Hoe voelt het om moeder te zijn?

Als de grootste verantwoordelijkheid die je ooit zult hebben... dit brengt veel moois, maar tegelijkertijd heb je ook altijd bepaalde angsten dat er iets met je kind, jouzelf of je partner gebeurt.

Vermoeiend, een achtbaan aan emoties, slaap tekort, angsten en zorgen... maar de liefde die je voelt voor dat kleine schepsel overwint alles. Het is zo mooi en wonderbaarlijk hoe zoiets klein groeit en zoveel leert op zo'n korte tijd. Het blijft het grootste wonder dat er is en ook al ben ik soms stik kapot of heb ik een slechte dag, als mijn klein mannetje naar me lacht of weer vrolijk aan het spelen is dan denk ik dat heb ik toch maar goed gedaan. Ik zie hem zo graag ❤

Het moederschap voelt voor mij heel naturel en geeft mijn leven betekenis. Alsof het nooit anders was. Ik vind heel veel dingen in het leven moeilijk en loop er vaak op vast (werk, huishouden, relaties,…), maar voor onze zoon zorgen en opvoeden is volledig vanuit instinct. Ik doe het met buik, hoofd en hart en het voelt daardoor als het ‘makkelijkste’ dat ik ooit in mijn leven heb gedaan omdat het helemaal vanuit mezelf komt en niet voelt als een opgave. En dat meen ik oprecht. Ik heb er een jaar over moeten nadenken en de keuze om voor een kind te gaan was een rationele keuze, maar heb er nog geen seconde spijt van gehad. Ik geniet oprecht van het feit dat wij zo’n heerlijke kerel in huis hebben én dat ik iets heb gevonden in mijn leven dat voor een keer niet voelt alsof ik er niet voor gemaakt ben.

Zo was het voor mij ook. Een overweldigende drang om dat kleine wezentje te beschermen tegen de wereld. Waardoor je heel alert bent enoveral gevaar ziet. Maar ook overweldigende liefde en bijna een 'high' van oxytoxine als je je kleintje vast hebt

Geweldig, doodeng, doodvermoeiend, als de mooiste taak van het leven, intens liefdevol, prachtig, zwaar en heerlijk. Dat allemaal tegelijk. Wat ik voor mijn dochter voel (en straks ongetwijfeld voor de 2e) is met geen pen te beschrijven. Zo'n intense liefde. Je geniet van de kleinste dingen die je kind doet en kan hem of haar 5 seconden later weer achter het behang plakken. Ik merk dat ik het moeilijk vind om te omschrijven. Dit is in mijn ogen echt een gevalletje van; je weet het pas als je het meemaakt.

10 keer zwaarder en 10 keer mooier dan je je ooit kunt voorstellen.

Precies zoals verwacht 😊 Had de start niet zo bedacht, zes weken te vroeg geboren, 5 weken ziekenhuis... Wat ik lastig vind, is omgaan met huiluur in stereo (tweeling). En zoon huilt sowieso vrij veel zonder duidelijk aanwijsbare reden. Neonatoloog vermoedt door vroeggeboorte. Dat vind ik vooral voor hem zwaar, hij heeft niet een heel makkelijk leven tot nu toe. En vooraf had ik me niet zo gerealiseerd dat ik het zou missen om met iemand te kunnen delen hoe bijzonder leuk ze zijn. (Heb geen partner.)

Mooier dan ik me ooit kon voorstellen en nóg leuker dan ik had gehoopt 💜

Het mooiste cadeau ooit! Heel vermoeiend, onzeker makend maar zoooo mooi!

Het is nog steeds onwerkelijk dat ik mama ben. Maar wel mama van het mooiste en liefste meisje ooit! Ik voel me ongelooflijk blij en warm als ik naar haar kijk. Ik zal niet liegen dat het ook heel erg intens en zwaar kan zijn, maar het is het allemaal dubbel en dwars waard.🥰

Mijn dochter is nu 19 maanden. Ze heeft een moeilijke start gehad en dat was heel zwaar. Voor alles erom heen met mijn man die niet veel deed en ik mijn niet gesteund voelde en de hormonen en emoties was het heel zwaar. Zeker toen in weer moest werken kreeg in een depressie. Daar ben ik moet goede hulp uitgekomen en gaat het nu goed. Eigenlijk sinds mijn dochter kan lopen kan ik zo veel meer genieten. Natuurlijk is het nog steeds zwaar. Zeker nu ze in een fase zit dat ze niet luistert enzo. Maar ik geniet nu zo veel van haar.

Beste gevoel ooit van de hele wereld.

Moeder zijn is een heel mooi iets! Wat ik me ook totaal niet kon voorstellen voordat ik onze dochter had. Elke lach die ik nu terug krijg van onze dochter, ik smelt 😍. Maar aan de andere kant is het ook heel zwaar. Het huishouden gaat door, je moet heel de dag voor je kind zorgen, als ze huilt (vooral toen ze net geboren was) wist ik niet wat ik moest doen. Emoties gaan en staan wanneer ze willen, ik ben nu ook echt altijd bang dat er wat erg gebeurd. In het begin vond ik het moeder zijn echt niet leuk, ik had alleen maar het gevoel dat ik er voor haar moest zijn elke minuut van de dag en ik moest alleen maar zorgen. Nu kan ik het wat los laten en haar ook gewoon ff rustig laten spelen in de box. Het heeft bij mij echt een aantal weken geduurd totdat ik een beetje een ritme met haar kreeg en nu kan ik echt niet meer zonder haar, ze is zooo lief en je krijgt er zoveel voor terug!! 😍

De allergrootste verandwoorlijkheid die je maar kan hebben dag en nacht ben je er voor je kind het is zo mooi! Maar ook zo zwaar . Maar wij mamas die kunnen dit ❤️

Heb je 2 uur? Echt vanalles door elkaar, vind ik. Het is vermoeiend maar het verwarmt je hele hart, het is lachen en gieren maar soms ook huilen. Het is weinig slapen. En veel piekeren. Doe ik het wel goed? Is hij/zij gelukkig? Ben ik een goeie mama? Maar het is heel bijzonder ♥️

Mooi, intens, zwaar, eng, liefdevol, vermoeiend, prachtig, gek-makend, heerlijk, spannend, onwerkelijk en dit alles 100x op een dag. Wat doet het moeder worden veel met je… het is bijna niet uit te leggen in woorden. Ik had geen roze wolk en instant verliefd gevoel of echt moedergevoel, dat is hier langzaamaan gegroeid en nu met 7 maanden is ze m’n wereld en doe ik alles voor haar en zou ik als het nodig was alles opgeven als zij daar beter van zou worden. Vrij intens gevoel, maar ook heel mooi. Wat ik van te voren ook echt had willen horen en wat me veel tranen zou hebben gescheeld: je hoeft niet van elke seconde te genieten om een goede moeder te zijn.

Het mooiste aan het gevoel vind ik dat ik me nog nooit zo verbonden heb gevoeld met iemand.

Eigenlijk precies dit! Wat verwoord je dit mooi. Ik weet nog hoe ik zei, maanden naar zijn geboorte: ik weet nu eindelijk wat al heel mijn leven een vraagteken was, ik weet nu eindelijk wat mijn doel was. Moeder zijn.

Het voelt voor mij echt als rijkdom en het mooiste wat er is. Niets is belangrijker op de wereld dan je kleine (en mijn vriend, ons gezin). Verder voelt het ook als het meest kwetsbare wat ik heb.

Ik kan het 't beste omschrijven als dat je je hart buiten je draagt. Zo mooi en puur, maar ook heel kwetsbaar en eng. De liefde voor mijn dochter is zo intens dat het soms voelt alsof ik implodeer van liefde. Moederschap voor mij is echt allesomvattend en heeft mij nu al meer geleerd dan mijn jarenlange spirituele zoektocht heeft gedaan. Ik vind het net zo prachtig als dat het confronterend en moeilijk is. Het drijft me soms tot waanzin, doet me regelmatig emotioneel en/of fysiek instorten, maar tegelijkertijd voel ik mij gelukkiger dan ooit ❤️