Het leed dat schoonmoeder heet

Mijn grootouders hebben nooit op een vaste dag opgepast, alleen bij ziekte en in vakanties bijgesprongen. Heb hier een hele goede band mee gehad! Hoe staat je man hierin? Ik zou het regelmatig niet kan dat jullie overwegen naar een meer structurele re oplossing te kijken.

Het lijkt me dat door jouw persoonlijke band met je schoonmoeder je snel het “slechte” wil zien in haar en je dat ook zal meegeven met je dochter… ze zal zeker geen makkelijk persoon zijn maar het is je dochters oma… Het komt vaak voor dat grootouders voor de geboorte niet zeggen dat ze willen oppassen (kan ervan meespreken: mijn mama ging 4 dagen oppassen, schoonouders zeiden hier zelf niets over) maar daarna ook gewoon verliefd zijn op dat kleintje en alles verandert… grootouders worden vaak gewoon helemaal soft als het om kleinkids gaat. ☺️ maar dat is iets dat ze zelf ook moeten ervaren. Hoe staat je vriend hier tegenover? Persoonlijk zou ik haar wel een evenwaardige kans geven dus bv de grootouders elk een dag in de week of ze eens brengen als je een oppas nodig hebt…

Op welke manier zou ze volgens mij meer interesse kunnen tonen? Ze probeert dat zoals ik het lees op haar manier al door aan te bieden om meer op te passen. Misschien kun je dit bedenken en kan ze daar wat mee. Het is natuurlijk vervelend dat ze soms de oppasdagen afzegd, dan krijg je vast het gevoel dat je niet op haar kunt bouwen. "Gelukkig is het niet op een dag waarop jullie beide werken. Misschien voelt het daarom makkelijker om af te zeggen? Ik snap enigzins wel een klein beetje dat ze jaloers lijkt te zijn op je moeder, maar dat is niet jouw probleem, je moeder is gewoon meer eigen in vertrouwd in dit geval. Zelf zou ik als ik eerlijk mag zijn wensen dat ik beroep zou kunnen doen op mijn moeder, welke ernstig ziek is en mijn schoonouders welke oppassen niet zien zitten, maar daar heb jij niks aan haha😉

Geen belangstelling getoond tijdens de 9 maanden is ook geen belangstelling tonen na de geboorte. Dag zou daar echt heel direct in zijn

Het is jullie kind, en jullie keuzes om bepaalde dingen zo te doen zoals je doet, daar heeft zij zich maar bij neer te leggen. Ik zou het dan ook zo kort en duidelijk houden. Het is niet dat je je kind bij hun weg houd ofzo. Het is jullie leven ☺️

Jeetje, je zit best in een lastig parket! Je wil beleefd blijven, je vertelt uiteraard ook niet zomaar de waarheid (als in dat ze een gemene zeur is 😉 even kort door de bocht) maar snap heel goed dat als het niet goed voelt en de band minimaal is dat je niet te vaak wil laten oppassen. Ik denk toch dat jullie het best iets kunnen zeggen in de zin van; We hebben al tijdens de zwangerschap nagedacht hoe alles in te vullen, hebben het later nog aangepast toen je aangaf te willen oppassen. En we willen niet teveel veranderen verder. Voor ons geeft het rust, voor de kleine ook. En als je haar wat vaker wil zien ben je welkom om op visite te komen als het uitkomt! Zeg erbij dat jullie het fijn vinden dat ze om de week die dinsdag een paar uurtjes oppast 🙂 geeft haar vast een goed gevoel... Bovendien zal het als jullie kleintje wat ouder wordt toch ook wat anders zijn! Meer wakker, je zal wat meer zelf op visite gaan wellicht ("even langs oma fietsen") en dan voelt oma zelf ook meer een band denk ik. Dat is op babyleeftijd toch heel lastig!

Het lijkt me geen gemakkelijke situatie, nee. Even kijken of ik het goed begrijp: Ze wilde zich niet opdringen en heeft daarom niet aangeboden op te passen, aldus je schoonmoeder. Nu wil ze wel oppassen, maar gaat het niet helemaal zoals je had gewenst en gehoopt. En zij ook niet. Het is sowieso goed om samen met je vriend en je beide schoonouders het gesprek aan te gaan en alles eruit te gooien en vooral te spreken vanuit je emotie en wat de gevolgen ervan zijn, wanneer dit aanhoudt. Niet met anderen over je schoonouders hebben, maar daadwerkelijk een gesprek aangaan met henzelf. Nu ben ben ik even de advocaat van de duivel: ik proef uit je verhaal dat jezelf ook je eigen moeder belangrijker vindt dan je schoonmoeder. Besef wel dat jij je moeder al je hele leven kent en dat is logischer dat je haar meer vertrouwt en misschien ben je van haar meer gewend en accepteer je meer, juist omdat je haar niet anders kent. Echter, ik vind het naar voor je vriend dat hij er tussenin zit. Immers, hij kan datzelfde argument inbrengen als jij. En dit zie ik al te vaak terug op alle fora. Ik vind het ook lastig om een uitspraak te doen wanneer ik slechts één kant van het verhaal ken. Zelf heb ik een schoonmoeder die een totaal ander persoon is. Ik ben beter met m’n schoonvader. Echter, ik realiseer me altijd wat voor een geweldige taak ze hebben volbracht met de opvoeding van mijn vriend en hun andere kinderen. Het zijn stuk voor stuk leuke volwassenen geworden. Dat is iets wat ik enorm waardeer in mijn schoonouders en waarvoor ik bewondering heb. Mocht alles goed zijn en mochten we een kleintje krijgen, zou ik ze zeker de ruimte geven om m’n kind op te voeden. Wellicht gebeurt dat niet op mijn manier, maar ik weet zeker dat het uit een goed hart komt. Dat is misschien wat je ook kunt meenemen: het komt allemaal misschien lomp over wat je schoonmoeder zegt, maar haar intentie om meer tijd door te brengen, komt wel uit liefde. Ik zie er niet zo snel jaloezie in (omdat ik jaloezie niet erg goed begrijp ook misschien). Overigens ben ik het niet eens met wat hier eerder is gezegd dat wanneer je tijdens de zwangerschap geen interesse hebt getoond, je erna ook niet welkom bent. Dat kun je zo niet zeggen, zonder dat je eerst weet hoe en waarom die persoon dat heeft gedaan. En als je schoonmoeder er geen goede reden voor heeft en nu wel interesse toont: hoe mooi is dat. Dat zo’n kleintje de kracht heeft om mensen te verbinden. Geniet ervan dat ze nu wel aandacht heeft voor je dochter, maar ga niet doen alsof alles koek en ei is, voordat je het gesprek bent aangegaan. Dan pas kun je een goed besluit nemen, lijkt me. Sorry, als m’n reactie je niet aanstaat, maar ik vind dat mensen snel elkaar naar de mond praten en daar heb je dus niets aan. Als je daadwerkelijk een oplossing wilt voor jezelf, je dochter en je man (erg belangrijk), dan moet je een gesprek aangaan. Veel succes!

Ik denk dat het voornamelijk jaloezie is. Mijn moeder had er ook last van en heeft dit eerlijk gezegd. Jaloezie is natuurlijk een heel vervelend gevoel! En kan je rare dingen gaan doen. Hier passen ouders 1 dag in de 2 weken op. Maar zij komen ook gewoon op visite. En tsja de baby slaapt ook onwijs vaak, dat zijn babys. Maar ik zie dat je dochter 5 maanden is dus dan heeft ze al een aardig ritme denk ik? Met een beetje interesse zou oma het ritme ook moeten weten? Hier komen de oma's bijvoorbeeld altijd rond de flestijd want dan weten ze sowieso dat hij eventjes wakker is. Doordat je band al niet helemaal geweldig is kan je dit er gewoon niet bij hebben. Logisch ook! Denk soms wat als mijn moeder dit zou doen? Zou ik dan ook zo reageren? Succes en hopelijk komen jullie er samen uit 😘

Niks gelezen maar je topic titel is hilarisch

Ik vind haar reden om het niet zelf voor te stellen eigenlijk heel plausibel: ze wilde zich niet opdringen. Ik snap heel goed dat, als ze dan na de geboorte hoort dat de andere oma op gaat passen dat zij dat ook wilt. Als ik het verhaal zo lees begrijp ik ook dat je schoonmoeder jaloers is op jouw moeder, je vindt een ochtend (waarop ze niet eens alleen is met de baby) in de twee weken al te veel terwijl je haar elke week één hele dag alleen bij jouw moeder laat en dan ook nog extra. Dit is waarschijnlijk niet wat je wilt horen maar omdat jij je schoonmoeder niet zo mag stel je haar als oma inderdaad achter. Ik als moeder van een zoon zijnde hoop ook niet dat als ik ooit een schoondochter en een kleinkind krijg dit hetzelfde gaat zijn omdat mijn schoondochter haar moeder beter kent en fijner vindt.

Ik snap je verhaal maar aan de andere kant jou schoonmoeder is wel je vriends moeder. Is hij het helemaal met je eens of zegt hij van goh het is wel mijn moeder? Ik heb een schoonmoeder die zich echt letterlijk overal mee bemoeit en onze dochter is nog niet eens geboren. - heb je hier rekening mee gehouden. -let je hier wel op - ja ik heb vakantie genomen in de weken dat je bent uitgerekend 😱. Etc etc etc... Een schoonmoeder die zich ermee bemoeid en interesse toont is ook echt niet altijd leuk. Ik en mijn man hebben haar aangeven dat ik me eigen moeder heb en dat ik daar meer naartoe zal gaan voor vragen etc omdat dat meer eigen is. Ze zegt het wel te begrijpen maar er iets mee doen is wat anders lijkt het wel 🙄. Mijn schoonmoeder gaat niet oppassen want die moet 5 dagen werken. Daarnaast zegt ze wel ja als IK een dag vrij ben en met mijn kleinkinderen een dag of weekend weg wil kom ik ze gewoon halen 🤨. Haha kom eerst maar eens langs deze moeder dan zullen we wel zien wie jij meeneem waarschijnlijk alleen je tas met spullen. Ik snap het het is voor jou je schoonmoeder maar voor je vriend wel zijn moeder. Zo is het anders om ook, daarnaast snap ik heel goed dat jij meer naar je moeder trekt. Dit is waarschijnlijk vrouw eigen. Maar dit kan voor je vriend ook minder leuk zijn en soms kan niet alles de kant op die jij leuk vindt hoe lastig dat ook is. Ook vindt ik dat je schoonmoeder echt wel vaker langs kan komen om een band met jullie kleintje op te bouwen. Of de kleine nu slaap op niet en wat is tegenwoordig de moeite om even te bellen of te appen. Je schoonmoeder kan altijd vragen komt het uit als ik langs komt en is de kleine wakker? Probeer samen een weg te vinden en het zal niet makkelijk zijn. Maar ergens moet het lukken!

Ik snap het ergens wel. De rol van ‘de schoonmoeder’ is in vele gevallen ook anders eens er een baby is. Ze voelen zich vaak aan de zijlijn staan doordat de band tussen moeder en dochter in veel gevallen anders is. Zeker als je net zelf een kind hebt gekregen, is in de meeste gevallen de kans veel groter dat je als vrouw je eigen moeder veel meer gaat betrekken bij alles, want het is nu eenmaal je moeder. Over het algemeen heb ik al gemerkt dat de partner daar vaak anders mee omgaat. Mijn lief zal zelden zijn moeder bellen als het gaat om een hulpvraag omdat dat haast een ‘rol’ lijkt te zijn die is weggelegd voor mijn mama. Omdat ik dan weer haar hulp vanuit mijn ‘moeder zijn’ van in het begin inschakelde. Dat komt wel vaker voor in gezinnen waar de zoon zelf vader wordt. De dynamiek is anders tussen moeder en zoon. Uiteraard is dat niet overal zo, maar ik hoor en zie dat toch geregeld... Het komt op mij niet echt over alsof je schoonmoeder een gemene vrouw is. Iedereen heeft zo zijn kanten, en voor jou zijn die mogelijks uitvergroot omdat het niet je eigen moeder is en je een andere band hebt met haar. Maar ik zou haar toch wel oprecht een kans geven. En over de regeling nog eens samenzitten en bespreken wat nu eigenlijk de verwachtingen van beiden zijn.

Allereerst zou ik oppassen met het afsnoepen van papa/mamadag. Die dagen met je kindje alleen zijn belangrijker dan een opa/omadag als je 4 dagen per week werkt. Zelf laat ik mijn ouders 1x per week oppassen en soms blijft ze slapen. Daarnaast vragen ze vaak of ze even langs mogen komen, maar gaan dan ook weer na een uurtje om ons het weekend verder te gunnen. Schoonouders zijn schatten van mensen maar wonen op 2,5 uur rijden (waardoor ik jou dilemma gelukkig niet heb). Als ze dichterbij woonden zou ik waarschijnlijk beide oma's een dag om de week geven, want ik vind papa en mamadag en 2x kdv ook heel belangrijk. Dit overigens los van of je met opa/oma om kunt gaan, want ze zijn opa/oma en hebben blijkbaar iets goed gedaan met hun kind. Als een dag in de week te weinig voor ze is, kun je bijv. op een vaste dag videobellen en kunnen ze vaker vragen of ze even (met de nadruk op even) mogen langskomen. Voor de kinderen is het belangrijker dat ze hen vaak zien dan dat ze hen een keer per week lang zien. Uiteindelijk is de week voor sommigen gewoon een dag te kort om iedereen voldoende tijd met dat heerlijke wezentje te geven😁

Ik snap je verhaal wel. Hier is het ook elke keer wat met mijn schoonmoeder. Totaal geen interesse in de zwangerschap en stellig zijn in het absoluut niet willen oppassen. Duidelijk! Mijn moeder past wel graag op, zo ook op de kleintjes van mijn broer. Dus dat werd geregeld. Achteraf is ook mijn schoonmoeder kennelijk jaloers en wilde ze opeens ook oppassen. Nu werk ik wisselend in de zorg en hebben het nu zo geregeld dat als mijn man en ik overdag werken, ze bij mijn moeder is en als ik middag/avonddienst heb, ze bij mijn schoonmoeder is. Eerlijk is eerlijk, ik ben zelf degene die zich eroverheen heeft gezet. Ik vond het best lastig, maar ik wilde niet dat er ruzie zou zijn rondom de baby.

Ik snap wel wat je bedoeld. Mijn moeder is gastouder, logisch dat ons kindje straks daar heen gaat. En mocht mijn schoonmoeder het leuk vinden, zou ze ook best een keer mogen oppassen. Ze is ook enorm betrokken bij mijn zwangerschap. Mijn schoonouders zijn gescheiden en mijn schoonvader is hertrouwd. Hij en zijn nieuwe vrouw tonen ook echt 0,0 interesse in de zwangerschap. Stuur zelf maar een keer fotootje, voelt soms een beetje als een verplichting. Ze komen ook nooit bij ons langs, we moeten altijd daarheen. Zou het ook geen fijn idee om ons kindje straks daar alleen achter te laten..

Ik vind wel dat je je schoonmoeder in ieder geval dezelfde kans moet geven als je moeder qua oppas. Hebben jullie maar 1 dag in de week oppas nodig? Of gaat ze daarnaast nog naar een gastouder /kdv? Dan zou ik haar daar een dag minder heen laten gaan en je schoonmoeder die dag geven. Of allebei de oma's 1 dag om de week laten oppassen. Mijn moeder heeft ook meteen aangeboden dat ze graag wilde oppassen, mijn schoonmoeder niet. Dus bij ons hetzelfde verhaal als de kleine er straks is. Mocht mijn schoonmoeder dan ineens aanbieden ook te willen oppassen, waar ik niet vanuit ga, dan krijgt zij ook gewoon die kans. Wel op voorwaarde natuurlijk dat je ervan op aan kunt, dus bij afzeggen op het laatste moment is het snel over. Logisch dat je zelf closer bent met je eigen moeder, maar dat betekent niet dat zij meer 'recht' heeft op jullie kind. Beide zijn net zo goed oma.

Misschien een stomme vraag. Waarom is het logisch dat je kindje daar heen gaat? Hier schoonmoeder die gewerkt heeft op kinderdagverblijf en nu peuterjuf. Maar daardoor niet 'beter' dan de andere ook bewust gekozen om niet bij haar neer te zetten op de groep ook al is dat dichterbij.

Ik vind dat het oppassen geen 'recht' is... hier gaan jullie zelf over. Hoe moeilijk het ook is, als je geen goede band met je schoonmoeder hebt dan zou ik ook geen behoefte hebben om haar vaker te laten oppassen, zeker omdat je man gewoon thuis is én ze er laks mee omgaat én ze veel zeurt 😅 Ook dat ze aangeeft dat het niet leuk is dat je kindje zoveel slaapt vind ik nogal bijzonder... 😶 hoe je het hebt geschreven lijkt het alsof ze een soort van meer oppastijd wil afdwingen bij jullie, maar wie wordt daar dan eigenlijk beter van en wil je wel op die manier met elkaar omgaan?

Voelde voor ons gewoon goed, ook omdat wij allebei tot laat werken. Vind het een fijner idee dat ze dan gewoon lekker bij oma is. En ik zeg ook zeker niet dat het beter is hoor😊,was voor ons eigenlijk meteen duidelijk dat ze naar mijn moeder zou gaan.

Ze zijn mag blij zijn dat ze uberhaupt mag oppassen. En een band opbouwen met het kind? Dat ze eerst maar een goede band met de mama opbouwd dan alles draait om de basis toch? Ik was er zo klaar mee geweest ze wil iets van jullie dus heeft ze zich aan te passen het lijkt wel de omgekeerde wereld zo. En als ze wat anders wil als wat er is neemt ze dat toch lekker zelf mee ik neem aan dat ze volwassen is 🤔? Kinderachtig gedrag zo Zie je altijd als er een kleine is krijgen ze moeder gevoelens terug en moet het opeens zoals een ander het wil en iedereen heeft wel iets te vinden of aan te merken.