In de war

Uit zelfrespect en dus respect voor je eigen lichaam moet je je grenzen bewaken. Wanneer je iets niet wilt dan doe je het niet. Dat is de norm en dat is normaal. Maar als jij in een omgeving bent waarin sex een must is voor de relatie en zelfs je eigen moeder je zoiets aanpraat snap ik de verwardheid. Wel vind ik het respectloos vanuit jouw man dat hij zoiets durft te zeggen. De dag dat we geen sex hebben betekent einde relatie. Dat is echt een heftige uitspraak. Betekent dat dan dat hij alleen van jou houdt omdat je een vagina hebt die hij kan gebruiken? Als mijn man zoiets tegen mij zou zeggen zou ik hem een plastic kut cadeau doen en de deur uit trappen.. Jammer dat je je zo voelt. Ik vind het echt erg voor je..

Jeetje ik word serieus verdrietig als ik je verhaal lees. Als mijn man dit zou zeggen zou ik hem verlaten. Is jouw man in hetzelfde milieu opgegroeid als jij? Met andere woorden, is hij ook opgegroeid met dit gedrag als voorbeeld? Het is nooit te laat om je grenzen te leren aangeven. Durf te zeggen: ‘wil jij verder leven met mij, respecteer mij en mijn lichaam. Als ik nee zeg is het nee’.

Als je man echt zo een goede man is als je zelf zegt, zou ik dit gewoon bespreken. Zeg dat jij seks absoluut niet leuk vindt en het als een verplicht nummertje bekijkt. Misschien is er wel iets waar aan te werken valt waardoor het voor jou wél leuk wordt? Als je er over praat kan hij er alleen maar uit leren. Ik ben bijna 8maand geleden bevallen. We hebben sindsdien 4x seks gehad. Mijn vriend vraagt er geregeld naar en ik zeg dan ook dat ik geen zin heb. Hij verlangt maar ik ben te moe, werk voltijds, en teveel met de baby bezig als ik thuis ben (geef nog steeds bv als melk). Hij begrijpt me. Ik geef af en toe wel toe aan zijn noden. En meestal geniet ik er dan ook van, eens we bezig zijn. Hij doet er dan ook wel alles aan om het voor mij fijn te maken en ik kom ook alle keren gewoon klaar. Het is zeker geen 2min tanden bijten en er vanaf zijn. Ik zie vaak gewoon op tegen het moment maar eens bezig is het wel fijn.

Wat vreselijk dat je je zo voelt. Het is belangrijk dat je aangeeft wat jij graag wilt en wanneer je dit wel en niet wil. Seks heb je niet alleen om een ander te plezieren maar omdat je er beide plezier uit haalt. Ik weet niet hoe ik je kan helpen maar wellicht eens met iemand praten hoe je je grenzen hierin aan kan geven en met je man bespreken hoe jij er meer plezier uit kan halen. Want wachten tot hij klaar is is zeker niet zoals het zou moeten zijn. Het kan ook leuk zijn voor jullie beide hier samen aan te werken en andere dingen te proberen en hoeft niet gelijk het einde van je relatie te betekenen.

Ik sluit me hierbij aan. Ik zou het persoonlijk erg respectloos vinden als mijn man dit zou zeggen. Denk dat het goed is om iets meer je grenzen aan te gaan geven. Kijk hoe je man daarop reageert en praat er met elkaar over.

Ik vind het heel erg om te lezen dat je je zo voelt over seks en zo bent opgevoed dat je altijd gedacht hebt dat dit normaal is. Helaas is dit iets wat veel vrouwen nog steeds denken, dat seks een "dienstverlening" is voor de man en dat het moet. Dit is natuurlijk totaal niet waar! Het is jouw lichaam en als jij iets niet wil dan moet je dat ook zeker niet doen. En als je man daar geen begrip voor heeft jammer dan, nee is nee.

Helemaal dit hoor! Misschien is het niet mogelijk om het gesprek te voeren zonder hem te kwetsen, maar je hebt niet echt keus. Je kan het uitleggen precies zoals je het ons uitlegt. Tuurlijk is dat niet leuk om te horen voor hem, maar het alternatief is de rest van je leven seks tegen je zin, das ook geen optie he. Het is denk ik ook niet wat je aan je kinderen wil meegeven

Ik kom zelf uit een omgeving waarin dit ook de norm was. Als puber hoorde ik mijn moeder een keertje roepen uit de slaapkamer dat het zeer deed, en bovenop dat trauma kreeg ik dan ook nog eens te horen van haar dat seks nou éénmaal pijn doet bij vrouwen en enkel dient voor het plezier van mannen. Daar sta je dan als 14-jarige. Neen, wat dat betreft ben ik er van overtuigd dat er nog heel veel vrouwen onderdrukt worden. Langs de andere kant mag je je ook niks laten aanpraten. Als jij er zelf geen probleem mee hebt om hem seks te geven omdat je je goed voelt bij hem, is daar op zich niks mis mee.

Jeetje mn maag keert zich om als ik dit lees. Ik vind het heel naar dat je dit zo voelt en heel verkeerd dat het jou zo geleerd is dat dit normaal is. Ik snap dat je nu heel in de war bent. Maar echt, jouw lichaam en nee is nee. Dus ik zou het gesprek zeker aan gaan. En als je dochters hebt dan hoop ik echt dat je het ze anders meegeeft dan wat jouw moeder je verteld heeft 😞

TS: wil je ook nog meegeven dat het heel goed is dat je dit bespreekt. Je bent echt de enige niet. Mijn beste vriendin komt ook uit een bepaald milieu en die kreeg de bevalling echt geen tijd om te herstellen, ze mocht gelijk klaarliggen en aftelllen tot hij klaar was. Anders ging hij dreigen dat zij een slechte echtgenote en moeder was en blabla

Ik snap wat je bedoelt. Ik heb, meer door nare ervaringen dan opvoeding, ook altijd gedacht dat het moest. En ook een paar keer per week minimaal, want ik had t idee dat mannen vooral daarvoor bij mij waren. Toen ik 3 jaar een relatie had met mijn huidige partner heb ik dit met hem besproken. Hij was inderdaad gekwetst, maar vooral omdat ik dit nooit met hem had besproken. Hij wil absoluut geen seks als ik het niet wil. Sindsdien hebben we het langzaam opgebouwd, gekeken hoe het ook fijn zou zijn voor mij en gaat dat nu gelukkig al een aantal jaar heel goed en heb ik er zelf ook zin in gekregen. Praten kan dus echt werken!! Ook na de bevalling heeft hij rustig gewacht, maar dat kon omdat we erover praatten. Zolang je niks zegt en uitlegt, kan je hem ook nog niks kwalijk nemen. Heel veel succes!! Ik hoop dat het goed uitpakt, het hoort ook voor jou leuk te zijn.

Wat lastig dat dit jullie manier was jarenlang om seks te hebben. Ik denk dat je met je man in gesprek moet, zonder angst. Jouw eigen gedachten over seks zijn aan het veranderen, waarom zou dat bij hem ook niet zo kunnen zijn? Je hebt toch het recht om je te ontwikkelen als mens en partner? Het is niet zo dat je omdat je in het verleden een slechte afspraak hebt gemaakt dat je het er maar je hele leven mee moet doen. Ik denk dat er jullie een mooie en intense reis te wachten staat waarbij jullie nog meer naar elkaar toe gaan groeien als partners als je eindelijk open en eerlijk kunt zijn over je seksuele gevoelens. Leg die uitspraak dat hij bij je weggaat even naast je neer. Dat heeft hij lang geleden gezegd, misschien omdat hij ook dacht dat je dat soort dingen hoort te zeggen als man. Maar in werkelijkheid zal het toch zo een vaart niet lopen? Een gezin dat happy is en waarbij de partners van elkaar houden laat je toch niet klappen omdat je vrouw niet seks wil als je commando geeft? Echt waar, ik denk juist dat jullie alleen maar nog dichter bij elkaar komen door dit gesprek open te breken en jullie liefdesleven een nieuwe vorm te geven.

Schokkend dat dit soort dingen tegenwoordig nog gebeuren.. TS heel veel sterkte en spreek aub je gevoel uit richting je partner!

Hoi, wat rot dat je je zo voelt. Ik snap dat het verwarrend is om zoveel verschillende meningen vanuit verschillende achtergronden te horen. Ik denk dat het er vooral om gaat wat voor jouzelf wel en niet werkbaar is. Mijn man is ook seksueler dan ik. Ook voor hem zou een relatie over zijn als er geen sex is. Ik snap dat eerlijk gezegd wel, maar vind daarbij wel een verschil tussen 'een seksloze relatie' of 'de eerste de beste keer dat je nee zegt tegen sex'. Sexloos zou voor mij ook wel een ding zijn, maar minder zou voor mij net zo prima zijn. Weet je hoe jouw man het heeft bedoeld? Een ander belangrijk punt waar ik je niet over hoor, is of jij zelf ooit hebt genoten van sex, in welke vorm dan ook? Als het voor jou een 'moetje' is, zul je daar denk ik ook nooit echt plezier aan beleven. Heb je voor jezelf weleens proberen uit te vogelen wat jij fijn vindt, wat voor jou werkt, waar jij warm van wordt? Los van hem, maar juist in je eentje? Deelt jouw man jouw achtergrond? Ik kan me voorstellen dat het lastig is om het erover te hebben, maar mijn ervaring is wel dat als je samen op zoek gaat naar wat leuk is voor jullie beide, jullie er allebei van kunnen genieten. Als het '2 minuten met de benen wijd is', krijg ik de indruk dat er voor jou tot nu toe weinig ruimte is geweest en die mag je best innemen. Want hij heeft er ook profijt van als jij geniet van sex. Ik zou iig eerst onderzoeken wat je zelf fijn vindt, en daarna hem meenemen in dat proces. Als ie echt gek op je is dan zal ie het denk ik alleen maar waarderen als je meedoet :)

Zoals ik het lees, heb je nu seks omdat hij het wil. En tegen je eigen zin in. Dat zou niet zo moeten zijn!! Maar, je opvoeding helpt niet mee. En je was je ook niet echt bewust hiervan tot je hier berichten tegen kwam. Dus het is niet zo dat je al jaren iedere dag huilend in bed ligt omdat je dit niet wil. Het is ook een patroon geworden. Ja, tuurlijk moet je hier iets mee. Maar met benoemen dat je minder wil, of een keertje niet wil, ben je er niet. Je schrijft namelijk ook: twee minuten met je benen wijd liggen. Heb je ook wel eens plezier/genot van seks? Kom je wel eens klaar? Want misschien wil je best iedere dag seks met je man, als je er ook van geniet?! Ik zou daarover het gesprek aangaan: "schat, we hebben vaak seks, maar ik zou er vaker van willen genieten. Ik denk dat we daarin samen op ontdekking kunnen gaan en dan beide meer plezier kunnen beleven." En als jullie 2 keer in de week fantastische seks hebben, wil hij misschien ook geen 7 keer meer. (oke 2 keer fantastisch is natuurlijk niet perse realistisch, maar je snapt het idee). Ik gun je echt om van seks te kunnen genieten. En dan is het ook makkelijker om te zeggen: "Gister was erg lekker, maar vandaag even niet."

Het voelt sowieso al heel naar dat je geleerd hebt dat seks alleen fijn voor een man moet zijn. En dat je het alleen voor je man moet doen. Deze zin roept zoveel weerstand in mij op. Echt een walgelijk standpunt is het. Ik begrijp heel goed dat je in de war bent.. Ik snap dat je hem niet kwijt wilt. Maar als hij jou wil verlaten omdat je geen seks meer wilt is het dan echt wel liefde moet je je dan afvragen? Ik wil je niet nog meer in de war brengen. Maar dit zijn wel echt onderwerpen waar je echt heel goed naar moet gaan kijken. En goed gaan praten met je man hierover! Dat helemaal! Ook jij verdient het om te genieten van seks. Niet alleen je man. Ook al is dit in het milieu waar in jullie leven misschien wel zo. Als vrouw mag je gaan opstaan!

Wat Dame zegt. Naast dat jij gaat over wie wat wanneer doet met jouw lichaam en niet jouw man, schrik ik nog het meeste van "2 minuten". Een vrouw heeft veel meer tijd nodig om "op te warmen" voor de seks, anders kan zij er helemaal niet van genieten. Seks is eigenlijk echt het allerleukste om te doen op de hele wereld, maar dan moet het wel fijn zijn en ook gaan over jouw wensen. Het lijkt me goed om het hier eens over te hebben met jouw man... want voor mannen is het ook erg stimulerend en leuk als hun vrouw opgewonden is en geniet en klaarkomt. Een heel goed boek hierover, geschreven door twee hoogleraren seksuologie, is "Seks" van Rik van Lunsen en Ellen Laan. Misschien kun je dat eerst eens lezen en het misschien ook aan je man laten lezen, of naar aanleiding daarvan het gesprek met je man aangaan. Het zou superfijn zijn als jij meer gaat genieten van de seks, voor jou, voor hem en voor jullie relatie. Heel veel sterkte, dit is een lastige ontdekkingstocht lijkt me, zeker als je heel andere ideeën over seks met de paplepel ingegoten hebt gekregen.

Wat verdrietig dat je seks zo ervaart, ik vraag me ook af of je hele tegenzin in seks niet daar ook mee te maken heeft. Het is voor jou nu meer een moetje dan iets waar jij ook van geniet. Sowieso is er meer voor nodig dan alleen een paar minuten penetratie voor veel vrouwen om er ook van te genieten. Voor mij is bijvoorbeeld voorspel echt essentieel om opgewonden te raken en alleen penetratie is niet genoeg om klaar te komen. Zijn er bepaalde dingen die jij wel fijn vind die je bij je man zou kunnen aangeven? Misschien dat je er zo op den duur wel meer plezier in kunt ervaren (dat vind hij ongetwijfeld ook leuker en spannender) Je hoeft nooit tegen je zin in seks te hebben en ik denk dat het begint met een goed gesprek met je man hierover, hoe heerlijk als seks voor jou ook iets kan worden waar je echt van geniet in plaats van hoe het nu gaat.

eigenlijk is dit een hele belangrijke goede realisatie. Heel begrijpelijk dat je in de war bent. Het geeft jou de kans om anders met seks om te gaan en er ook voor jou iets plezierig en leuks van te maken. Ik zou je aanraden dit met een seksuoloog te bespreken en een plan van aanpak om je man er (liefdevol) in te betrekken 🍀

De eerste man die dát tegen me zou zeggen, die mag direct z’n koffers weer inpakken. Wat een treurnis.