5 Reacties

4 jaar geleden

Ik heb niets meegwmaakt wat er op lijkt. Maar ik wik ok kwijt dat ik je een dappere en sterkte vroiw vind als ik je verhaal zo lees. En het is niet gek dst je verdriet en gemis zo ni en dan naar boven komen, zolang het niet gaat overheersen lijkt het me niet verkeerd. Ik weet zeker dat je juist door je verleden een goede, sterke mama zult zijn voor je zoontje!

4 jaar geleden

Gelukkig liep mijn leven heel anders, maar wat moet jij een kracht in je hebben zeg! Dit soort dingen echoot steeds weer na in een nieuwe levensfase; zwanger, jonge moeder, moeilijke periode in je relatie, wanneer je kind 17 is... Sterk van je dat je dat er gewoon laat zijn en er steun in zoekt. Ik werk met 17-jarigen in vergelijkbare (en andere moeilijke) situaties, in de hoop dat ze minder lang hoeven te zoeken dan jij hebt gedaan. En ik kan alleen maar hopen dat ze zo goed terecht komen als jij uiteindelijk voor elkaar hebt gekregen!

4 jaar geleden

Ik schrik een beetje van hoe je vertelt over dat je seksueel misbruikt bent. Zoiets “laat je niet gebeuren” maar overkomt je. Het is verschrikkelijk dat er iemand is geweest die jou in zo’n positie heeft gezet. Dit moet je jezelf nooit kwalijk nemen. Ik kan uit ervaring zeggen dat je je op zo’n moment in een hoek gedreven voelt en hier niks tegen kan doen. Verder ben ik ook op jonge leeftijd mijn vader verloren, mijn moeder is er gelukkig nog wel. Maar er zijn nog steeds momenten dat ik mijn vader echt mis. Die momenten moeten en mogen er zijn. Je mag best gewoon af en toe verdrietig zijn. Zolang dit niet de overhand gaat hebben is dat heel normaal. Praten met een professional over het misbruik kan je misschien nog wat verder helpen, maar je hebt je gelukkig ontwikkelt tot een sterke vrouw! Je komt er wel en je zal een top moeder worden!

4 jaar geleden

Ik zou zeker even gaan praten met iemand, nee het veranderd niks maar het lucht wel op. Zelf ben ik langzaam mijn vader aan het verlie zsen aan dementie , de laatste paar maanden steeds sneller, met mijn moeder heb ik niet echt een goede band, en ben toen ik erg jong (13) was ook seksueel misbruikt. Ik ken het gevoel van jezelf de schuld geven maar al te goed.. Ik loop nu bij een psych die gespecialiseerd is in kwetsbare zwangere vrouwen en het is gewoon fijn, je praat over je angsten, maar meer alsof je tegen een luisterend oor praat en niet tegen een psych die zegt hoe je iets moet verwerken. Is bij mij via het ziekenhuis. Heel veel sterkte!

4 jaar geleden

Ik heb iets soortgelijks meegemaakt in mijn jeugd. Ik wil ten eerste zeggen dat uit wat ik lees, je een sterke vrouw bent! En je hebt je niet laten misbruiken. Iemand heeft misbruik gemaakt van jouw zwakke plekken. Over je zwangerschap: Zwanger zijn maakt vanalles los bij je, je veranderd, zeker hormonaal. Ik heb mijn gyneacoloog verteld dat ik een traumatische jeugd heb gehad en hij vertelde mij dat het goed is om ondersteuning te zoeken tijdens je zwangerschap. Praten over wat er in omgaat nu je zwanger bent en dingen die loskomen is heel belangrijk. Ik loop bij een psycholoog en heb hier echt wat aan. Misschien is dit ook een optie voor jou? Veel succes en geniet van je zwangerschap!