Hoe lang niet werken bij postnatale depressie

mijn postnatale depressie heeft zonder medicijnen ruim 10 maanden geduurd. de angststoornis die ik erdoor had wat langer maar het echte depressieve was na 10 maanden ongeveer weg. ik heb toen vooral veel gerust, veel gepraat en veel geslapen.

In augustus bevallen, in december gediagnosticeerd en ergens in mei heeeeeeel langzaam weer wat werkzaamheden opgepakt. Eigenlijk in juli weer volledig aan de slag. Mijn pnd was hormonaal en mede veroorzaakt door omstandigheden (2x ziekenhuisopname na bevalling, waarvan één met extreem veel pijn, maar ook corona en huilbaby deden me geen goed). Ik ben heel snel weer hersteld, hoewel ik moet zeggen dat het me wel volledig veranderd heeft. Ik ben nog altijd enorm op m'n hoede en ik ben ook nog steeds in behandeling. Nu is mijn verleden ook wel extreem heftig, dus daar krijg ik nu ook hulp voor. Alles wordt direct goed aangepakt. 😁 Ik wil je vooral aanraden om je eigen pad te volgen. En staar je niet blind op een paar weken of maanden uit de running zijn. Op een mensenleven is het niets en dit soort dingen hebben echt tijd nodig. Je kunt het nu goed aanpakken voor jezelf. Gun jezelf dat en gun jezelf daarbij ook de tijd hiervoor. Heel veel sterkte sowieso. Ik weet waar je doorheen gaat en ik weet dus ook dat je niet alleen bent. ❤️

Klopt trouwens niet wat ik zeg.. Ik ben eind oktober gediagnosticeerd. Niet pas in december. December liep ik bij de bedrijfsarts, omdat mijn verlof bijna afgelopen was. Op aandringen van de psych eerlijk geweest en aangegeven dat het echt niet verstandig was om te werken. Daar waren ze het volledig mee eens, gelukkig.

Ik zit er nu middenin.. 5 december zou me laatste verlof dag zijn maar zit dus vanaf dan in de ziektewet. Ik slik antidepressiva en zit bij een psycholoog..

ik hoop dat je er snel helemaal doorheen bent♡

Hier hetzelfde ik zou 10 dec weer begonnen zijn.

Dankjewel voor je bericht

Zeker snel hersteld. Mijn depressie is ook hormonaal aangestuurd. Ik heb binnenkort een gesprek op mijn werk en zie er zo tegen op. Ben er nog helemaal niet aan toe om te werken, al is het bv maar voor 2 uurtjes. Ik ben nu 20 weken terug bevallen

Ik slik ook ad, en antipsychotica voor de nachten Ik ben niet in de war of psychotisch, maar zo ben ik wat rustiger en slaap ik beter

Veel sterkte !

Het is niet officieel vastgesteld maar er is bij mij een verdenking op pnd. Heb nu een paar ‘goede dagen’ gehad waarvan ik het huis weer uit ga.. alleen weet ik dat ik mezelf tegenkom zoals vandaag. Ik zit nu aansluitend aan mn verlof + opgenomen vakantie voor de tweede week thuis. Het ene moment bedenk ik me dat ik wat werk weer wil opbouwen (thuiszorg) maar het andere moment wil ik echt mn cliënten niet onder ogen komen voor de gebruikelijke koetje kalfje praat. Geen idee of ik nou wel of niet moet gaan werken ..

Wat waren bij jullie de symptomen?

Bij mij heeft het totaal een jaar geduurtvoor ik eeer volledig aan het werk was. Denk na ca half jaar gaan opbouwen (begonnen met 2 dagen 3 uur en echt heel langzaam verder) maar ook met ups en downs. Dus stapjes naar voren en soms terug. Bij iedereen isbhet anders. Ik wilde wel maar was gewoon niet in staat te functioneren (privé en werk).

Mijn vriendin denkt dat er dan ook een melding komt bij een instantie , die dan gaan kijken of ze wel goed voor haar kinderen zorgt enz, als zij depri is en durft daarom geen stappen te ondernemen. Is dit zo? Ik heb haar al gezegd dat ze naar de huisarts moet gaan maar ze is bang

Nee, alleen maar complimenten gekregen dat ik een goede moeder was dat ik hulp zocht. Bij mij weet zowel de huisarts, consultatiebureau en kinderarts het. Vond het fijn, dan kunnen zij hier ook rekening mee houden. Melding naar instanties zijn er alleen als ze denken dat we gevaar voor kind is. Maar dat is niet zomaar. Ik was niet altijd in staat altijd goed voor onze dochter te zorgen. Maar dit was ook geen probleem want we hadden een goed sociaal vangnet (man, ouders etc). Dit vragen ze ook om te helpen. Anders zouden we ook bijv extra (huishoudelijk en opvang) hulp kunnen krijgen vanuit gemeente. Bij hevige depressie/psychose kan ook opname op pop-poli een optie zijn. Daar wordt je samen met je kindje opgenomen.

In mijn geval, kort samengevat"): - veel schuldgevoel richting kindje - geen moeder gevoelens, slechte moeder voelen - helemaal leeg maar voelen alsof mijn hoofd vol zat alsof die ontplofte - niet in staat te functioneren (bijv kop thee zetten was al een hele opgave) -huilen, en alleen maar dieper in dal komen - niks aan kunnen, bijv afspraak die werd verplaatst door dokter dan was ik in paniek

Dankjewel voor je uitleg . Op internet lees je erg veel verschillende dingen

Bedankt voor je duidelijke uitleg. Ik heb het naar haar door gestuurd. Hopelijk durft ze nu wel een stap te zetten vind het zo sneu voor haar. Help haar veel

Daar hoef je echt niet bang voor te zijn. Depressie alleen is geen reden om jeugdzorg ofzo in te lichten. Ik heb van de huisarts enzo ook alleen maar lieve behulpzame reacties gehad en hulp gekregen zodat ik de goede zorg kreeg. Bij mij weet het cb het ook. Er veel over praten is voor mij ook prettig geweest voor mijn verwerking. Was een drempel maar was blij dat ik die genomen heb.

Bij mij is dit echt precies hetzelfde, alleen kan ik nog een soort van functioneren. Ben wel heel traag en dood op maar ik doe wel veel nog (vraag me niet hoe maar k doe het). En voel ik er ook nog eens een walging naar mezelf erbij. Kan mn lijf niet meer aanzien zonder me echt heel rot te voelen. En prikkels, kan amper prikkels aan..