Hyperventilatie, dacht dat ik dood ging!

Ja, zo voelt dat. Ik heb 112 gebeld en had een ambulance voor de deur staan met een paar mannen die me helemaal doorlichten. Hyperventilatie/paniekaanval. Idioot hè? Dat je verkeerd kan ademhalen zonder het door te hebben. Het goede nieuws is: ga naar een fysiotherapeut en “leer” hoe je goed moet ademhalen. Na 1 sessie hielp dit mij al. De aanvallen bleven nog een poos komen, maar door “goed” te ademhalen, kon ik ze soort van afremmen waardoor het nooit meer zo erg is geworden als die eerste keer. Veel sterkte ❤️

Ja klinkt bekend. Ik heb een ernstige longziekte waardoor ik altijd al benauwd ben. Het verschil tussen benauwd en hyperventilatie is heel klein. En je kunt daar zo naar en ziek van zijn. Het vervelende is doordat je je zo voelt dat je in paniek raakt met mede door die gedachtes en eigenlijk maak je het dan zelf juist erger. Ik raad je aan om eens te zoeken naar diepe buikademhalings oefeningen. Je zou ook hiervoor naar een ademhalingstherapeut kunnen gaan. Het gaat mis omdat je aan andere dingen denkt als ademen. Onbewust ga je daardoor beroerder ademen en zal je nog benauwder worden. Door diepe buikademhalings oefeningen te gaan doen en je daarop te gaan concentreren kun je geen rare gedachten krijgen. Je bent bezig met ademen en dat dit goed gaat. En daarmee kan ik mezelf heel goed bij die hyperventilatie weg houden. Mijn saturatie blijft beter. Waardoor je ook dat tintelen en trillen voorkomt. Dat scheelt echt een heleboel.

Het is jaren geleden dat ik mijn eerste paniekaanval icm hyperventilatie kreeg. Dit gebeurde bij de Kruidvat, was net klaar met afrekenen. Ik kreeg exact dezelfde verschijnselen en dacht ook dat ik doodging. Eenmaal thuis werd het alleen maar erger en toen liet ik mijn jongere broer de HAP bellen. We mochten langskomen, ik kreeg allerlei testjes en kreeg te horen dat alles goed lijkt en dat het mogelijk een paniekaanval was. Sindsdien kreeg ik het steeds vaker maar herkende ik ze als paniekaanvallen waardoor ik niet meer die allesomvattende angst om dood te gaan erbij kreeg. Met een paar keer goed in en uitademen kreeg ik mezelf weer onder controle

Jaa heb ik ook (& aantal jaar terug vaak 🫠, nu nog af en toe). Het is inderdaad doodeng, dacht dat ik hartaanval kreeg en super benauwd. Wat voor mij helpt zijn ademhalingsoefeningen en slokjes drinken (bijvoorkeur uit flesje zodat je gedwongen wordt rustig te ademen).

Ja, ik heb dit jaren geleden meerdere keren gehad. Ik dacht ook echt dat ik een hartaandoening had en ben meerdere keren op de huisartsenpost beland. Ik heb zelfs een x 112 gebeld omdat ik dacht dat ik dood ging. Nou, hyperventilatie dus…

Wat mij werd geadviseerd, is om te zingen (klinkt heel dom) maar doordat je zingt, ga je weer rustig ademen. Bij hyperventilatie heb je een snelle oppervlakkige ademhaling. Hierdoor komt er weinig zuurstof in je bloed waardoor je dat lichte gevoel en tintelingen krijgt.

Jammer genoeg heel herkenbaar. Tijdens mijn eerste aanval dacht ik ook echt dat ik dood zou gaan. Het ergste is dat de stress die je ervan ervaart weer voor een nieuwe aanval kan zorgen dus kom je in een soort neerwaarste cirkel terecht. Je kunt ademhalingstherapie volgen zodat je een aanval op tijd herkend en kan stoppen/minderen. Misschien is dat iets voor je ?

Heel herkenbaar helaas. Handen en voeten gaan inderdaad tintelen, je hart gaat snel kloppen en je hebt het gevoel alsof je dood gaat of een hartaanval krijgt. Dit zijn paniek aanvallen. Ik heb ook heel vaak gedacht ik moet de ambulance bellen. Ik ben er helaas al jaren mee bekend. Wat stom dat je er ook mee te maken hebt gehad! Hoe moeilijk het ook is op dat moment omdat je echt denkt dat er wat mis is, probeer afleiding te zoeken. Wat voor jou op dat moment werkt. Op je telefoon bijvoorbeeld of even met je kids spelen. Ik hoop dat je er niet vaker mee te maken krijgt.

Bij mij hielp het om met iemand anders die telde (mijn man) in en uit te ademen. 4 tellen in, 8 uit. En dat een tijd totdat ik weer tot rust kwam. Maar het is heel angstig ja!

Ik heb dit sinds de geboorte, 3 maanden terug, en moet elke week naar een gewone fysio en de psychosomatische fysio. Ben de week na de bevalling met de ambulance opgehaald, want door hyperventileren voelde ik m’n huid tintelen en kreeg ik m’n ledematen niet lekker bewogen. Goed rust pakken! Me time! Goed eten en drinken en ga ervoor in “therapie”. Praten met een praktijkondersteuner kan ook fijn zijn!

Ik herken het helaas ook. Mijn vader is plotseling aan een hartaanval overleden (dood gevonden in het bos) en daar heb ik een trauma van gekregen. Ik ben zelf ook bekend met lage bloeddruk en ijzertekorten, dus heb vaak steken in mijn hart. Dat triggert helaas de hyperventilatie 😏 Tip: ga hardop voorlezen! Dan wordt je ademhaling vanzelf rustig🙂 Verder helpen mij alle andere vormen van afleiding, zoals praten met iemand anders

Hier ook een ervaringsdeskundige helaas 🫣. Het voelt inderdaad alsof je door gaat. Durfde ook een lange tijd niet meer alleen te zijn. Zorgde dat ik veel op openbare plekken was zodat als er iets zou gebeuren, iemand 112 voor me kon bellen 😅. Na een tijd met een coach/therapeut gaat het nu echt weer goed.

Een paar jaar geleden had ik hier ineens uit het niets dagelijks last van. Hyperventilatie/paniekaanvallen. Nu is het gelukkig wel weg. Heel sporadisch kan ik er last van hebben. Vooral in kleine ruimtes word ik weer getriggerd hierin. Mar ik herken het ook dat beginnen met tintelende ledematen. Zweten. hartslag die omhoog gaat en vlekken gaan zien. Het enige wat ik dan kon was echt uit paniek gaan lopen en wegrennen. Een soort fight or flight reactie eigenlijk. Heel beangstigend en heel benauwd voelde dat. Alsof je echt doodging ja.

Ik herken dit ook met name lage bloeddruk ijzertekort vitamine d tekort. Inmiddels 12 jaar geleden dat ik mijn eerste hyperventilatie heb gehad in de trein die was zo heftig dat ik niet meer naar buiten durfde, een halfjaar niet met de trein durfde vanaf dat moment ben ik altijd bang en bij alles wat ik voel denk ik het is mijn hart. Heb zovaak holter onderzoeken laten doen,hartfilmpjes etc niets te zien. Ik merk dat dit mij dagelijks bezig houdt elk pijn/steek die ik voel raak ik door in paniek kan gewoon niet ontspannen. Ik heb nu adem therapie waardoor ik bewuster wordt van mijn lichaam. Ik wil gewoon van die lichamelijke klachten af en de angst die ik dagelijks ervaar dat mijn kinderen op zullen groeien zonder moeder