Hart luchten over oppassen

Het zijn twee dingen denk ik. Je moeder heeft ten eerste al het recht om niet op te willen passen. Ookal vind jij misschien dat ze alle tijd en ruimte heeft. Hoe vervelend het ook mag voelen. Dat gezegd hebbende.. het tweede is denk ik veel belangrijker. Je word vooral verdrietig omdat je bang bent dat ze geen goede band krijgen. Daarin ben je denk ik niet onredelijk en ik kan mij voorstellen dat dat erg verdrietig is! Misschien kun je daar eens met haar over hebben, zonder het oppassen te noemen?? Sterkte!

Je mag hier best verdrietig over zijn. Mijn man en ik hebben beide ouders die niet zo heel betrokken zijn bij onze kinderen. Althans, niet zo betrokken als andere grootouders die ik om me heen zie. Ze willen ook allemaal niet structureel oppassen. Maar als ze onze kinderen zien, zo eens in de maand/eens in de paar maanden, beginnen ze wel te stralen en zijn ze echt leuke opa's en oma's. Ik denk trouwens dat we niet moeten onderschatten hoeveel inspanning/energie op kleinkinderen passen kost. Ook voor heel sociale mensen die verder veel vrije tijd hebben. Ik vind het prachtig dat er veel grootouders zijn die belangeloos en vol liefde op hun kleinkinderen passen en kan daar heel jaloers op zijn. Tegelijkertijd denk ik dat niemand dat zomaar voor lief hoeft te nemen. Ik zie mezelf later hopelijk wel als een betrokken oma, maar het zou kunnen dat ik dan ook geen energie ervaar om structureel op te passen. Na je overgang neemt het zorghormoon ook af, dus dat kan evt ook nog meespelen. En mensen met werk waarin ze mensen helpen willen ook weleens niet zorgen. Maar ik snap je gevoelens wel heel goed hoor. Ik hoop dat je je moeder nu deze ruimte kunt geven. En het kan zijn (wil je geen ongegronde hoop geven) dat ze straks als de kleine er is, toch iets vaker wil oppassen dan jij nu denkt.

Je moeder heeft het recht om nee te zeggen tegen een vaste oppasdag. Ook als ze voor haar werk wel voor andere kinderen zorgt, genoeg geld/tijd en geen hobby's heeft. Ik snap dat je het fijn zou vinden dat je moeder en dochter een goede band opbouwen. Dit kan echter ook op een andere manier ontstaan dan door een vaste oppasdag. Jullie zullen hier wel tijd en energie in moeten steken. Elkaar vaker (willen) opzoeken is dan wel prettig. Eenmaal in de maand is relatief weinig. Maar goed, dat is wat ik vind gebasseerd op mijn referentiekader. Ik zie mijn moeder meerdere keren per week.

Ja, ik vind je best onredelijk. Dat je moeder geen vaste oppas dag wil, wil helemaal niet zeggen dat ze niet ontzettend blij is dat er een kleinkind op komst is. Dat zijn echt 2 verschillende dingen. Ik kan me goed voorstellen dat je moeder geen vaste dag wil voor het oppassen, wil mijn moeder trouwens ook niet en dat is haar goed recht. Dat je moeder volgens jou geen financiële zorgen en hobby's heeft staat daar ook helemaal los van. Al wil je moeder 7 dagen per week thuis op de bank liggen en geen vaste oppas dag, dan moet ze dat lekker helemaal zelf weten. Ik vind het zelf ook maar gek dat het tegenwoordig zo vanzelfsprekend is dat oma's zouden moeten oppassen. Als oma's dat willen dan is dat super fijn maar het moet niet vanzelfsprekend zijn. Ik kan me wel heel goed voorstellen dat je teleurgesteld bent dat ze het niet wil. Misschien kun je dat met haar bespreken ? Door er over te praten begrijpen jullie elkaar misschien beter en misschien is er nog wel een andere reden dat je moeder niet wil oppassen. En door met elkaar te praten vinden jullie misschien wel andere momenten waarop je moeder wel graag wil oppassen. Mijn moeder wil bijvoorbeeld best eens een paar uurtjes oppassen als dat zo uitkomt, of als mijn zoontje ziek is en niet naar de opvang mag, en ik moet werken dan komt ze ook gerust een hele dag oppassen. Dat is ontzettend fijn ondanks dat ze geen vaste oppas dag heeft en ze geniet er dan ook enorm van. Hopelijk gaat dit een hechte band tussen oma en kleinkind niet in de weg staan en vinden jullie hier allemaal jullie weg in :)

Wat vervelend dat je je zo voelt. Een vaste oppasdag kan best intensief zijn voor opa's en oma's. Je bent niet meer de jongste om de hele dag te spelen, tillen en luiers te verschonen. Elke week een vaste dag maakt oma ook minder flexibel dit kam voelen al verplichtingen en anders dan dat je regelmatig op bezoek bij elkaar komt met kindje erbij. Je mag vind ik niet verwachten van opa's of oma's dat ze vaste dag willen oppassen. Naar mijn idee staat dit los van band. Mijn opa's en oma's hebben nooit vaste dsg opgepast (en woonde op uur rijden) maar altijd een goede band gehad. Met 2 dagen werken, en je moeder 3,5 lijkt mij genoeg tijd over om elkaar regelmatig te zien. Mijn schoonouders zijn niet fysiek in staat om. op te padden e zien onze dochter gemiddeld elke 2 á 3 weken en die hebben ook goede band. Zou wel je gevoel bespreken met je moeder. Een voorspoedige zwangerschap gewenst!

Zo ik vind dit heel erg onredelijk van je...... Niemand heeft het recht om voor een ander te bepalen wat deze persoon met zijn of haar vrije tijd doet. Ook niet als deze persoon toch genoeg geld, tijd, ervaring heeft met andermans kinderen en zelf geen leven heeft. Eigenlijk omschrijf je het zo. Als oma een leuke dag hebben soms met je kleinkind of verplicht elke week een verbinding aangaan en daardoor deels andermans kind mede opvoeden als oma. Dat vind ik wel even 2 hele andere dingen. Heb je al eens bedacht dat je moeder niet wil oppassen omdat ze juist haar kleinkind niet wil zien als het zoveelste kind dat ze voor een ander een dag in de week opvoed. Maar dat ze voor haar kleinkind juist die leuke oma wil zijn waar niets moet alles mag en geen regels zijn omdat het oma is. Dat je je druk maakt om de band dat snap ik wel. Maar een band hoef je niet te krijgen omdat er per week 1 vaste dag opgepast word. Een band kan ook komen door spontane bezoekjes. Leuke uitjes op niet vaste geplande dagen. En hier over zou je dan ook met je moeder in gesprek kunnen gaan over dat jullie elkaar weinig zien en je graag meer wilt. Misschien wil zij juist haar kleinkind leren kennen en leuke dingen doen maar dan met jou erbij. Of wel oppassen in nood bij ziekte maar geen wekelijkse verplichting van zoveel uur per dag aan gaan. Dat ze niet wil oppassen wil niet zeggen dat ze haar kleinkind niet wil zien of wil leren kennen.

Ik zou juist blij zijn dat ze hier eerlijk over is en geen verwachtingen creëert bij jullie om vervolgens er toch van af te zien. Jullie kiezen zelf voor een kind en dienen dan ook zelf de zorg hiervoor te dragen en moeten niet verwachten dat een opa / oma / tante of wie dan ook een vrije dag per week opoffert om voor jullie kind te zorgen. Al hebben ze geen hobby of baan. Al brengen ze al hun vrije tijd door in bed met Netflix. Het is heel simpel kijken voor een kinderdagverblijf of toch maar de riem strakker trekken en thuis zitten met je kind

Goed gezegd!

Ter geruststelling: onze beide ouders wonen ook vlakbij en wilden ook geen vaste oppasdag (terwijl ze alle 4 al met pensioen zijn). Helemaal prima wat ons betreft. Als het nodig is springen ze wel met liefde bij (als een van ons toch moet werken bijvoorbeeld op een dag zonder opvang). Ook zagen we ze echt niet zo veel, misschien 1x per maand denk ik. Nu de kinderen er zijn zien we ze echt veel vaker, daar vragen de kinderen ook zelf om. Het is voor ons nu een leuk laagdrempelig (en gratis in deze dure tijden) uitje om naar opa en kma te fietsen. Mijn ouders reizen veel dus soms zien we ze alsnog 2 (of meer) maanden niet, maar dat doet niets af aan de band die ze hebben. Ze voelen de bloedlijn of zo. Mijn dochter en mijn schoonvader zijn echt vanaf geboorte al 4 handen op 1 buik, heel bijzonder! Ik denk dus dat je je niet zo'n zorgen hoeft te maken over de band tussen je kindje en je moeder. Dat komt vanzelf goed!

Wij hebben het ook aan mijn schoonmoeder voorgesteld, en zei zij precies hetzelfde als jouw moeder. Ik begrijp je probleem met werk en dat je ook liever je kind bij oma afzet dan een opvang maar ik vind het wel haar recht om daar nee tegen te zeggen. Nu is het zo dat er tegenwoordig ontzettend veel van mama's wordt verwacht, fulltime werken en mama zijn, dat is ontzettend veel en werkt niet voor iedereen zo. Misschien kom je er straks achter dat je toch liever zelf een dag minder werkt of dat dat nodig is voor de baby of wie weet bevalt een gastouder je wel ontzettend. En wie weet wil oma tegen die tijd wel graag oppassen maar niet perse een vaste dag?Ik zou niet bang zijn dat kleinkind en oma niet zo hecht raken omdat er geen oppas dag is, een band kun je op vele manieren krijgen. Hoop dat je er hier toch uit komt met je ma!

Mijn ouders/ schoonouders passen ook niet voor vast op. Mijn ouders zijn ook met pensioen. En willen genieten, ik vind dit helemaal prima en heb hier geen gevoelens bij... ik snap het , heel hun leven gezorgd tijd om te genieten. Maar ik kan ze altijd bellen alle 4, als er iets is, ik zit in nood altijd. Je bent nog zwanger het is nog niet helemaal tastbaar. Als ze straks de baby er is dat ze dan omdraait dat zou nog kunnen. Misschien heeft ze financieel haar werk wel nodig.. niet iedereen laat het achterste van de tong zien... vooral als ouder denk ik niet. Twijfel niet over de band met je kind dat komt echt goed. Misschien wel juist beter omdat ze dan echt de leuke om is een niet streng hoeft te zijn om dat een deel in de opvoeding zit.

Ja sorry ik snap je moeder wel. Haar werk is haar werk of ze nou voor kindjes zorgt of niet, dat staat er los van. Je kunt niet haar agenda voor haar gaan invullen, ik zou ook niet willen dat iemand anders voor mij zou bepalen hoe of wat. Natuurlijk is ze vast nog steeds blij met dat ze oma wordt, maar elke week vast oppassen is ook best een commitment. Als ze er eenmaal aan vast zit kan ze niet zomaar meer weigeren. Ze past vast graag op, maar gewoon af en toe? Er wordt soms teveel vanuit gegaan dat ouders dat maar moeten doen, maar het is haar niet kwalijk te nemen dat ze hier zelf keuzes in maakt. We moeten ook leren onze eigen boontjes te doppen en niet op onze ouders te leunen en hen min of meer verplichten 1 dag in de week voor ons kind te zorgen. Sorry wil niet hard zijn, maar ik begrijp je moeder ergens wel.

Ik sluit mij aan bij alle andere dames. Denk niet dat het nodig is om te herhalen wat hieronder al beschreven word maar wil je wel meegeven dat regelmatig oppassen niks zegt over de band die je als opa/oma opdoet met je kleinkind. Ons nichtje (nu 9) is al vanaf kleins af aan meerdere keren per week bij mijn schoonouders, ja ze hebben een leuke band maar als ik het vergelijk met de band die ons zoontje (8,5 maand) heeft met mijn moeder, zie ik een wereld van verschil. Terwijl mijn moeder nog maar 1 keer, 3 uurtjes heeft opgepast toen hij 3 maanden oud was. Daarentegen zie ik mijn moeder wel wekelijks en videobellen wij ook regelmatig. Maar dit zijn allemaal spontane dingen en niet het verplichte oppassen. Mijn zoontje is stapelgek op mijn moeder, de twinkeling staat in zijn ogen zodra ze binnen komt lopen. Ik zal dit idd met je moeder bespreken, en dan niet het oppassen maar wel dat je graag zou zien dat jullie elkaar vaker zien/spreken. Je kan beter een goed gesprek hebben dan zelf in te vullen hoe je moeder in de situatie staat

Een vaste oppasdag willen is niet de norm voor interesse of liefde tonen. Mijn dochter is 1 jaar. Mijn ouders hebben in dat jaar geen enkel uur opgepast en geven ook aan dat ze dat helemaal niet zien zitten. Toch zou je hun gezicht eens moeten zien zodra ze hun kleindochter zien. Als het werkelijk gaat om het opbouwen van een fijne band zou ik zeggen: forceer het dan juist niet met zo’n grote gunst. Die band mag je best wat inspanning kosten, in plaats van dat het ontstaat als bijkomstigheid van gratis opvang. Dat gezegd hebbende vind ik overigens wel je recht als zwangere om af en toe eens lekker onredelijk te zijn 😆 blame the hormones! Hahaha 🤪

Hier een ander geluid.. ik snap helemaal dat je verdrietig bent hierom! Je had denk ik verwacht dat ze het wel zou willen en als dat dan niet zo blijkt te zijn is dat even slikken… Zelf van beide kanten vaste oppasdagen en die band is goud waard❤️ maar mijn vader past niet vast op en juist daarom durf ik hem voor alle andere extra momenten te vragen. En dat is toch stukken vaker dan ik van te voren gedacht had. Ook zie ik die vaker uurtje hier uurtje daar ( veel meer als voor kinds) en die band is minstens net zo goed. Dus daar zou ik me minder druk om maken. Dat komt wel goed! Ze heeft natuurlijk alle recht om nee te zeggen en dat zul je ook moeten accepteren.. maar dat doet niks af aan jouw gevoel..

Ik lees vooral ‘ik ik ik ik ik’ sorry! Ik vind je wel onredelijk. Je vult heel veel dingen in voor je moeder, waar zij recht heeft om haar eigen leven in te vullen en nee te zeggen.

Ik laat onderstaande reacties en het perspectief even voor wat het is en wil enkel mijn ervaring delen met je. Mijn moeder zit eigenlijk in een soortgelijke (sociale) situatie en had altijd gezegd dat ze geen vaste oppasdag wou, alleen af en toe als het nodig was. Puntje bij paaltje toen de kleine er was, was het opeens geen probleem meer. Heeft nu bijna 2 jaar verder nogsteeds de vaste dag (en een periode zelfs 2 dagen gehad). Het zegt natuurlijk niks over de keuze van jou moeder, maar wellicht moet ze nog wennen aan het idee en denkt ze er wat later anders over.

Ik weet niet of je enig kind bent thuis, want dan zou ook mee kunnen spelen dat ze er gewoon niet aan wil beginnen want dan 'moet' ze het bij eventuele toekomstige kleinkinderen ook doen. Ik begrijp beide kanten. Hier wordt door onze ouders ook niet structureel opgepast omdat ze niet gebonden willen zijn. En ik begrijp dat wel, dus dat heb ik ook nooit verwacht. Door sommige mensen wordt wel heel vanzelfsprekend gedaan dat oma's gewoon oppassen, maar is best een offer voor hen. Toch snap ik ook je teleurstelling hoor. Ik vind het ook soms lastig te horen hoe makkelijk mensen hun kinderen kunnen wegbrengen bij opa en oma die onbaatzuchtig oppassen, terwijl dat bij ons niet zo is. Maar ja, ik heb m'n kinderen toch het liefste bij me op mijn thuis dagen. En daarnaast heeft een kdv of gastouder ook voordelen omdat je kindje zich daar sociaal beter kan ontwikkelen en je een professionele verhouding hebt met elkaar. Ik hoor zo vaak over gedoe als er in families opgepast wordt bijv. door een verschillende visie in opvoeding. En dat kan m in de kleinste dingen zitten.

Ik begrijp jou maar ook je moeder. Wij hebben hier altijd gezegd: ons kind dus onze verantwoordelijkheid en met week 6 van de zwangerschap gelijk die dagen ingeschreven bij het kinderdagverblijf. Uiteindelijk is m'n schoonvader na dat m'n oudste een halfjaar was ermee gekomen dat hij een dag oppassen wilt. Met m'n eigen ouders heeft ze ook een super goede band en gaat ze af en toe een weekendje logeren. Zij maar ook m'n ouders vinden dit geweldig! Het is geen verplichting maar juist dat vind ik fijn want dan kan ik af en toe als het ons uitkomt ook haar daar kwijt.. Juist als het geen verplichting is voel je je ook niet rot als je even met je vent een avondje op stap wilt, uit eten ofzo of als je er even doorheen zit dat je haar kan vragen om te helpen. Zie dat als een voordeel ipv een nadeel, en een band kan je niet afdwingen, die komt er vanzelf als je moeder ook aandacht aan je kleintje geeft. Want een oma die er geen zin in heeft zal ondanks de oppasdag dan ook geen leuke band opbouwen.

Mijn ouders hebben ook aangegeven geen vaste dag op te passen en dat is prima. Wij wisten dat van tevoren. Is er nood aan de man dan willen ze wel bijspringen. Het andere punt, bang voor geen band. Ligt niet alleen in jouw macht. Maar in die van je moeder. De eerste maanden merkt je kindje dat nog niet. Maar na een half jaar gaan ze echt mensen herkennen.