Ik haat mijn schoonvader

Vergeet niet dat je -sorry dat ik het zeg- ook veel last kunt hebben van je hormonen. Hoe was je relatie met hem voordat je zwanger was? En wat doet hij nu eigenlijk op dit moment verkeerd dat je hem zo haat?

Vervelend dit gevoel! Herken het hoor en hebben er nu professioneel hulp voor. Mijn partner kiest ook altijd (on)bewust kant van zijn ouders, voel mij dan niet gesteund. Ik ben erg benieuwd wat hier achter zit.

Op basis van wat je hier neerschrijft lijkt de situatie mij zo erg niet, maar ik vermoed dat er veel zaken zijn die hier niet gezegd worden. Gezien het de vader van je vriend is denk ik dat er toch een aantal zaken zullen zijn waar je je over moet zetten. Ik zou zeggen: kies je gevechten. Waar gaat hij echt over le grenzen en zet daar op in.

Zoals gezegd neem ik aan dat er meer onderliggende redenen zijn waarom je je schoonvader haat Maar in jouw verhaal lijkt het probleem eerder bij je vriend te liggen.. het feit dat hij zijn vader volgt en niet jou.. denk dat je daar eerder iets mee moet. Met je schoonvader heb je indirect niks te maken, als je vriend jou steunt..

Ontzettend vervelend, maar het is niet alleen de vader van je vriend maar ook de opa van je kind... Dus ik zou het bespreekbaar maken en samen kijken hoe jullie de relatie kunnen verbeteren. Jij kunt wel geen contact met hem willen maar je kindje heeft toch recht op zijn opa.

Hier ben ik het 100% mee eens. Aan de ts: mijn biologische vader was/is drugs verslaafd ik heb al sinds ik 8 ben weinig contact of contact via facebook hij weet niet waar ik woon heeft mn nummer niet helemaal niks. Ik wou mn kind niet in zijn buurt hebben ivm drugs. Maar ik ben zijn enige kind en is mijn zoontje dus zijn enige achter klein kind. Mn zoontje is 1 en gaat over 2 weken zijn opa ontmoeten voor het eerst. Ja er zitten voorwaarden aan hij moet eerst een drugs test doen zodat ik weet dat hij nuchter is. Maar ik vind dat hij recht heeft om zn klein zoon te zien en mijn zoontje heeft alle recht om zijn opa te zien. Hij zal hem niet vaak zien maar tog. Ik vind niet dat wij ouders zoiets van onze kinderen kunnen afnemen (tenzij er een hele goede reden is bijv seksueel misbruik ofzo) Mijn moeder is mishandeld door deze man maar heeft nooit gezegd je mag niet naar je vader of die familie. Als ze dat wel had gedaan was ik denk ik boos geweest. En zeker als ik bijv nog een opa had kunnen hebben waar ik niks van wist

Of er zijn echt vreselijk schokkende dingen voorgevallen die je nu niet beschrijft of je stelt je echt gigantisch aan en doet zowel je kind als je man tekort. 🤷🏻‍♀️

Haten vind ik wel heel erg… er zal vast meer gebeurd zijn dan wat bemoeienis. Anders haat je hem niet… zoek hulp zou ik zeggen. Want je vriend heeft een goede band met zijn vader zo te lezen. Dat is ook belangrijk.

Aanvaard het en spreek er niet over met je vriend. Hij heeft enkel zijn vader nog en respecteert zijn vader duidelijk. Ik vind het dan ook zeer grof dat je zo over zijn vader tegen hem spreekt. Het zou mij immens kwetsen mocht mijn vriend zo spreken over een dierbare van mij. En je hebt ingestemd met het feit dat hij peter is. Het is nu wel wat laat om daar over te klagen achteraf. Lastig voor jou maar het is ook het kind van je vriend EN het is de vader van je vriend. Als je vriend hem ik zijn leven wil, moet je er maar mee leren omgaan. En als je boor zoiets al zou denken aan breken met je vriend dan zal er wel nog heel wat anders aan de hand zijn?

Haten? Wat doet hij dan allemaal voor ergs behalve ‘bemoeien’? En nu ook walging voelen naar je vriend omdat hij het eens is met de babyborrel? 😅 Sorry maar denk dat je dit echt bij jezelf moet zoeken.

Ik denk dat je wat last van je hormonen hebt 🙃 je reageert wel heel heftig en ik lees niets schokkends

Het is tog ook niet alleen haar babyborrel denk ik dan het is ook van haar vriend

Kan indd ook stukje hormonen zijn. Ik had bijv na de bevalling heel erg last van het feit dat iedereen mijn zoontje moest beethouden en ook mijn schoonvader die ik echt bijna nooit ziet en ik haatte het zo erg, kwam hij hier en kon ik mooi het excuus gebruiken om naar boven te gaan en borstvoeding te geven. Ik vond het dacht vreselijk en nu maanden later heb ik hier helemaal geen last van. Schoonvader is pas nog langs geweest en heel leuk met de kleine gespeeld en geen last gehad van een klote gevoel. Denk dat stukje hormonen mee speelt en gewoon heel duidelijk zijn, het gaat op jouw manier want het is jouw kind dan ben je maar de zeikerd of iets. Ga is na hoe het de relatie met je schoonvader was voor dat je zwanger was? Als dit goed was dan weet je dat het hormonen zijn.

Ik vind de reacties best fel, ik had ook heel erg last van bemoeiende schoonmoeder. En een man die achter alles stond wat zijn moeder zei. Ik had er heel erg last van. Bijv ook op de bruiloft en alles wil ze alles zelf bepalen, en als het het aan haar lag richtte ze mijn hele huis in. Maar ik heb in de 9 jaar geleerd, om niet altijd mijn mening te delen met haar, ik heb geleerd alleen te zeggen leuk idee, ik denk erover na. Maar vervolgens deed ik gewoon wat ik wil. En als ze zich met iets wil bemoeien dan ging ik niet in discussie, want dan geef ik de kans, zodat ze zich er mee bemoeit. Nu weet ze zodra ik zeg ik denk erover na dat het niks word. Maar dan heb ik het op een leuk en respectvolle manier gezegt. En is er niks waar ze over kan klagen bij mijn man. Ik zeg niet dat ik het nu makkelijk heb. Maar het helpt wel met 50% van de dingen. En voor mijn kids en man is het oma en moeder. Dus wil ik de contacten leuk houden.

Ik vind de reacties ook wel fel. Tuurlijk spelen er hormonen mee, maar ik vind niet dat jouw schoonvader zich in de positie bevindt om zijn mening op te dringen wat betreft jullie babyborrel. Hoe jullie dat invullen, is aan jou en je vriend en niet aan je schoonvader. Dus ik vind dat je volledig in je recht staat dat je dat op z’n zachtst gezegd niet leuk vindt. Kan het misschien zo zijn, dat je schoonvader een beetje doordraaft in zijn enthousiasme dat hij opa wordt en het zich uit in bemoeienis? Is het zijn eerste kleinkind? Het is niet omdat het de opa van je kind is, dat je dan alles maar moet goedkeuren hè. Sommigen doen echt alsof opa en oma hun wensen heilig zijn. Maar jij bent nog altijd de moeder hè dus jij bepaalt. Opa en oma hebben hun tijd gehad met hun eigen kind(eren)! Maar misschien helpt het om te relativeren dat het gedrag misschien voortkomt uit enthousiasme en dat hij gewoon het beste wilt voor jullie kindje en zijn kleinkind. Maar daarvoor ken ik de situatie bij lange na niet goed genoeg. Wat maakt nog meer dat je hem een dominante zak vindt. Zijn er eerdere voorvallen geweest? Hoe was hij voordat je zwanger was?

Het klopt inderdaad dat er veel ergere dingen gebeurd zijn dan enkel deze bemoeienis. Dit was nu voor mij gewoon de druppel. Hij beslist gewoon alles in ons leven.. Ik ben al 15 jaar samen met mijn vriend en ook voor de zwangerschap was zijn vader al niet mijn beste vriend. De reden dat mijn vriend enkel zijn vader heeft is omdat zijn vader zijn moeder en zus ook geen contact meer willen met zijn vader. Mijn vriend is afhankelijk van zijn vader omdat ze samen een bedrijf hebben.. Ik heb al veel gezien en gehoord (huiselijk geweld door zijn vader, fysiek en mentaal geweld) nu zelf was ik in al die jaren nooit aangevallen geweest... Tot nu.. In het begin van mijn zwangerschap is zijn vader ook tegen mij beginnen flippen en is mijn vriend er moeten tussen komen zodat zijn vader mij(ons) niet zou aanraken.. Ik kan hier boeken over schrijven.. Deze nacht wou ik gewoon mijn gevoel neerschrijven van gisterenavond..

Ik hou in ieder geval rekening met al jullie reacties zowel diegene in mijn voor-als nadeel. Ik ben gewoon geen hatend persoon.. Het deed gewoon zoveel deugd om het eens neer te schrijven wat ik voelde.. Zijn andere kleinkinderen zijn hem al afgenomen, die ziet hij nooit meer. Maar het is inderdaad aan mijn vriend om een grens te stellen. Bespreekbaar maken met mijn schoonvader is heel moeilijk. Het is een persoon met weinig empathie. Enkel geld en zichzelf telt.. Ik vind het zo dubbel en zo moeilijk.. 😢.

Ik denk dat als het zo ver is dat je duidelijk tegen je vriend moet zijn, en duidelijk aangeven dat het zo niet verder gaat. Dat hij met een oplossing moet komen wat zijn vader betreft. En anders mag hij zijn contact met zijn vader mooi behouden en dat jij en je kindje geen contact willen

Je zegt echt zoals ik het nu ook denk.. 😢

Jeetje meid. Dit zou voor mij reden genoeg zijn om afstand te doen van deze man en hem ook absoluut geen peter te laten zijn. Sorry hoor maar geweld??? Ook naar jou toe??? Deze man zou ik nooit bij mijn kind vertrouwen!! Ik zou echt stappen zetten nu je kind nog niet geboren is. Wegwezen bij hem. Wie zegt dat hij je kind niets aandoet als die een keertje een grote mond tegen opa opzet?