Gescheiden en co-ouderschap

Waarom heb je op deze leeftijd al voor 50/50 gekozen? Dat is echt te jong, wat je eigenlijk zelf al aangeeft ze heeft nu vooral nog mama nodig. Hier ook een single mom, onze zoon is van januari 2023, vader ziet hem op maandag, donderdag avond (avondeten na de opvang) en van zaterdagochtend op zondagochtend, of zondagmiddag tot maandagmiddag (de weekenden wisselen we de za/zo af) zo zien ze elkaar wel door de week heen omdat dat ook belangrijk is. Mss heb je er wat aan? Vader en ik kunnen ook nog goed dus de donderdagavond is een "gezinsmoment"

Hey, Je reactie (vast onbedoeld) komt best veroordelend op mij over. Dat voelt niet zo fijn. Op het moment van scheiden, moesten er snel knopen doorgehakt worden. Mijn ex was vrij manipulerend in onze relatie en heeft me met veel zaken, zoals deze 50/50 regeling, gemanipuleerd. Ik ben daar met beiden benen ingetrapt. Er heerste veel psychische onveiligheid voor mij; ik durfde geen “nee” te zeggen, werd monddood gemaakt en het enige wat mijn systeem kon, en dat gebeurde ook automatisch, was “ja” zeggen tegen de regeling zoals hij nu is. Dat is dus ook gebeurd. Voor mijn gevoel is mijn ex een narcist, alleen dat is mijn eigen gestelde diagnose en niet écht bewezen. Dat betekent niet dat ik het nu niet anders zou willen. Nu wil ik de regeling graag anders, maar hij zegt dat niet te willen. En voor mijn gevoel houdt t dan op. Of kan ik daar dingen tegen doen? Zo ja, wat dan? Omdat ik een handtekening heb gezet onder het ouderschapsplan waarin die 50-50 staat omschreven, denk ik niet dat er snel verandering in zal kunnen komen. Helaas. Ook als ik het wegzet als: voor het welzijn van ons kind, de hechting, het nodig hebben van mama, krijg ik antwoorden als “denk maar niet dat jij belangrijker voor haar bent dan ik”. Heb je daar tips over?

In een evt. procedure wordt gekeken naar het belang van het kind. Nieuw onderzoek en nieuw standpunt hierover is dat een co-ouderschap bij kids op jonge leeftijd ook in hun belang kan zijn. Afhankelijk van het kind dus. Je zult dus met goede argumenten moeten komen waarom de regeling zoals die nu loopt, niet (meer) in het belang van jullie kind is. Op basis van jouw berichten kan ik moeilijk beoordelen wat jouw kansen hierin zijn. Je kunt altijd jouw verhaal voorleggen aan een familierecht advocaat, vaak is het eerste gesprek gratis, en dan weet je beter of het zin heeft om dit “gevecht” met je ex aan te gaan of niet. Succes!

Sorry ik wilde je zeker niet veroordelen, goed dat je het aangeeft. Ik sluit me aan bij de reactie van anna en heb helaas verder geen tips voor je!

Als jullie samen een ouderschapsplan hebben ondertekend met een 50/50 regeling en jij wil dit eenzijdig wijzigen dan moet je dat via de de rechtbank doen. Mijn ervaring is dat je met hele goede argumenten moet komen om deze regeling te laten wijzigen. Ik zie in je bericht niet iets staan waarvan ik denk, ja daarmee maak je kans van slagen, ik lees eigenlijk alleen dat jij het zelf te lang vindt een week en niet je kindje. Je zou aan vader nog voor kunnen leggen om co ouderschap te spreiden over twee weken. Als voorbeeld; vader vanaf maandagochtend tot woensdagochtend, moeder van woensdagochtend tot vrijdagochtend en dan de ene week vader het weekend van vrijdagochtend tot maandagochtend en de andere week moeder het weekend van vrijdagochtend tot maandagochtend. Dan maak je het voor jezelf minder lang.. maar hier zal vader dan ook akkoord mee moeten gaan. Succes!

Om heel eerlijk te zijn klinkt niets hieraan als narcistisch of manipulerend gedrag... het is heel normaal als papa evenveel tijd met je kind te willen en niet zomaar akkoord te gaan je eigen kind minder te zien, net als jij het lastig vindt jullie kindje nu een week niet te zien. Hadden jullie hulp bij dit opstellen? Voor een kindje onder de 2 was het inderdaad beter dat ze vaker bij jou is en tijd met ppa wordt opgebouwd (als je wat googled, maar die 50/50 regeling zou wel het doel geweest zijn uiteindelijk). Nu teruggaan lijkt me erg lastig, zeket als je aangeeft dat je dochter er eigenlijk geen moeite mee heeft en het goed doet. Dan lijkt het me juist beter alles te laten hoe het is en met je eigen gevoel aan de slag te gaan? Als je je eigen bericht herleest, lees je zelf reden om de hele regeling om te gooien en alles wat je dochter nu kent weet te veranderen? Lees je 3e alinea nog eens goed. Het lijkt me dat ze prima gehecht is aan beide ouders. Msischien kan je het eens bespreken met een kinderpsycholoog? Kijken wat die vindt van de huidige situatie voor jullie kindje?

Mijn reactie moest trouwens als reactie hierop zijn.

Als vader je kind net zo goed de helft van de tijd bij je willen hebben klinkt op geen enkele manier als narcistisch of manipulatief. Dat klinkt juist als een vader die net zoveel van zijn kind houdt. Voor vaders die hun kind minder zien voelt het vaak nèt zo vreselijk. Zelf wil je zelfs meer dan die 50% en zo te lezen alleen voor jezelf want jullie kind lijkt er geen last van te hebben. Jullie zijn waarschijnlijk beide goede ouders voor jullie dochter. En dat moeders belangrijker zouden zijn... Dat ligt érg aan de specifieke ouders. Genoeg moeders en vaders die de titel niet waard zijn. Ga alsjeblieft met een psycholoog praten om hiermee om te leren gaan ipv jullie kind te claimen terwijl het met haar juist goed gaat. 🙏

Hoezo heeft een kind vooral de moeder nodig? Het geeft een goed gehechte ouder nodig. Als de zorg voor de scheiding ook al 50-50 was is er dus geen voorkeur. Als vaders meer van de zorg deed voor de scheiding zou het logischer zijn als vaders meer tijd had. Hier kan je dus niet over oordelen zonder dat je weet hoe de rolverdeling was voor de scheiding. Uitgaande van ts haar verhaal nu heeft het kindje twee ouders waarmee ze ontzettend goed gehecht is. Vaker in de week wisselen kan voor een kind ook nadelig werken. Het kind nu meer bij moeders en minder bij vaders is niet eerlijk naar vaders toe. Hij is tenslotte ook gewoon ouder en pakt zijn rol goed op. Ik lees geen enkele reden om het plan aan te passen behalve moeders eigen gevoel. Dat zou voor mij geen doorslaggevende reden zijn.

Als je heel eerlijk bent, is het gemis als je elke 4 dagen wisselt in plaats van elke 7? Je kindje doet het nu geweldig en heeft een vast ritme. Elke 4 dagen betekent ook elke keer op een andere dag wisselen. Misschien kan je nog bijvoorbeeld afspreken dat jullie op woensdag videobellen met de andere ouder? En dan kijken wat het met haar doet. Uiteraard moet je dan in jouw week ook met papa bellen Misschien is het sowieso goed als je zelf een keertje bij de huisarts gaat praten om dit een plekje te geven (lief bedoeld!) Maar ook jij verdient het om niet elke minuut je dochter te missen en vertrouwen te krijgen in hoe goede mama je bent, ook als je er zelf niet bij bent. (Niks ten nadele van de vader, je kunt beide een goede ouder zijn)

Ik zie eigenlijk geen probleem in de regeling zelf. Je kindje doet het goed en er zijn geen tekenen dat het voor haar anders zou moeten. Bij een nieuwe regeling zou zij juist weer moeten gaan wennen etc. Een vader heeft het zoveel recht op zn kind dus zie niet in waarom die standaard met 1-0 achter staat omdat hij geen drager is.. Ik denk dat het voor elke ouder moeilijk is om zn kind te missen maar dat maakt niet dat ik jouw belang een regeling moet wijzigen. Het gaat om het belang van het kind.

Ik wil nog even het verloop van je berichtje aankaarten, misschien helpt dit je ook dingen in perspectief te plaatsten? Je begint met dat alles eigenlijk heel erg goed gaat. Dan begin je over je eigen gevoel en dat je je dochter zo hard mist als ze niet bij je is. Dit slaat over in twijfel of je het goed doet, in angst dat je het niet goed doet, in een besluit dat het enorm slecht is voor je dochter. Je projecteert je eigen gemis en maakt conclusies waaruit een oplossing volgt die jouw gemis wegneemt. "Dochter gaat hier ontzettend goed mee om, ontwikkeld goed, veilig en vertouwd gevoel, vader en ik hebben goed contact" -> De week dat mijn dochter er niet is, is vreselijk voor mij, iedere dag denk ik aan haar", -> "Zou ze mij ook missen? -> "vindt ze mij wel lief? Doe ik het wel goed? Heb ik de juiste keuze gemaakt?" -> Doet dit niets met haar ontwikkeling? Doet het geen kwaad?" -> Het liefst wil ik haar vaker bij mij, dat is ook echt beter voor deze leeftijd, het is niet goed zo lang gescheiden te zijn van mama, hoe het nu gaat is zeker fout voor mijn dochter".

Ik vind dit heel veroordelend en het is ook niet waar. Alleen de lengte van de wissel is te lang voor haar leeftijd. Voor de bonding is het beter om dit naar 3 a 4 dagen te doen. En buiten dat is er niets zo goed voor een kind als evenveel papa als mama zien! Dus dat ze vooral mama nodig heeft klopt echt niet.

Ik lees niet echt redenen voor jullie dochter om het anders aan te pakken, maar alleen voor jou. Waarom is het niet goed voor een kind om gescheiden te zijn van vooral de mama? Dat ze een week gescheiden is van papa is niet slecht? Volgens mij heeft een kind beide ouders nodig en ik denk dat jouw kind nu meekrijgt dat beide ouders er evenveel zijn. Dat lijkt me heel waardevol❤️

Ieder zijn visie. Een kind heeft ook beide ouders nodig, daar hoor je me niet over.

Zoals je het verwoordt klinkt het een beetje alsof je voor jezelf argumentatie zoekt om de regeling te veranderen, terwijl je tegelijk ook aangeeft dat het perfect gaat met haar. Je wil dit dus eigenlijk voor jezelf, wat natuurlijk ook prima is. Maar dat is een ander uitgangspunt als je dit zou willen bespreken met je ex. Ik kan me voorstellen dat hij niet openstaat voor de redenatie "dit is slecht voor de ontwikkeling van een kind", omdat hij natuurlijk ook wat anders ziet. Maar misschien wel voor: "ik voel me zo vreselijk slecht in de week dat ze er niet is". Is het misschien mogelijk dat je op bijvoorbeeld donderdag even langskomt om haar tussendoor te zien? Andersom wil hij dat misschien ook wel

Lieve mama, ik voel heel erg met je mee. En jij kent jou ex natuurlijk het beste dus je hebt niet zomaar het gevoel dat hij narcistische en manipulerende trekken heeft , jij hebt een relatie gehad met deze man! Plus niet nee durven zeggen tegen je ex zelfs als het gaat over jullie dochter spreekt echt boekdelen en zegt heel veel over het effect wat je ex op je heeft. Maar ik sluit mij deels aan bij de reacties, je hebt het eenmaal ondertekent dus todat je kan bewijzen dat deze regeling niet goed is voor je meisje moet je het hard gezegd gewoon accepteren en een manier vinden om rust te creëren in jezelf. Die gedachtes die je hebt vreten je op en maken je gevoel niet beter, vind manieren om voor je zelf te zorgen wanneer ze bij papa is. Meditatie, yoga, boek lezen, dansen, gillen, in je kussen slaan, heel hard muziek luisteren, naar buiten, familie en vrienden bezoeken. Vind iets!!! Je kan het lieve mama, tijd heelt en voor je het weet raak je hier aan gewend. Je meisje is gelukkig, nu jij nog!❤️

Wat een liefdevolle reactie, dank je wel. Dat doet mij goed. De psycholoog heeft langzaam ruimte in de portefeuille, daar wacht ik nu op. Ook ga ik inderdaad aan de slag met meditatie en yoga. Dat zal waarschijnlijk wel helpend zijn. Je kind missen is vreselijk en dat gemis zal niet minder worden, maar inderdaad: het draaglijker maken zou misschien wel verlichting geven. Liefs ❤️

Dank je voor je inzicht.

Kun je misschien in de week dat dochter bij vader is wat momenten inplannen dat jullie samenkomen? Misschien samen eten? Samen iets leuks doen zoals de speeltuin? Dan ziet ze ook dat papa en mama met elkaar overweg kunnen en zie jij je dochter vaker