Kind 5 jaar. Luistert niet... hoe pakken jullie dit aan?

Aan wat voor soort gedrag stoor je je het meest? Waar luistert hij exact niet naar? En wat doen jullie nu als zo'n situatie zich voordoet? Ik mis nog wat context om mee te denken.

Al zeg je zijn naam daar reageert hij al niet op. Doet bij alles moeilijk, als hij moet lopen begint hij te zeuren, als hij iets wil en ik zeg pak het zelf maar begint hij moeilijk te doen. Maakt eigenlijk niet uit wat. Nu probeer ik rustig te reageren en uit te leggen dat hij t zelf ook kan pakken. Maar begin hem nu soms ook gewoon te negeren als hij door blijft gaan.

Is dit gedrag al langer zo of is dit iets van de laatste tijd? Is er iets wat dit gedrag triggert? Hoe is hij op school, zien ze daar ook een verandering?

Nee laatste tijd. Op school gaat het goed. Braafste menneke van de klas zoals de juf hem omschrijft. Maar hij is van de week jarig. Misschien ook zenuwen. Maar poeh heftig

Vervelend dat hij daar zo last van heeft. Vieren jullie zijn verjaardag groots? Wordt er veel over gesproken? Maakt hij zich zorgen om z’n kinderfeestje? Vindt hij t spannend wat hij krijgt? Herkenbaar. Zou er niet meer over praten het hem of in zijn bijzijn. En probeer even te achterhalen waar hij precies zenuwachtig voor is.. misschien kan je wat zenuwen weghalen. 🤞🏻

Het lukt mij ook niet in alle situaties of bij al het gedragvan mijn dochter (3jaar) om rustig te blijven en helemaal niet als mijn lontje of energie even laag is. Maar als ik dan de methode van how2talk2kids gebruik, buigt ze wel om en luistert ze weer. Een hele fijne positieve benadering van het kind. 😉

Kan je die methode gewoon op internet vinden?

Misschien zou je met hem over zijn gevoel kunnen praten? In plaats van focus op wat hij moet doen/ niet moet doen? Begrip/ erkennen van emoties (zoals zenuwen voor een verjaardag, wat heel begrijpelijk is voor een kleuter) kan wel rust brengen. Zich gehoord en gezien voelen. Soms weet je ook niet waar een kind zich druk om maakt. Om een voorbeeld te geven: een bekende van mij had een zoon die tegen z’n vierde verjaardag ineens heel opstandig werd, ook wat teruggetrokken. Toen z’n moeder uiteindelijk met hem over zijn gevoel praatte kwam het hoge woord eruit: “ik wil niet naar school, ik wil thuis blijven wonen!”. Dingen die voor ons normaal, relativeerbaar zijn etc. kunnen voor kleuters vervreemdend en eng zijn. Ze kunnen zich allerlei scenario’s in hun hoofd halen en zijn vaak niet in staat om dat uit zichzelf naar jou te uiten.

Ja en volgen op Facebook waar ze vaak situaties schetsen

Dit zijn natuurlijk de weken met de meeste prikkels. Vakantie, feestdagen en studiedagen. Wellicht ook nog eerder vrij van school. Ik heb hier ook een kabouter van 5 jaar die zeer slecht luistert. Ik behandel hem net zoals hij mij behandeld. Werkt wel 🤣

Het boek van het Kleurenmonster is hier heel goed voor te gebruiken! 🥰

Mijn kinderen zijn ook druk en zenuwachtig net voor hun verjaardag. Kan daar zeker aan liggen. 💗

Ja, denk je? 🙄

Ja hier wel, negeer hem net zo hard als hij dat bij mij doet.

Leuke tip, ga ik me eens in verdiepen!

Gereserveerd bij de bieb! 🥳

Ik zou TS echt niet aanraden om een kind van 5 te gaan spiegelen in gedrag. Dit begrijpen ze cognitief op deze leeftijd nog helemaal niet waardoor het heel onveilig voelt voor een kind als papa/mama opeens ander gedrag laat zien dan normaal. TS: ik zou duidelijk en consequent zijn, zeggen wat je doet maar ook doen wat je zegt. En proberen erachter te komen of er verjaardagsspanning zit, want dat is wel heel vaak zo op deze leeftijd.

Spiegel gedrag is het ook zeer zeker niet. Zit nog een hoop tussen voordat het überhaupt spiegelgedrag is.

laat maar komen de negatieve reacties, maar ik ben nu heel kordaat en duidelijk. ik was het verwende gedrag/ dwars doen helemaal zat. zeg nu vaker nee. en laat maar boos zijn. als hij zich slecht gedraagd doen we veel minder leuke dingen. geen tablet, geen tv. niet naar de kinderboerderij. als hij om iets zeurt zeg ik nee. op de vraag waarom niet, zeg ik waarom denk je? en dan weet ie het heel erg goed. Heel jammer want ik ben iemand die het heel graag gezellig heeft, maar vind het belangrijk om duidelijk mijn grens aan te geven en vind dat daar best consequenties aan verbonden mogen zijn. zou nooit slaan of schreeuwen. op deze manier een consequentie die gelijk staat aan gedrag. wens je veel sucess, het is niet leuk, hoop dat je snel een manier vind voor jullie 💝💝💝

Van mij geen negatieve reactie hoor. Ik ben net zo! Ik doe het alleen met de mannen en verwacht gewoon dat ze ook gehoorzamen. Er zijn gewoon grenzen en regels. Doen ze koppig zonder rede, dan kan ik ook heel koppig zijn. Maar dat blijkt niet helemaal pedagogische verantwoord te zijn