Kind zonder vragen overnemen uit armen

Mijn oma heeft dit ook altijd gedaan bij mij. Ook als ons zoontje aan het huilen was kwam ze hem gewoon uit mijn armen pakken. Kon hier ook heeeeeel slecht tegen en werd daar ook echt heel boos over dus ik snap je heel goed. Zou je het niet op een normale manier aan kunnen geven? En aangezien ze het al een jaar doet, er gaat nu n tijd komen dat hij zelf aan geeft wat hij wel en niet wilt

Mijn schoonmoeder wilde soms ook onze kleine overnemen als ik hem in mijn armen had. Met haar armen uitgestrekt kwam ze dan naar me toe. Ik draaide dan gewoon weg en zei "nee ik hou hem nog even bij me" of "nee ik troost hem even". Klaar 🤣

Ohh wat vervelend! Ik vind het zelf ook best lastig aan te geven omdat ze wel veel voor hem doet. Maar laatst toen hij bij haar op visite was met mijn vriend en ik later kwam, moest hij huilen vanwege de prikjes bij het cb, dus ik nam hem in de armen en nog geen minuut later werd hij van me weg gepakt. En dat was eigenlijk wel de druppel. Sinds dien is de irritatie hoog maar laat ik dat niet merken

Die moed moet ik ook nog verzamelen🤣 werd ze niet boos?

Ik vind het niet normaal. Ik vond het al storend als ik mijn nichtje op de arm had en haar vader pakte haar zomaar uit mijn armen. Weliswaar zijn kind, maar je vraagt toch even of je haar over mag nemen. Ik heb ook nooit iets gezegd(want met die man valt niet te praten), maar ging op zo een plek staan dat hij niet ongevraagd de baby kon overnemen. Ik zou toch een keer voorzichtig het gesprek aangaan. Zeggen dat je het snapt dat ze graag haar kleinkind wil vasthouden, maar dat je het fijn zou vinden als ze het even vraagt. Iets met persoonlijke ruimte of zo. Of voor hetzelfde geld neemt ze hem over terwijl jij hem net wil gaan verschonen, wordt dan ook zo een geheen-en-weer. Benadruk dat je haar echt niet het geknuffel ontneemt, maar dat je het vervelend vind dat hij zomaar wordt gepakt, terwijl hij bij jou zit. Zit hij bijv. in de box, dan vind ik het een ander verhaal en mag ze hem zomaar pakken (ook benoemen, als jij dat ook geen probleem vind)

Pfieuw ben dus geen doorgedraaide moeder hahaha. Ik zal is kijken of ik een goed moment kan vinden om zo een gesprek aan te gaan. Ik hoop wel dat ze het gaat begrijpen dan. Bedankt voor de tips!

Ik vind het ook heeeel vervelend. Ik kan ook niks tegen mijn schoonmoeder zeggen omdat we niet dezelfde taal spreken en als ik mijn man het laat vertalen heb ik er geen grip op. Ik word altijd heel geïrriteerd en loop vaak weg (zonder de kleine want die is al afgepakt). Ben absoluut niet trots op mezelf en haat dat ik niet voor mezelf opkom. Bet blijft dan ook echt knagen aan me….zo zonde van mijn energie. Neem geen voorbeeld aan mij! Als je het kan zeggen tegen haar, gewoon zeggen!

Jeetje dat maakt het inderdaad wel heel erg lastig zo poeh!

Succes, ik hoop met je mee. En niet te zwaar maken. Maar als ze op de koffie is en je ziet een moment gelijk aankaarten, dat er iets is wat je graag even wil bespreken

Nee ik had dit zelfde laatst met familie van m’n man. Met ‘kom jij maar even hier dan kan je moeder even rustig opstaan’ en hij werd zo uit m’n handen getrokken! Boos was ik… heb opgestaan en heb hem toen net zo snel weer uit haar handen getrokken met de boodschap ‘ik sta, kom maar weer hier’. Ik vind het niet oké. Het is zo bazig als een ander JOUW kind uit JOUW armen trekt, ik snap je hier wel in en vind het niet overdreven. Ik zou het zeker aangeven dat je je er niet prettig bij voelt.

Heel herkenbaar dit.. bij binnenkomst wordt er vaak niet eens is iets nog tegen me gezegd. Maar inmiddels laat mijn dochter wel weten wat ze wil en dat is vaak nee ik wil bij mama blijven en na een tijdje wil ze wel even bij oma.

Herkenbaar hoor! Bij mij werd de baby al in de deuropening uit m’n armen getrokken zonder het te vragen. Ondanks dat ik er zelf ook niets van durfde te zeggen, adviseer ik jou om het wel te doen 😊 Probeer gewoon op een rustige en niet kwetsende manier aan te geven wat je wel en niet fijn vindt. Het is oefenen, maar als je zelf goed je grenzen aan kunt geven is dat ook helpend voor je kindje ❤️ succes!

Ik vind dat je overdrijft. En anders zeg je er toch wat van??

Ik heb het me 1x laten gebeuren, voelde me er echt slecht bij. Keer daarna heb ik gewoon niet los gelaten, niemand die hard aan een baby gaat staan trekken.

Is mij ook een keer gebeurd, ik heb mn dochter toen zonder te reageren weer uit haar armen gevist. Sm wist niet waar ze kijken moest 😂 Daaag, niet doen hoor.

Hoewel ik begrip heb voor je moedergevoelens, vind ik het wel lichtelijk overdreven. Het is geen vreemde maar je schoonmoeder. Is de band goed dan zou ik hier geen aanstoot aan nemen. Bij mijn eigen schoonmoeder zou ik het niet zo erg vinden, en mocht ik me er wel aan storen is de band goed genoeg om dat gewoon te zeggen. Ook vraag ik mij af, je kindje is 1, dan kan je kind toch zelf wel aangeven of hij naar oma wil of niet? Die van mij was daar heel duidelijk in. Tot slot; zolang je haar niet aanspreekt, weet ze ook niet dat ze steeds jouw grens over gaat. Wat zou er gebeuren als je het gewoon zou zeggen? Als het een lieve vrouw is zoals je zegt, wil ze vast graag rekening houden met jouw gevoel en even wachten totdat jij er klaar voor bent dat oma lekker knuffelt met haar kleinzoon

Als je dat vervelend vind gewoon wat tegen doen. Als ik merk dat mijn kindje het niet erg vind, vind ik het zelf ook niet erg. Anđere ben ik not so amused. Ik zou het wel niet een te groot ding van maken. Je schoonmoeder is zich van geen kwaad bewust, doet het ws met de beste bedoelingen. Een jaar lang kan je haar niet aanrekenen, als je er dan zelf niet duidelijk in bent geweest. Gewoon vast blijven houden en zeggen, owe hoeft niet, maar dankjewel, zou ik doen.

Helaas heel herkenbaar. Laatst was bij mij de druppel er ook. Het is al heel vaak gebeurt en ook vaak genoeg wat van gezegd maar dat komt gewoon niet aan. Mijn zoontje was overstuur en ik probeerde hem te troosten en dan de hele tijd oh kom dan maar bij mij. Tot 3 keer toe ofso en gewoon proberen te pakken. Toen ik daarna er wat van zei en boos werd lag het allemaal aan mij.. zo wordt het altijd weg gezet. Dat is niet waar en ik moet maar niet zo raar doen.. nou toen had ze hem wel vast en heb ik hem uit haar armen geplukt. Vond ze niet leuk. Wat was ik boos zeg. Nee is nee maar dat woord begrijpt ze niet. Met kerst was het ook raak en toen heb ik m'n mond gehouden vanwege de sfeer maar poeh. Ik was met z'n zoontje aan t spelen. Lekker kruipen achter elkaar aan. Hij kruipt bij haar in de buurt, ze pakt hem op en loopt naar de keuken 😅 hallo ik zit niet voor Jan lul op de grond 🤷🏻‍♀️ normaal doen joh. Maargoed toen laten gaan maar doe ik nu echt niet meer. Geeft je gewoon een machteloos gevoel als iemand dat doet. Ik zou t dus wel gewoon aankaarten. Hopelijk reageert ze wel begripvol en kan ze het ook vanuit jouw oogpunt zien.

Als hij op de grond zit laat hij weten of hij opgepakt wilt worden of niet, Als hij al vastgehouden word laat hij alleen weten wanneer op de grond te willen. Niet wanneer wie hem vast heeft. Maar als moeder zijnde wil ik bepaalde dingen zoals troosten ook zelf even doen en voel me dan beetje aan de kant gezet als hij meteen uit mn armen word gehaald ook omdat ik merk dat hij mij dan graag om zich heeft. Vind het best lastig allemaal, ook omdat ze juist goede bedoelingen heeft. En ik gun haar natuurlijk haar oma kleinzoon momenten. Maar zo heb ik dus ook mijn momenten hahah. Ik zal het proberen aan te kaarten als het moment er is. Ik ben altijd bang dat ik anderen kwets als ik iets aangeef.

Ze haalt al een jaar lang telkens je kind uit je armen terwijl jij dat niet fijn vindt. Het wordt dan echt wel tijd om je mond eens open te trekken om het gesprek aan te gaan. Ik vind het ook niet netjes dat ze zoiets zonder te vragen doet, maar mogelijk is ze zich van geen kwaad bewust.