Lastige hond met bijtincidenten, wat nu?

Ik vind het vervelend om te zeggen want ik kan me voorstellen dat jullie veel van de hond houden maar persoonlijk vind ik dat jullie de hond echt weg moeten doen. Je vergeeft het jezelf nooit als het ooit mis gaat.

Heyy! Ik snap je probleem heel goed, hier een hele energieke hond, die ook niet luistert. Hij bijt dan niet gelukkig maar we hebben wel een moeilijke tijd met hem gehad. Misschien een gedragsspecialist laten komen? Er zijn wel goede trainers. Meestal kost het wel wat, maar dan weet je wel of het überhaupt te doen is met een baby. Hier in het dorp is laatst een kindje gebeten door hun eigen hond en haar hele gezicht is aan gort. Terwijl die hond geen bijt historie had. En ze voor altijd uit elkaar houden is ook geen optie natuurlijk. Ik snap dat je hond even goed ook je kind is, dus ik zou professionele hulp inschakelen om te kijken of het op een of andere manier kan lukken!

Heb je weleens een gedragsdeskundige laten komen voor deze hond?

Misschien heel lelijk van mij om te zeggen, maar ik had deze hond weg gedaan. Zou niet afwachten tot er ergere incidenten gebeuren en al zeker niet met een baby’tje in huis. Maar goed dat is mijn mening. Als je de hond niet wil weg doen wat ik zeker begrijp kan je misschien eens een gedragstherapeut voor honden raadplegen en samen naar een oplossing zoeken, deze kunnen vaak wel wat tips meegeven en kunnen kijken waren de oorzaak van het bijten zit.

Laat eens een goede gedragstherapeut meekijken naar de oorzaken van dit bijtgedrag. Er is altijd een oorzaak en wanneer deze onderzocht word ben je bewust van de risico's en kun je een gedegen afweging maken of er een reële kans is op een oplossing of wat eventuele verdere stappen zijn. Voor een goede gedragstherapeut die je helpt de oorzaak te vinden kun je kijken op de website van de nvgh. Als je verteld uit welke regio je komt wil ik je ook altijd helpen om een goede collega aan te raden.

Ik vind het heel verdrietig om te zeggen maar ik zou een hond die zo veel bijt niet in huis houden met kleine kinderen. Een baby zou nog wel een optie zijn als je ze volledig gescheiden houdt en de hond niet bij de baby kan. Maar wat zodra de baby gaat tijgeren, kruipen, staan, lopen, zelf eigenwijs wordt etc? Onze zoon valt regelmatig onze kat lastig (hoe vaak we ook zeggen dat het niet mag). Nu is onze kat een enorme goedzak en heeft in die 2,5 jaar nog nooit iets geflikt bij ons zoontje. Maar zelfs onze kat vertrouwde ik niet bij ons zoontje toen hij jonger was. Het blijven immers dieren. Een hond die zeer bekend is met bijten is voor mij een absolute no go. Als ik met zoontje naar mijn moeder ga dan gaan haar honden altijd in de tuin of bench zodat zoontje vrij kan spelen in de woonkamer. Zij vertrouwt het niet, zelfs als wij erbij zijn. Ik vind het ook fijner. Zo had een vriendin van mij een hond, enorme goedzak en maatjes voor het leven. Woonde al jaren bij hen, nooit wat gebeurd. Ze waren op een dag aan het spelen met een bal, zij was al volwassen, en de hond bijt haar vol in het gezicht. Meerdere operaties nodig gehad om haar gezicht in orde te maken. De hond heeft een spuitje gekregen. Het vertrouwen was volledig weg. Ze hebben er giga veel verdriet om gehad. Je vergeeft het jezelf nooit als jullie hond jullie kindje schade toebrengt. Bij kleine kindjes kan het zelfs fataal aflopen. Ik zie niet zo goed in hoe je dit op een verantwoorde manier kan doen. De hond altijd apart houden? In een aparte ruimte in huis? Ik weet het niet hoor…

Ik herken je verhaal volledig, alleen beet onze hond iedereen behalve ons. Toen ze puppy was (met 20 weken haar gehaald), was ze al zo. Meerdere dierenartsen hebben toen het advies gegeven dat we haar beter konden laten inslapen, ze was te vals als puppy zijde. Dit hebben we nooit gedaan, en we vonden onze weg mbt haar gedragsproblemen. We konden zelfs geen mensen meer thuis uitnodigen omdat ze heel fel was en iedereen aanviel. Meerdere gedragstherapeuten bij gekomen, meerdere trainingen maar niks mocht baten. Mijn hele zwangerschap had ik het gevoel dat het wel goed zou komen, totdat ik met de kleine bij de hond stond. Als mijn man de hond niet vast had gehouden, was het heel verkeerd afgelopen. Wij hebben uiteindelijk de hele moeilijke beslissingen moeten maken om haar te laten inslapen. We konden haar niet herplaatsen. Het doet nog steeds heel veel pijn en kan er nog steeds wakker van liggen, ze was mijn beste vriendin maar uiteindelijk was de veiligheid van mijn dochter veel belangrijker natuurlijk. Dit bericht typende zit ik alweer met tranen in mijn ogen.. Nu achteraf hadden wij al redflags moeten zien toen ze als puppy doodstil lag en niet naar ons toekwam toen we gingen kijken. Maargoed, we waren jong en wouden graag een hond.. We hebben 6 mooie jaren met haar gehad maar helaas ging het echt niet samen met een baby. Ik hoop dat de situatie bij jullie anders uitpakt! Heel veel succes en sterkte.

Ik snap dat je, je zorgen maakt om de baby.. maar, je partner heeft ook kinderen? En bijtincidenten met littekens als gevolg? Een hond is een familie lid en weg doen is heel erg moeilijk, maar ook de kinderen die jullie nu onder je hoede hebben dien je hiervoor te beschermen.

Gedragspecialist inzetten of weg. Ik snap niet dat er nog geen actie is geweest na het bijten van de kinderen van je vriend. Vraag eens aan je vriend wat hij liever heeft, de hond weggedaan en mogelijk geëuthanaseerd of een doodgebeten baby? Want die kant kan het opgaan.

Ik mag hopen dat de het niet de kinderen zijn die al littekens hebben van het bijten? Dat vind ik echt niet oke.. zij kiezen immers niet voor het beest. Ook al bijt de hond niet door is het absoluut niet verantwoord om deze in de buurt van kinderen te laten. Is er binnen je familie of vriendenkring iemand die de hond kan overnemen? Want een agressieve rottweiler krijg je denk ik niet herplaatst..

Als ik jullie was, zou ik sowieso eens contact gaan opnemen met een goede gedragstherapeut. Eentje die werkt vanuit positiviteit en beloning, niet vanuit domineren, de baas zijn en straffen. Zodat die persoon jullie kan leren hondengedrag lezen en op een voor iedereen prettige manier met een hond om te gaan. Ongeacht of het wel of niet veilig is om deze hond te houden in jullie gezin, maak ik uit het lezen van dit stukje op dat jullie moeite hebben met het lezen van hondengedrag. Een hond bijt namelijk nooit zomaar vanuit het niets, daar gaat altijd gedrag aan vooraf. De grenzen en signalen van een hond leren kennen is belangrijk, zéker als je ook kinderen hebt.

Ja ik ben er wel over uit dat de hond weg moet. Dat risico met de baby is te groot. Ik ben het vertrouwen in hem al langer kwijt en heb straks met de baby zeker geen tijd meer om extra aandacht aan de hond te besteden. Alleen is mijn vriend zo gehecht aan de hond. Het is echt zijn hond. Maar na al de incidenten is er vrij weinig gebeurd. Ook mijn vriend steekt niet genoeg tijd en aandacht in de hond om dit te verbeteren. Nu wil hij hem misschien aan zijn ex geven die bekend is met hem, waar zijn kinderen dus ook wonen. Zodat hij de hond voor zijn gevoel niet 'wegdoet' en kan blijven zien. Zijn ex vond het goed maar is ook niet enorm gesteld op het dier weet ik en vaak als er iets was voorgevallen was het: "haal je kuthond op". Dus ja, lijkt me ook niet een goede oplossing.

Wat een nare situatie.. ik denk indd dat je zelf ook weet dat de enige oplossing hierin is je hond weg doen. Je kan en mag het risico nooit lopen. Als je kindje straks op de grond gaat zitten of kruipen, is het op hun domein. Dus zal je hond nog heftiger kunnen reageren. Neem het risico niet, je vergeeft het jezelf nooit. Je kan altijd op zoek naar een huis voor hem zonder andere honden. Of naar een asiel brengen met daarin wel zijn gedrag benoemen. Er zijn dan ook wel gedragstherapeuten, en ze kunnen soms honden plaatsen met kanttekening. Sterkte!

Ik ben een onwijze honden liefhebber, maar in deze situatie zal ik zelf mijn hond laten inslapen. Als rottweilers al bijten bij het aaien, zit er waarschijnlijk een kronkel in zijn kop dat krijg je er niet meer uit, en zou zeker geen risico nemen met een baby.

Dit! Wat dacht je van een trainer of gedragsdeskundige inschakelen?

Ik ben een onwijze honden liefhebber, vooral rottweilers, maar in deze situatie zal ik zelf mijn hond in laten slapen. Als rottweilers al bijten bij aaien, zit er waarschijnlijk een kronkel in zijn kop en dat krijg je er niet uit. (Een normale hond zou weg lopen als hij de aandacht zat is) En zou al helemaal geen risico nemen met een baby. En om de hond weg te doen/ afte staan lijkt me ook geen goed idee, straks verwond hij iemand anders.

Wat balen dat je dit moet meemaken; ik ben zelf ook (trotse) eigenaar van een rottweiler van net 2 jaar! Ik ben zelf in november uitgerekend en ik vind het ondanks zijn zachte karakter toch spannend hoe hij op de baby gaat reageren, maargoed nu even ontopic: Dit is geen aanval, absoluut niet, maar het klinkt alsof jullie niet consequent genoeg zijn geweest naar jullie rottweiler en de moed halverwege hebben opgegeven vanwege het karakter. Rottweilers zijn inderdaad pittig, hebben 1 baas waar ze naar luisteren, hebben een sterk karakter maar wanneer je ze genoeg liefde en aandacht geeft dan zijn het de grootste knuffelberen, maar goed, dat zul je vast wel weten. Bijten wanneer je je hond aan het aaien bent is niet oké, is er iets in zijn korte leven voorgevallen waardoor hij dit gedrag vertoont? Dit gebeurt niet zomaar namelijk. Wat ik zou doen is met de hond naar een gedragstherapeut. Ik weet niet waar je woont maar je hebt therapeuten die gespecialiseerd zijn in rottweilers. Succes!

En anders toch echt laten inslapen na weer een bijtincident ..

Aii, sterkte ! Zeker een lastig situatie. Nu, ik ga er heus wel nare reacties voor krijgen maar hier gaan we : Als ik in je schoenen stond, zou ik de hond waarschijnlijk in laten slapen want: 1. Zoals sommige al zeiden kan je idd een gedragstherapeut in schakelen, MAAR ik lees dat zowel jij straks en je vriend nu al, niet echt veel tijd hebben om met de vaak hond te trainen. Vaak zijn problemen van honden niet binnen een paar weken opgelost (uitzondering buiten gelaten), aka zelfs zouden jullie hem houden, en een gedragstherapeut inschakelen en deze helpt jullie met de hond, dan kan het nog een traject van maanden tot wel jaren worden + er is geen garantie dat de hond ernaar helemaal "goed" en "veilig" is. 2. Als jullie ervoor kiezen om hem te herplaatsen, op als voorbeeld verhuisdieren of welk portaal dan ook, is de kans vrij klein, dat de hond snel of überhaupt het juiste thuis vind, waar iemand met hem aan de problemen werkt. Een asiel lijkt me dan wel een wat betere optie, omdat er dan vanuit het asiel een passende thuis gevonden word, bij wie de volgende eigenaar beter geselecteerd kan worden dan bij de meeste prive personen (anders word het probleem alleen verplaatst, maar niet opgelost). Simpelweg omdat mensen die bij het asiel werken meer ervaring met "probleem" honden hebben (ook hier uitzondering staan gelaten). 3. Omdat de hond dus nu al zo vaak gebeten heeft, ook de kinderen van je vriend en het tot nu toe, lijkt mij deze überhaupt ook niet geschikt om samen met kinderen te wonen, van welke leeftijd dan ook. Dieren en kinderen kan je nooit te 100% vertrouwen in de omgang met elkaar. De hondentaal met bijhorende waarschuwings signalen van de hond, is voor (vooral kleine)kinderen vaak niet te verstaan, zelf volwassen mensen vinden het moeilijk om hun honden te lezen. Als er iets gaat gebeuren, ga jij, zowel je vriend het jullie zelfs nooit vergeven. Voorkomen is beter dan genezen.

Moeilijke beslissing, maar een hond die bijt en blijft bijten, zal niet veranderen. Hij heeft nu al kinderen gebeten, bijt jullie. Het is wachten tot het echt mis gaat. Bovendien is dat 'zachte' bijten al voldoende om de huid van je baby te scheuren. Ik denk dat de hond naar zijn ex doen ook wachten is op nog een groot bijtincident of een nog erger incident. Er zijn genoeg verhalen op internet te vinden van mensen met "lieve" honden die hun kinderen al hebben gebeten. Deze hond heeft zoveel rode vlaggen dat de vraag niet is OF hij gaat bijten, maar wanneer.