Heb ik een depressie?

Hoi lieve mama, Of je depressief bent, vind ik moeilijk in te schatten en kan alleen een professioneel iemand vast stellen. Maar dat je depressieve gevoelens hebt is wel duidelijk. Wat klote dat je nog zolang op hulp moet wachten, overigens super knap dat je hulp hebt gevraagd. Daar mag je heel trots op zijn. Als ik je een tip mag geven. Voor de gedachten die je hebt. Zoek eens op Google over intrusies. Je zal hier veel herkenning in vinden. En hopelijk ook geruststelling, dat je juist heel veel van je dochter houdt. Heel veel mensen hebben ze, met name net na een bevalling ( ik had ze recent ook weer ). Je kunt hiermee om leren gaan, en als het voor die 1.5 maand niet uit te houden is, leg het bij de huisarts neer. Zij kunnen je ook helpen. Sterkte en een dikke knuffel!!!

Wat dapper dat je jouw verhaal durft te delen en al actief hulp hebt gezocht! Wat je vertelt over die gedachten, is vaak bekend als 'intrusive thoughts'. Misschien kan het helpen als je daarop zoekt, bv. 'Intrusive thoughts postpartum' of 'intrusive thoughts after birth'. Ik heb vaker dit soort situaties voorbij zien komen en het schijnt vaak voor te komen na de zwangerschap!

Dankjewel voor je reactie! Ik zal eens gaan googelen op intrusies.

Dankjewel voor je reactie. Soms voel je je zo alleen. Dan denk je ik heb een prachtige dochter waar ik heel trots op ben maar waarom heb ik dan deze angstige gedachten? Ik zal intrusive thoughts eens googelen.

Zijn er nog meer mensen die hetzelfde hebben? Of tips hebben?

Ja hoor helaas herkenbaar. Direct na de bevalling al met de kinderen en nu vooral ook rondom mezelf. Op totaal random momenten gaat mijn brein dan: ‘als ik nu opeens naar links stuur en met 130 de vangrail inrij…’ ‘als ik over dit hekje stap val ik x meter naar beneden’. Ik heb er ook een levensecht beeld bij waarbij het zich direct voltrekt alsof het in een film afspeelt. Intrusive thoughts inderdaad. Ik probeer gewoon lief en rustig voor mezelf te zijn en te denken ‘dat ga ik helemaal niet doen’. Maar als je er heel veel last van hebt, bel naar je huisarts voor gesprekken met de praktijkondersteuner tot de andere hulp er is!

Ik heb niet hetzelfde, maar wat je hebt zijn denk ik intrusieve gedachten. Belangrijkste te weten is dat jij die gedachten niet bent en dat het ook helemaal niet betekent dat je dat wil gaan doen! Het zijn gewoon gedachten die opkomen en het helpt niet om te denken: “ik wil hier niet aan denken”. Het is een beetje zoals het bekende: “denk niet aan een rode olifant”. Nu denk je er sowieso aan. Het zegt helemaal niks over je gevoelens voor haar. Hier een begin aan informatie erover. https://www.health.harvard.edu/mind-and-mood/managing-intrusive-thoughts Je kan natuurlijk zelf nog meer vinden op YouTube/Google. Sterkte! Maar twijfel niet aan je liefde voor haar. Ik ben geen psycholoog oid, mocht je nou het gevoel hebben dat het meer dan gedachten zijn bel dan uiteraard met 112.

Het zijn inderdaad intrusies, ook wel mind pops genoemd. Deze komen ongewild, juist omdat je bang bent dat ze komen. Belangrijk om te weten is dat ze onder een hele andere controle staan als je acties. Het betekent absoluut niet dat ze je zal uitvoeren of dat je niet van je dochter houdt. Maar dat je niet lekker in je vel zit dat is wel te lezen en goed dat je al hulp hebt ingeschakeld. Depressie denk ik nog niet gelukkig! Maar ken natuurlijk maar een heel klein deel van je verhaal. Iedereen heeft wel eens last van intrusies, ik ook. Als je erg moe bent of veel stress hebt dan krijg je er meer last van. Wat helpt is ze geen aandacht geven want alles wat je aandacht geeft dat groeit. In het ergste geval kan je jezelf uitdagen. Natuurlijk niet wanneer het om je dochter gaat. Maar als je een intrusie hebt waarmee je geen serieuze schade aanricht bijvoorbeeld 'ik raak de hete pan aan met mijn vinger' dan kan je eens proberen om het echt te doen en zal je zien dat je het helemaal niet doet. Exposure heet dat. Maar doe dit liever onder begeleiding. Je vraagt om tips dus heb ik er nog wel een voor je. Als je een intrusie hebt geef jezelf dan een rekensom. Eentje die moeilijk is maar wel haalbaar zodat je er echt even goed over na moet denken. Bijvoorbeeld 13 x 15. Dan zet je het deel van je hersenen dat logisch na kan denken weer 'aan', deze schakelt namelijk uit wanneer we angst voelen. Werkt ook goed bij een paniekaanval!