Ik zit er helemaal door heen (slechte thuissituatie)

Wat een verschrikkelijke situatie. Wat goed dat je je ouders in vertrouwen hebt genomen en contact hebt opgenomen met veilig thuis. Dit zijn de eerste stappen. Ik wens je veel sterkte en kracht om de volgende stap te nemen en daar weg te gaan. Dit voor jou en je dochters gezondheid. Jullie hebben recht om in vrijheid en veiligheid te leven ❤️.

De drempel is hoog, en dat is begrijpelijk want je wilt het beste voor je kleintje. Maar je kleintje is nu nog jong en krijgt er nog weinig van mee. Je hebt een plek om heen te gaan dus ga. Zal hij het leuk vinden, nee. Maar probeer van tevoren wel in te schatten hoe het gaat verlopen. Zodat je voorbereid bent. Verder heel veel sterkte met deze rot situatie.

Ik snap je angst heel goed. Vaak is het meest onveilige moment, het moment dat je weggaat. Ik zou het dus vooral zo veilig mogelijk maken voor jezelf. Zorg dat je het telefoonnummer van de wijkagent hebt van de wijk waar je in zal verblijven en stel deze op de hoogte van de situatie. Zorg dat je genoeg mensen om je heen hebt waarbij jij je veilig voelt.. veel sterkte en succes ❤️

Als je niet alleen durft weg te gaan of niet alleen bent om weg te gaan kan iemand je niet weg halen?? Aub Meis je bent op de goede weg om te vertrekken en tuurlijk ben je bang wie zou dat niet zijn want zo kom je in zo een situatie. Hij weet dat je bang bent want dat heeft hij veroorzaakt. Ga aub nu het nog lukt want niemand kan jou vertellen hoe het loopt als hij lucht ervan krijgt. Wens jou en je kleine heel veel sterkte en vooral jou. 💪🏼❤️

Zou je niet zeg maar de politie kunnen bellen om je te kunnen begeleiden richting je ouders of veilig thuis? Denk ook niet dat je naar je ouders moet gaan omdat dat de eerste plek is waar hij gaat zoeken… wat een nare situatie meid. Hoop dat je gauw genoeg de moed hebt om te gaan…

Het belangrijkste voor je kleine is juíst om weg te gaan en haar niet op te laten groeien in deze situatie. Je wil niet dat zij gaat denken dat dit een normale situatie is en er wellicht later ook in terechtkomt. Kies alsjeblieft voor haar en voor jezelf, je hebt de mogelijkheden en je kunt terecht bij mensen die écht van je houden!! Sterkte!!

Wat goed dat je ziet dat deze situatie niet houdbaar is. Als je partner niet de hele dag thuis is zou ik met je ouders een moment afspreken dat zij jullie komen halen als hij er niet is. Laat een brief achter dat jullie vertrokken zijn en spreek eventueel nog een keer af op een openbare plek met iemand erbij om zaken af te sluiten. Besef je ook dat je partner wel kan eisen om zijn kindje te zien en dat jullie mocht hij dit willen verantwoordelijk zijn voor het regelen van dit. Dat is echter van latere zorg. Als hij echt altijd thuis is doe dan hetzelfde als hierboven en licht vooraf extra de politie in. Is er sprake van bedreiging/geweld dan komen zij meteen zonder dat je eerst de hele situatie nog uit moet leggen. Sterkte

Meis, je bent er bijna! Wat goed dat je beseft dat de situatie niet normaal is en dat je hulp hebt gezocht en hopelijk snel de kracht vind om te vertrekken. Misschien dan naar veilig thuis en je ouders in te lichten en de politie als je eenmaal daar bent voor verdere advies en stappen voor wat te doen als je eenmaal weg bent, ook zou ik hierbij juridisch advies vragen zodat je de juiste stappen neemt en hij jou niks kan maken. Ik adviseer je om meteen een app te installeren op je telefoon die zijn gesprekken op neemt en zoveel mogelijk bewijs te verzamelen. Dit is misschien alvast handig voor de toekomst. Ook zijn appjes niet deleten en alle andere bewijzen waar hij contact zoekt. Verder wens ik je alle goeds en sterkte 💜

Wat een vreselijke situatie voor zo wel jou als jullie kleine meisje. Zoals de anderen ook al hebben aangegeven, wat goed en wat ontzettend sterk dat je nu beseft dat dit echt niet kan, wat een onveilige omgeving voor zowel jou als je kindje. Je bent verantwoordelijk voor het geluk en de veilige omgeving waarin jouw meisje op kan groeien. Misschien is dit een laatste zetje voor jou om weg te gaan. Ik kan mij heel goed voorstellen dat het heel eng is, maar wat zal het je een hoop rust geven als je de laatste stap hebt gezet!! Als je het eng vind om het huis te verlaten, kun je misschien de politie inlichten en vragen of ze jou willen begeleiden. Des noods kun je vragen of ze uit het zicht van je huis kunnen wachten met de auto en afspreken dat ze in actie komen als je binnen een bepaalde tijd niet naar buiten komt. Zij kunnen je dan naar veilig thuis begeleiden of naar je ouders, waar je ook heen gaat. De politie kan je denk ik ook verder adviseren hoe je het contact met je (ex) partner kan onderhouden wat betreft de omgang met jullie kindje. Heel veel moed en kracht gewenst!! Een dikke knuffel voor jou en je kindje. 🌸

Wat een vreselijke situatie zeg. Dit gun je je ergste vijand nog niet. Waarom het tijd is om weg te gaan? Omdat je nu een babytje hebt die jou heel hard nodig heeft en alleen jou... op de papa kan ze niet rekenen. Dus als jou iets overkomt, kan ze niet op jou terugvallen. Als jou man nu zo hard uithaalt dat je out gaat of in het zh komt.. wie zorgt er dan voor je baby? Jij moet haar ten alle tijden kunnen beschermen. En je bent nu in gevaar en kwetsbaar. Dit is de reden?! Jou inieminie kleine dochter heeft jou nodig!

Allereerst wil ik zeggen dat het heel dapper van je is dat je aan de agente hebt verteld hoe het zit. Ik kom uit een soortgelijke (wel wat minder heftig denk ik dan jouw situatie) relatie. Ik heb in de zwangerschap de stekker er uit getrokken, met ook alle gevolgen van dien. Mijn ex was tijdens onze gehele 'relatie' al ontzettend jaloers en bezitterig, ik wilde eigenlijk al vrij snel van hem af. Ik heb dan ook zeker 1 à 2 jaar van de 3 niet echt vrijwillig in deze relatie gezeten, mijn ex begon te dreigen en stalken. Eerst heb je nog hoop en daarna liet ik hem maar binnen om er vanaf te zijn en drama te voorkomen. De zwangerschap heeft mijn ogen echt doen openen, toen ik het echt uitmaakte begonnen de dreigementen en ben ik naar de politie gestapt. Hierna werd de ellende alleen nog maar groter, veilig thuis kwam om de hoek kijken en als 'wraak' werden er valse aangiftes tegen mij gedaan + valse meldingen bij de politie. Tussendoor ben ik overigens te vroeg bevallen. Ik heb de mazzel gehad dat ik familie had wonen ver weg bij mijn ex vandaan, waar ik dus toen het hele gebeuren erger werd naartoe ben 'gevlucht'. Uiteindelijk is hij aangehouden en is er een contact verbod opgelegd, hij is uiteindelijk ook veroordeeld voor stalking en bedreiging. Ook is er een persoonlijkheidsstoornis met narcistische trekken vastgesteld. Van aangifte tot contactverbod zat grofweg 6 maanden, het zal dus wel even schouders eronder zetten zijn. Maar geloof me, het is het zo waard! Eindelijk ervaar ik rust en hoef ik mij voorlopig geen zorgen te maken dat mijn zoontje in een onveilige situatie zou belanden (mijn ex heeft niet erkend of gezag, dat maakt het wel makkelijker). Waarom ik de keuzes heb gemaakt die ik heb gemaakt? Wil je dat jouw kind dit beeld heeft van het hebben van een '(on)gezonde' relatie? Wil je het risico lopen dat jouw kind misschien ook wordt mishandeld in de toekomst? En bovenal, wil je zelf zo worden behandeld? Kies voor de veiligheid voor je kind en jezelf! Er zijn ook blijf van me lijf huizen, wellicht nog andere mogelijkheden in jouw buurt. Neem contact op met het wijkteam bijvoorbeeld. En heel belangrijk, verzamel zoveel mogelijk bewijs! Appjes, gesprekken opnemen, filmen, foto's van jouw verwondingen etc. etc. Ik wil je heel veel succes en sterkte wensen, dit kan jij!! 😘

Ik denk dat je veel aan de adviezen hieronder hebt. Ik sluit me daarbij aan. Je moet weg daar! Voor jezelf en jullie kindje. Heel veel sterkte en succes 🍀 je zult er geen spijt van krijgen

Super goed dat je voor jou en je kindje wilt gaan. Ik ben zelf opgegroeid in iets vergelijkbaars. Heb altijd gewenst dat mijn moeder zou vertrekken maar ze heeft die kracht nooit gehad. Door oplopende situatie nu geen contact met mijn moeder die nog bij die partner is. Als ik het lees wil je wel maar weet je niet goed hoe. Is natuurlijk ook heel spannend! Ik zou je netwerk inschakelen. Iemand die op de kleine past, je partner die heel de dag weg is en jij met familie of vrienden je spullen pakken. Laat idd iets van een brief o.i.d. achter. Ik zou de politie inlichten hierover mocht je escalatie verwachten. Bijv dat hij bij je ouders op de stoep kan staan. Dus mocht je dan bellen dat ze al weten hoe de situatie in elkaar zit. Persoonlijk zou ik ook de telefoon de eerste dagen niet beantwoorden. Mijn moeder werd door partner elke keer weer omgepraat als ze toch ging. Ik denk je jezelf voor die gesprekken even moet vermijden. Schrijf dit ook in de brief. Vooral heel veel sterkte en kracht toegewenst. Je kan dit! Je bent al zover gekomen 💕

Ga naar je ouders aub dit klinkt als een onveilige thuis situatie en ik weet dat er heel vaak wordt gezegd dit is je eigen keuze je moet beslissingen zelf maken. Dit ga op een dag mis jij en je kindje zijn niet veilig. Dit is toch te bizar. Heel veel sterkte! 🙏🏼

Het is niet normaal hoe hij zich tegenover jou opstelt. Blijf dat zeggen tegen jezelf, keer op keer. Er is geen excuses voor fysiek of geestelijk geweld, er zijn geen redenen om jou in je vrijheid te beperken. Hij is niet een goed voorbeeld voor jullie kleine. Zeg het als mantra tegen jezelf, elke x als je twijfelt. Je hebt al goede eerste stappen gezet. Fijn dat jouw netwerk je steunt. Ik weet hoe het is. Inmiddels ruim 10 jaar geleden heb ik hetzelfde moeten doen, wel zonder kind. Geloof mij, uiteindelijk ga je zo trots zijn op jezelf, ga je zo opgelucht zijn, ga je zoveel meer rust voelen en dat is ook goed voor jouw kind. Jij kan dit!

Mijn vriendin heeft in de situatie gezeten dat ze niet meer naar huis durfde. Bang voor wat haar te wachten stond. Ik heb haar en haar zoon toen bij veilig thuis locatie afgezet ze kon gelijk blijven. Daarna is het heel goed met haar gegaan. Ze hebben haar geholpen haar leven op de rit te krijgen. Ze kreeg leefgeld om rond te komen. Heeft nu leuk huurhuis en werk. En nieuwe vriendinnen gemaakt die hetzelfde hebben meegemaakt. Ik snap dat de stap heel moeilijk is. Hoop dat jouw moment snel komt dat je de stap durft te nemen. Het is jou en je kind gegund.

Meisje, alsjeblieft, zet de stap! Je wilt niet dat je dochter bij teveel huilen geslagen zal worden, of erger... Schat wel in hoe je vriend reageert als je weggaat, zal hij je komen halen? Dan kun je idd misschien beter niet naar je ouders gaan. Het is heel heftig, maar de situatie en angst waarin je nu leeft is ook absoluut niet gezond! Kies voor jezelf, je bent al een heel eind door dit in te zien, en de politie is al op de hoogte dat er bij jullie sprake is van huiselijk geweld, dus iedereen zal je willen helpen. Ik heb bijna de neiging om nu in de auto te springen om je op te komen halen....

Lieve TS, Wat vreselijk voor je. Het is een ongelofelijk moeilijke situatie waarin je je bevindt. Ik zit zelf niet in de situatie, maar ben zelf vanaf 4 jarige leeftijd tot ongeveer 14/15 jaar getuige geweest van huiselijk geweld (vader gewelddadig naar moeder toe). Elke dag heb ik gebeden dat mijn moeder eindelijk de stap zou maken om weg te gaan of dat de buren een melding zouden maken. Het is zeer traumatiserend voor een kind om in een gewelddadige thuissituatie te zitten ook als het kind zelf niet mishandeld wordt. Door dit alles heb ik PTSS ontwikkeld en struggle ik elke dag nog met het feit wat er vroeger gebeurd is. Mijn moeder kon mijn vader niet verlaten, omdat ze bang was. Ik wil je alleen waarschuwen wat voor impact dit heeft op je kind en haar verdere leven. Misschien denk je dat het beter zal gaan of beloofd hij dit, maar in heel veel gevallen komt het niet goed. Ik wens je in ieder geval heel veel sterkte toe en ik hoop het je lukt om weg te gaan💕 Dit zal de enige juiste beslissing zijn voor je dochtertje hoe moeilijk het ook is💕

Bedenk eens wat voor advies je je eigen dochter zou geven wetende dat ze in zo'n situatie zit. Laat je haar blijven? Lijkt mij niet. Ga! Nu het voor jezelf en je dochter nog mogelijk is, want het hoeft maar één keer volledig mis te gaan en dan is er voor jou en je kleine meisje geen toekomst meer samen.

Je kleintje word al opgevangen. Misschien kun jij daar ook terecht dus je komt niet in het niets. Ga op zoek naar een advocaat die alles kan regelen tussen jullie met betrekking tot je kindje. En ga. Ga voor het te laat is en jij ook eindigt zoals al die vrouwen de laatste tijd op het journaal. Al die kindjes die gezien hebben wat hun vader met hun moeder deed. En die nu geen moeder meer hebben. Stel jou kindje komt later in zo een situatie als waar jij nu in zit. Wat zou jij willen dat je kindje doet op dat moment?