Je eigen bevalling niet kunnen meemaken

Ja mijn zus, noodsituatie en elke seconde telt dan. Zij voelt zich er niet vervelend over. Want wat is het alternatief.. Wel vervelend dat jij er wel van baalt! Heeft jouw man er wel de hele tijd bij mogen zijn? Ook bij jullie kindje na de geboorte? Alles wel goed gegaan met jullie kindje? Enige tip is om veel met je man te bespreken hoe alles verliep, als hij dus niets gemist heeft

Ik helaas ook. Bij nr 2 van mijn tweeling. Ik heb hier ook veel moeite mee. Maar zijn papa was er wel! Ze zijn nu ruim 8 maanden en doen het super goed!

Aah mama wat heftig. Ik heb ook een keizersnede gehad, al was die gepland. Dat is natuurlijk niet te vergelijken.. Jouw gevoel mag er zijn. Dat was niet het beeld wat je van te voren in gedachten had. Jij bent een topmoeder die alles voor je kleintje heeft gedaan, vergeet dat niet! Een.keizersnede.is.geen.falen. Zijn er misschien foto's gemaakt in de OK? Misschien kan je een gesprek aanvragen bij je gyneacoloog over het verloop, dat kan helpen bij de verwerking. Ik heb, naderhand, na een week of twee, zelf een video van een keizersnede opgezocht. Zo kon ik het allemaal een plekje geven. Dat werkte voor mij, ondanks dat het een geplande keizersnede was.

Lieve mama, Ik heb een geplande keizersnede gehad en doordat na een half uur proberen met verschillende naalden de ruggenprik niet lukte helaas besloten om onder narcose te gaan. Dus je bent echt niet de enige. Ik wist ergens wel dat het een optie zou kunnen zijn dat ik onder al algehele narcose moest omdat een eerdere operatie met ruggenprik niet gelukt was. Maar de anesthesist had mijn rug voor de keizersnede onderzocht en verwachte geen problemen (wat achteraf toch wel bleek te zijn) dus ik had mij er niet meer op ingesteld dat een algehele narcose nog een optie was. Voor mij een flinke domper, maar heb er zover vrede mee. Al heb ik er flink en veel om gehuild. Ik had in mijn geboorte plan beschreven dat ik sowieso wou dat er foto's werden gemaakt van de keizersnede door iemand van de OK. Dit ook besproken met de verpleegkundige die met mij mee ging. Die heeft er dus ook voor gezorgd dat er foto's zijn gemaakt van de bevalling. Ik heb ze tot op heden nog niet goed bekeken (Alleen snel overheen gescrolt). Misschien tipje voor de volgende eventuele zwangerschap. De bevalling is niet gegaan zoals je wou, maar wees ondanks alles trots op jezelf en je lichaam. Je hebt er nu een prachtig kindje voor terug.

Owja vergeten te typen: Was je partner aanwezig bij de keizersnede? Mij heeft het ook geholpen om veel met hem te praten over de bevalling. Hij vertelde hoe het was gegaan en hoe hij het had ervaren, dit werkte voor mij voor het verwerkingsproces. Misschien kun je nog vragen voor je verwerking (als je daar behoefte aan hebt) of je met iemand mag praten die bij je keizersnede aanwezig was?

Mijn moeder! Van mijn bevalling. Ze moest een spoedkeizersnede en vroeger in de jaren 80 ging dit meestal onder narcose. Ze was 24 uur zonder mij en heeft er op de dag vandaag eigenlijk een trauma aan over gehouden... tja de generatie 60+ gaan niet zo makkelijk voor een emdr therapie. Heb het haar vaak aangeraden. Ik kan mij voorstellen dat dit hartstikke heftig moet zijn. Hopelijk kan je iets met het gevoel doen😊

Jah hier.. had een trombose spuit gehad ivm niet meer uit bed kunnen door de zwangerschapsvergiftiging. Het was te kort op elkaar geweest de spuit en ruggenprik en dat gaf nog meer risico voor mij. En ik was al op het randje of ik het zou halen. Had er ook moeite mee maar nu plekje kunnen geven. Ben allang blij dat ik en mijn zoon het gered hebben

Ik heb het helaas ook meegemaakt. Ruggenprik werkte niet en de situatie voor de kleine werd levensbedreigend, waardoor ze mij snel onder narcose moesten brengen. Ze hebben haar gelukkig levend uit mij kunnen halen, maar dit was wel seconde werk. Ik moet maar niet nadenken over het alternatief... Ik heb het losgelaten en ik kijk nu vooral naar wat we hebben. Namelijk een gezond kindje, wat zomaar anders had kunnen zijn. Ik ben nu zwanger van onze 2e dochter en ik krijg over 3,5 week opnieuw een keizersnede. Deze keer is het gepland. Meer tijd en rust om de ruggenprik te zetten. Krijg nu wel een andere ruggenprik (spinale, ipv epidurale) in de hoop dat deze wel werkt. Als dit niet werkt word ik weer onder narcose gebracht. Ik heb nu ook zoiets van, het moet dan maar. Zolang ons kind maar gezond is en ik er goed uitkom ben ik blij. Heb trouwens nog gedacht aan EMDR omdat het behoorlijk traumatisch is geweest. Is uiteindelijk voor mij niet nodig geweest. Maar kan me voorstellen dat het sommige moeders kan helpen.

Hier ook een spoedkeizersnede onder volledige narcose vanwege een niet werkende/scheve ruggenprik. Mijn man was erbij, omdat er verwacht werd dat de ruggenprik het wel zou doen of opnieuw gezet kon worden en hij dus al helemaal omgekleed was. Onze zoon is nadat hij geboren was dan ook vrijwel meteen bij mijn man op zijn borst gelegd, tot ik na ongeveer een uur terug op de kamer was. Ik hoefde niet naar de recovery omdat ik snel en goed wakker werd. Wel ook heel erg veel moeite mee gehad dat het zo is gegaan en had ook niet meteen het verliefde dit is mijn kind gevoel. Gelukkig heeft een verpleegkundige foto's gemaakt en kan ik er met mijn man goed over praten. We gaan binnenkort proberen voor een tweede kindje, weten al dat dit een geplande keizersnede gaat zijn, omdat er eenvoudigweg geen baby doorheen lijkt te passen. Hopelijk gaat dit de eerste ervaring een beetje verzachten.

Wat naar dat je kindje zo ter wereld is gekomen. Dat heeft vast een grote impact op jou en je partner. Mijn moeder heeft het gehad toen ik werd geboren. Iedereen wist al dat ze een dochter had gekregen, behalve zijzelf. Mijn moeder moest samen met mij een week in het ziekenhuis blijven en toen -jaren 80- was dat nog aparte afdelingen. Alleen overdag mocht ik bij mijn mama zijn, 's nachts sliep ik in een couveuse op de kinderafdeling. Dat was toen heel normaal. Maar ik kan je verzekeren; ik heb een prima band met mijn ouders en mijn hechting is ook goed gegaan. Ik hoop dat dat bij jou ook het geval is en je alsnog hebt genoten/kan genieten van je kraamweek. Zijn er foto's gemaakt van de bevalling? Dat je samen met je partner en evt. de gynaecoloog de keizersnede kan 'beleven'?

Hier helaas ook. Mijn ergste gedachte werd werkelijkheid. Na 13 uur nogsteeds op 5cm en dus een keizersnede onder gehele narcose ivm anafylaxis voor de ruggenprik. Heb het er nog erg moeilijk mee maar vind het fijn dat mijn man de uren erna heel erg goed voor onze dochter heeft gezorgd en hij de eerste uurtjes huid op huid heeft gedaan. Dat betekend ook veel voor mij en dat gunde ik hem ook echt. Voor hem was de hele zwangerschap en bevalling lastig en zwaar omdat hij niet echt kon helpen qua pijn wegnemen of meer doen dan dat hij al deed. Dit maakt mij sterk als ik eraan terug denk

Hier precies hetzelfde met mijn moeder.. ze zag mij pas een dag later.. zo van oke nu hebben we wel tijd voor je om je te brengen naar de couveuse afdeling... echt vreselijk. Iedereen wist het al voordat ze wakker werd... en ze zag mij idd ook alleen overdag.. snachts moest ik ook weg. Maar idd ik ben met mijn moeder 4 handen op één buik dus aan de hechting ligt het niet ;)

En tot de horror moest ze 9 dagen blijven...

Ik meld mij. Dikke 2 jaar geleden alweer. Zal altijd een gemis blijven, maar ik kan er inmiddels beter mee omgaan.

Oh, partner heeft trouwens ook de geboorte gemist, maar alleen gezien daarna hoe ze haar probeerden aan het ademen te krijgen. (Is gelukkig gelukt)

Ik heb helaas ook de geboorte gemist door een spoedkeizersnede onder narcose. Het was mij al bekend dat, mocht het onverhoopt een keizersnede worden dat het onder narcose moest omdat ik in het verleden aan mijn rug geopereerd ben. In het begin vind ik het erg lastig dat ik de eerste twee uur heb gemist en vond de vraag in de uitslaapkamer 'hoe heet je dochter' ook erg confronterend want ja ik had nu een dochter maar heb haar nog niet gezien en nu willen jullie al haar naam horen? Ik heb het een plekje kunnen geven. Als je het gevoel hebt dat er meer nodig is, kun je (emdr) therapie overwegen. Veel succes met de verwerking.

Ik helaas ook meegemaakt door een spoedkeizersnede, vond het heel lastig aan het begin, maar heb me er snel geprobeerd bij neer te leggen. Gelukkig een gezond kindje en gezonde mama dat is denk ik het allerbelangrijkste!

Ik heb dit ook meegemaakt. Ik ben vooral blij dat mijn kindje nog leeft door zo adequaat ingrijpen van de artsen dat het mij echt gestolen kon worden dat ik de bevalling ‘gemist’ zou hebben. Dat gevoel overheerst heel erg bij mij.

Ik heb dit ook meegemaakt. Vind het jammer, maar meer ook niet. Het was nodig om mijn zoontje te redden, een alternatief was er dus niet. Mijn man heeft hem direct na de geboorte vast mogen houden en is daar ontzettend gelukkig over en dat maakt mij ook weer blij 😊. Wij als moeders hebben al zoveel meer mooie momenten met onze kindjes dan de vaders dus ik gun hem dit heel erg.

Ik heb geen keus en zal wanneer ik zwanger ben een keizersnede krijgen onder narcose. Door meerdere buikoperaties en mijn stoma is een keizersnede de enige optie en door meerdere gefaalde ruggenprikken en complicaties (en daardoor trauma) is ook volledige narcose de enige optie. In eerste instantie kon ik het redelijk accepteren in de zin van ondanks alles war mijn lichaam heeft meegemaakt kan ik nog een kindje dragen en op de wereld zetten maar als ik dan al deze reacties lees krijg ik toch enigzins ook wel stress voor de mentale klap die er bij komt kijken.. 😔