Het klaagtopic ten top

Blijkbaar zijn dit de afspraken in jullie relatie. Met beide eigen geld en daar dus beide geen verantwoording over hoeven af te leggen. Jij vraagt je bij hem af waar al het geld met z'n modale inkomen heen gaat maar ik denk dat hij zich ook afvraagt wat jij met jouw geld gedaan hebt. Voor jou geldt ook: kindjes gaan voor, maar dit had je niet bedacht voordat je zonder geld kwam te zitten. Je schets je situatie niet echt, dus dit is allemaal op basis van eigen invulling op basis van jouw tekst. Ik zou er voor zorgen dat jullie heel snel goede afspraken maken met elkaar zodat jullie elkaar niet met onaangename verrassingen verassen.

Heb je 2 kinderen of 3? Sorry voor m’n harde woorden maar ik knap zo af op zo’n loser.. een vader die niet voor z’n gezin wil zorgen is in mijn ogen geen vent maar een jochie. Geen idee hoe je dit op moet lossen maar wil je heel veel sterkte wensen in je situatie 🥴

Mijn partner heeft volledig transparantie in mijn geldzaken en situatie. Echter ik andersom niet (meer). Dit was voorheen niet zo. Voorheen betaalde mijn partner ook mee aan de huur en elektra en ook dat is niet meer zo. In plaats daarvan geeft ie een maandelijkse bijdrage van €100. Een gesprek hierover aangaan en de zaken op een rij zetten wordt niet voor open gestaan evenals relatie therapie en andere mogelijke oplossingen, wat ik erg lastig vind. Ik praat graag dingen uit en zoek er oplossingen bij. Ter informatie de afgelopen jaren waren verre van de situatie nu. Ik vraag mij vooral ook af waar deze manier van communicatie ineens wegkomt, maar kom er niet uit met een gesprek.

Bedankt!

Hij betaalt niet mee aan de huur, maar woont wel bij jou in? Hij wil niet betalen voor zijn kinderen? Ik zou hier extreem wantrouwig van worden en voor mij zou hier een ultimatum tegenover staan. Praten, openheid van zaken en bijdragen of wieberen.

Whut? Waarom betalen jullie de vaste lasten niet gezamenlijk? 100,- bijdrage? Ik weet jullie exacte situatie niet. Maar dit lijkt me niet eerlijk verdeeld qua financiën.

Heel bijzonder.. niet veel is nog altijd niet niks. Lijkt mij dat eten/voeding voor de kinderen prioriteit zou moeten hebben. Rare instelling van je partner, ook m.b.t. je opmerkingen over het helpen. Met kinderen in huis en een tweeling daarbij op komst, zou ik heel snel met je partner een goed gesprek gaan voeren over de toekomst. Welke afspraken willen jullie met elkaar maken? Zorg dat er inzicht is in de financiën. Als jullie dit gescheiden willen houden, maak dit transparant zodat je van elkaar weet wie wat betaald. Welk deel is vrij te besteden aan eigen zaken als rokerij bijv.? En zorg samen voor een back-up voor noodsituaties als deze.

Ik lees nu je reactie met iets meer info. Als hij niet open staat voor een gesprek of anderzins, zou ik zoals warmtepomp ook aangeeft, een ultimatum stellen.

Ik denk dat ik aardig wat over mij heen laat lopen. Gesprekken die ik voer worden altijd omgedraaid en zo gedetailleerd dat ik het bijna zelf ga geloven. Er wordt dan in een slachtoffer rol gehangen en zo op mij ingepraat in een urenlang gesprek dat ik mij overrompeld en verslagen voel. Alles wat ik zeg wordt op de een of andere manier naar mij teruggebracht. Het is inderdaad niet eerlijk verdeeld en ik neem ook zeker adviezen mee om een gesprek te voeren. Even een algemene vraag gezien ik merk dat ik zo overweldigend raak dat het mij niet meer lukt om tot hem door te dringen. Hebben jullie ook tips hoe ik ‘standvastig’ in mijn gesprek kan overkomen zonder over mijn woorden te struikelen of belangrijke punten te vergeten?

Ja, bedankt! Heb hier zelf nog niet bij stil gestaan. Maar meer vanuit angst denk ik..

Schrijf dingen op! Maak desnoods voor jezelf een agenda met punten die je afwerkt. En om het helemaal duidelijk te maken. Schrijf jullie afspraken/compromissen er tijdens het gesprek bij. Klinkt misschien pietluttig maargoed zo is het duidelijk. Staat het zwart op wit direct als jullie het gezamenlijk bespreken.

Heeft je partner gezag over de kinderen? Dan heeft hij ook een financiële verplichting ze te onderhouden namelijk.

Dit klinkt wel als een enorme rode vlag hoor... Dit is niet hoe jouw partner met jou om zou mogen gaan. Los daarvan, schrijf dingen op in voorbereiding en verzamel bewijs, zodat je dingen fysiek kan laten zien indien nodig. Maak bijvoorbeeld een overzicht van de vaste lasten (en dan ook alles, incl luiers en boodschappen etc), en bereken dan wat jullie elk in een eerlijke situatie zouden bijdragen. Dus als hij meer verdient hij misschien een groter deel, maar andersom ook. Hoe dan ook zal je op meer dan 100 uitkomen voor hem. En als je merkt dat hij je alsnog overrompelt, kan je op dat moment zeggen "sorry, ik merk dat ik het overzicht even kwijt raak, laten we het gesprek even onderbreken, en vanavond verder praten". Dan kan jij je gedachten weer ordenen en nieuwe argumenten op papier zetten.

Klinkt als een gaslighter! 🚩

Met een gaslighter moet je zo min mogelijk in discussie!!!!

Waarom ga je trouwens als dit je situatie is ??

Bedankt, fijn advies! Neem het zeker mee

Ja hij heeft ook gezag, maar hij vind €100 voldoende aangezien ik ook kinderbijslag krijg “speciaal voor de kinderen”

Dit stond al vast en gepland voordat deze situatie zich voordeed

Ik snap sowieso niet waarom je als gezin aparte rekeningen of 'eigen' geld hebt. Wij doen als sinds we samen zijn en dat is inmiddels 11 jaar al het geld wat binnenkomt op 1 hoop en betalen daar gewoon samen alles van. Sparen samen voor vakanties, ons kindje etc en hebben allebei een vast bedrag (bedrag is voor beide evenveel ongeacht wie wat verdient) om uit te geven voor jezelf. Werkt hier in elk geval al jaren top.