Kraamweek met ex partner

Dit is zijn trouwens nog geneens de meest gekke dingen 🙈 Maar het zit me heel erg hoog want ik ben bang dat ik in de belangrijkste weken van mijn leven niet kan genieten zometeen

Je bent zeker niet onredelijk. Hij is gewoon knettergek!

Vind ik ook , maar ga toch aan mezelf twijfelen of het niet mijn hormonen zijn 🙈 Maar moet ook naar mijn eigen gevoel luisteren denk ik dan

Mocht je er niet samen uit komen, kan je altijd nog via een advocaat regelen en alles zwart op wit zetten. Toevallig een vriendin van mij in soortgelijke situatie. Zij gaf ook borstvoeding dus de vader mocht de eerste 16 weken de kindjes (tweeling gekregen) niet mee nemen. Hij woont ook ruim 60km van haar vandaan. Rechter heeft een besluit genomen. Leuk is anders maar het heeft haar uiteindelijk wel heel veel rust gegeven. Heb je de vader al erkend als vader of iets anders zwart op wit?

Hier sliep de baby niet in een wiegje, dus om de baby vast te houden terwijl deze slaapt vind ik niet absurd. Juist goed voor de band. Verder denk ik: het is ook zijn kind. Maar biologisch gezien heeft een kindje de eerste maanden nou eenmaal z'n moeder nodig, dus ik vind dat je goed meedenkt en dat hij inderdaad met rare verzoeken komt. Je kunt een newborn niet twee dagen in de week scheiden van moeder. Vreemd dat hij dat niet begrijpt. Oneerlijk is het, maar zo werkt het nu eenmaal met baby's en moeders.

Ja erkenning is al geregeld toen we nog bij elkaar waren. Gezag nog niet maar heb me hier al juridisch laten over informeren, en ga dit regelen op mij tempo NA de bevalling, op het advies van hun! Het is gewoon lastig omdat ik hem niks wil ontnemen, maar niks is goed genoeg bij hem, en hij is ook echt niet lief. Zat er aan te denken om de laatste weken gewoon afstand te nemen.. Want ik krijg heel veel stress van de situatie

Nee tuurlijk zal de baby wel eens ergens anders slapen of idd in de armen, maar het lijkt mij dat dit geen hele uren zijn toch?🙈🫣 Mijn eerste kindje dus ik weet het ook niet hoor... Het is meer de toon waarop hij het zei. Ik vind zeker, het is ook zijn kind en dat zeg ik ook altijd tegen hem. Maar zoals ik al zei niks is goed genoeg en gaat het niet op zijn manier doet hij echt heel boos en gemeen, terwijl ik maar met oplossingen blijf komen. Wil niet over mijn eigen grenzen heen gaan in de belangrijkste weken van mijn leven zometeen...

Het is mooi dat je denkt aan de hechting met de vader, maar ik denk dat het nu heel belangrijk is om aan jezelf te denken. En zodra de baby er is, aan de baby te denken. Je wereld staat dadelijk helemaal op z'n kop; voor het eerst mama, een baby, alle verantwoordelijkheden, slaapgebrek en alle zorgen en hormonen...het is zooveeel. Waar nodig dingen al regelen en zoveel mogelijk stress-vrij blijven. Ik vind ook dat de pasgeboren baby volledig 24u bij z'n mama moet blijven.. en jij weet nog helemaal niet hoe je je mentaal /lichamelijk gaat voelen en voor hoelang dat gaat zijn. Geniet van de laatste weken en geniet van de geboorte van je baby. Het is zó magisch, niks kan daar tussen komen dus laat het niet toe:)

Jij bent de moeder en hij moet jou respecteren. Even grof gezegd: hij mag in zijn handjes knijpen dat hij überhaupt langs mag komen. Als hij vindt dat niets wat je doet goed genoeg is, dan komt hij van een koude kermis thuis, want jij hebt het straks toch wel echt voor het zeggen in de kraamweek. En dat mag je hem best duidelijk maken. Of ben je misschien ook een beetje bang? Bang dat hij jullie kind gewoon meeneemt? Bang dat hij iets doet wat jij niet wil? Dat je daarom nu niet goed tegen hen in durft te gaan en met oplossingen komt in plaats van gewoon te zeggen: nee, dat gaat niet gebeuren.

Ik denk dat dat het ook is, bang zijn dat er zometeen iets gebeurd. 😢 Ik zeg heel vaak nee maar dan krijg ik echt (!) een grote mond van hem. Ik probeer echt aan mijzelf te denken want hoe hij doet had ik voor mijn zws NOOIT van iemand geaccepteerd. Maar toch, hij is de vader van mijn kind, en iets met hormonen denk ik 🫠

Heel eerlijk. Ik zou een advocaat in de armen nemen en niets meer toezeggen of met hem alleen regelen. Laat een rechter er maar een beslissing over nemen en dit zwart op wit zetten. Jij kunt alles wat jij wel wil aangeven en verder laat een ander erover bepalen. Net als over de omgang. Geloof me daar gaat hij heel slecht uitkomen. Een vriendin gaf borstvoeding. De eerste 3 maanden kreeg hij het kindje helemaal niet mee omdat het kindje voeding nodig had en bij moeder hoorde te zijn. Daarnaast was moeders herstel belangrijker als zijn tijd met de baby en hele dagen bij haar zijn droeg niet bij aan het herstel dus daar ging via de rechtbank een dikke streep doorheen. Daarna kwam er gewoon een regeling uit via de rechter dat hij om het weekend 2 dagen recht had op omgang en dat hij in die dagen kon doen wat hij wou. Maar niet in moeders haar tijd en pas na 3 maanden dus. Hier viel niet vanaf te wijken en hierbij werd echt alleen naar welzijn moeder en baby gekeken. Je geeft hem al veel te veel. En als hij niet aardig kan doen en lief kan zijn zou ik het lekker op deze manier gaan regelen om verdere stress te voorkomen voor jezelf. Alle communicatie zal ook gaan via een advocaat en dit geeft jou dan alle rust die je lichaam nodig hebt om voor te bereiden op de bevalling. Heel erg veel sterkte ❤

Dit zou ik ook adviseren inderdaad. Als alles zwart op wit staat, is het maar duidelijk, ook voor hem en dan is er even geen discussie meer mogelijk

O en bewaar alle communicatie over hoe hij praat tegen je. Op de app en alles. Zijn manier van praten en doen als hij agressief is zal ook tegen hem gaan werken 😉

Lieve mama to be, laat je vooraf al goed informeren over erkenning en gezag. Ik heb begrepen dat kindjes geboren na 1 januari 2023 en vader heeft erkend hij automatisch gezag heeft. Of dit ook zo is als de erkenning in 2022 is gedaan en geboorte in 2023 is weet ik niet. Hoe dan ook gezag over kind is nooit gezag over jou! Dus jij wilt hem niet bij de geboorte of kraamweek dan bepaal jij dat. Je wilt geen visite na de geboorte van wie dan ook (eigen familie en vrienden kunnen ook al te veel zijn) jij mag bepalen wie er wel of niet op visite komen. Stress voor jou op dit moment is ook stress voor je baby en dus niet goed. Neem afstand, ga in je eigen babybubbel en probeer los te komen van 't'ideale' plaatje wat je misschien in je hoofd hebt. Want dat is er niet meer en komt ook niet meer met hem. Via de rechter kun je afspraken maken of vooraf zodat t niet zover hoeft te komen. Maar voorop nu eerst jezelf de tijd gunnen voor de bevalling en je voorbereiden op het alleenstaand moederschap en daar heeft meneer respect voor te hebben. Heeft hij dat niet dan heeft hij pech, jullie zijn uit elkaar en je hoeft niet met hem te overleggen. Ivm de hechting van de baby is 1 primaire opvoeder belangrijk en dan vaak contact ipv lang contact met de vader is wenselijk. Een baby onthoudt iemand niet die hij/zij 1x per week een dag ziet maar eerder 2x per week een paar uurtjes. Dit is vaak in t begin de afspraak en kan dan uitgebreid worden. Maar ook hierover kun je advies over inwinnen. Op Facebook heb je SuperSingleMom als groep met alleen maar alleenstaande moeders waar je altijd ervaringen van andere of advies kunt inwinnen. Ik wens je heel veel sterkte en succes! Uit ervaring (met 28 weken zwangerschap vertrok de biologische vader) weet ik dat de weg ongelofelijk moeilijk is maar dat het je gaat lukken!

Mag ik vragen waarom biologisch gezien een kindje zijn moeder nodig heeft? Los van de borstvoeding, dat begrijp ik.

Mag ik vragen waarom je hem knettergek vindt? Ik lees een vader die graag tijd wil met zijn kind. Zn kind vast wil houden. Zn kindje aan zn familie wil laten zien.

Ik lees over een liefhebbende trotse vader. Die net als jij graag bij de baby wil zijn. Ik kan me voorstellen dat hij graag de baby een paar dagen wilt. Misschien is het handig als jullie via een onpartijdige partij afspraken daarover maken?

Even heel kort door de bocht (ben aan het voeden heb maar 1 hand): 9 mnd in de buik schept een band. Hij herkent jouw geur, jouw hartslag en jouw stem, en is na z’n geboorte nog niet écht losgekoppeld van je. Baby ervaart zichzelf nog als onderdeel en wordt het snelst rustig bij de moeder.

Misschien gesprek met cb, verloskundige of kraamhulp plannen? Dat die hem vertellen dat vooral in het begin de baby bij moeder in de buurt 'moet' blijven e.d.? Dat neemt die misschien wel aan?

Ja moeder heeft daarmee wellicht een voorsprong. En vader eigenlijk een achterstand. Des te belangrijk dat hij na de geboorte ook veel tijd met het kindje doorbrengt. Toch?