686 Reacties
2 jaar geleden
Jeetje wat heftig allemaal! Super goed dat je nu wel hulp krijgt. Hopelijk gaat het snel beter met je een kun je weer genieten van het leven en iedereen een alles om je heen. Het zal niet makkelijk zijn en misschien wel even duren, maar volgens mij ben je sterk en met de juiste hulp komt het goed.
Heel veel sterkte ❤️
2 jaar geleden
Jeetje wat heftig. Heel veel sterkte! Ik ben blij te lezen dat er al hulp is. Mocht het je vanavond nog te veel worden, bel dan alsjeblieft 113. Die hebben ook een chatfunctie.
Ik hoop echt dat het leven beter wordt voor je. Een heel dikke knuffel jouw kant op!
2 jaar geleden
Het is misschien het topje van de ijsberg.. maar ik vond het fijn om te horen van mijn psycholoog dat de 'gekke' dingen die je in je hoofd hebt onder een andere controle staan dan je acties. Als je bijvoorbeeld een gedachte hebt over je auto van een brug rijden dan betekent dat niet dat je het ook gaat doen.
Super dat de GGZ zich om je bekommert. Laat je opnemen en voor je zorgen. Dit is tijdelijk en uiteindelijk kom je hier sterker uit!
2 jaar geleden
Maar wat ben jij sterk om hulp te zoeken! En daarbij ook je best te doen om de hulp zoveel mogelijk aan te nemen, en je best te doen om het te laten slagen! Je doet je aller best om de meest geschikte hulp te zoeken voor je zoon, en daarbij ook nog eens voor jezelf. Haal daar je kracht en motivatie uit.
Ik zelf heb op mijn 14e de diagnose PTSS gekregen, en gisteren ben ik 32 geworden. Ondanks dat de EMDR bij mij niet aan sloeg, had ik wel baat bij andere vormen van therapie, en ben ik er voor zo'n 80% vanaf. Ik heb er 6 jaar therapie voor gehad, en nadien om de zoveel jaar trok ik weer aan de bel omdat ik hulp nodig had. En juist doordat je aan de bel trekt, erken je je probleem en help je juist jezelf door actie erop te ondernemen! Want als je er niks aan/mee doet, word de spiraal alleen maar groter en groter..
Heel veel succes, jij kan dit. Het kost een heleboel tijd en energie, maar je komt hier doorheen. Echt waar. Nu zie je door de bomen het bos niet meer, en is het licht aan de tunnel nog ver weg. Maar de bomen worden gekapt, en het licht gaat steeds feller schijnen 😘😘
2 jaar geleden
Wat verschrikkelijk Jacolien. Zowel van de traumatische bevalling als alle narigheid sindsdien. Super knap dat je dit hier hebt gedeeld. Er zijn meer vrouwen die een post natale depressie of ptss meemaken en ik hoop dat het je helpt om te weten dat je je daarna ook nog weer heel gelukkig kunt voelen, hoe onvoorstelbaar dat nu ook lijkt.
Heel veel sterkte de komende tijd.
2 jaar geleden
Jaclien wat goed dat je je hierover uitspreekt en hulp heb gezocht.
Ik snap precies hoe je je voelt en hou zelf ook maar net mijn hoofd boven water. Elke dag is een uitdaging maar we komen er wel hoe moeilijk het ook is om het licht aan het eind van de tunnel te zien.
Blijf vechten. je bent niet alleen ❤️
2 jaar geleden
Beste Jacolien, wat sta jij voor een gigantische klus zeg. Weer beter worden naast de grote taak van moeder zijn. Het is ontzettend knap dat je al deze hulp aangrijpt. Ook al zegt je hoofd dat het niet meer gaat en je op bent, blijkbaar heb je ergens nog de drijfveer van je kindje dat je beter moet worden dan dat het nu is.
Grijp die opname met beide handen aan en probeer je moed te vinden om met jezelf aan de slag te blijven.
Zet m op mama! Het zal een lange en intense weg zijn. Maar hopelijk kun je hier ooit op terugkijken met trots dat je de schouders eronder hebt gezet om weer goed te zijn met jezelf en alles wat er gebeurd is!
Zet m op, heel veel succes en ook alle geluk in de wereld gewenst! Hopelijk komt dat alles spoedig jou kant op.🍀
2 jaar geleden
Heel erg heftig. Hulp zoeken is een enorm grote en sterke stap, dat je dit zo helder kunt verwoorden en je durft hulp toe te staan, daar kan ik alleen maar respect voor hebben.
Dat het niet makkelijk is/zal worden, dat is duidelijk. Een diep dal, om daarna weer heel veel sterker terug te komen, daar moet je voor strijden en 100 % voor gaan. Hou vol! Jij kan dit, echt!
Heel veel liefs en een heel dikke knuffel ♥️
2 jaar geleden
Oooh dat is zo ruk als je je zo voelt.
Weet er helaas alles van (met andere achtergrond natuurlijk).
Je gelooft het nu niet, maar je kunt je echt weer beter gaan voelen dan je je nu doet. En ook echt van je zoon gaan genieten t.z.t.
Ik vind het heel dapper dat je laat opnemen, want dat is iets wat je gewoon niet wil 😔
Wat mij hielp was om de dag in stukjes te knippen. Gewoon kijken: hoe kom ik het komende uur door. Als er dan iets goed gaat, is dat heel fijn. Focus op de hele kleine dingetjes, bijv. dat je een vlinder op een bloem ziet en dat je dat dan als iets positiefs ziet.
Hou je taai en hou hoop 💟
2 jaar geleden
Wat vreselijk dat je je zo voelt en wat ontzettend sterk dat je de hulp aan durft te grijpen. Mijn man is na de geboorte van ons zoontje bij de crisisdienst beland omdat hij het niet meer zag zitten en herken welliswaar als partner wat je schrijft. Weet dat je daar de best mogelijke hulp krijgt en ik wens je alle kracht toe om te blijven knokken. Bedenk dat je het voor je gezin, maar ook zeker voor jezelf doet: want jij bent het waard! Hoe zwart de dagen ook zijn, ergens is er altijd een straaltje zon.
2 jaar geleden
Heel veel liefde ❤️ en kracht 💪 toegewenst. Je KAN dit, topper! Je hebt de juiste hulp om je heen verzameld. Samen met hen ga je jezelf eruit kunnen trekken. En goed dat je hier ook je verhaal doet voor extra steun - ook al is het maar via online
2 jaar geleden
Wat heftig voor je om te lezen. Maar heel fijn en goed dat je hulp krijgt. Ik ben zelf ook een paar jaar geleden via mijn huisarts naar een psycholoog gestuurd. En via daar door suïcidale gedachte ook doorgestuurd naar het GGZ met een spoedintake. Met eigenlijk dezelfde diagnoses als die jij hebt gekregen. Ik heb 2/3 jaar lang intensieve therapie hiervoor gekregen. Dit was super pittig en aan het begin ging het alleen maar slechter. Ik moest echt mn dieptepunt bereiken en alles moest eruit. Ondanks dat ik dacht dat dieptepunt al 10x bereikt te hebben. Pas daarna ben ik stapje voor stapje weer omhoog geklommen. Het enige wat mij staande hield was op dat moment mijn familie. Ik wou het mn kleine broertjes niet aan doen en mn ouders niet. En het is super zwaar. En het zal misschien nog zwaarder worden. Maar je zit op de goeie plek met de juiste specialisten. Blijf sterk en blijf aan je gezin en familie denken. Het komt goed, ook al lijkt er geen licht aan het eind van de tunnel te komen. Het licht is er zeker. Alleen de aller aller sterkste krijgen het zwaarst te verduren. Heel veel sterkte de komende tijd. 🍀