Wat vinden jullie nu echt gigantische irritatiewoorden? Ik kan bijvoorbeeld heel erg slecht tegen verkleinwoorden zoals ‘flesje’ en ‘onderzoekje’ of ‘gesprekje’. Zeker als je het met een andere volwassene in gesprek bent en deze komen aan de orde.
Waar zijn jullie allergisch voor?
Edit - Gesloten vanwege 1000 reacties
Jaleesa |Moderator
Ik heb er nog eentje maar daar zit een dikke vette disclaimer aan: ik ben niet allergisch voor de handeling, ik ben allergisch voor het woord zelf. Vind het echt verschrikkelijk en als ze er een ander woord voor kunnen vinden ben ik helemaal tevreden.
Komt hij dan:
Kolven.
Of de pipi/kaka variant. Klinkt zo mega kinderlijk.😬
Kaka is echt een van de meest verschrikkelijke dingen in de oren van een Hollander. Als Belg kan ik het begrijpen gezien de betekenis van ‘poepen’ daar 😂
Kijk een waf waf/ woef…
NEE DAT IS ONZE HOND. Een hond!
Dat kind moet ook ...
Echt hoor…. Ik trek dat ook zo slecht. Sowieso alle “babytaal” die mensen gebruiken.
Het woord “tut”. Mijn schoonfamilie zegt steeds: “oh, hij wil zijn tut.” of “moet je nog even lekker tutteren?”. Voor mij is een speen een speen, geen tut.
Heerlijk dit topic! Ik kan er een boek over schrijven ondertussen.
- Alle verkleinwoordjes, maar ik heb de grootste hekel aan het woord 'vleesje'
- Alle andere benamingen voor seks.
- het woord kaka.
- Hij/zij wilt, me ipv mijn, na/naar enz.
- mijn schoonmoeder die het heeft over school terwijl het om een kinderdagverblijf gaat. Hij gaat volgend jaar pas naar school.
- mijn schoonmoeder die de piemel van mijn zoon een 'piemie' noemt. Hij heeft gewoon een piemel, klaar.
- Vreemden die in babytaal tegen mijn zoon van 3 gaan praten. Hij kijkt ze dan ook echt aan van: doe eens normaal.
- Vreemden die denken dat ze aan mijn baby mogen zitten in de winkel.
Mensen die met de volle mond praten en waarbij je nauwkeurig kunt zien wat ze aan het eten zijn. Maakt dan niet meer uit welk woord eruit komt alles irriteert me🤮
Alles wat in dit topic staat.
Voor de rest zijn mijn taalirritaties er te veel om op te noemen.
Ik heb een kleine selectie van de grootste irritaties momenteel:
- mijn schoonmoeder zegt: 'Ben je oma zijn vriendinnetje'. Nee. Nee, oma HAAR vriendinnetje.
- collega's die 'fancy' willen schrijven en woorden als 'hetgeen' gebruiken en andere woorden die in hun ogen deftig klinken. De sleutel tot goed en begrijpelijk schrijven is kort en bondig schrijven, het liefst in zo simpel mogelijke woorden.
- 'Ik doe jou een mail sturen'. Nee, ik stuur jou een mail. Andere varianten op deze irritatie leveren minstens zoveel irritaties op.
Mijn lijst aan taalirritaties is eindeloos. Ik zal jullie niet overal mee lastigvallen.
Hier vooral ergenis aan het klakken met je tong om aandacht van een baby te krijgen. Die mensen kregen steevast van mijn vriend te horen 'het is geen paard'.
Verder zie ik oma's gebrekkig Nederlands praten tegen mijn kind. Dan bijt ik echt
Als volwassenen het hebben over een vriendinnetje. “Ben gister met een vriendinnetje gaan eten.” Dan kotst m’n hart echt een beetje.
Of ouders die tegen hun kind zeggen; “Wat zeg je dan? Dank!” Danken doe je in de kerk. 😌😂
