hoe ervaren jullie het ouderschap?

Oh! Dit vind ik een goed topic, je zet de eerlijke toon al. Ik doe mee.. ik houd ZOVEEL van mijn jongste dochter, absurd gewoon. De mooie momenten en herinneringen maken het leven zóveel rijker! Maar. Het is ook echt heel zwaar. Een gezonde balans vinden in het geheel. Jijzelf, jij als moeder, jij en je kind, het gezin, je relatie, je vrienden. Het voelt als onmogelijk om alles goed te houden. Als je in het een meer tijd in stopt, lijdt iets anders eronder. Ik ben nu zwanger van de tweede, 28w. Het begint dichtbij te komen. En eerlijk gezegd overheersen de zorgen, hoe gaan we dit doen?, best vaak de romantische gevoelens van yes een nieuw kindje. Want ik weet al waar we aan beginnen. Ongetwijfeld is die onvoorwaardelijke liefde er meteen als de nieuwe baby er is, maar voor nu, na een nacht met 3u slaap, poeh. 🙈

Nu al weten dat het 90%zwaar is en 10% genieten. Heftig hoor. Dag is nog niet half weg. Elke dag is een feestje, zwaar met een peuter en 32 weken zwanger. Jah maar dat ligt meer aan mijn eigen lichamelijke ongemakken. Als ze nu al druk zijn zou ik zeggen. Jassen aan het lekker buiten laten razen. Straks lekker lunchen met zijn allen gezellig aan tafel. Ik ben zo'n loeder die heel even netflix aanzet 3 kwartier na het eten. Zodat mama ook even tot bedaren kan komen. Daarna word er nog een activiteit gedaan en rond 15:00 met zijn allen thee. Daarna kan er zelf gespeeld worden, binnen of buiten in de tuin achter. Schuift kindje aan bij het aanrecht omdat het gek is op koken. Vanmorgen alleen stof gezogen, wasmachine aangezet en aanrecht schoon gepoetst, morgen is er weer een dag. Lekker relax in ee chaos.

Heel zwaar op dit moment slapeloze nachten etc

Die procenten zijn mijn gevoel op dit moment 😊 kan uiteraard nog veranderen, na een slapeloze nacht (de zoveelste in het rijtje) opstaan met geruzie tussen de kleuters, is niet zo bevorderend voor mijn gemoed. Maar; wil zeker niet zeggen dat we gaan binnenblijven, integendeel. Straks gaan we op pad, meestal gaat het beter als we en uitje doen. Leuke verdeling, je hebt gelijk om het relax te doen

Ik hou extreem veel van mijn zoon en ook van de 2e die onderweg is maar ik verlang wekelijks, soms dagelijks wel naar ons leven met z’n 2. We hadden het zó fijn. Toch weet ik dat we de juiste keus hebben gemaakt en zou niet anders willen maar hij slaapt 1x in de 2 weken bij oma zodat we die verlangens soms nog even werkelijk kunnen maken.

Heel herkenbaar inderdaad dat gevoel! Dat onbezorgde, spontaan dingen kunnen doen, niet hoeven na te denken, niet op tijden enzo te letten

Hier is het vandaag ook een zware dag.. Zwanger 26 weken van onze 2e. Mn man snurkt als een malle dus die heeft een speciaal Bitje voor zijn Apneu. Moet hij die wel in doen! Een dochter van 2.5 die vanmorgen al weer heel enthousiast mijn aandacht vraagt. Niet wakker worden van je kind maar van je man omdat hij snurkt.. pff.. Morgen hoop ik een betere dag..

Ik hou overigens enorm veel van mn man hoor! En hij was het oprecht vergeten deze nacht.... kan gebeuren natuurlijk maar de gevolgen zijn voor mij zo groot

Wat herkenbaar. Ik hou ZOVEEL van mijn dochter en tegelijkertijd vind ik het ouderschap heel erg zwaar. Ze is 5 maanden, slaapt ‘s nachts slecht, je moet haar eigenlijk de hele dag bezighouden en slaapt echt nog niet altijd in haar eigen bed (meestal maar dutjes van 30/45 minuten). Het zal ooit wel anders worden, maar ik snap niet zo goed hoe mensen dit doen om eerlijk te zijn. Hoe ben je een leuke ouder en kan je iets voor jezelf doen? Al is het maar even een hoofdstuk uit een boek lezen. En dan de schuldgevoelens over deze gevoelens, ughhhh…

We zouden niet oordelen over elkaar in dit topic toch? Iedereen z'n gevoel is anders en mag er zijn.

Ik vind het ouderschap heel mooi, dol op mijn zoontje !!! Maar man wat ben ik soms moe en verlang ik naar een nachtje ononderbroken slaap, dagje niksen of lekker op stap met vriendinnen zoals vroeger. En dan is dit pas nummer 1 en hoop ik ooit nog op nr 2... hoe ga ik dit doen haha!

Ik vind 1 kind al pittig. Maar ik vind het wel makkelijker worden. Dat is wel van een aantal factoren afhankelijk.

Ik vind het heeeerlijk. Dochter is nu 4 maanden en ze krijgt steeds meer een persoonlijkheid. Soms moet ik gewoon spontaan janken omdat ik zo verliefd op haar ben. En tuurlijk is het zwaar met al 4 maanden geen nacht doorslapen, weer werken, huishouden en sociaal leven. Maar ik ben zo gek op haar! Ben benieuwd wat ons allemaal nog te wachten staat en dat zal genoeg zijn maar tot nu toe een erg gelukkige mama hier!

Mooi gezegd. Ik heb ook dat ik mij verheug op de volgende dag. Dat wij haar uit bed halen en dat ze zo enthousiast en blij is. Dan vragen wij haar. Heb je lekker geslapen lieffie. Dan is het schaterlachen en armpjes strekken.

Overdag? Geweldig! Doen super veel leuke dingen, mevrouw is 90% vd tijd super vrolijk en makkelijk. Dus overdag vaak echt intens genieten en de liefde die ik dan dagelijks voel is zo bijzonder! Maar.dat.slapen……. Ik heb haat aan de avonden en nachten al bijna 2 jaar en het gaat echt opbreken..

Ook zoiets typisch.. ik vind mijn ervaringen als moeder vaak heel tegenstrijdig. Zo kan ik bijvoorbeeld enorm verlangen naar een nachtje weg, ben ik weg, zit ik vervolgens foto’s op m’n telefoon te kijken van m’n kind omdat ik haar mis. Of, borstvoeding geven en een maand niet meer dan 2u aan een stuk slapen, maar tegelijkertijd dat per se willen doen voor je kind. Best verwarrend hoe er soms twee gevoelens tegelijkertijd zijn.

Ik geniet er enorm van. Had niet verwacht dat het me zo goed zou passen en ben echt heel gelukkig sinds ons kindje er is.

Ik ervaar het ouderschap als steeds leuker wordend. Baby’s zijn schattig maar vond die periode erg zwaar. Hoe meer hij kan hoe leuker ik het vind. Toch wou ik veel zelf doen en kon ik moeilijk dingen los laten. Ik zie het wel als een 24/7 taak en zwaarder dan ik dacht. Toch wil ik een tweede maar of het verstandig is pfff wat kunnen je hart en je hoofd tegenstrijdig zijn

Ik heb precies hetzelfde 😂👍🤭

Ik vind het erg zwaar, maar heel leuk. Zwaar omdat ik het eenzaam vind, ik mis de spontane uitstapjes die partner wel nog kan doen. Ik vind borstvoeding geven zwaar, maar ook geweldig. Ik vind het zwaar dat baby altijd wakker is als ik echt even moet slapen overdag. Slaapt altijd op de verkeerde momenten haha. Een tweede kindje kan ik ook nog niet inbeelden. Hoe dan?! Of werken?? Ik ben blij met 6 maanden verlof. Maar mijn kind is nog geen twee maanden, het wordt vast makkelijker