Gescheiden moeders rolmodel

Mijn vorige relatie was ook echt slecht... 12 jaar in gezeten, veel te lang. Hoe dan. Je gaat niet zomaar weg, maar er zal een last van je schouders afvallen als je voor jezelf de juiste keuze maakt. Je kan beter alleen gelukkig zijn dan ongelukkig in een relatie. Sterkte ❤️

Misschien mamalotje volgen op insta?

Ik heb geen instagram... maar ik zal eens kijken ! Bedankt voor de tip

Dankjewel... ik had het zeker eerder uitgemaakt als er geen kind in het spel was geweest en hij ook 😔

Dat is heel begrijpenlijk! Alhoewel ik me soms afvraag wat beter is, een slechte relatie waarin het kind geen liefde tussen de ouders voelt en de ruzies mee krijgt.. Of een moeder die gelukkig is....

Uit ervaring als kind van gescheiden ouders, is opgroeien met 2 ongelukkige ouders in een slecht huwelijk ook écht niet fijn. Er hing altijd een gespannen sfeer. Zó opgelucht dat mijn moeder uiteindelijk besloot te scheiden, iets wat van mij jaren eerder had gemogen. Deze ervaring heeft er wel voor gezorgd dat ik niet bij m'n ex bleef vanwege onze dochter.

Ja dit was ik inderdaad van plan. Ben het zo ontzettend zat. En ik denk dat hij het niet eens trekt om een aantal dagen voor haar te zorgen. Want dan moet hij vroeg op en echt voor haar zorgen inplaats van lekker een uurtje of twee meenemen als meneer uitgeslapen is en het mooi weer is

Ik heb het gedurfd en heb veel kracht geput uit een aantal van jullie overwegingen, veel dank daarvoor. 🖤

Sterkte ❤️❤️

Dappere beslissing. Jij weet wat het beste is voor jou en kindjes💪 Soms zal het moeilijk zijn, maar uiteindelijk wordt het beter, op welke manier dan ook. Er zijn op Instagram veel single moms om te volgen, inspirerend! Bijvoorbeeld samthesinglemum. Hij kon wel zeggen "blijf proberen tot eind juli", maar als hij geen moeite doet om daadwerkelijk iets te veranderen waardoor jij wel wil blijven, dan heeft ie helaas niet begrepen hoe jij er in staat/stond. Liefs en kracht!🍀

Sterkte ❤️🍀

Veel sterkte! Hier in dezelfde beginfase, hard gelach allemaal. Je hoopt en hoopt tot het echt niet meer gaat 🥺

Hoe gaat het vandaag? En schrijf hier lekker van je af hé! Of vraag tips, single moms staan samen sterk 💪😊

Dankjewel, wat attent. Het gaat best wel goed. Ik ben heel erg blij dat ik deze stap heb genomen. Mijn inmiddels ex wil de relatie nog proberen te redden, zelf zie ik dat niet gebeuren. Zijn vader die in Azië woont is vanavond aangekomen met het vliegtuig om hem te steunen. Dat is heel positief. Behalve mij heeft mijn exvriend namelijk geen close vrienden (wat een heel probleem op zich is, maargoed). Hij is nu bezig het licht te zien. Ik heb hem beloofd onze relatietherapie af te maken tot eind juli, al was het maar om de relatie goed af te ronden. Zijn probleem is een heel extreme vorm van conflictvermijding. Hij dacht serieus dat het de goede kant op ging tussen ons (terwijl mijn ouders mij en mijn zoontje vier weken terug nog moesten ophalen en mijn vriend toen een week in een hotel heeft geslapen). Dit komt door trauma's die hij in zijn jeugd heeft opgelopen vanwege het beroerde (gearrangeerde) huwelijk van zijn ouders. We hebben daar vanavond eindelijk lang over kunnen praten. Onderdeel van zijn conflictvermijding is namelijk ook het totaal verdringen van onprettige herinneringen en onwil om daarmee iets te doen. Omdat hij doodsbang is om mij te verliezen doet hij nu eindelijk aan introspectie en komt zijn eigen gevoelens eerlijk onder ogen. Het is voor mij verleidelijk om weer terug in de relatie te gaan, maar ik denk nu dat ik dat echt niet moet doen. Twee jaar terug wilde ik het ook uitmaken en dat heb ik toen niet gedaan omdat hij toen ook het licht zag. Na een jaar viel hij terug in zijn oude patroon. Dus hoeveel gouden bergen hij nu ook belooft , ik ben bijzonder sceptisch over hoelang zijn zelfinzicht gaat beklijven. Zodra ik terugga, zal hij weer achterover gaan leunen, mij weer affectie gaan ontzeggen en diep ingesleten gedrag gaan vertonen dat voor mij (en daarmee zeker ook voor ons zoontje) beschadigend gaat zijn. Ik zal jullie steun de komende tijd daarmee goed kunnen gaan gebruiken.... Verder woon ik in Amsterdam, waar ik ook werk en waar mijn broer en al mijn vrienden wonen. Het liefst blijf ik natuurlijk hier, maar een appartement vinden dat ik kan betalen met het liefst een eigen slaapkamertje voor mijn zoon zal erg moeilijk zijn. Gelukkig heb ik een groot netwerk van allemaal heeeeel lieve mensen om me heen. Ik voel me sterk dat ik mezelf uit de situatie aan het redden ben.

Ja afschuwelijk....! Voor mij helpt het om de positieve aspecten van mijn toekomst te visualiseren. Dat ik mijn eigen huis straks helemaal op mijn manier kan inrichten bijvoorbeeld. Maargoed, ik schiet ook heen en weer in de emoties hoor... als je behoefte voelt meer van je ervaringen te delen ben ik benieuwd, wie weet kunnen we elkaar verder ondersteunen

Hey lieve mensen, Voor de paar mensen die dit lezen een update: helaas ben ik nog niks verder. Nadat mijn vriend en ook wat andere mensen op me hebben ingepraat had ik besloten de therapie tot eind juli te proberen. Mijn vriend deed enorm aan introspectie, heeft twee weken bij mijn ouders geslapen, kwam vorige week weer terug naar huis. We hadden toen afgesproken het niet over de relatie te hebben en beleefden een fijn weekend samen. Dinsdag relatietherapie, die wat moeizaam was en donderdag samen besteed en ook wel aardig goed gepraat. Maar sinds gisterochtend is het weer "mis", hij heeft weer een van zijn buien waarin hij wel normaal doet tegen ons zoontje maar mij een beetje half negeert. Ik ga er helemaal kapot aan. Vandaag is het huwelijk van een goede vriend van mij, vriend wil niet mee omdat hij daar "niet klaar" voor is. Ik snap er niks van, drie weken geleden zei hij nog dat hij alles wilde doen om de relatie te redden en nu wil hij niet eens anderhalf uur met mij in een kerk gaan zitten. Precies wat ik had voorspeld, gebeurt: zodra ik terugkom bij hem, krijg ik "de schuld" van de breuk, ben ik degene die moet bewijzen dat we wél bij elkaar horen, terwijl mijn hele probleem in de eerste plaats was dat hij niet genoeg commitment toont. Ik ben net weggegaan in mijn eentje, mijn zoontje voelt het allemaal, moest keihard huilen, het is afschuwelijk. Ik kan gewoon niet meer en moet dit beëindigen. Ben inmiddels ook bij de huisarts geweest die me heeft doorverwezen naar een psycholoog voor een depressie getriggerd door relatieproblemen

Ach wat kloten zeg! Maar, ik denk dat je er goed aan doet om voor jezelf en je zoontje te kiezen ❤️ hij blijft ws zo en dat zal niet veranderen en in die situatie zal je never nooit gelukkig worden. Dan verdien je zoveel beter ❤️

Lief van je!! Dankjewel

Wat een lastige situatie. Veel sterkte! Janne Schuijn heeft net een post geplaatst op Instagram waarin ze gescheiden moeders vraagt om hun beste advies. Misschien heb je er iets aan!

EeEen heel persoonlijke vraag… hebben jullie co-ouderschap? Wisselen jullie om de week? Ik heb een dochter van 1 en ben gescheiden en een week-om-week wissel met mijn ex-partner. Het is een geweldige papa voor mijn dochter en ik gun haar een goede band met papa. Maar ik lees ook artikelen over dat het wellicht de hechting verstoort en eigenlijk niet goed is voor zo’n jong kind…