Help, moeilijke situatie met ex

Lang bericht….. maar heb het zo “kort” mogelijk proberen uit te leggen Nog een toevoeging. Af en toe laat ik hem komen maar hij vind het niet genoeg. Dan zegt die dat ik hem van mijn zoontje wil afpakken Dit is totaal niet zo? In vind het gewoon heel ongemakkelijk zo in mijn huis na wat hij me allemaal heeft aangedaan.. maar dan praat hij me een schuld gevoel ja en wil je zijn zoontje zonder zijn vader ??? Echt slecht ben jij zeg. En me moeder wil ook komen en wanneer? En zo znel mogelijk dan denk ik hou is rekening met mij zeg… ik ben nog aan het herstellen en al en ook nog emotioneel niet me zelf.. dat zien ze Allemaal niet . Voel me zelf echt niet fijn in deze situatie maar kan hem ook niet laten komen heb soms wel is als het te veel werd gezegd even niet nu. Dan komt hij gewoon aan me deur en blijft bellen en kloppen en al.. heel vervelend Of appte hij weer en blijft appe. Hij zegt dat hij ook nog veel van mij houd en mij als enige ziet in zijn toekomst en spijt heeft. Maar dan denk ik dan ga je toch niet zo met iemand om??? Waar je van houd. Hij zegt ook waag het als je iemand anders krijgt dat kan echt niet!!! Wij horen bij elkaar En natuurlijk wil ik dat maar dat gaat toch niet zo?

Wow wat een verhaal. 1 vraag: je zegt dat je nog van ‘m houd. Ik vraag me dan af hoe je nog van deze meneer kan houden na alles wat er gebeurd is? Ook met dat stalken en ander ongewenst gedrag.

Hopelijk heeft iemand zin om dit te lezen met wat advies of een keer iemand die het van een andere kant bekijkt. Want voor me zelf kan ik het soms even niet meer goed bekijken en denk ik laat ik het maar allemaal goed vinden… want ja anders ben ik verkeerd bezig

Ja dat vraag ik me ook af… ik hou veel van hem en zie me zelf eigenlijk ook met hem . Maar dit is niet gezond…. Ik zie het zelf ook maar alsof hij me hersen spoelt elke keer weer? Zovan ja we passen bij elkaar en ja het ligt aan jou

Je moet je gevoel volgen, doen wat goed is voor jou en je kindje. Je zegt zelf dat je vind dat dit niet zo kan, en dat dit niet is hoe jij vind dat er met jou moet worden omgegaan. Dan moet je duidelijke grenzen naar hem gaan stellen. Het is belangrijk voor je kindje dat het met jou goed gaat, dus dat is prioriteit nummer 1, niet wat hij wanneer wil en zijn moeder. Overigens, het stalken, claimen en dreigen wat hij doet, zeggen dat he nooit met iemand anders kan zijn, komt op mij gevaarlijk over. Wat is jouw eigen inschatting daarvan?

Het klinkt inderdaad ongezond. Zou je kunnen uitleggen waarom je dan toch nog een toekomst met hem ziet? Komt dat door je zoontje? Of iets anders?

En ook zo iets ik laat hem nu dus af en toe komen alleen ja elke keer bij mij binnen word ook erg ongemakkelijk. Soms zijn we wel is gaan wandelen ook erg ongemakkelijk maar dan denk ik ja dan doen we iets.. me zoontje is nu ook 2 maanden trouwens. zegt die dan ook weer ja ik mag heb toch wel mee nemen een keer mijn eigen zoon?? Dan denk ik ik moet er niet aan denken! Me vetrouwen is weg en vetrouw het niet. Of ja me moeder weet echt wel wat je moet doen. Nou ze zijn er nooit geweest ik vind af en toe even komen nog moeilijk maar laat ik gebeuren. En mijn zusje en moeder zijn er vanaf dag 1 geweest en vetrouw ik. Me zusje heeft elke dag vanaf dat mijn zoontje geboren is bij mij geslapen en geholpen. Het was ook nog is een huil baby dus niet makkelijk. Hun kennen mijn zoontje heel goed. Mijn ex vriend heeft niks mee gemaakt en ook niet in de buik nu langzaam bouwt hij een band natuurlijk op.. maar ja ik wil hem niet mee laten nemen natuurlijk dat is allemaal door de situatie

Hmm ik denk dat ik persee zo een perfect beeld graag zie als ik zo denk.. ik wil gewoon graag een familie samen en dan denk ik misschien veranderd hij? Ik heb nooit een vader gehad misschien heeft daar echt ook iets mee te maken. Ik hou veel van hem ook omdat we 3 jaar samen waren maar dat was ook met behoorlijke ups en downs. Ik denk gewoon vaak misschien werkt het wel

Ik snap dat het niet fijn voelt om je zoontje bij je ex te laten. Misschien kan je eens samen met je zoontje naar je ex en dan met z’n drieën iets doen? Inderdaad wandelen, of iets anders. Zo gun je je ex tijd met z’n zoontje maar ben je er zelf ook bij.

Dat grenzen stellen probeer ik wel te doen. Alleen het werkt gewoon niet hij blijft appte en hij doet gewoon waar hij zelf zin in heeft en anders ben ik verkeerd bezig volgend hem. Het dreigen is inderdaad niet leuk ik moet wel zeggen hij is echt iemand met praatjes en doet vervolgens niks. Maar ja dat gaat al te ver. Hij probeert gevaarlijk over te komen maar ik moet zeggen dat hij weet dat ik nu wel alles te zeggen heb. Hij zegt ook als die dan is afgekoeld ik zou je toch nooit wat aandoen! Doe niet zo gek. Ik ben gek op jou en wil een toekomst met je. Ja dan trap ik er weer in en denk ik oh ja maar ik vergeet het niet want zo ga je niet om met iemand

Dat hebben we wel is gedaan inderdaad, alleen de moeder vraagt ook vaak kom naar ons huis. Maar hun zijn best wel doordringend met wat hun willen. Dan zie ik zo dat het gebeurd dat heel de familie er zit en ik niks meer te zeggen heb. Ik heb voor nu de moeder bij mij thuis gelaten plus mijn moeder omdat ze dan niet zo veel durven te eisen. Maar af en toe naar buiten heb ik inderdaad wel gedaan. Maar ja hij wil het onderhand elke dag daar zit ik ook niet op te wachten en 2 keer ind e week vind hij niet normaal zegt hij

Ook de moeder stond plotseling aan mijn deur terwijl ik niks had gezegd kom maar. Dit vind ik erg onbeschoft en ik zie het al gebeuren dat ze vaker zomaar aan me deur staan.. weet gewoon niet wat ik er mee aan moet ze luisteren gewoon niet??

Oh lieverd, ik had ook een perfect beeld in m'n hoofd voordat dat gisteren helemaal instortte. Ik had een man, heb een zoontje van 3 jaar en ben pril zwanger. Gisteren stortte alles in toen mijn man toegaf al drie maanden een affaire te hebben gehad. Doei perfect plaatje. Dus ik snap dat je hiernaar opzoek bent. Maar als ik dit allemaal zo lees denk ik niet dat dit gaat veranderen.

Volgende keer duidelijk zijn. 'Wat doe je hier?' Gewoon brutaal. Geef aan dat je het storend vind dat er niet naar je geluisterd wordt.

Wat heftig! Dit klinkt niet als een gezonde relatie. Het is belangrijk om je af te vragen, is dit een (gezins)situatie waar je je kleine in groot wil brengen? Het is als buitenstaander heel makkelijk om te zeggen dat je hem (en zijn moeder) niet meer toe moet laten in je leven, maar dit zal je voor jezelf moeten bepalen. Ik zou professionele hulp zoeken in deze situatie. Denk aan bv. de huisarts, social work of een wijkteam. Zij kunnen helpen bij het maken van afspraken en hoe nu verder te gaan. Het zal niet van vandaag op morgen opgelost zijn, maar ik hoop dat deze situatie niet alles gaat overheersen en je zo snel mogelijk weer in rustiger vaarwater komt!

Wauw dat is ook heftig… dan heb je inderdaad een heel ander beeld in je hoofd. Precies wat ik ook had ja maar inderdaad wat je zegt ik denk ook niet dat het gaat veranderen. En dat ik er mee moet leren omgaan

Dat klinkt inderdaad wel slim hulp vragen alleen ik ben zo bang dat ik me zoontje dan moet afstaan aan hun of iets. Ik ben daar zo bang voor. Hij is nu 2 maanden En ik ben ook bang dat hij daar niet naar luistert en zijn eigen plan wil trekken. En inderdaad het is ook geen gezonde relatie en wil ik ook eigenlijk niet voor de kleine..

Ik vind het gevaarlijk klinken, het stalken en dreigen uit het verleden. Het jou de schuld geven, en zeggen dat hij je nooit wat zou doen... er worden best regelmatig vrouwen vermoord omdat een man vindt dat ze recht hebben op haar he. Wat vinden je moeder en zus van hem, van hoe hij doet? Je kan altijd bij de huisarts vragen om extra hulp, de POH om mee te praten, maatschappelijke of psychologische hulp. Je geeft aan zelf geen vader te hebben gehad, dan is het ook moeilijk, kan ik me voorstellen, om een stevig beeld te hebben van hoe een relatie er uit ziet als dat gezond is, wat redelijke grenzen zijn en hoe je er mee omgaat als iemand daar overheen gaat. Daar kan een psycholoog ook mee helpen.

Ik denk dat je je echt moet afvragen: Is dit wat ik wil voor mij en mijn zoontje? Zo'n toekomst met je ex. Is dat wat je wil doorzetten? Of wil je dit totaal niet? Alleen jij kan die keuze maken. Lijkt mij ook verstandig hulp in te schakelen. Ik denk niet dat ze je zoontje snel van je afnemen, want hoe het er nu voor mij uitziet ben jij de sterkste en verantwoordelijkste in de relatie.

Je hoeft je kindje niet af te staan tenzij de situatie zo gevaarlijk is of je zo niet mee werkt dat het echt beter is voor je kindje, dat doen ze niet zomaar