Kind bijt hond 😋

Tijd geven, niet alleen laten met de baby, hond erbij betrekken en laten snuffelen en rustig blijven. Maak het vooral niet te spannend, honden voelen het aan. De hond moet ook zijn nieuwe plek leren kennen in het gezin.

Laat de hond echter nooit alleen achter bij de baby! Je weet maar nooit!

Ik zou hier iemand voor inschakelen die jullie tips kan geven hoe hiermee om te gaan, een hondencursus/ hondentrainer. Volgens mij klopt de volgorde die je je bezoek hebt laten aanhouden ook niet omdat jullie hond moet leren dat hij in rangorde na de baby komt en niet daarvoor, wat wel hetgeen is wat je hem hebt “verteld” door het bezoek eerst aandacht aan hem te laten besteden. Maar goed, ik ben geen expert op dit gebied maar wil je echt aanraden om hier zo snel mogelijk hulp bij te zoeken!

Kijk eens bij dierbare ontmoetingen. Cindy is gespecialiseerd in kind- hond relaties en heeft al aardig wat gratis info op haar website en fb staan. Verder is het idd belangrijk om duidelijk te communiceren naar je hond wat wel kan en wat niet. Wij hebben n Mechelse herder van 1,5jaar en onze kleine is 1,5 week nu. We betrekken de hond bij veel dingen maar ze weet ook wat de grenzen zijn. Ze is heel voorzichtig met de baby. Maar we hebben hier 1 duidelijke regel: baby en hond nooit zonder toezicht samen in de kamer, ookal ligt baby veilig in de box. Tis soms puzzelen en managen maar zo belangrijk.

Je weet wel dat eerst de hond aandacht geven en dan de baby inhoud dat je de hond boven de baby zet? Heel jammer van zn jaloezie maar zijn plek is onder de mens. Voor dit soort vragen kun je beter via de dierenarts of de hondenclub een expert vragen. Heel veel succes met de situatie

Kijk eens op facebook of youtube naar Milperthusky. Dat is een jong gezin met baby en hond en ze filmen alle interactie. Ik heb daar veel van geleerd.

Wij hebben ook een hond van 4.5 en heel druk, onze kleine is anderhalf nu en 2e op komst. Hij keek in t begin heel gek maar kwam er wel meteen by liggen. En nu is t geweldig zij gaat hem kusjes geven en aaien heerlijk om die 2 te zien

Dat zijn achterhaalde theorieën. Hier wordt altijd de hond eerst begroet en dan pas mijn man of zoontje. Heeft gelukkig niks te maken met dominantie etc. TS, informeer je bij een positief werkende gedragsdeskundige of bij dierbare ontmoetingen. Ik wil best met je mee kijken naar een gedragsdeskundige bij jou in de buurt waar je goed en veilig advies kunt inwinnen.

Ik heb een jonge jack russel. Hij was net 1 toen mijn zoontje werd geboren. Hij is enorm energiek en lomp. Ik laat ze nooit alleen in dezelfde ruimte. En als ze beiden actief zijn op de vloer dan houd ik altijd toezicht op korte afstand en grijp ik in of ga ik ertussenin zitten wanneer ik vind dat de hond te dicht op of teveel aan mijn zoontje zit. Zo wil hij bijv. Gezicht aflikken of bijna op mijn zoontje zitten. En andersom ook: als mijn zoontje teveel bezig is met de hond (aan de staart trekken, zichzelf optrekken aan zijn haren, slaand aaien). Wel laat ik ze ook bewust wel bij elkaar komen en elkaar aanraken. Ze moeten immers gaan samenleven. (uiteraard als dit gebeurd met mij erbij) ondanks dat mijn zoontje nu 10 maanden is, zie je meteen dat hij en de hond dikke vrienden zijn. Mijn zoontje zegt zelfs al een poosje heel bewust 'tu' van Tommie tegen de hond en steekt dan zijn armpje naar hem uit. En de hond is heel erg beschermend over mijn zoontje. Visite enz. Vind hij allemaal prima. Maar als je aan mijn zoontje komt dan moet de hond erbij zitten om precies in de gaten te houden wat je met de kleine doet. Ik hoop dat mijn verhaal je een beetje gerust kan stellen. Het kan echt. En ook met een enorm energiek hondje. Verder zou ik zeggen: spreek met elkaar af wat jij en je man wel en niet willen toelaten en in welke situatie (bijv. Niet likken in gezicht, wel aan voet en nooit hond en kind alleen laten) zodat jij rustig weg kunt. Maar houdt de hond ook niet constant weg want juist dan kunnen ze jaloers worden en leren ze ook niet met elkaar omgaan.

Zelf vind ik het een raar idee dat mensen eerst de aandacht aan de hond geven en dan pas aan de kleine, begrijp mij niet verkeerd. Alleen heb zoveel ruzie onderling hierover gehad met mijn partner want hij vindt dat de hond niet buiten gesloten moet worden. Zelf zijn mijn ouders geen dierenliefhebbers en die geven de hond geen aandacht, en zelfs dan probeert de hond streken uit te halen om toch negatieve aandacht te krijgen.

Ik zal hem nooit alleen bij de hond zetten dat sowieso nooit. Maar mijn partner vindt zelf dat deze hond 99% te vertrouwen is. Hij zegt vaak : als Dez ( onze hond ) hem wou aanvallen dan had hij dat al de eerste week al gedaan. En dat vind ik persoonlijk een heel eng idee..

Dank je wel voor jouw bericht ! En wat fijn dat jouw zoontje en jouw jackrussel beste vriendjes zijn ! Zelf moet Dez niet veel van de kleine hebben, alleen wanneer de kleine bij mijn man zit dan begint hij al snel bijna op de kleine te springen om erbij te zitten zodat hij aandacht van mijn man krijg. En dat baart voor mij veel zorgen aangezien hij heel veel aandacht vraagt. Je kan het bijna zo zeggen : de hond vraagt meer aandacht dan de baby 😅. En mijn man vind het allemaal prima. En ik heb meer de gedachten ; er zijn grenzen..

Mijn ouders hebben een stafford. Een echte mensenhond, nooit jaloers en echt te lief. We vertrouwden haar ook, ging goed. Toen mijn baby begon te kruipen begon ze ineens lelijk te grommen en haar lip op te trekken. Zo erg van geschrokken. We houden ze echt apart van mekaar. Wij hebben contact via de DOA met een gedrag deskundige.. ze wilt langs komen, mocht t ooit nodig zijn voor een observatie. Het schijnt voor honden heel spannend te zijn, vooral als het kindje gaat bewegen. Ik snap je angst...

Lastig. Ik heb goede ervaringen met honden en kinderen maar toch houd ik in mijn achterhoofd dat je het nooit volledig kan vertrouwen. Stel je kindje trekt aan de neusharen van de hond, dan kan de hond misschien gaan happen. Niet eens omdat hij bewust je kindje wat wil aandoen, maar als reactie. Zelfs met spelen kan een hond in zijn enthousiasme een soort van happen of hard tegen je kindje aankomen. Altijd blijven opletten.

Ja eens inderdaad. Hond moet zijn plek weten. Iemand moet eerst binnen kunnen komen, jullie gedag zeggen en dan de hond.

Ik heb een super lieve dove corgi dat vandaag 4 jaar oud is geworden. Maar ik heb altijd mijn zorgen gehad zelfs de liefste corgi begon vervelend te doen naar andere honden die te dicht op me kwamen tijdens de zwangerschap en tussen de kinderwagen en mij kwamen erna, dit gebeurt gelukkig al niet meer. Wat ik heb gedaan is vanaf 4 maanden aai lessen gegeven nu is hij een jaar oud zijn eerste woordje was ‘aaien’ en hij gaat super lief met de dieren om. Een hoofdregel die vanzelfsprekend zou moeten zijn NOOIT je hond en kind samen laten als je er geen zicht op hebt. Leer je kindje respect naar de dieren toe hebben niet met ze friemelen als ze eten bijv en laten weglopen, dit kan die van mij al heel goed Laat je hond zn plaats kennen dus idd wat anderen zeggen niet als eerste begroet worden, laten zitten en wachten als er mensen binnen komen Voldoende aandacht geven en zelf nog mee spelen, een van ons doet altijd sowieso 1 super lange wandeling zonder kind erbij en ‘s avonds komt hij lekker bij ons liggen op de bank Leer je kindje hoe die met de hond moet spelen, druk maken is natuurlijk keileuk maar niet heel praktisch een hond speelt door middel van hapjes en duwen hier kan je kindje gewond van raken, spelen met een bal samen of een trektouw (later ) is dan beter En train je hond of zelf of door middel van hondentrainer. Ik kan niks op stem doen dus moet altijd net een oogje extra hebben en hij moet altijd op mij letten. Je kindje zeker een kruipend kindje is al snel onderdanig voor een hond, wil je hond ook maar ergens de baas over zijn dan is een baby een goed begin. Honden en kinderen kunnen een super band opbouwen Alexander en Mozart zijn echt vriendjes maar je moet altijd blijven opletten en ook goed naar je dier luisteren

Hi, ik weet niet waar jullie wonen maar wij hebben Anniek winters ingeschakeld en dat is echt een aanraden! Toen ik hoogzwanger was hebben wij onze pup gekregen (ja niet ideaal ik weet t 😅😂) hij had extreeem last van puppybijten en sliep veel te weinig. Zij hebben ons toen tips en handvaten gegeven hoe om te gaan met hem. We zijn zelfs een paar week later nog richting hun gegaan (voor ons 3 uur rijden) omdat we het zo interessant vonden en ik graag wou dat onze hond naast me kon wandelen terwijl ik alleen was met de kinderwagen erbij. Weer tips gekregen en tegenwoordig laat ik hem alleen met de kleine uit. Hij was nog hartstikke jong toen onze kleine geboren werd wat maakt dat het drukker was maar hij ook direct aan hem gewend was. Tinus (onze hond) vind de sokken van onze zoon ook ergggg interessant en heeft al 2x een sok opgegeten waardoor we naar de dierenarts moesten dus op het moment dat hij zijn sokken begint uit te trappelen zou ik het goed in de gaten houden haha. Voor de rest merk ik bij onze hond dat hij bij onze zoon juist voorzichtig doet. Hij heeft wel eens een handje of voetje in z’n bek maar dat gaat dan per ongeluk door onze zoon zelf je ziet dat hij dan direct zijn bek verder open doet. Maar goed om een lang verhaal kort te maken zou ik je echt willen adviseren om iemand in te schakelen (Anniek is echt een aanrader!) en meer rust en begrenzing aan te brengen voor je hond. Hierdoor ga je zo veel meer nog halen uit je hond en kunnen ze samen geweldig opgroeien!

Je hebt een hele jonge hond in huis, een puber nog, van een ras dat van nature energiek is en naast lichamelijke uitdaging ook geestelijke uitdaging nodig heeft. Zo'n jonge baby in huis gooit natuurlijk het hele ritme in de war en is niet alleen voor jullie als ouders wennen, maar ook voor de hond. Vanuit je verhaal zijn geen tips te geven over hoe om te gaan met de situatie. Dat is namelijk geheel afhankelijk van hoe de hond zich voelt, wat dus de onderliggende reden is van zijn gedrag en hoe jullie er mee omgaan. Ik denk dat het voor jullie fijn zou kunnen zijn om hulp te zoeken bij een gedragstherapeut die aan huis kan komen om mee te kijken met jullie specifieke situatie, zodat jullie tips kunnen krijgen passend bij jullie hond, jullie zelf en jullie baby. Mijn advies zou zijn om te zoeken naar een gedragstherapeut die werkt vanuit het positief trainen, wat inhoudt dat je positief gedrag zoveel mogelijk beloont en dat je onwenselijk gedrag op een voor de hond en voor jullie prettige manier ombuigt. Absoluut geen trainer die werkt vanuit de dominantietheorie, het idee dat je je hond moet overheersen en fysiek de baas moet zijn middels dunne lijntjes vlak achter de oren om de hond maar de baas te zijn en dat je veelvuldig flink moet corrigeren. Hiermee zorg je er namelijk voor dat het welzijn van je hond ernstig in het geding komt, hij gaat dan leren zijn emoties niet te mogen uiten (waardoor er gevaarlijke situaties kunnen ontstaan omdat de hond kan gaan handelen zonder vooraf signalen te geven) en je maakt jullie band kapot. Hopelijk kun je hier wat mee.

Ik heb toevallig hondengedrag bestudeerd🙈 Een hond kent geen jaloezie, maar handelt uit rangorde. Er is door de geboorte van jullie zoontje een nieuw lid in 'zijn roedel' gekomen. Een instinct van een hond, is nog steeds afkomstig van de wolf en ook al is een hond natuurlijk gedomesticeerd, het instinct blijft er van nature wel inzitten. De reden dat jullie hond tussen jullie zoontje en de visite inspringt, is dan ook niet uit jaloezie, maar hij wil jullie zoontje beschermen. De hond moet nog leren, dat jullie zoontje boven hem staat in zijn rangorde😊 Van nature uit, komt degene die onderaan de rangorde staat, altijd als laatste. Dus als er visite komt, de hond juist als laatste aandacht geven. Tijdens eetmomenten idem dito. Eerst jullie, dan de hond. Gedrag wat je niet accepteert, laten merken door de hond onder de bek te pakken en laten merken dat het niet oké is (doet de moederhond namelijk ook bij haar pups, en de roedelleidster van nature ook).😊 Daarnaast natuurlijk nooit je hond alleen laten met een kind😘