunnen oplossen door de beker weg te zetten, en dat was ook ‘gentle parenting’ geweest. Ik dit geval zou dan denk ik de permissieve reactie zijn geweest: - oh schatje is je drinken gevallen mama ruimt het wel op. Gentle parenting: - ik had je gewaarschuwd, nu is je drinken gevallen, de consequentie is dat je zelf een doekje gaat pakken en het opruimt (en geen drinken meer hebt) Autoritair: - kijk dit krijg je ervan, ga maar een kwartier op de gang zitten en nadenken over dat drinken dat je hebt laten vallen als straf. In oplossing 2 en 3 zou er beide minder speeltijd zijn, toch?

Mijn vader gaf me af en toe een klapje en zodra hij begon ging ik van angst gillen en huilen. Gelukkig is hij er daarom mee gestopt. Het is ook gewoon mishandeling.

Er zit nog een hele wereld tussen slaan en gentle parenting. Slaan is nooit maar dan ook nooit oké. We leren onze kinderen dat slaan niet mag, hoezo is het dan als ouder wel oke? Mijn kind luistert ook goed naar ons. Hebben we nooit voor hoeven slaan.