HELLP syndroom

Ja helaas wel. Hellp met pre eclampsie in 2006. Achteraf wat je achteraf mag noemen een medische fout. Het was zodanig erg dat mijn moeder moest kiezen wie ze wou redden, mij of mijn zoon. Dat moment is nooit gekomen. Mijn zoon heeft zelf het leven gelaten met 28,3 week. Mijn andere zwangerschappen onder controle bij het WKZ met medicatie. En die zijn vlekkeloos verlopen. Nu zwanger van nummer 4. En vandaag laatste keer VK en over 2 weken mag ik het ziekenhuis weer inkopen..

O wat erg van je zoontje. Wat een verdriet!! Ook voor je moeder om de keuze te moeten maken. Ja wij hebben ook helaas veel medische issues gehad. Veel te laat ontdekt. En toen nog steeds geprobeerd natuurlijk te bevallen, moest van het zieken. Duurde net inleiding 3 dagen. Mijn zoontje werd met 38 weken geboren maar bleek helemaal niet zelfstandig te kunnen ademhalen. Hier kwamrn ze pas na een uur na de bevalling achter. Toen die zo bleef piepen en blauw werd. Uiteindelijk kon ik hem 3 uur na mijn bevalling zelf gaan bezoeken in een ander ziekenhuis. Waar ze enkele weken niet konden verklaren wat hij nou mankeerde. Daarom wil ik nu graag risico analyse en in het ziekenhuis onder controle.

Wij hebben toen alle testen ect moeten doorstaan incl obductie. Ook voor mijzelf was toen 18 en voor de rechtzaak. Conclusie, medische fout. Bloed was al bekend met hellp erin, en ze hebben mij 2,5 week laten doorlopen. Ik, Mijn zoon en mijn expartner waren kerngezond. Risico wat nog kon zijn van wáárom krijg je hellp, is een foute combinatie dna van ouders. Om het maar kort door de bocht te zeggen...

Ik heb het 2 jaar geleden gehad. Nergens last van in de zwangerschap tot 7 maanden. Toen had ik ineens hele dikke voeten en hoge bloeddruk. Wekelijks urine laten checken. Toen hebben ze met 37 weken besloten om me in te leiden omdat het te gevaarlijk werd. Ben nu zwanger van de 2de, moet wel voor intake naar de verloskundige maar waarschijnlijk moet ik wel daarna voor alle controles naar het ziekenhuis.

Ik heb helaas ook ervaring. Ik heb in mijn eerste zwangerschap hellp en Pre eclampsie gehad. 1 nacht vreselijke buikpijn gehad (achteraf weet ik dat het leverpijn was). In de ochtend hoofdpijn en overgeven. Half uurtje op mijn werk geweest (ja heel stom.. I know: en toen naar huis gestuurd. Tegen de tijd dat de verloskundige bij me was voelde ik me stuk beter, na paracetamol te hebben genomen. Maar ze stuurde me voor de zekerheid toch naar het ziekenhuis. Daar zou ik in eerste instantie een half uurtje aan de ctg en bloeddrukmeter moeten. Maar dat werd al gauw 24u.. En voor ik het wist vertelden ze me dat ik niet meer naar huis zo gaan tot de geboorte. Ik was 33 weken zwanger. Manlief is toen naar het ziekenhuis gekomen. Hij was goed en wel binnen toen er drie doktoren in de kamer kwamen vertellen dat ik die nacht of volgende dag zou gaan bevallen. Wat een schrik! Uiteindelijk na een rustige nacht de volgende dag ingeleid aangezien het risico voor mijzelf en mijn zoontje te groot werden. Dus die dag bevallen van ons zoontje, 1905 gram.. Maar gelukkig gezond! Een week op de nicu gelegen met allerlei toeters en bellen en daarna nog 3 weken medium care voodat hij naar huis mocht. Hij heeft er niks aan over gehouden! Zelf wel echt lang lichamelijk niet goed gevoeld en denk ook niet dat ik ooit nog helemaal oude wordt. Maar wel echt dankbaar dat we het er beide goed vanaf hebben gebracht. Een tip.. Dr. Spaanderman in Maastricht is dé arts waar je 'moet' zijn.. Die is heel gespecialiseerd in oorzaken/gevolgen/risico's bij hellp en PE.

Omdat mijn dochter er nog niet klaar voor was om te komen maar moest komen zat mijn moederkoek ook nog muurvast. De gynaecoloog zei later ook dat dit kwam doordat mijn lichaam eigenlijk nog niet klaar was om te bevallen. Ze hebben operatief de moederkoek moeten verwijderen, heel veel bloed verloren hiermee. Na deze ingreep heb ik nog veel medicijnen gekregen en hierdoor ben ik echt 2 dagen van de wereld geweest en nog weken daarna me nog niet top gevoeld. De roze wolk is hier dus weg gebleven. Maar ik ben wel blij dat we het er beiden goed vanaf gebracht hebben.

Ik heb overigens na de eerste zwangerschap ook laten onderzoeken wat het risico zou zijn bij een tweede zwangerschap. Bij mij kwam daar 18% kans op herhaling uit. Maar door ascal en calcium te slikken , en in Maastricht extra controles te krijgen halveert dat percentage, dus nog 9%. Terwijl iedere zwangere 5% kans heeft om ziek te worden. Dus ik heb er wel vertrouwen in dat het deze keer beter zal gaan

Ja.. ik mankeer zelf nogal wat (bloedarmoede, carpaal tunnelsyndroom en lichte botontkalking). Dus ik vind het echt heel spannend weer. Ik heb ook een maagverkleining, dus dan neemt ook nog wat dingen met zich mee. Sommige dingen die ik niet kan verdragen, zoals foliumzuur en ijzertabletten etc. Dus wacht echt met spanning op mijn afspraak. Ik ga naar het Erasmus, die werd ook aangeraden op internet.

Wat zijn de klachten hiervan of hoe kun je het herkennen?

Bij mij begon het met overal jeuk. Dus tot bloedens toe openkrabben. Echt overal dus armen benen. Het maakt je gek.. dat kwam door de lever en nier uitval. Ook kan je het gevoel hebben dat je een riem onder je borsten hebt strak getrokken. Je kunt hoofdpijn hebben maar dan vooral achter je ogen. Tintelende vingers En je gaat vocht vasthouden in gezicht, handen of voeten. De arts kan dit testen door ke bloeddruk te meten( deze is dan altijd te hoog) en eiwitten in je urine te onderzoeken. Het zijn wel altijd meerdere symptomen bij elkaar. Niet 1 ding.

Dankjewe voor je reactie! Lag vannacht wakker van dat gevoel alsof er een riem strak getrokken zat. Vanochtend geen last meer maar ben wel even gaan kijken op internet( I know google is niet altijd je beste vriend) Kwam op internet dit tegen alleen niet super veel informatie over de klachten( of je er meerdere tegelijk hebt enz) had de verloskundige al gebelt en die maakte zich geen zorgen gelukkig!

Moet zeggen dat ik ook altijd alles google voor ik bel hoor. Wil nooit voor niks bellen omdat ze het al zo druk hebben. Alleen ja denk je wel vaak dat je onderhand al doodgaat, bij mij tenminste. Gelukkig dat je verloskundige zich geen zorgen maakt! Ik functioneerde toen helemaal niet meer. Dus zodra je echt niks kan of meerdere dingen krijgt zou ik weer aan de bel trekken.

Ja dat heb ik dus ook. Bel meestal pas als iets echt niet meer gaat of me echt druk maak.. heb ik bij mijn vorige zwangerschap wel geweten dus bel nu wat sneller🙈 google alles wel alleen van te voren 🤣