Hond voorbereiden op komst van baby

Ik begrijp je zorgen, heb ze zelf ook. Wij hebben ook een buitenlandse hond geadopteerd (nu bijna 5 jaar geleden) en kinderen heeft ze nooit echt leuk gevonden. In het begin bang, later gelukkig een stuk minder en laat zich nu ook aaien, mits de kinderen zich wel rustig gedragen. Gelukkig is zij meer van het negeren als ze het niet leuk vindt maar toch, ik weet niet hoe ze zich zal gedragen als er ineens een baby in huis komt. Wat wij in ieder geval hebben gedaan: Bench aangeschaft om te oefenen dat ze zich dat prettig in voelt. Tegen de tijd dat de baby gaat kruipen/lopen en zij daar ongemakkelijk van wordt, kunnen we ze in ieder geval veilig gescheiden houden. De box al vrij vroeg in mijn zwangerschap in de kamer geplaatst. Op die manier is ze al gewend aan een nieuwe inrichting ipv dat er in 1 keer veel veranderingen in huis komen (naast interieur dan dus ook vrij snel de baby). Verder zijn wij van plan om onze hond gewoon relaxed bij de baby te laten/kijken/snuffelen. Niet panisch weg houden, haar gewoon haar wandelingen te geven zoals we dat nu ook doen, gaat aandacht te geven zoals ze dat nu ook krijgt, ook consequente regels te hanteren voor zowel baby als hond (bijvoorbeeld als de baby eet dan de hond eet hond er niet bij maar andersom ook niet. Hond in het mandje/bench, dan komt de baby er niet bij, etc. Ik hoop dat het hier goed gaat want een back up zoals mijn ouders hebben wij helaas niet.. Maar probeer mij er ook niet te druk om te maken! We zien het tzt wel. Succes!

Wij hebben een hond die ABSOLUUT niet met kinderen kan, ik heb cursussen gevolgd in het dorp zelfs bij Martin gaus alles geprobeerd. Zodra hij kinderen hier in huis ziet gaat hij blaffen trillen etc. We hebben het ook met kindjes geprobeerd van vrienden maar het werkt niet. Uiteindelijk hebben we het los gelaten. De hond vaak bij mij gelegd bij mijn buik. (Geen idee of dat helpt). Toen we thuis kwam hebben we het lakentje meegenomen vanuit het ziekenhuis waarin onze zoon heeft gelegen na de bevalling. Deze hebben we in de mand van de hond gelegd samen met de luier. Ik vond het dooooood eng hoe onze hond op ons zoontje ging reageren maar wilde hem wel overal bij betrekken. In het begin ging hij steeds opspringen naar de baby als wij hem vast hadden maar flink gecorrigeerd. Iedere keer weer.. het gaat nu echt perfect. Onze zoon is nu 15 maanden en mag hem aaien en aan ze speelgoed zitten alles gaat top. Hou ze natuurlijk wel altijd in de gaten want je weet maar nooit.

En wij hebben van te voren ook altijd de baby kamer deur open gehad. (Toen ons zoontje er nog niet was) zo kom hij als hij wilde even gaan kijken naar al het nieuws op de kamer. Is voor een hond natuurlijk ook heel vreemd.

Ik heb dezelfde zorgen. Ik heb een hond met een flinke rugzak, ze komt uit Roemenië. Ik heb haar nu 3,5 jaar en ze is ongeveer 4 nu. Ze kwam als puber bij me. Ik heb ontzettend veel in haar geïnvesteerd. Begin dit jaar begon ik de eerste kleine puntjes vooruitgang te zien. Toen werd ze schijnzwanger en sindsdien gaat ze echt met sprongen vooruit. Zo fijn! Ze is zoveel relaxter en beter te hanteren. Zoekt nu toenadering tot mij (eindelijk 🥰), durft hond te zijn. Er zijn best veel veranderingen nu voor haar, steeds allemaal mensen over de vloer en vreemde mensen die haar uitlaten. Maar ze doet het keurig. Probeer de prikkels waar mogelijk te doseren voor haar. Ben echt trots op hoe ze het doet! Maaaarrrr de grootste verandering gaat nog komen. Twee kleintjes zelfs. Ze moet dan ergens logeren, ik ben op zoek naar een fijn adres voor haar. Pension vind ik erg kil, gaat haar geen goed doen. Paar keer proefdraaien vooraf nog. Box neerzetten vooraf en ik wil ook met de wagen lopen met haar ernaast. En het schijnt dat je ze aan de eerste luier moet laten ruiken, omdat daar jouw geur ook aan zit. Dan komen we thuis, dat zal vreemd zijn. Hoop dat ze niet al te fel is. Dan de eerste keer huilen, dat zal zeker ook vreemd zijn. Grootste zorg voor mij is als ze gaan tijgeren of kruipen. Maar ik hoop dat ze er tegen die tijd aan gewend is. Ik vertrouw haar in ieder geval niet los bij de kleintjes. Dat weet ik wel, dus als ik er niet bij ben, moeten ze in de box. Ik heb ook nog een muilkorf, dus als het echt niet gaat de eerste tijd, moet ze die maar op. Maak me er best wel zorgen over eerlijk gezegd...

Heey , Maak je niet al te veel zorgen dat gevoel kan je hond ook voelen. Wij hebben onze honden in alle veranderingen in huis er bij betrokken. Normaal komen ze niet boven maar iedere paar weken hebben we ze wel boven laten snuffel en dan voornamelijk op de nieuwe babykamer. Ook de box hadden we na 4maanden zwangerschap al neergezet zodat ze konden snuffen en dat we ze tegelijk konden leren er niet in te gaan en ook de spulletjes/knuffels erin niet mochten pakken. Ik heb ze op de bank heel vaak bij me genomen en mijn bolle buik bloot gelegt zodat ze konden ruiken en als ze lagen dan legde ik hun oor erop zodat ze ook de hartslag konden horen. Op het moment dat ik bevallen was (in het ziekenhuis) heeft mijn schoonzus de eerste luier en een doekje die naar onze zoon rook mee naar huis genomen zodat ze ook alvast die geur konden gaan leren. De dag dat we thuis kwamen hebben ze even gesnuffeld en waren verder heel rustig. En het is heel naar dat hij zo angstig op je neefje reageerd maar wacht het af want met jullie liefje kan het heel anders zijn.. dat is een stukje van jullie en wie weet dat hij zonder problemen en angst zomaar kusjes zal geven. Let alleen wel goed op dat hij niet eventueel te waakzaam word over de kleine! Maar betrek hem bij alles wat je doen en dan is het verder afwachten tot de grote dag. Veel succes !

Klinkt in ieder geval dat jullie er alles aan doen om het goed voor te bereiden. 😊 Ik zie dat je in je laatste loodjes zit. Spannend! Houd je me op de hoogte hoe het verlopen is? En geniet van de kleine straks!

Wat een fijn verhaal om te lezen! Ik snap dat je angstig was en echt fijn dat het daarna zo goed is gegaan. Hebben jullie de hond al direct geïntroduceerd toen jullie thuiskwamen of even mee gewacht? Ik kan mezelf namelijk wel inbeelden dat je de eerste dagen zelf nog helemaal zoekende bent en dat de hond daar ook stress van kan krijgen, maar wil hem ook betrekken.

Ja dat is heel spannend dan kan ik me inbeelden. Zeker als het al zo moeilijk was om haar vertrouwen te winnen. Hebben jullie al ervaring met hoe ze op kinderen reageert? Goed voorbereiden is het enige wat we kunnen doen. Onze gedragstherapeute zei dat honden ook veel hebben aan communicatie. Honden kunnen naar het schijnt wel honderd woorden onderscheiden. Wij willen daarom nu ook al zo snel mogelijk een naam kiezen, zodat we de hond daar al aan kunnen laten wennen. Ik weet niet of t werkt, maar we kunnen maar proberen hè. Misschien ook een ideetje voor jullie?

Bedankt voor je tips! Die gaan we zeker gebruiken. En ja de hond moet onze angst niet overnemen, dat is wel echt een puntje van aandacht, omdat we toch wel heel erg geschrokken waren. Hopelijk is onze kleine echt anders voor hem !

Wij hebben een hond vanaf pups af aan. Tijdens mijn zwangerschap lag ze veel tegen mij aan en bij mijn buik. Tegen haar blijven praten. Ben zelf in het ziekenhuis bevallen maar wilde wel dat de hond thuis was als wij met de kleine thuis kwamen. Hierdoor stapten ze een soort van tegelijk de drempel over nu bij toeval. Omdat mijn schoonvader de hond had opgehaald en weer terugbracht kwamen we min of meer tegelijk aan. De hond heeft haar in het autostoeltje besnuffeld en vooral haar oortjes. Tijdens het voeden lag ze er dan ook vaak bij of gaf ik haar daarna aandacht. Die moest ze immers delen. Verder heeft ze geen bench gehad maar hebben de kleine geleerd niet bij de plek van de hond te komen. Nu kunnen ze elkaar echt vervelen, maar zijn ze ook heel lief voor elkaar. Ze is nu bijna drie en de hond is 5.

Wij hebben een border collie met een gebruiksaanwijzing, vind kinderen heel eng en op aanraden van de hondengedragsdeskundige volgen we nu de online cursus woef je babyproof (zoiets). Hier leer je over de eerste ontmoeting tussen hond en kind na de bevalling en hoe je dat het beste kunt aanpakken. Ik vind het spannend, maar heb er nu al meer vertrouwen in dan voordat we hiermee begonnen waren. Die eerste ontmoeting is heel belangrijk 😊

Heey, wat goed dat jullie al zoveel hebben geïnvesteerd in training en dergelijke !! Ons kindje is nog onderweg, dus hier zelf geen directe ervaring, maar wel verschillende reacties van onze hond gehad op kinderen waar je misschien iets uit kan halen, maar misschien ook niet 🤷‍♀️. Onze eerste ervaring met kinderen was buiten gezien we heel veel scholen om ons heen hebben. Net na de adoptie vond onze hond dat ook maar spannend, maar inmiddels interesseert dat hem niet meer zo (ik heb hem alle vreemde kindjes die hem wilde aaien op het begin brokjes laten geven zodat hij merkte dat kinderen positief zijn). Ook wandelen met een kind (van vrienden) in de kinderwagen gaat goed, omdat onze hond dan alle geurtjes op de grond toch veel interessanter vindt. Vorig jaar met kerst was de eerste binnen ontmoeting met ons neefje van toen 10 maanden. Wat een ramp 😂 mijn schoonfamilie was zo nerveus en angstig dat het een heel gespannen situatie werd, terwijl dat helemaal niet nodig was. Onze hond vond het moeilijk dat hij niet bij ons neefje mocht en wij wel aandacht aan ons neefje gaven. Dus hij begon te piepen en blaffen. Voor ons geen probleem, want dan gaat ie even in een andere kamer tot ie rustig is. Maargoed de rest was ontzettend gespannen, dus helaas geen echt succes. We wonen heel ver van onze familie dus we hebben helaas nog geen herkansing gehad. Maar we hadden toevallig laatst wel voor het eerst ons buur jongetje van 16 maanden op bezoek. Nouuu dat was ook heel lastig voor onze hond hoor. Hij wilde er telkens heen en bleef heel allert. Wat wij hebben gedaan is 2 uur lang van die mini brokjes en andere lekkere dingen geven als hij op zn plek bleef liggen. Aan het eind van hun bezoekje merkte je dat onze hond een mini beetje relaxter was en niet meer enkel op het kindje gefocust, al bleef hij wel alles wat t kindje deed intéressant vinden. Mijn gevoel is dat je je hond te tijd moet gunnen en dat lekker eten ook wonderen doet. Wellicht kun je met je nichtje wat kortere ontmoetingen plannen en buiten gaan wandelen zodat je hond niet zo overweldigd wordt direct. Verder zal het met jullie eigen kindje denk ik heel anders zijn dat met jullie nichtje, en daar zou ik vooral focussen op het ritme van je hond behouden (uitlaten of desnoods iemand laten komen die hem uitlaat als jullie moeite hebben om hetzelfde ritme aan te houden), en zijn veilige plekje op de zelfde plek houden. Wellicht wat mergpijpjes inslaan, daar doet een hond lekker lang over en dat is veeeel interessanter dan een kind haha. En wij denken zelf bijv. Ook na over dat de box niet naast het bed van de hond komt & we de hond voor de baby er is al verbieden om op de relax stoel te gaan (hij mag wel op de bank), zodat je op het begin op die plek rustig je kindje kan voeden en duidelijk kan maken dat hij niet bij die activiteit mee mag doen 😂 Tsja en spannend vind ik het hier ook hoor! Ik duim dat het voor iedereen goed verloopt en de hondjes en baby's fijn met elkaar om kunnen gaan 🤞🤞

Ik heb vanaf het begin idd alles consequent op dezelfde manier en met dezelfde intonatie benoemd. Ze weet al behoorlijk veel begrippen. Mensen die vaker over de vloer komen benoem ik bij naam (ze weet ook heel veel namen) en als het iemand is die ze niet vaker zal zien zeg ik "minsken" (Fries voor mensen). Mensen die we buiten tegenkomen benoem ik ook zo. Dat begrip kent ze. En ze krijgt altijd wat lekkers als er iemand over de vloer komt. Zat er al over na te denken om voor tijdens de kraamperiode wat lekkers klaar te zetten in de hal met briefje erbij, zodat iedereen die dan over de vloer komt zelf wat kan pakken om aan haar te geven. Misschien is het wel een goed idee om meteen met haar te gaan lopen als zij of ik weer thuiskom(t). Weet niet of ik daar fysiek toe in staat ben hoor, maar dan heeft ze wat te doen, geeft misschien wat afleiding. Ervaring met echt kleine kinderen heeft ze niet. Vanaf jaar of tien is geen probleem. Maar ze is wel erg gevoelig voor prikkels. Ik noem haar wel eens "mijn autistje" (niet raar bedoeld hoor!), voorbereiden op alles. Maar ook hierin zit vooruitgang! Duimen dat het goed gaat 🤞

Mooi verhaal, fijn om een positieve ervaring te lezen. Ik moet zeggen dat ik nu geen vertrouwen zou hebben om ons kindje te laten besnuffelen in het auto stoeltje bijvoorbeeld. Ik vind het wel heel mooi dat ze tegelijk thuiskwamen bij jullie.

Oh ja hier heb ik ook over gelezen! Wij hebben toen contact opgenomen, maar kwamen er toen nog niet voor in aanmerking omdat ik zelf nog niet zwanger was. Via hun wel in contact gekomen met onze gedragscoach. Ben je tevreden? Krijg je goede tips? Ik weet niet hoeveel zin het heeft voor ons omdat we er al veel rond gedaan hebben, maar het voorbereiden van de eerste ontmoeting lijkt me wel fijn.

Tja bij jullie dus ook wel een spannende situatie kan ik me inbeelden! Maar ik hoor ook al dat jullie er heel erg mee bezig zijn. Meer kunnen we niet doen zeker? Wel goed om hem inderdaad te leren waar jij veilig met de baby kan zitten. Met het kindje van m’n zus kunnen we helaas weinig oefenen. Wij wonen in Duitsland en zij in Nederland dus ze komen niet zo vaak en als ze er zijn dan is het direct super intensief voor de hond. Ze slapen daarom altijd bij m’n ouders. Dus niet zo ideaal om te kunnen trainen. Hoe lang moet jij nog ? Het lijkt me fijn om elkaar op de hoogte te houden 😊

Jullie zijn er wel echt super goed mee bezig en doen er alles aan om contact te krijgen met je hond. Mooi om te lezen 🥰. Ik ga voor jullie duimen dat alles goed verloopt. Houd je me op de hoogte?

Wij hebben ook een hond met karakter en ik ben tijdens mijn zwangerschap, al vrij vroeg begonnen met baby huilt filmpjes op YouTube. Eerst wat zachter en later wat harder. Onze hond reageerde er uiteindelijk op door nieuwsgierig te worden waar het geluid vandaan kwam. Ze begon dan ook te likken in die riching. Als mijn dochter nu huilt probeert ze haar nog steeds te troosten door haar hoofd aan te bieden aan haar tranen weg proberen te likken. Zo schattig. Toen onze dochter er eenmaal was hebben wij haar betrokken bij de verschoning (alles laten zien en luier laten ruiken). Ook iedere dag lieten wij de voetjes ruiken zodat ze gewend raakte aan onze baby haar geur. Nu zijn het dikke vriendjes. Af en toe is onze hond nog een beetje wild uit speelsheid maar over het algemeen gaat het goed.

Wij hebben zelf een Mechelse herder. We hebben hem als herplaatser 21w geleden opgehaald bij mensen die hem in de corona golf hadden gekocht maar geen tijd meer hadden. Wij hebben altijd herders gehad en we hadden gelijk een enorme klik. Ook ons zoontje (3) was gelijk super gek op matcho. Toen ik 4 weken zwanger was (wist ik toen zelf nog niet) ging matcho elke keer op mijn buik liggen of sloeg zijn pootje tegen men buik. Hij gedroeg zich ook heel klef. Ik kon niet eens alleen even poepen of douchen. We vonden zijn gedragsverandering zo raar dat we een gedragsdeskundige inschakelde. Die zei dat ik eerst even voor ze zou komen een zwangerschapstest mocht gaan doen. Ik moest heel hard lachen want joh we waren al 2 jaar bezig dus wat dacht zij nou... Maar toch gedaan en idd...zwanger. matcho is er continu voor me, beschermd me en gaat overal mee naartoe. Zelfs als mijn man en ik een discussie hebben zorgt matcho dat mijn man op afstand blijft 🤣terwijl mijn man nooit wat zou doen hoor hahah maar hij mag van matcho gewoon niet tegen mij tetteren. Toch proberen we wel te zorgen dat het niet obsessief word, ook straks met de baby. Omdat hij er zo mee bezig is, is hij er makkelijk bij te betrekken. Mijn ervaring is wel... Een hond kan met kinderen of kan het niet en wanneer het niet kan word een hond (uit angst, jaloezie of irritatie) onberekenbaar. Het enige wat ik weet is dat je die combinatie met kinderen (hoe groot of klein ook) niet moet willen. Ik weet niet of je een hond er aan kan laten wennen zoals jullie proberen of dat je moet accepteren dat hij die angst heeft en hem die stress straks helemaal niet moet willen geven. Dat kunnen jullie zelf het beste inschatten. Ik zou het er niet op gokken. Een baby is klein, je hond onzeker. Als de hond zijn onzekerheid niet onder controle heeft in een momentopname dan is het kwaad geschiet voor je de hond in zijn nekvel hebt. Zelf zou ik aan de hand van je verhaal voor zowel de hond als de baby, de hond naar je ouders doen. Maar nogmaals, dat kan ik en niemand hier voor jullie beslissen. Je kan ook er voor kiezen om in huis een plekje af te zetten met een traphekje ofzo... Zodat je hond kan "wennen" aan de baby zonder risico. Dan kan je zonder risico zien of de situatie verbeterd. Mijn ervaring is wel dat honden die dit al spannend vinden, het straks ook vreselijk eng vinden wanneer zo'n mini mensje gaat lopen. Veel sterkte/succes met je beslissing.

Oohja snap ik, dan is het onhandig. Eigenlijk het zelfde als hier, want wij wonen in Frankrijk 😂 we hebben voor komende kerst besloten om onze hond niet mee te nemen naar het kerstdiner, maar dan wel gewoon een keer met de neefjes (het zijn er inmiddels 2) te gaan wandelen. Hopelijk is iedereen dan wat minder gestresst en slaat ons neefje onze hond niet te vaak op zn kop (hij is inmiddels in die leeftijd 😅). Ik ben nu 19 weken, dus nog wel even te gaan. Maar we gaan over 2 weken verhuizen en krijgen dan een ruime tuin 🤗 dus hopelijk geeft dat straks ook meer ruimte voor de hond als de baby komt. Hoever ben jij nu? En waar in Duitsland wonen jullie ergens?