Hart luchten over oppassen

Om deze reden hebben wij dit besproken voor we überhaupt zwanger raakte met mijn ouders. Wij wisten dus van te voren dat mijn ouders dat wel heel graag wilde. Maar was dat niet zo geweest ook prima en hadden we dus opvang moeten aanvragen voor 3 dagen ipv 2.

Ik vind je wel een beetje onredelijk overkomen. Je moeder werkt blijkbaar graag of ze dat nu wel of niet nodig heeft qua financiën doet er niet toe. En het doet er in dit geval ook niet toe of ze een hobby of vriendinnen heeft. Je kiest zelf voor een kind en je moeder hoeft daar geen “last” van te hebben. Mijn oma zei altijd; wie zijn kont brand moet op de blaren zitten. Mijn moeder werkt 2,5 dag en heeft ook geen vriendinnen of hobby’s naast lezen. Mijn ouders hebben dat geld ook niet nodig en ze past ook geen dag op. Geen punt ik kies voor een kind en ga mijn moeder daar niet mee opzadelen. Mijn moeder wilt het ook niet en ziet het ook als verplichting wat het ook is. Die dag zit ze eraan vast tot je kindje naar school gaat. Je kan vragen of ze in geval van nood eens wilt bijspringen, maar het is haar goed recht om nee te zeggen. Mijn moeder wilt wel bijspringen als het nodig is, we een dagje weg willen of uiteten. Ik vind dat een plus en maakt het voor mijn moeder ook een stuk leuker en kan ze echt oma zijn. Als ze elke week moet oppassen komt er in mijn ogen ook een deel van de opvoeding bij haar te liggen.

Ik snap je moeder wel dat het dan als een verplichting voelt. Geef haar wat ruimte. Zoek zelf een goede opvang.

Ja ik vindt het wel een beetje onredelijk want je kan iemand niet verplichten om je kind op te vangen. En zelf heb je ook niet zo hechte band met je moeder geef je aan. Zou zelf gewoon kijken naar goede opvang is hellemaal niks mis mee kunnen ze zelfs van opbloeien Mijn moeder wou ook niet oppassen en het is wel zo ik kies voor een kind en niet mijn ouders dus dat betekent ook dat voor opvang moet zorgen zodat ik en mijn man allebei kunnen blijven werken Nu passen mijn ouders af en toe op als we moeten klussen of als we dagje uit willen ook niks mis mee

Ja ik vind je onredelijk, behoorlijk zelfs. Mijn ouders willen ook niet een vaste dag in de week oppassen en dat is helemaal prima, wilde dat zelfs trouwens ook niet echt. Incidenteel passen ze graag op. Als mijn zoontje ziek is en wij moeten werken, als ik op inzet ga (ik speur met mijn hond naar vermiste honden), als mijn vriend en ik uit eten willen gaan en laatst zelfs een weekendje weg gingen. Dat vinden ze prachtig maar tegelijk ook dodelijk vermoeiend. Dus helemaal prima dat ze het daar bij willen houden. Dat jouw moeder met kinderen werkt betekent niet automatisch dat de staat te springen om op het kleinkind op te passen. Ze werkt niet voor niks 3.5 dag, geen 4.5 dag. En wat zij verder met haar tijd doet moet zij helemaal zelf weten. Jij kiest voor een kind, dan is het ook jouw verantwoordelijkheid en niet die van jouw moeder om voor opvang te zorgen als jij wilt/moet blijven werken.

Ja ik vind je onredelijk. Mijn ouders willen ook geen vaste dag oppassen. Bizar dat je hier vanuit gaat dat iemand dat wel ‘even’ doet. Ze werkt 3,5 dag en heeft misschien gewoon 1,5 dag nodig om lekker aan te rommelen. Is haar goed recht. Mijn moeder heeft in 2,5 jaar tijd pas 2x opgepast…

Ik heb de eerdere reacties niet gelezen, maar ik vind je inderdaad wat onredelijk. Ik kan me voorstellen dat je graag wilt dat je moeder en kindje tijd met elkaar doorbrengen en een hechte band opbouwen, maar dat kan ook zonder een vaste oppasdag. Uit je berichtje maak ik op dat jij vind dat je moeder de ruimte heeft (zowel in tijd als financieel) om voor jou kindje te zorgen en het je daarom ook tegenvalt dat ze dat niet wil. Dat zij die tijd en ruimte misschien heeft, wil echter niet zeggen dat ze dat moet 'opofferen' omdat jij een kindje krijgt. Je moeder mag haar leven inrichten zoals zij dat wilt. Het had leuk geweest als ze wilde oppassen, maar dit is jouw kindje en dus is de opvang ook jouw verantwoordelijkheid. Daarnaast om te relativeren; - mijn moeder paste om de week een dag op, viel in de douche en was bijna een jaar uit de running! Dan heb je dus meteen een probleem qua opvang. -mijn schoonmoeder is ziek en kan niet vast oppassen, maar mijn dochter mag er geregeld een nachtje slapen (van avond eten tot en met ontbijt) sinds ze bijna 1 was. Ook eten we er bijna wekelijks of gaan bij oma op de koffie. Deze oma is mijn dochters favoriete persoon na papa en mama. Terwijl zij het minste actief 'kan' met haar 😉

Ik snap wel dat je verdrietig bent, is niet leuk om te horen. Maar.. je kunt een band niet opdringen! Wij hebben bewust nooit gevraagd om een vaste oppasdag. Tegen en jaar kwamen mijn ouders er zelf mee dat ze herviel heel leuk zouden vinden om een dag op te passen. Vanaf 1 jaar passen ze nu elke donderdag mee heel veel plezier op. We hebben nu een zoontje van2 weken en gaan er niet vanuit dat die erbij komt want lijkt ons best zwaar voor ze. Sowieso wil ik dat niet voor hij 1 jaar is en we zien het wel. Mijn ouders zijn wel met pensioen, vadercis nog vaak in ons bedrijf lekker bezig en moeder soms om nuttig te zijn, maar geen verplichtingen en geen geldzorgen. Je moeder werkt al 3,5 dag en doet zwaarchristelijke vind ik (je kunt niet zeggen dat jouw werkt zwaarder is of niet). Als ze een dag oppast heeft ze dus geen vrije dag meer. Ik ken jullie niet, maar je moeder zal gene 20 meer zijn en ook genieten van een dagje vrij, daar hoef je geen hobby voor te hebben. Tevens zijn erfenissen geen bron van inkomsten dus zou ik niet zo snel daarop de financiële situatie beoordelen, tenzij ze een aantal miljoen er aan over heeft gehouden, maar ze zal ook niet voor niets 3,5 dag werken. Waarom niet je kindje 1 of 2 dagen kdv? Dan ben je ook nooit de Sjaak als ze een keer wat te doen hebben of ziek zijn. Verder ben je nu 19 weken en het duurt allemaal nog even. Geef haar ook de tijd en laat haar zelf ene band opbouwen of niet.

Mijn moeder wil ook geen vaste oppasdag en eerlijk gezegd snap ik dat wel. Er wordt dan echt wel een stuk vrijheid van je afgenomen en je kan dus nooit meer iets doen op die dag. Ook al heeft ze geen hobby’s waarschijnlijk moet ze toch gewoon even rusten enzo

Ik denk dat je teleurstelling vooral komt doordat je er al helemaal vanuit gegaan was dat je moeder dit wel zou willen. Probeer je eigen verwachtingen los te laten, dan is het ook makkelijker om nee te horen.

Zou je met je moeder kunnen bespreken dat je met een vaste oppasdag had gehoopt dat de band met haar kleinkind erg sterk zou worden, en dat je bang bent dat dat nu niet gebeurt? Misschien heeft je moeder wel hele goede ideeën over hoe ze toch die band kan krijgen. Bijvoorbeeld in het weekend logeerpartijtjes, spontaan naar de kinderboerderij enz. Ik denk dat de band opbouwen meer zit in qualitytime als ze elkaar zien dan hoe vaak ze elkaar zien. Ik heb sterk het vermoeden dat je moeder voor haar kleinkind echt oma wil zijn, en minder mede opvoeder. En dat is natuurlijk Okee

Ja je bent wel onredelijk maar het is ook heel begrijpelijk. Je mag ook teleurgesteld zijn als je wat anders verwacht. Maar jij hebt een enorm oordeel over je moeder haar leven. Ze hoeft misschien niet te werken door haar erfenissen maar blijkbaar vind ze het leuk. Je doet in je bericht overkomen of jouw baan in de jeugdzorg belangrijker is als haar baan als pedagogisch medewerker. Alsof het feit dat ze geen hobby's heeft automatisch betekent dat ze dus 1 dag moet oppassen. Ik zou proberen wat minder oordelen te hebben en wat minder zelf al in te vullen. Je moeder is blijkbaar blij met haar leventje hoe het nu is, het is haar goed recht dat ze niet een vaste oppas dag wil. Alsnog snap ik dat als jr het al helemaal voor je zag jr nu teleurgesteld bent. Geef het effe de tijd om te verwerken. Het betekent ook niet ineens dat je moeder niet meer blij is met je zwangerschap he. Dat zijn de hormonen die dat nu ineens concluderen

Misschien heb je niks meer aan deze reactie, maar toch… Hier hebben de oma’s ook geen vaste oppasdag. Mijn schoonmoeder zou het wel willen, mijn eigen moeder niet. Dat was al voordat ik zwanger werd duidelijk. Ik vind het zelf ook fijn om het zelf gewoon goed geregeld te hebben. En mijn zoontje is echt gek op zijn oma’s, vooral mijn moeder. Hij is nu 4,5 en ik maak hem nergens blijer mee dan met een logeerpartijtje bij opa en oma. Oma vindt het ook heerlijk als hij 1 of 2 nachtjes komt. En in geval van nood staan mijn ouders altijd klaar. Ze hebben hem al eens bij de spoedeisende hulp (40 minuten bij hun huis vandaan) opgehaald ‘s avonds laat, omdat ik moest worden opgenomen en hem toen bijna een week in huis gehad. Mijn zoontje vindt mijn moeder 100.000 lief. Dus met die band zit het echt wel goed 😊

Als je haar zelf al zo weinig ziet, waarschijnlijk met reden, moet je je ook afvragen of je het zelf wel moet willen! Elke week een dag oppassen is intensief, ook voor je eigen relatie met je moeder. En 't klinkt een beetje alsof daar eerst nog winst te behalen is. Vind het wel knap van je moeder dat ze nee durft te zeggen. Mijn moeder wou het overigens ook niet. Mijn schoonmoeder wou elke week maar dat wouden wij weer niet haha.

Hier totaal andersom mijn moeder gaf gelijk aan graag te willen oppassen en mijn schoonmoeder wilde geen verplichting. Nu zoontje er is is het totaal andersom, hij gaat eens per 2 weken vast naar schoonmoeder en eigenlijk nooit naar de mijne. Maaar hij is op beide opa's en oma's even gek. En ook mijn ouders vinden het leuk als die er is. Ook ik had een betere band met mijn opa en oma van moeders kant ondanks dat die 3 kwartier verderop woonde en ik dus niet wekelijks zag, dan met mijn oma die op 10min fietsen woonde.

Het hele eerste stukje hoe je haar leven omschrijft haar financiële situatie krijg ik al een naar gevoel bij. Dat ze niet wilt oppassen zegt helemaal niet dat het 'nieuwe' er al af is voor haar. Je veroordeelt haar wel redelijk omdat je eigenlijk met de hele situatieschets zegt "Ze heeft geen reden om nee te zeggen want ze heeft geen financiële zorgen (oftewel je vindt dat ze minder moet werken om op je kindje te passen?) en eigenlijk verder ook geen leven zonder vriendinnen of hobbys". Jij hebt het recht om de vraag te stellen maar ze heeft alle recht om nee te zeggen. Als je grootste issue is dat ze geen goede band krijgen (moet heel eerlijk zeggen dat je hele post tot dat laatste stukje niet zo klinkt maar dat er eerder andere factoren zijn waardoor je hiervan baalt) dan zou je daar eens met haar over kunnen hebben hoe jullie daar invulling aan willen geven. En eerlijk, het is heel leuk voor jullie dat je een kindje krijgt maar het betekent niet dat iedereen zich moet aanpassen om het voor jullie zo optimaal mogelijk te maken. Er zijn ook genoeg kinderen die hun grootouders minder zien en daar komt de band op latere leeftijd ook wel goed. Maar nogmaals als dat is wat je dwars zit zou ik dit bespreken met je moeder, maar zou dat niet gebruiken om haar te guilt trippen toch op te passen. Ik vind je dus zeker onredelijk.

Ik vind het ook onredelijk dit te verwachten, maar snap ergens ook wel dat het je verdrietig maakt als je die verwachting wel had. Het is waarschijnlijk heus niet dat je moeder helemaal niet wil oppassen, alleen geen vaste oppasdag. Dat is haar goed recht, het is jouw kind en dus jouw verantwoordelijkheid. Je kindje kan ook heel goed een band opbouwen met je moeder als deze geen vaste oppasdag heeft.. Mijn schoonouders werken helemaal niet en willen ook niet (structureel) oppassen en daartegenover staan mijn ouders die fulltime werken en daarnaast al 10 jaar lang een dag per week op hun (inmiddels zes!) kleinkinderen passen. Tsja, ieder zijn keuze toch.. Even goede vrienden.

Mijn ervaring is: wacht tot ze oma is geworden. Je ziet vaak dat ze dan ineens wel willen oppassen. Oma worden is heel bijzonder vinden de meesten. Daar in tegen kan ik ook wel begrijpen dat ze geen verplichtingen wil. Wie weet heeft ze wel hobby's waar je niks van af weet. Ze heeft haar eigen leven.

Ik denk dat er twee dingen zijn. Redelijkerwijs/logica gebied je om te accepteren wat je moeder wel en niet wilt maar emotioneel gezien had je verwachtingen/hoop en dat valt nu tegen. Die twee zaken stroken niet met elkaar maar kunnen wel naast elkaar bestaan. Denk dat het je het beste nu (betrouwbaar) opvang niet regelen zoals bv kdv en mocht je moeder van gedachten veranderen dan kan dat altijd nog!

Ja onredelijk, maar ik snap dat je verdrietig bent, alleen ik denk dat je de verkeerde conclusies trekt. Het is (denk ik) niet zo dat 'het nieuwe er al af is' joh! Of dat ze geen zin heeft in haar kleinkind ofzo De band die jullie nu met elkaar onderhouden is er niet naar om op dit moment zo'n wekelijks beroep op haar te doen. Misschien komt het gedurende de zwangerschap nog en trek je meer naar elkaar toe maar het is best begrijpelijk dat ze geen vaste dag wil en misschien moet jouw vraag het even bezinken bij haar.