Als kersverse mama worden we al vaak vergeten door in eerste plaats, onszelf... herkenbaar?
Hoe voelen jullie zich als kersverse mama?
Zijn al jullie wondjes goed genezen, niet te moe, hoe pakken jullie dergelijke gevoelens en lichamelijke klachten aan?
Ikzelf ben trotse mama van Anna, zij is op 01/05 geboren. Ikzelf had 2 knipjes en was ingescheurd.
Ons meisje is ook met een vacuümpompje geboren.
Op zich vind ik dat ik wel goed herstel maar soms teveel hooi op men vork neem waardoor ik er nu de gevolgen van draag... ik dacht ‘ kindje eruit, mama kan weer alles zoals voorheen 😅🙈’ vergeten dat de nachten ietwat korter zijn 😅.. je net een kleintje 9’maand gedragen hebt + van datzelfde kindje bevallen bent 😅.
Alles is wat flubbie, buik .. billen.. armen... ik was 20 kg aangekomen, wel al 10 kg kwijt zonder iets te doen...
en emotioneel moet alles nog op zen plek komen. Ik merk oa enorm jalours te zijn als ik een zwangere vrouw zie 🤭😅.
Hoe ervaren jullie jullie herstel?