Ja of nee: mijn zoon mag met prinsessen spelen

Ja natuurlijk. Ik reed vroeger altijd op een speelgoed tractor. De kans dat mijn dochter later met poppen wil spelen is denk ik kleiner dan dat ze met auto's wil spelen. Maar allebei is leuk!

Ik denk dat het lastig is om die stereotypering tegen te gaan buiten je eigen gezin om. Cadeautjes van opa en oma of tantes zijn toch vaak typisch voor het specifieke geslacht... Zelf ben ik er helemaal niet mee bezig. Mijn broertje speelde vroeger ook met poppen en droeg jurkjes, dat vond hij fantastisch. Als mijn jongentje dat straks wil dan vind ik het helemaal best. Mijn vriend vind dat een lastiger onderwerp. Die heeft toch echt liever dat het een voetballer word... We gaan het zien wat hij wil, maar als we in de speelgoedwinkel staan en hij wil roze, glitter of iets 'meisjesachtigs' zal ik hem dat kopen inplaats van de tractor erdoor te drukken.

Als mijn dochtertje later met auto’s of dino’s wilt spelen mag ze dat zeker doen! Alles wat haar maar gelukkig maakt!

Hier 1 meisje tussen 3 jongens. En of ze glitterschoenen krijgt 😂 gaat ze geweldig vinden! ze is bijna 2 en het is nu al een echt meisje hahah Wel heerlijk hoor, zo’n pittig ding tussen de andere 3 jongens 😄 ik vind het iig supergrappig dat ze nu al zo uitgesproken kiest voor (vooral meisjes)spullen! Terwijl bijv de oudste zoon vooral met meisjes speelt in z’n klas! Hij is een heel lief type terwijl onze 2e zoon juist een lomp karakter heeft 😂

ja! omdat ik vroeger ook liever mn barbies aanreed met mn broers hun auto's.

Helaas is dit niet helemaal waar. Er heerst zeker nog een taboe op😞

Jazeker. Jonger broertje(3) doet ook vrolijk mee met nagellakken als grote zus haar nagels gelakt krijgt. En heeft net zo goed een verkleedjurk aan als zus als superheld rond rent. Lekker laten doen, zie er geen kwaad in. Als ze ouder worden kiezen ze hun eigen ding wel weer

Jazeker mag dat!! Ik speelde als klein meisje lekker met auto’s en andere jongensachtige dingen. Na schooltijd was ik meer met jongens dan meiden en vond je mij in het bos met een crossfietsje. Mij zag je ook nooit in jurkjes, rokjes en echte meiden kleding. (Ooit een pop op mijn verjaardag gekregen van mijn oma omdat dat voor meisjes was. Heb ik die ooit aangeraakt? Nope... mijn broertje speelde later met die pop🤷🏼‍♀️) Het geen waar kinderen graag mee spelen kun je niet altijd uit op maken hoe hij of zij later is. Nu ben ik aardig vrouwelijk geworden, draag graag een jurkje, houd van mooie schoenen en make-up heb ik ook altijd wel op.😉

Helaas wel ja..

Ik heb liever niet dat mijn zoontje met meisjes speelgoed speelt, hij is een jongen en hoort zich ook zo te gedragen. Zo ben ik namelijk ook opgevoed mocht alleen met meisjes speelgoed spelen. 👍🏼

Onlangs zag ik nog kritiek op een vrouw die haar zoon gewoon met een pop liet spelen. Het jongetje was er helemaal voor in de weer. Dat vond iemand niet kunnen. Want ja, stel je maar eens voor dat het zorgzame mensen/partners/vaders zouden worden, hé... Dat was het enige wat ik op dat moment kon denken.

Waarom maakt dat het spelen met 'meisjesspeelgoed' hij zich volgens jou niet als een jongen gedraagt? Hoe horen jongens zich volgens jou te gedragen? Oprecht benieuwd!

Absoluut! Ik speelde vroeger ook liever met autootjes en ving graag insecten (die ook weer los werden gelaten hoor), maar playmobil was mijn favoriet (dat vind ik redelijk gender neutraal - al hebben ze wel meer jongens/meisjes gerichte items). Ik had één Barbie, die had ik van oma gekregen en werd vooral uit de kast gehaald als er een vriendinnetje kwam spelen die dat leuk vond. Beetje wisselend dus, maar dat lijkt me juist goed, als een kind zijn of haar creativiteit maar kwijt kan. Ik ben nu “het tutje” van mijn vriendengroep, dus het zegt ook vrij weinig over later. En dan nog, wat maakt dat uit?

20 jaar geleden kreeg mijn neefje een poppenwagen met pop voor zijn verjaardag. Want dat wilde hij graag. Hij heeft er heel veel mee gespeeld. Hij is nu profvoetballer en heeft een vriendin en kindje. Zorgzame man heeft het hem gemaakt!🥰

Mijn dochter is een halve jongen. Trekt het liefst jongenskleding aan, doet stoere hobby's (is gek op alle klimsporten die er zijn), heeft een jongensfiets. Speelde vroeger met vanalles, een tijdje met poppen, tijdje met auto's en nu speelt ze veel met knuffels. Ik heb liever een gelukkige dochter, dan een zeer ongelukkige dochter omdat ze meisje moet zijn.

Mijn kinderen zullen met eender welk kinderspeelgoed mogen spelen dat ze zelf verkiezen. Ik vind het zelf heel moeilijk om te begrijpen dat in deze tijden daar nog moeilijk over kan worden gedaan. Het tegenhouden van een kind zijn of haar natuurlijke manier van zijn, kan tot zó een enorme emotionele schade leiden. Dat geeft mij zo'n vies gevoel van onrecht. De schoonvader van mijn zus is een énorme seksist wiens haar recht gaat staan bij zo'n zaken, een persoon die effectief zijn eigen kleinzoon waarschijnlijk minder graag zou zien als die homo bleek te zijn. Wij hopen stiekem dat mijn neefje later graag ballet gaat doen, gewoon om hem al op zijn plaats te zetten 😂 Het is en blijft voor sommigen taboe maar de wereld is hier stilaan denk ik wel in aan het veranderen. Vorige kerstperiode (waarschijnlijk ook door de hormonen 😂) kreeg ik elke keer opnieuw tranen in de ogen van deze reclame van Dreamland over een jongentje dat geen pop durfde vragen voor de feesten en deze toch kreeg... zo fantastisch mooi gedaan ❤ https://youtu.be/FldV45dnB74

Hier is papa automonteur, dus denk dat onze dochter ook lekker met auto's gaat spelen. Met stiefzoon van 6 heb ik geregeld nagellak avondjes en laatst een maskertje gedaan. Hij vindt kleurtjes op zijn nagels gewoon stoer, meer dan dat is het ja niet. Verder is het echt een jongensjongen. Ik snap het probleem ook echt niet hoor, lekker laten spelen met waar hun interesses liggen.

Ik vraag me dan altijd een beetje af hoe je dat voor je ziet, geef je dan bijvoorbeeld aan de kleuterjuf door dat jouw zoontje niet in de poppenhoek mag spelen of..? En wat nu als je zoontje onwijs veel talent en passie blijkt te hebben voor bijvoorbeeld ballet, mag hij dan zijn talent niet benutten? Gewoon een oprechte vraag hoor, ik kan mezelf gewoon nooit zo goed voorstellen hoe mensen dat vormgeven als ze hierin zo strikt willen zijn 😊

Ik heb een jongen van 7 die al meer dan 4 jaar graag een meisje wil zijn (zegt hij zelf, wil ook geen piemel, wil mama worden en zwanger zijn, ...). Ik heb er niet zo’n moeite mee, dus hij heeft ook jurkjes en rokjes en glitter-hak schoenen omdat hij dat wou (en hij kan er als de beste op lopen). Hij heeft op een gegeven moment ook op school gevraagd of hij jurkjes aan mocht. De school stond er op zich wel voor open, maar voordat het zover kwam durfde hij niet meer omdat ze hem zouden uitlachen... Er komt best nog veel commentaar op jongens die met meisjes speelgoed spelen of meisjes kleren aandoen; zowel naar mij toe als naar hem. Hoewel ik het dus zelf niet erg vind, probeer ik er wel op te letten dat hij het emotioneel niet te moeilijk krijgt, door soms toch aan hem te zeggen dat sommige mensen het er moeilijk mee hebben en er mss iets van gaan zeggen (hangt ervan af wat we gaan doen), maar vind het wel jammer dat dat nodig is.

Het lijkt me zo pijnlijk om te zien dat je kind niet helemaal zichzelf kan/durft te zijn door reacties van anderen.. Is een traject om uiteindelijk een meisje te ‘worden’ dan ook iets wat jullie overwegen als hij/zij dat zou willen, en houd die maatschappelijke druk jullie daarin tegen?