Heb jij spijt van derde kind?

Tot nu toe alleen maar genieten!! Kleine is 8 maanden. Je levert wel wat in natuurlijk qua vrijheid maar we zijn zo blij met ons 3e kindje. We genieten ook dubbel zo hard voor m’n gevoel omdat dit echt te de laatste is. En het is echt wel lekker dat de andere 2 al wat ouder zijn. Zelf denk ik niet dat je echt spijt kunt hebben van een kind … ook al kan de situatie moeilijker worden. Je kunt er denk ik wel spijt van krijgen als je het niet doet terwijl je eigenlijk wel de wens hebt.

Ons derde kindje is nu 12 weken en wat is het genieten! Zo blij dat we er toch voor zijn gegaan. De oudste 2 zijn nu 5 en 3,5 en ze zijn helemaal verliefd. Zo waardevol.

Ik ben nu pril zwanger van de derde na lang twijfelen. De eerste week vd zwangerschap twijfelde ik wel of ik het graag genoeg wil. Maar nu 1.5 week later kijk ik er zo naar uit om met zn 5en te zijn! Zo'n snelle ommeslag had ik in ieder geval niet verwacht van mezelf :)

Hoe oud zijn jouw oudste twee?

Nog niet een beetje. Onze oudste is 5(wordt bijna 6), de middelste 4 en de jongste nu 2. In juli volgt nummer 4. Het is onhandig met auto's en bijvoorbeeld op vakantie gaan (een hoop is ingericht op 4 personen), maar de band die ze met z'n drieën hebben is fantastisch. Als iemand spelen is bij een ander kindje hebben ze altijd een maatje. Het is hier altijd feest (voor ons voelt het soms anders😂) en ze zoeken elkaar continue op. Wel een nadeel: als je probeert verantwoord te reageren op iets als ouder, zijn er altijd 2 broers die wel hard moeten lachen. We verliezen het vaak 😂

Oh mag ik een vraag toevoegen aan de vragen van de TS? Voor diegenen die voor een derde kindje hebben gekozen als ze eerder twee gezonde kinderen hebben gekregen: heeft de zorg voor een eventuele handicap of andere vorm van zorgbehoevendheid meegespeeld in de overweging? Ik snap natuurlijk dat een eerste of tweede kindje ook gehandicapt kan zijn, en dat dat enorm impact kan hebben, maar dan heb je nog geen gezin met een volledige gezinsdynamiek. Maar als je al twee kindjes hebt en iedereen een soort plaats heeft in het gezin, dan lijkt me de impact nog groter. Hoe ga je daarmee om in de vraag over of je een derde (of vierde of vijfde) kindje wil?

Hoi Hoi! Ik heb twee dochters ( 5+7 ) en twee weken geleden bevallen van een zoon🩵 op papa’s verjaardag. We wisten van tevoren niet wat het geslacht was dus echt een cadeau. Wel moet ik erbij zeggen dat wij ook enorm hebben getwijfeld. Mijn wens voor een 3e was veel groter dan die van mijn man. Uiteindelijk door niet goed op te letten en geen voorbehoedmiddel te gebruiken zwanger geraakt. Ik wist het meteen. Ik ben zwanger! Toen de test uiteindelijk ook positief bleek te zijn was dit echt wel even een ander gevoel als bij de andere twee. Twee dochters die naar school gaan, het stukje vrijheid wat je weer terug hebt. De nachten die je weer lekker door kan slapen zijn toch ook heel waardevol. Uiteindelijk waren we van mening dat als we echt geen 3e wilde dat we dan veel meer hadden kunnen doen om het te voorkomen en dat hebben we niet gedaan dus zijn we er voor gegaan! De zwangerschap was fysiek zwaar, je hebt er natuurlijk al twee rondlopen en je gezin draait gewoon door. Gelukkig is mijn man zo’n lieve vader en man dat hij heeft kunnen helpen waar nodig. En toen was hij daar! Op 21-05 is onze zoon Jidde geboren en ik kan je vertellen. Ik ben verliefd! Ik kan me niet voorstellen dat ik ooit getwijfeld heb. Zelfs mijn man die eerst duidelijk nee zei tegen een 3e zit op een blauwe wolk.

Natuurlijk heeft dit bij ons ook meegespeeld. Bij mijn twee dochters heb ik de NIPT test niet gedaan en nu hij de 3e wel. Gelukkig was deze goed en waren er geen bijzonderheden.

Wij laten onze derde weghalen als er bij de NIPT bevindingen zijn, of bij de echo's grote 'zorgen'. Hoe graag ik dan ook wil hopen dat het meevalt en het kindje toch 'gezond-achtig' zou zijn, is dat voor mn oudste 2 niet eerlijk. Wel beetje lastig vind ik nu dat ik het ze dus ga vertellen, en dan misschien weg laat halen. Maarja, daar dealen we dan wel weer mee.

Wij hebben in december een dochter gekregen na 2 zoons (9 en 6 jaar). Wat een liefde en nieuwe dynamiek geeft het in huis!! Natuurlijk is het drukker maar wij hebben geen seconde 'spijt' gehad. De interactie tussen de andere kinderen en de baby is goud waard. En doordat het niet de 1e keer is, was ik ook relaxter..

Mag ik vragen of jullie "makkelijke" kindjes hebben? Ik heb nu een zoontje van 9 maanden. Hij slaapt al sinds hij 3,5 maand vooral in de nacht slecht. Is overdag best pieperig. Heeft heel erg veel eczeem en melk en ei allergie. Voor eczeem is het heel veel smeren, voor de allergieën heel schema met voeding. Kortom veel werk, doen het met liefde. Maar mijn man wil hierdoor geen tweede (laat staan 3e). Ik heb altijd gedroomd van 3 kinderen. Kortom nu vraag ik me af hoe anderen dit dan doen.

Ik ben ook rond de 7 weken zwanger van mij 3de. Naar 3 miskramen een spiraal laten plaatsen omdat het voor mij helemaal klaar was. Een week later kwam ik er achter dat ik zwanger was. Heel veel twijfels of dit wel het juiste is, maar ook spannend en langzaam al dromen over een gezin met 3 kindjes. Mijn jongens zijn bijna 3 en 5 jaar oud.

Ik ben 2w geleden bevallen van de derde. In de zwangerschap toch af en toe gedacht 'waar zijn we aan begonnen ' door een puber peuter. Mijn andere kids zijn 4 en 2,5. Ze zijn super trots op hun baby zusje. Tot zover valt mn herstel ook niet mee en is het pittig, gelukkig is mn man nog even thuis. Wel voelt het als een enorme rijkdom🩷. Ik ben benieuwd wat de toekomst brengt

Ik heb geen 3 kindjes (maar denken wel hard na over een derde en op dit moment denk ik wel dat we die willen), maar wel 2. Waarvan 1 een zorgenkind, flinke ontwikkelingsachterstand. En nog een dochter van 1 die zeker 2/3x per nacht (lang) wakker kan zijn. Ik denk in beide gevallen dat mijn man pas na een jaar/1,5 begon te denken van ja, misschien nog een kindje. Het is pittig druk soms, maar ik vind het heerlijk, meestal dan haha.

Heb 3 kindjes 4 jaar, 2 jaar en 3 maanden en absoluut geen spijt. Het is soms zwaar maar ik geniet volop van mijn 3 kids. Ben huismoeder dus altijd thuis en bij de kids. Ze zijn allemaal makkelijk en kunnen goed zelf spelen. De kleine van 3 maanden slaapt heerlijk door. Denk dat het per gezin wel verschilt natuurlijk, maar ik zou niet anders meer willen🥰

Mijn man was vanaf het begin dat de kleine geboren was heel duidelijk. Of er zit maximaal 2 jaar tussen of ik wil geen tweede. Nu is de kleine 9 maanden en wil hij nog niet want hij vind het nog te zwaar. Maar ik voel de druk, want maximaal 2 jaar betekent dat hij toch binnen nu en 3 maanden al raak moet schieten. Bedankt voor je antwoord er is dus nog hoop. Ik bedoel het niet lullig voor de mensen die bewust 1 kindje nemen. Maar ik vind het gewoon niet leuk voor hem om alleen te blijven. Hij zal geen neefjes of nichtjes krijgen. Mijn zusje is zwaar autistisch met een geestelijke achterstand. Mijn schoonbroer en zus willen geen kinderen. Hij is dus al zo alleen. Nu ben ik wel van mening dat je ook familie kunt hebben die niet via bloed je familie is. Hij heeft bij een goede vriendin van mij 2 nichtjes zeg ik altijd.

Mijn oudste was een huilbaby. Ook eczeem en ei allergie (die is nu over). Mn jongste had dit niet maar slaapt nu pas met 2 jaar echt door. Ik laat zelf de babyface niet meetellen omdat het zo tijdelijk is. Het uiteindelijke toekomstplannen is het belangrijkste. Alleen als ik het mentaal echt niet zou redden, of mn relatie niet, zouden de tropenjaren mee gaan tellen

Babyfase haha, niet babyface

Een babyface is ook leuk 😜

Misschien dat er bij dat maximaal 2 jaar nog wat winst te behalen valt. Volgens mij zijn heel veel mensen pas na 1.5 of 2 of zelfs 3 jaar toe aan de volgende. Dat van die kleine familie snap ik heel goed trouwens. Ik vind dat voor mijn kinderen ook jammer, zelfs al komen er wel broertjes en/of zusjes. Mijn man heeft geen broers en zussen, mijn zusje gaat nooit kinderen krijgen.. alleen mijn broertje misschien, maar dat kan nog wel even duren.